Newsroom Κ, Αθήνα
Του Παναγη Γαλιατσατου
Παρά την αναστάτωση που προκάλεσε η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε δεύτερο κόμμα, κανείς δεν θα μπορούσε με σοβαρότητα να υποστηρίξει ότι άνθρωποι σαν τον Γ. Δραγασάκη ή τον Δ. Παπαδημούλη τρομάζουν με τις απόψεις τους τους Eλληνες. Αλλωστε, τις τελευταίες μέρες, τα ηγετικά στελέχη του κόμματος επιχειρούν μια στροφή, αφού δεν έχουν πάψει να επαναλαμβάνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει σταθερά την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Η διολίσθηση από την καταγγελία του Μνημονίου στο «όχι μονομερείς ενέργειες» του κ. Δραγασάκη και το «διεκδικούμε αλλαγές στο ευρωπαϊκό πλαίσιο» του κ. Παπαδημούλη, καταλήγει στο «θα κάνουμε τα πάντα για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη», που είπε ο κ. Τσίπρας στο CNN. Το κατά πόσον αυτή η θέση αποτελεί κοινό τόπο στο ΣΥΡΙΖΑ είναι βεβαίως μια άλλη ιστορία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας συνασπισμός που λειτουργεί ακόμα με βάση την αρχή της ομοφωνίας, και οι επί μέρους συνιστώσες διατηρούν στο ακέραιο τις απόψεις τους, επιτείνοντας έτσι και τις μεταξύ τους αντιφάσεις. Υπάρχει για παράδειγμα, η «συνιστώσα της δραχμής» κι εκείνη «του ευρώ». Διαφωνίες και ενστάσεις στο ευρώ όμως υπάρχουν και εντός του ΣΥΝ.
Ο κ. Π. Λαφαζάνης π.χ. δεν την κρύβει. Εχει υποστηρίξει δημόσια ότι «η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ και η διάλυση της Ευρωζώνης, συνιστούν τη μόνη απάντηση ανάπτυξης και παραγωγικής προοπτικής για την Ελλάδα και την ευρωπεριφέρεια». Μετεκλογικά πάντως δεν παρέκκλινε από την επίσημη γραμμή στα πάνελ, υποστηρίζοντας ότι τα όσα έχει πει για το ευρώ αποτελούν προσωπική του άποψη. Τέτοιες προσαρμογές δεν είναι ασυνήθεις στον ΣΥΝ. Και ο θεωρούμενος ως «σκληρός» του οικονομικού επιτελείου κ. Γ. Μηλιός, εμφανίστηκε στα τηλεοπτικά παράθυρα αναφανδόν υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη. Στο παρελθόν ωστόσο έχει εκφράσει την άποψη ότι «το νόμισμα δεν αποτελεί ταμπού για την Αριστερά».
Πάντως, η άποψη του κ. Λαφαζάνη για το θέμα δεν είναι προσωπική, αλλά αντιπροσωπευτική για τη μειοψηφική τάση του ΣΥΝ, το λεγόμενο «Αριστερό Ρεύμα». Ενδεικτική γι' αυτό είναι η θέση που κατέθεσε προ του συνεδρίου του 2010 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πλέον κ. Δ. Στρατούλης: «Εάν, όμως, μια κυβέρνηση χώρας μικρής, όπως η Ελλάδα, βρεθεί μόνη της να προωθεί ένα εναλλακτικό πρόγραμμα και αντιμέτωπη με όλο τον υπερεθνικό μηχανισμό της ΟΝΕ και της Ε.Ε., τότε εκ των πραγμάτων θα βρεθεί σε στρατηγικό δίλημμα, για το εάν πρέπει να μείνει ή να φύγει από την ΟΝΕ ή ακόμα και από την Ε.Ε.». Αν πάντως οι κ. Λαφαζάνης, Στρατούλης και Μηλιός δεσμεύονται από τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΝ, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις συνιστώσες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά) η οποία υποστηρίζει ανοικτά ότι ο καπιταλισμός δεν παίρνει διορθώσεις, και ότι ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί με επαναστατική δράση. Η εν λόγω άποψη εκπροσωπείται πλέον και στο κοινοβούλιο από τη βουλευτή στην Α΄ Θεσσαλονίκης, την κ. Ιωάννα Γαϊτάνη. Γενικότερα ο ευρωπαϊσμός δεν αποτελεί προτεραιότητα για τις συνιστώσες. Σχολιάζοντας τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου η Μάνια Μπαρσέφσκι, της ομάδας «Ρόζα» (που έχει πάρει το όνομα της από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ) δήλωσε ότι «μπροστά στο δίλημμα ευρώ ή κοινωνικά δικαιώματα (και αντιστοίχως παραμονή ή έξοδος από την Ε.Ε.), δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να υποστηρίξουμε τη δεύτερη επιλογή».
Από άποψη συσχετισμών ισχύος, πάντως, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) του γνωστού Ρούντι Ρινάλντι, εξέλεξε στις τελευταίες εκλογές τρεις βουλευτές. Η ΚΟΕ που ευαγγελίζεται τον «επαναστατικό μαρξισμό» κατέβηκε στις εκλογές με στόχο μια «Ευρώπη χωρίς Ευρωπαϊκή Ενωση» την οποία θεωρεί «βασικό μηχανισμό επιβολής του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα». Αν σε όλους αυτούς προσθέσει κανείς τη Νάντια Βαλαβάνη, η οποία προέρχεται από το Μέτωπο Ανατροπής, του Αλέκου Αλαβάνου, και της οποίας η θέση είναι «καμιά θυσία για το ευρώ» αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει με 7 - για να το πούμε κομψά - «ευρωσκεπτικιστές» σε μια κοινοβουλευτική ομάδα των 52...
Παρά την αναστάτωση που προκάλεσε η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε δεύτερο κόμμα, κανείς δεν θα μπορούσε με σοβαρότητα να υποστηρίξει ότι άνθρωποι σαν τον Γ. Δραγασάκη ή τον Δ. Παπαδημούλη τρομάζουν με τις απόψεις τους τους Eλληνες. Αλλωστε, τις τελευταίες μέρες, τα ηγετικά στελέχη του κόμματος επιχειρούν μια στροφή, αφού δεν έχουν πάψει να επαναλαμβάνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει σταθερά την παραμονή της χώρας στο ευρώ. Η διολίσθηση από την καταγγελία του Μνημονίου στο «όχι μονομερείς ενέργειες» του κ. Δραγασάκη και το «διεκδικούμε αλλαγές στο ευρωπαϊκό πλαίσιο» του κ. Παπαδημούλη, καταλήγει στο «θα κάνουμε τα πάντα για να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη», που είπε ο κ. Τσίπρας στο CNN. Το κατά πόσον αυτή η θέση αποτελεί κοινό τόπο στο ΣΥΡΙΖΑ είναι βεβαίως μια άλλη ιστορία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας συνασπισμός που λειτουργεί ακόμα με βάση την αρχή της ομοφωνίας, και οι επί μέρους συνιστώσες διατηρούν στο ακέραιο τις απόψεις τους, επιτείνοντας έτσι και τις μεταξύ τους αντιφάσεις. Υπάρχει για παράδειγμα, η «συνιστώσα της δραχμής» κι εκείνη «του ευρώ». Διαφωνίες και ενστάσεις στο ευρώ όμως υπάρχουν και εντός του ΣΥΝ.
Ο κ. Π. Λαφαζάνης π.χ. δεν την κρύβει. Εχει υποστηρίξει δημόσια ότι «η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ και η διάλυση της Ευρωζώνης, συνιστούν τη μόνη απάντηση ανάπτυξης και παραγωγικής προοπτικής για την Ελλάδα και την ευρωπεριφέρεια». Μετεκλογικά πάντως δεν παρέκκλινε από την επίσημη γραμμή στα πάνελ, υποστηρίζοντας ότι τα όσα έχει πει για το ευρώ αποτελούν προσωπική του άποψη. Τέτοιες προσαρμογές δεν είναι ασυνήθεις στον ΣΥΝ. Και ο θεωρούμενος ως «σκληρός» του οικονομικού επιτελείου κ. Γ. Μηλιός, εμφανίστηκε στα τηλεοπτικά παράθυρα αναφανδόν υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωζώνη. Στο παρελθόν ωστόσο έχει εκφράσει την άποψη ότι «το νόμισμα δεν αποτελεί ταμπού για την Αριστερά».
Πάντως, η άποψη του κ. Λαφαζάνη για το θέμα δεν είναι προσωπική, αλλά αντιπροσωπευτική για τη μειοψηφική τάση του ΣΥΝ, το λεγόμενο «Αριστερό Ρεύμα». Ενδεικτική γι' αυτό είναι η θέση που κατέθεσε προ του συνεδρίου του 2010 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πλέον κ. Δ. Στρατούλης: «Εάν, όμως, μια κυβέρνηση χώρας μικρής, όπως η Ελλάδα, βρεθεί μόνη της να προωθεί ένα εναλλακτικό πρόγραμμα και αντιμέτωπη με όλο τον υπερεθνικό μηχανισμό της ΟΝΕ και της Ε.Ε., τότε εκ των πραγμάτων θα βρεθεί σε στρατηγικό δίλημμα, για το εάν πρέπει να μείνει ή να φύγει από την ΟΝΕ ή ακόμα και από την Ε.Ε.». Αν πάντως οι κ. Λαφαζάνης, Στρατούλης και Μηλιός δεσμεύονται από τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΝ, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις συνιστώσες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΔΕΑ (Διεθνιστική Εργατική Αριστερά) η οποία υποστηρίζει ανοικτά ότι ο καπιταλισμός δεν παίρνει διορθώσεις, και ότι ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί με επαναστατική δράση. Η εν λόγω άποψη εκπροσωπείται πλέον και στο κοινοβούλιο από τη βουλευτή στην Α΄ Θεσσαλονίκης, την κ. Ιωάννα Γαϊτάνη. Γενικότερα ο ευρωπαϊσμός δεν αποτελεί προτεραιότητα για τις συνιστώσες. Σχολιάζοντας τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου η Μάνια Μπαρσέφσκι, της ομάδας «Ρόζα» (που έχει πάρει το όνομα της από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ) δήλωσε ότι «μπροστά στο δίλημμα ευρώ ή κοινωνικά δικαιώματα (και αντιστοίχως παραμονή ή έξοδος από την Ε.Ε.), δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να υποστηρίξουμε τη δεύτερη επιλογή».
Από άποψη συσχετισμών ισχύος, πάντως, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ) του γνωστού Ρούντι Ρινάλντι, εξέλεξε στις τελευταίες εκλογές τρεις βουλευτές. Η ΚΟΕ που ευαγγελίζεται τον «επαναστατικό μαρξισμό» κατέβηκε στις εκλογές με στόχο μια «Ευρώπη χωρίς Ευρωπαϊκή Ενωση» την οποία θεωρεί «βασικό μηχανισμό επιβολής του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα». Αν σε όλους αυτούς προσθέσει κανείς τη Νάντια Βαλαβάνη, η οποία προέρχεται από το Μέτωπο Ανατροπής, του Αλέκου Αλαβάνου, και της οποίας η θέση είναι «καμιά θυσία για το ευρώ» αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει με 7 - για να το πούμε κομψά - «ευρωσκεπτικιστές» σε μια κοινοβουλευτική ομάδα των 52...
Είναι «γεγονός ευρωπαϊκής κλίμακας», όπως το χαρακτήρισε η γαλλική (αριστερή) εφημερίδα «Liberation», το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου με την εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν στο 17%; Στην Κουμουνδούρου είναι πλήρως πεπεισμένοι ότι είναι, γι' αυτό και ο κ. Αλ. Τσίπρας ξεκινά αύριο περιοδεία στη Γαλλία και μεθαύριο στη Γερμανία για να συναντήσει τους ομοϊδεάτες του στο πλαίσιο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, συνοδευόμενος από επίλεκτους κομματικούς παράγοντες οι οποίοι έχουν επιφορτιστεί με το βαρύ καθήκον της διαμόρφωσης ενός πειστικού οικονομικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση που μαστίζει την ελληνική οικονομία και κοινωνία, το οποίο θα πρέπει να τεθεί πλέον με πλήρη σαφήνεια ενώπιον των πολιτών στην πορεία προς τις εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχοντας αντιληφθεί πως το περιπετειώδες «ταξίδι» που ξεκίνησε την 6η Μαΐου μπορεί να εξελιχθεί σε «οδύσσεια», στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν ότι αυτή τη φορά όλα θα κριθούν από το κατά πόσον θα καταστεί εφικτό να τεθεί ενώπιον των πολιτών ένα ευκρινές και εξειδικευμένο πλαίσιο της οικονομικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, δίχως ασάφειες και θολά σημεία.
Ετσι στόχος είναι να διαμορφωθεί ένας «οδικός χάρτης», ο οποίος θα αποτυπώνει τους άξονες της οικονομικής πολιτικής που θα ακολουθήσει μια αριστερή κυβέρνηση, εφόσον προκύψει η απαραίτητη «αριθμητική» στις 17 Ιουνίου, στην κατεύθυνση υπέρβασης του μνημονίου με την «ακύρωσή» του - και όχι την «καταγγελία» του, όπως αρχικώς διακηρύχθηκε, ή την επαναδιαπραγμάτευσή του -, μέσω της διαμόρφωσης ενός νέου πλαισίου για μια «ισχυρή πολιτική διαπραγμάτευση» με τους ευρωπαίους εταίρους «όχι για το μνημόνιο αλλά για την εφαρμοζόμενη πολιτική στη χώρα μας, καθώς και στην Ευρώπη» σε φιλολαϊκή τροχιά.
ΒΗΜΑ
Τσίπρας 20/5/2012. Συνέντευξη στον Γιώργο Αυτιά
ΑπάντησηΔιαγραφή«Υπάρχει μια δανειακή σύμβαση η οποία θεωρούμε ότι είναι δανειακή σύμβαση αρνητική για τη χώρα, διότι μας οδηγεί σε ένα δρόμο υποτέλειας. Αυτή τη δανειακή σύμβαση θέλουμε να την αναθεωρήσουμε. Για να την αναθεωρήσουμε θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο και τα βήματα εκείνα, όπου θα την καταγγείλουμε και θα ξανασυζητήσουμε με τους συμβαλλόμενους, για να την επαναδιαπραγματευτούμε αυτή τη δανειακή σύμβαση». Τελικά τα θέλει όλα ο Τσίπρας, και να αναθεωρήσει την δανειακή σύμβαση, και να την καταγγείλει, και να την επαναδιαπραγματευτεί, και να την ξανασυζητήσει. Μάλλον θα αποφασίσει μετά τις εκλογές. Λογικό είναι διότι σου λέει κάντε με πρώτα πρωθυπουργό και μετά θα δούμε….
Σε κάθε περίπτωση αν δεν σας αρέσουνε ο θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ μην αγχώνεστε, περιμένετε 5 λεπτά και θα αλλάξουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕlpasa αυτο ειναι το ενα σκέλος.Το δεύτερο είναι να πείσουν τα υπόλοιπα κόμματα για το πρόγραμμα τους τον Ελληνικό Λαό και να μην δημιουργηθεί η εντύπωση του "ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ" και δεν τον πείθεις μόνο με λόγια
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μου αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας, αλλά αν αληθεύει αυτό, τότε δουλευόμαστε ψιλό-προς-χοντρό γαζί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που σίγουρα αληθεύει, είναι η σχέση θείου (Μιχάλης Παπακωνσταντίνου υπουργός Γεωργίας, Δικαιοσύνης και εξωτερικών - ΝΔ) με ανιψιό (Γιώργος Παπακωνσταντίνου - ΠΑΣΟΚ, και πρώην υπουργός)
Nativist, φοβερό το άρθρο τού Δ. Κούκουνα που παραθέτεις. Δείχνει ανάγλυφα πώς επί 70 χρόνια κυβερνούν οι δωσίλογοι τής κατοχής και οι απόγονοί τους (και πώς θέλουν να συνεχίσουν να κυβερνούν, ακόμα και την ύστατη ώρα τής καταστροφής τής πατρίδας που προκάλεσαν)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκρίτα
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν «υπόλοιπα» κόμματα;
Πασοκ, Ν.Δ., ΔΗΜΑΡ, Μπακογιάννη, Μάνος, θα προτιμούσαν να μας πουλήσουν όλους σε σκλαβοπάζαρα παρά να θέσουν σε κίνδυνο το Ευρώ! Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιθανό να πουλήσει μόνο τους «Έλληνες» και να κρατήσει τους λαθρομετανάστες.
Θέλω να πω ότι το «όλοι ίδιοι είναι» δεν είναι απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Οι επιλογές μας είναι λίγες και δυσδιάκριτες για τους περισσότερους γιατί οι γεωπολιτικές συνθήκες είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και το πολιτικό τοπίο της χώρας μας πρωτόγνωρο.
Με ποιο κριτήριο να αποφασίσουν οι ψηφοφόροι;
Μέχρι τώρα ψήφιζαν αυτόν που τους διόριζε.
Δεν χρειάσθηκε ποτέ να σκεφτούν.
Τώρα που χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν το μυαλό τους έχουν ξεχάσει πως γίνεται αυτό.
Ακόμη παλεύουμε να αποφασίσουμε αν θέλουμε Ευρώ ή Δραχμή.
Ακόμη αγωνιούμε για την Ευρωπαϊκή μας «προοπτική».
Χρησιμοποιούμαι λάθος εργαλεία και χανόμαστε μέσα σε ένα ωκεανό «πληροφοριών» και διαφορετικών «απόψεων». (Τα εισαγωγικά τα έβαλα διότι τα περισσότερα είναι προπαγάνδα).
Δεν υπάρχει καμία ευρωπαϊκή προοπτική.
Η Ε.Ε. δεν μπορεί να μας σώσει διότι είναι η ίδια χρεοκοπημένη.
Ποιος θα μας βοηθήσει, η Ιταλία και η Ισπανία, ή μήπως η Γερμανία με το χρέος της στο 82% του ΑΕΠ θα σώσει ολόκληρη την Ευρωζώνη;
Αυτό που συμβαίνει είναι το ακριβώς
αντίθετο
οι ευρωπαίοι προσπαθούν να λεηλατήσουν εμάς για να σωθούν εκείνοι.
Καταλαβαινει κανεις το προοδευτικο καθυστερημα στην πλειοψηφια του εκλογικου σωματος, οταν
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταψηφιζει τους Σοσιαλ(η)στες ζητιανοτζαμπατζηδες, για να επιβραβευση τους επομενους Αριστεροκομουνιστες Τσαρλατανους του Τσυριζα.
Κατα τα αλλα μας φταινε οι κουτοφραγκοι και αλλοι Αι-Βασιληδες.
"...η Αριστερα ειναι το πιο κοντοφθαλμο στοιχειο της κοινωνιας, ειναι η πιο εκτος τοπου και χρονου, ειναι το πιο καθυστερημενο στοιχειο της ιστοριας...το πιο απαρχαιωμενο στοιχειο της κοινωνιας...δεν υπαρχει καμια αμφιβολια για αυτο!"
(Σ. Ράμφος 22:30, στο Mega Σαββατοκύριακο σχολιάζει την επικαιρότητα (12.5.12), http://steliosramfosgr.wordpress.com/)
- Νίκος Μωραϊτάκης, "Η συνταγή της αποτυχίας", "Cretin Diet"
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/05/blog-post_4802.html
- "Ο φόβος της δραχμής καταλύτης των εξελίξεων..."
http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1505040
- "Μόνο με ισχυρό σοκ θα αλλάξουμε νοοτροπία..."
http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1505035
Δανείζομαι σχόλιο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΙΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ:
- Κατάργηση 13-14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα - Νέα μείωση του βασικού μισθού σε επίπεδα Βουλγαρίας στα 200? καθαρά! - Νέα μείωση βασικών και επικουρικών συντάξεων - Μείωση κατά 10 ημέρες της ετήσιας αδείας - Μείωση των προσαυξήσεων (από 75% σε 50% ή και 25%) με τις οποίες αμείβεται η απασχόληση σε Κυριακές και αργίες. - Πλέον ευέλικτες σχέσεις εργασίας , κατάργηση συμβάσεων και δικαιωμάτων - Άμεση απόλυση 50 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων το 2012. 200.000 απολύσεις σε βάθος τριετίας - Σταδιακή κατάργηση του ΕΦΑΠΑΞ στο δημόσιο τομέα – Άμεση περικοπή 30% αναδρομικά - Σταδιακή κατάργηση της αποζημίωσης στον ιδιωτικό τομέα είτε απο απόλυση είτε απο σύνταξη. - Πλήρης κατάργηση των φοροαπαλλαγών και των ειδικών καθεστώτων φορολόγησης. Προβλέπεται κατάργηση των εκπτώσεων φόρου όπως για τόκους στεγαστικών δανείων α΄κατοικίας, ενοίκια, δίδακτρα, ασφάλιστρα, ιατρικές επισκέψεις, εξετάσεις, νοσήλια ή και ασφαλιστικές εισφορές. - Αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ από 6,5% σε 13% - Κατάργηση μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ που ισχύει στα νησιά - Υπαγωγή των αγροτών σε ΦΠΑ - Νέος ειδικός φόρος κατανάλωσης σε ποτά/τσιγάρα - Νέα αύξηση τέλους ταξινόμησης σε μεταχειρισμένα αυτοκίνητα - Νέα αύξηση τελών κυκλοφορίας - Επιπλέον μείωση ή κατάργηση του αφορολόγητου ορίου - Αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών ακινήτων κάθε χρόνο - Εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης - Άρση της απαγόρευσης της κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας λόγω χρεών - Μονιμοποίηση του έκτακτου φόρου ακινήτων μέσω της ΔΕΗ και ενοποίηση όλων των φόρων επί της ακίνητης περιουσίας, σε μόλις δύο: σε ένα φόρο θα ενωθούν οι 33 φόροι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε άλλον έναν όλο οι φόροι του κράτους. - Φόρος ιδιοκατοίκησης (Ουσιαστικά θα είναι ενα είδος ενοικίου για όσους μένουν σε δικά τους σπίτια) - Κατάργηση της μισθοδοσίας του Κλήρου - Χαράτσια εφορίας ακριβώς μετά τις εκλογές: (α) Φόρος εισοδήματος, β) Έκτακτη εισφορά αλληλεγγύης, γ) Τέλος επιτηδεύματος, δ) ΕΤΑΚ 2009, ε)Έκτακτη εισφορά ακινήτωN
ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΩ ΞΑΝΑ:
Εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης με αυτό της κίνησης.
Φόρος ιδιοκατοίκησης!!!
AND THE LIST GOES ON...
Η επικυρίαρχη Ευρωζώνη απροκάλυπτα επιμένει να δηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή . Ένωση είναι κουλουβάχατο μεταξύ κανιβάλων και οικονομικά κανιβαλιζομένων χωρών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ψηφοφόροι στην Ελλάδα με άνω του 70% αντιμνημονιακούς υποψήφιους ( αν grosso modo= λίγο πολύ, υποτεθεί όλων η προγραμματικά πολιτική τους συνέπεια ) έδωσε μήνυμά και διεθνώς. H ανησυχία τους είναι κυριολεκτικά πασιφανής παντού … αν –ησυχία αν δηλαδή είχαν ήσυχο νου και έφερναν στον νου τους !!! όση μα όση grosso modo γνώση είχαν τι σημαίνει για την πορεία του ανθρώπου η ιστορία αυτού του τόπου αν -αν – αν…
Αριστόβουλος