Η όλη συζήτηση περί την ελάφρυνση ή την γενναία αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, ως προϋπόθεση άρσης των πολιτικών λιτότητας, είναι άστοχη –αν όχι σκοπίμως παραπλανητική. Το πραγματικό πρόβλημα είναι διαρθρωτικό. Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος.
Από τους νομπελίστες Αμερικανούς οικονομολόγους Πωλ Κρούγκμαν και Τζ. Στίγκλιτς, έως τον Γάλλο Τομάς Πικεττί, συγγραφέα του βιβλίου «Το Κεφάλαιο στον 21ο Αιώνα», όλοι οι κεϋνσιανοί οικονομολόγοι, με μία φωνή, μαίνονται κυριολεκτικά για την ελάφρυνση του ελληνικού δημοσίου χρέους και, εμμέσως πλην σαφώς, στηρίζουν την κυβερνητική ρητορική.
Μοναδική εξαίρεση τον τελευταίο καιρό σε αυτή την προσέγγιση υπήρξε μία ομιλία στην Αθήνα ενός επίσης κεϋνσιανού Αμερικανού οικονομολόγου, του Ντάνι Ρόντρικ, καθηγητή Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας στην Σχολή Τζων Κέννεντυ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, ο οποίος τόνισε ξεκάθαρα αυτό που μάς δείχνει η πραγματικότητα: ότι χωρίς σοβαρές και σε βάθος μεταρρυθμίσεις, η Ελλάδα δεν θα γνωρίσει ανάπτυξη όσο χρέος και αν τής χαρίσουν οι δανειστές της.
«Το ελληνικό πρόβλημα είναι διαρθρωτικό και όχι δανειακό. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, η Ελλάδα, αντί να ρίξει το βάρος στην αναδιάρθρωση και την προσαρμογή της οικονομίας της στις νέες συνθήκες, επωφελήθηκε από την ταχεία και ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, υπερδανείστηκε και σήμερα δεν διαθέτει τα απαραίτητα παραγωγικά και θεσμικά εργαλεία για να μπορέσει να ξεπληρώσει τα χρέη της. Ο δρόμος της ανάπτυξης, που είναι και ο μόνος που οδηγεί σε έξοδο από τα χρέη, είναι η καλή διακυβέρνηση, η ποιοτική εκπαίδευση, η λιγότερη διαφθορά και η έξυπνη λειτουργία των αγορών εργασίας και κεφαλαίων. Όλα τα άλλα έπονται», είπε ο Αμερικανός καθηγητής.
Για τη συνέχεια Euro2Day
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.