H Κωνσταντινούπολη δεν έχει χάσει ίχνος από τη μαγική της ενέργεια. Η Τουρκία, όμως, έχει χάσει τη γεωπολιτική της πυξίδα. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν στρεφόταν προς Ανατολάς. Προσβεβλημένη από μια Ευρώπη αποφασισμένη να την κρατήσει εκτός Ε.Ε., η Τουρκία διεκδίκησε τον ρόλο της ως κεντρικής δύναμης στη Μέση Ανατολή. Η επίσημη θέση ήταν «κανένα πρόβλημα με τους γείτονες». Η Τουρκία θα πρόσφερε ένα μοντέλο για τις ισλαμικές δημοκρατίες οι οποίες θα αναδύονταν από τις αραβικές επαναστάσεις.
Οι Σύριοι πρόσφυγες στους πολυσύχναστους δρόμους της
Κωνσταντινούπολης, περιγράφουν την ιστορία διαφορετικά. Η περιοχή της ευκαιρίας έχει γίνει μια ζώνη χάους. Με εξαίρεση την Τυνησία, όπου ξεκίνησαν όλα, οι μεγάλες ελπίδες για δημοκρατική άνοιξη έχουν μετατραπεί σε σκόνη. Η Αίγυπτος έγινε απολυταρχική, η Λιβύη έχει ένα αποτυχημένο κράτος και η Συρία είναι αιματοβαμμένο πεδίο μάχης. Ο Τ. Ερντογάν έχει πρόβλημα με όλους τους γείτονές του.
Τα προβλήματα στο εξωτερικό συνδυάζονται με απολυταρχισμό στο εσωτερικό. Ο Τ. Ερντογάν είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην Τουρκία και η καλοκαιρινή μετακίνησή του από την πρωθυπουργία στην προεδρία καλωσορίστηκε από μια μεγάλη πλειοψηφία. Παραμένει, βέβαια, πιο πιστός στην πλειοψηφία παρά στη φιλελεύθερη δημοκρατία.
Για περισσότερα πατήστε Euro2Day
180 Τζιχαντιστές απελευθέρωσε η Τουρκάι σε αντάλλαγμα για τους 49 Τούρκους της Μοσούλης. Η πληροφορία βασίζεται σε βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και αναμεταδίδετε απο τα Κουρδικά μέσα Ενημέρωσης
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ο ποιητής αναφέρεται στην Δύση τι ακριβώς εννοεί ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πτωχευμένη Αμερική ;
Την Αγγλία που ζεί με τα κλοπιμαία της αποικιοκρατίας, ή
Τον εσμό των λοβοτομημένων ηγεσιών της Ευρώπης ;