Νίκος Λυγερός
Ο ΔΕΣΦΑ δεν είναι θέμα ποσοστού, αλλά εθνικό.
Στην αρχή μάς έλεγαν τα ίδια και για τη ΔΕΠΑ και τώρα βλέπουμε πόσο το ευρωπαϊκό πλαίσιο λειτουργεί ως ασπίδα για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Δεν είναι δυνατόν να παίζουμε με τον ΔΕΣΦΑ, διότι είναι μία από τις δομές μας για το μέλλον. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να πωληθεί και ειδικά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης την ώρα που ετοιμάζουμε το μέλλον μας μέσω της ΑΟΖ μας. Η πώληση εξ ολοκλήρου είναι βέβαια απαράδεκτη, διότι κανείς δεν μας αναγκάζει σε τίποτα σε οποιοδήποτε κείμενο.
Κατά συνέπεια ο ΔΕΣΦΑ πρέπει να παραμείνει καθαρά ελληνικός, διότι είναι εθνικός πλούτος τώρα και είναι σε φάση να γίνει στρατηγικός εθνικός πλούτος μέσω της ΑΟΖ μας. Τώρα η πώληση ενός μεριδίου μπορεί να έχει αρχικά ένα νόημα σε επίπεδο εμπορικό, αλλά σε βάθος χρόνου τι λογική έχει;
Με την ΑΟΖ μας χρειαζόμαστε ένα δίκτυο φυσικού αερίου γιατί με αυτόν τον τρόπο θα ανακουφίσουμε και τους δικούς μας που παλεύουν καθημερινά. Έχουμε πάρει επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να κάνουμε επέκταση του δικτύου μας και τώρα μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις για πώληση. Αν αυτές οι διαπραγματεύσεις είναι καθαρά τυπικές και γίνονται για να γίνονται και μόνο, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, αλλά όχι και να τις κάνουμε για να γίνουν πραγματικότητα. Διότι αυτή πρέπει να είναι ελληνική.
Η πρώτη κίνηση της SOCAR ήταν ήδη παράξενη γιατί είχε προσπαθήσει να αγοράσει και τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ χρησιμοποιώντας έντεχνα το θέμα της απαραίτητης πώλησης. Όμως αυτή η κίνηση δεν κατέληξε ορθώς, διότι δεν υπήρχε λόγος.
Στη συνέχεια, προσπάθησε μέσω διάσπασης να αγοράσει μόνο τον ΔΕΣΦΑ αλλά εξ ολοκλήρου. Και αυτή η κίνηση δεν κατέληξε. Και τώρα προσπαθούν να πάρουν ένα ποσοστό μόνο που αυτό δεν είναι απλά μετοχικό, διότι αποτελεί το μεγαλύτερο από όλα και ξεπερνά το 50% του ΔΕΣΦΑ. Και σε αυτό το πλαίσιο άσχετα αν υπάρχει ένα πλαίσιο προπαγάνδας που τείνει να δείξει ότι όλα έχουν γίνει, πρέπει να αντισταθούμε.
Ο ΔΕΣΦΑ δεν πρέπει να παραδοθεί στη SOCAR, διότι οι οικονομικές απολαβές είναι γελοίες σε σχέση με το τι προσφέρει.
Είναι δυνατόν να κάνουμε μια πώληση 400 εκ. ευρώ για τέτοια υποδομή, ενώ η Κύπρος έλαβε 200 εκ. ευρώ μόνο και μόνο από τα bonus υπογραφής των συμβολαίων για τα θαλάσσια οικόπεδα της ΑΟΖ της; Η ΑΟΖ μας μάς προσφέρει τη δυνατότητα να μην έχουμε ανάγκη από τέτοιες διαπραγματεύσεις που δεν μας δίνουν τίποτα το ουσιαστικό. Άρα ας προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ κι ας αφήσουμε πέρα διαπραγματεύσεις τέτοιου τύπου που δεν ανήκουν στις στρατηγικές που πρέπει να κάνει η πατρίδα μας.
Νίκος Λυγερός
Ο ΔΕΣΦΑ δεν είναι θέμα ποσοστού, αλλά εθνικό.
Δεν είναι δυνατόν να παίζουμε με τον ΔΕΣΦΑ, διότι είναι μία από τις δομές μας για το μέλλον. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να πωληθεί και ειδικά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης την ώρα που ετοιμάζουμε το μέλλον μας μέσω της ΑΟΖ μας. Η πώληση εξ ολοκλήρου είναι βέβαια απαράδεκτη, διότι κανείς δεν μας αναγκάζει σε τίποτα σε οποιοδήποτε κείμενο.
Κατά συνέπεια ο ΔΕΣΦΑ πρέπει να παραμείνει καθαρά ελληνικός, διότι είναι εθνικός πλούτος τώρα και είναι σε φάση να γίνει στρατηγικός εθνικός πλούτος μέσω της ΑΟΖ μας. Τώρα η πώληση ενός μεριδίου μπορεί να έχει αρχικά ένα νόημα σε επίπεδο εμπορικό, αλλά σε βάθος χρόνου τι λογική έχει;
Με την ΑΟΖ μας χρειαζόμαστε ένα δίκτυο φυσικού αερίου γιατί με αυτόν τον τρόπο θα ανακουφίσουμε και τους δικούς μας που παλεύουν καθημερινά. Έχουμε πάρει επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να κάνουμε επέκταση του δικτύου μας και τώρα μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις για πώληση. Αν αυτές οι διαπραγματεύσεις είναι καθαρά τυπικές και γίνονται για να γίνονται και μόνο, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, αλλά όχι και να τις κάνουμε για να γίνουν πραγματικότητα. Διότι αυτή πρέπει να είναι ελληνική.
Η πρώτη κίνηση της SOCAR ήταν ήδη παράξενη γιατί είχε προσπαθήσει να αγοράσει και τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ χρησιμοποιώντας έντεχνα το θέμα της απαραίτητης πώλησης. Όμως αυτή η κίνηση δεν κατέληξε ορθώς, διότι δεν υπήρχε λόγος.
Στη συνέχεια, προσπάθησε μέσω διάσπασης να αγοράσει μόνο τον ΔΕΣΦΑ αλλά εξ ολοκλήρου. Και αυτή η κίνηση δεν κατέληξε. Και τώρα προσπαθούν να πάρουν ένα ποσοστό μόνο που αυτό δεν είναι απλά μετοχικό, διότι αποτελεί το μεγαλύτερο από όλα και ξεπερνά το 50% του ΔΕΣΦΑ. Και σε αυτό το πλαίσιο άσχετα αν υπάρχει ένα πλαίσιο προπαγάνδας που τείνει να δείξει ότι όλα έχουν γίνει, πρέπει να αντισταθούμε.
Ο ΔΕΣΦΑ δεν πρέπει να παραδοθεί στη SOCAR, διότι οι οικονομικές απολαβές είναι γελοίες σε σχέση με το τι προσφέρει.
Είναι δυνατόν να κάνουμε μια πώληση 400 εκ. ευρώ για τέτοια υποδομή, ενώ η Κύπρος έλαβε 200 εκ. ευρώ μόνο και μόνο από τα bonus υπογραφής των συμβολαίων για τα θαλάσσια οικόπεδα της ΑΟΖ της; Η ΑΟΖ μας μάς προσφέρει τη δυνατότητα να μην έχουμε ανάγκη από τέτοιες διαπραγματεύσεις που δεν μας δίνουν τίποτα το ουσιαστικό. Άρα ας προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ κι ας αφήσουμε πέρα διαπραγματεύσεις τέτοιου τύπου που δεν ανήκουν στις στρατηγικές που πρέπει να κάνει η πατρίδα μας.
Νίκος Λυγερός
Νομίζω ότι ορθώς θέτει ο κ. Ν. Λυγερός το ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας μας, ζήτημα πώλησης της Ενέργειας της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω πως κανείς σκεπτόμενος Έλλην πατριώτης δεν θα ήθελε να πωληθεί ούτε η Ενέργεια της Ελλάδος ούτε το Νερό της.
Παραγνωρίζεται όμως η θλιβερή οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Έχει καταχρεωθεί από τον πατέρα Ανδρέα Παπανδρέου ο δε γιός του ο πολύς «Γεωργάκης» με τις «ιδεοληψίες του», φρόντισε να της δώσει την χαριστική βολή!
Εάν το κράτος μας δεν αποκτήσει κάποια έσοδα, αναγκαστικά έχει δύο επιλογές. Είτε να περικόψει τον έως τώρα τελείως αλώβητο μη λειτουργικό δημόσιο τομέα ο οποίος προκάλεσε την κρίση, είτε να «ξαναφορολογήσει» αμέσως ή εμμέσως τους μισθωτούς και συνταξιούχους, καθώς και να μειώσει και άλλο ακόμη την σύνταξη των δυστυχών συνταξιούχων, οι οποίοι δεν φταίνε σε τίποτε (εκτός του ότι τότε ψήφισαν λανθασμένα – δικαιολογούμενοι ίσως λόγω της κάκιστης κυβερνήσεως «Κωστάκη», η οποία έκανε ότι ήταν δυνατόν για να τους εξαγριώσει!).
Εν τω μεταξύ, οι πάντες βάλουν κατά του Σαμαρά, ενώ κυκλοφορεί ελεύθερος τόσο ο άπατρις «Γεωργάκης» όσο και η λοιπή οικογένειά του, η οποία εξακολουθεί να σιτίζεται πλουσιοπάροχα από το υστέρημα του Ελληνικού Λαού.
Φωνάζουν οι πάντες για το κλείσιμο της αμαρτωλής ΕΡΤ, ενώ υπάρχουν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι του ιδιωτικού τομέα.
Σήμερα τηλεφώνησε από την Αυστρία στην εκπομπή του ΣΚΑΪ ένας Έλλην Διπλωματούχος Μηχανικός, ο οποίος εργάζεται εκεί σε μια βιοτεχνία αλλαντικών, διαμαρτυρόμενος διότι κανείς δεν ενδιαφέρθηκε γι’ αυτόν που ήταν στην Ελλάδα άνεργος, ενώ για τους αρουραίους της ΕΡΤ «σκίζονται» οι διάφοροι!
Ευμένης Καρδιανός
Ειναι φοβερή η απάθεια, η δουλοπρέπεια και ο φιλοτομαρισμός των συγχρόνων Ελλήνων στην καθημερινή ισοπέδωση της Πατρίδας μας την τελευταία 3ετία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την πώληση του ΔΕΣΦΑ στους φιλότουρκους Αζέρους και με την επιλογή του ΤΑΡ αντί να επιμείνουμε στον ΙΤGI, παρακάμπτοντας τη φιλότουρκη Αλβανία, καταφέρνουμε να κάνουμε τους Τούρκους κλειδούχους της δυτικής πόρτας εξόδου του μελλοντικού φυσικού αερίου μας προς την Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήO ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ γράφει:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την επιλογή του ΤΑΡ αντί να επιμείνουμε στον ΙΤGI, παρακάμπτοντας τη φιλότουρκη Αλβανία, καταφέρνουμε να κάνουμε τους Τούρκους κλειδούχους της δυτικής πόρτας εξόδου του μελλοντικού φυσικού αερίου μας προς την Ευρώπη.
Η παρατήρησή του είναι πολύ σωστή, επί πλέον τόσο η Τουρκία, όσο και κάθε άλλη χώρα (Αζτερμπαίζτάν), θα έλέγχουν άμεσα την ροή ενέργειας στην χώρα μας!
Ευμένης Καρδιανός