Ο μύθος των νέων προσώπων αποτελεί τη mainstream άποψη της εκλογικής συγκυρίας. Όποια εφημερίδα ανοίξει κανείς, όποιο εκλογικό φυλλάδιο βρεθεί στα χέρια του, όποιο ψηφοδέλτιο από οποιοδήποτε κόμμα, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης και πατριωτικής ευαισθησίας, διαβάσει, διαπιστώνει το πλήθος των ραπανακίων που έχουν φυτρώσει από το σπόρο της καινοτομίας, της πρωτοτυπίας και της αλλαγής.
Λέξεις του συρμού που συνδηλώνουν την τάση όχι μόνο της δικής μας εκλογομαχίας, αλλά και των αποτελεσμάτων των γαλλικών εκλογών όπου ο Φρανσουά Ολάντ καλείται ως το «νέο πρόσωπο» που φέρει το «στίγμα της αλλαγής» στη γαλλική κοινωνία και τα ευρωπαϊκά δεδομένα.Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα «προόδου και αναγέννησης του σάπιου πολιτικού κόσμου» εμφανίζονται ευειδείς κυρίες που πέρασαν με επιτυχία από τα ντολμαδάκια στη nouvelle cuisine και από εκεί στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου ή προσεγμένοι κύριοι με άποψη, επαγγελματικές ανησυχίες, σπουδές επιστημονικού κύρους και παρθένο πολιτικό παρελθόν, έτοιμοι να «ασβεστώσουν με την πάλλευκη αγνότητά τους τη μαυρίλα και τη βρωμιά του πολιτικού κατεστημένου». Όλα αυτά τα νέα πρόσωπα, τα οποία, περίπου σαν οικολογικό απορρυπαντικό που δεν μολύνει το περιβάλλον, υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν με την παρουσία τους και μόνον την κάθαρση του δημοσίου πολιτικού βίου της χώρας, έστω και αν οι «αλλαγές» που ευαγγελίζονται δεν περιλαμβάνουν τίποτα το καινούργιο, θα έκαναν ορισμένους δογματικούς να νοσταλγούν ακόμα και την κ. Παπαρήγα.
Πόσο γελοίο φαντάζει το ψευδεπίγραφο χαμόγελο κάθε μαϊντανού ή γλάστρας που στολίζει το ψηφοδέλτιο μνημονιακών και αντιμνημονιακών παρατάξεων πλαισιώνοντάς το με το ανάλαφρο lifestyle που φυσά τον αέρα της «αλλαγής και της ανατροπής»; Πόσο αθώες και αλτρουιστικές είναι οι προθέσεις των υποψηφίων με τα λευκά πολιτικά μητρώα που «συνωστίζονται» για μια θέση στο ηλιόλουστο πολιτικό σύστημα που τα νέα πρόσωπα φέρουν μαζί τους, όπως ακριβώς «συνωστίζεται» η κ. Ρεπούση στο ψηφοδέλτιο του φλύαρου και υπερφίαλου «ναι μεν αλλά» κ. Κουβέλη; Για να δούμε τι καινούργιο, διαφορετικό και καινοτόμο έχουν να προτείνουν τα νέα πρόσωπα μιας πολιτικής με φωτογένεια, αν όχι μια ωραιοποιημένη και εξωραϊσμένη κοσμοπολίτικη εκδοχή ενός ειρηνευμένου κόσμου απαλλαγμένου από τα πάθη, τις λοβιτούρες – και βεβαίως – τα κεκτημένα του παρελθόντος;
Ο λαός μπορεί να κοιμάται (αν)ήσυχος: Όποια πέτρα κι αν σηκώσει έτοιμος να την πετάξει στο κεφάλι όσων τον ξεπούλησαν αμέσως ηρεμεί βλέποντας από κάτω κάποιον «νέο υποψήφιο» να του χαμογελά με την «άφθαρτη μάσκα του» καθησυχάζοντας τον με τα ίδια ακριβώς στερεότυπα της κάθαρσης και της αλλαγής με τα οποία βομβαρδίστηκε εδώ και χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.