(Φωτ. αρχείου: ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Ειδικός συνεργάτης
Η κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από τις 25 Ιανουαρίου του 2015 που ανέλαβε την εξουσία μέχρι τώρα, είχε να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα, αυτό της οικονομίας και πέρασε 22 μήνες μίας δύσκολης διακυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως, υποχρεώθηκε να απεμπολήσει, κατά ορισμένους να προδώσει, όχι μόνο την κομματική κοσμοθεωρία του αλλά, το χειρότερο, να αναγκαστεί να δικαιολογεί τα οικονομικά μέτρα που το διευθυντήριο, τουτέστιν οι δανειστές, επέβαλαν με ομολογουμένως άκομψο και πολλές φορές αμφιλεγόμενο τρόπο.
Αν και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν διαπρέψει στη διαλεκτική, πριν από την ανάληψη της εξουσίας, δεν κατόρθωσαν να εξηγήσουν στο λαό τα οικονομικά μέτρα που τον εξαθλίωναν ώστε να τον καταστήσει κοινωνό του προβλήματος, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια. Παρά ταύτα, η συγκυβέρνηση παραμένει σταθερή, έστω και αν δημοσκοπικά έχασε ποσοστό οπαδών της που δεν αφορούν την παρούσα ανάλυση.Και τώρα η κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη με ένα από τα σοβαρότερα εθνικά θέματα. Το Κυπριακό.
Από τις 11 Φεβρουαρίου του 2015, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης άρχισε ένα νέο γύρο συνομιλιών για την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, που προήλθε από την εισβολή του 1974 και κατοχή από μία εκ των τριών εγγυητριών δυνάμεων, της Τουρκίας, για να προστατεύσει κατ’ αυτήν, τους Κύπριους τουρκικής καταγωγής, παραβιάζοντας κατάφωρα την ίδια τη συμφωνία εγγυήσεων.
Η βασική αιτία των προβλημάτων που οδήγησε στην εισβολή και κατοχή ήταν η αποχώρηση από τη κυβέρνηση, το 1963, του τότε αντιπροέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Φαζίλ Κιουτσούκ, –Τουρκοκύπριος που είχε δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο) και τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους των δεκαπέντε Τουρκοκυπρίων βουλευτών καθώς και όλων των Τουρκοκυπρίων που κατείχαν πολιτειακά αξιώματα και θέσεις στο δημόσιο. Το αποτέλεσμα ήταν η Τουρκία, η οποία είχε μεθοδεύσει όλη αυτήν την διαδικασία, να δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει τις πολιτικές αποφάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας καθ’ ότι ήσαν αντισυνταγματικές, λόγω μη ψήφου του Τουρκοκύπριου αντιπροέδρου, και να μην αναγνωρίζει πλέον και τις νομοθετικές πράξεις της κυπριακής Βουλής.
Στις τωρινές ρυθμίσεις που διαπραγματεύτηκε, εν αγνοία της ελληνικής κυβέρνησης, ο κ. Αναστασιάδης, την οποίαν ενημέρωνε κατόπιν εορτής, όπως και τα κυπριακά κόμματα, οι Τουρκοκύπριοι μεταξύ πολλών άλλων ευεργετημάτων που τους παραχώρησε ο Κύπριος πρόεδρος, είχαν και το δικαίωμα αρνησικυρίας στην εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία.
Η βασική αιτία των προβλημάτων που οδήγησε στην εισβολή και κατοχή ήταν η αποχώρηση από τη κυβέρνηση, το 1963, του τότε αντιπροέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Φαζίλ Κιουτσούκ, –Τουρκοκύπριος που είχε δικαίωμα αρνησικυρίας (βέτο) και τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους των δεκαπέντε Τουρκοκυπρίων βουλευτών καθώς και όλων των Τουρκοκυπρίων που κατείχαν πολιτειακά αξιώματα και θέσεις στο δημόσιο. Το αποτέλεσμα ήταν η Τουρκία, η οποία είχε μεθοδεύσει όλη αυτήν την διαδικασία, να δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει τις πολιτικές αποφάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας καθ’ ότι ήσαν αντισυνταγματικές, λόγω μη ψήφου του Τουρκοκύπριου αντιπροέδρου, και να μην αναγνωρίζει πλέον και τις νομοθετικές πράξεις της κυπριακής Βουλής.
Στις τωρινές ρυθμίσεις που διαπραγματεύτηκε, εν αγνοία της ελληνικής κυβέρνησης, ο κ. Αναστασιάδης, την οποίαν ενημέρωνε κατόπιν εορτής, όπως και τα κυπριακά κόμματα, οι Τουρκοκύπριοι μεταξύ πολλών άλλων ευεργετημάτων που τους παραχώρησε ο Κύπριος πρόεδρος, είχαν και το δικαίωμα αρνησικυρίας στην εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική εξουσία.
Δηλαδή ο κ. Αναστασιάδης επανέλαβε, τα τραγικά λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν στην εισβολή και κατοχή της Τουρκίας στο νησί.
Επειδή, πλην του κόμματός του (ΔΗΣΥ) και του ΑΚΕΛ υπάρχει καθολική αντίδραση από όλα τα υπόλοιπα αντιπολιτευόμενα κυπριακά κόμματα, δρομολογήθηκε η εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να επιτευχθούν, μεταξύ πολλών άλλων, τα ακόλουθα:
Είναι βέβαιον ότι, υπό την παρούσα συγκυρία των συνομιλιών που, με… νηφαλιότητα και χωρίς την επίδραση… ουσιών, προκύπτει ότι δεν έχουν καταλήξει σε καμία συμφωνία, η τυχόν συμμετοχή του Έλληνα πρωθυπουργού στην πενταμερή ή πολυμερή στην Ελβετία, την οποίαν ασμένως αποδέχθηκε ο Τούρκος πρωθυπουργός, θα αποτελέσει βαρύτατο πολιτικό λάθος το οποίο, όχι τόσο η αντιπολίτευση, αλλά ο ελληνικός λαός θα του το καταλογίσει για το υπόλοιπο της πολιτικής του σταδιοδρομίας και θα είναι αμφίβολη πλέον η παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία.
Είναι προτιμότερο η παρουσία της Ελλάδος, ως εγγυήτριας δύναμης να λάβει χώρα αφού οι δύο διαπραγματευόμενες πλευρές καταλήξουν σε οριστική συμφωνία και απομένει το θέμα των εγγυήσεων, για το οποίο η Αθήνα έχει μόνον και αποκλειστικό λόγο.
- Η εξουδετέρωση της αντίδρασης στα συνομολογούμενα των αντιπολιτευομένων Κυπριακών κομμάτων και ταυτόχρονα ο επηρεασμός των Ελληνοκυπρίων στο αναμενόμενο δημοψήφισμα ώστε να έχει θετική κατάληξη
- Η εμπλοκή της μητέρας πατρίδας, η οποία θα επιμεριστεί την ευθύνη της επαίσχυντης συμφωνίας και θα απαλλάξει τους διαπραγματευόμενους από την δική τους αποκλειστική ευθύνη
- Η διάσωση της υπόσχεσης που είχε δοθεί τόσο προς την υπερδύναμη όσο και στην Τουρκία πριν από οκτώ μηνών, ότι η παραμονή τμήματος τουρκικών δυνάμεων στο νησί υπό μανδύα στρατοφυλακής κλπ. είναι αποδεκτή, όχι όμως πραγματοποιήσιμη, λόγω αντίδρασης των Αθηνών.
Είναι βέβαιον ότι, υπό την παρούσα συγκυρία των συνομιλιών που, με… νηφαλιότητα και χωρίς την επίδραση… ουσιών, προκύπτει ότι δεν έχουν καταλήξει σε καμία συμφωνία, η τυχόν συμμετοχή του Έλληνα πρωθυπουργού στην πενταμερή ή πολυμερή στην Ελβετία, την οποίαν ασμένως αποδέχθηκε ο Τούρκος πρωθυπουργός, θα αποτελέσει βαρύτατο πολιτικό λάθος το οποίο, όχι τόσο η αντιπολίτευση, αλλά ο ελληνικός λαός θα του το καταλογίσει για το υπόλοιπο της πολιτικής του σταδιοδρομίας και θα είναι αμφίβολη πλέον η παραμονή της κυβέρνησης στην εξουσία.
Είναι προτιμότερο η παρουσία της Ελλάδος, ως εγγυήτριας δύναμης να λάβει χώρα αφού οι δύο διαπραγματευόμενες πλευρές καταλήξουν σε οριστική συμφωνία και απομένει το θέμα των εγγυήσεων, για το οποίο η Αθήνα έχει μόνον και αποκλειστικό λόγο.
Να μην γίνει η Γενεύη δεύτερη Ζυρίχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτοιμάζονται να πάνε στην Γενεύη σε συζητήσεις και είναι πολύ αμφίβολο εάν οι δύο χώρες , η Ελληνική Δημοκρατία και η Κυπριακή Δημοκρατία αντίστοιχα , έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι η πρώτη φορά από την εποχή τής Ε.Ο.Κ.Α. που αντικειμενικά , η Ελληνική και Ελληνοκυπριακή πλευρά δεν βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο
Ούτε στα όνειρά μας τέτοια ευκαιρία: Η “φοβερή και πανίσχυρη” türkiye cumhuriyeti, με τον “τρομερό και ασυναγώνιστο” στρατό είναι στριμωγμένη στην γωνία όσο ποτέ άλλοτε τα τελευταία πενήντα χρόνια και ο στρατός της γελοιοποιείται από τις ονειρεμένες “κατακτήσεις” του που χάνονται μόλις ξυπνήσει ο σουλτάνος από τις ονειρώξεις του. Πονηροί βέβαια οι μεμέτες μάς δουλεύουν αποπροσανατολιστικά και αμφισβητούν π.χ. την αυτονόητη συμμετοχή τής Κυπριακής Δημοκρατίας στις συζητήσεις που αφορούν την ίδια !! ή θέτουν υπό συζήτηση την απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων τους από τα εδάφη της.
Μα όμως είναι ανίσχυροι και ανίκανοι να επιβάλουν το παραμικρό.
Μόνο στην δική μας αβελτηρία υπολογίζουν.
Δεν μπορεί ο τούρκος σήμερα να κάνει τίποτε!
Ήδη έχει απομακρύνει (όπως ακούγεται) δυνάμεις από την Ανατολική Θράκη, για να στηρίξει την ανεπρόκοπη επέμβαση στην Αλ Μπαμπ παρ’ όλη την υποστήριξη ξένων αεροπορικών δυνάμεων. Η αεροπορία της αποδεικνύεται ότι πράγματι (τουλάχιστον μετά τον Ιούλιο που μάς πέρασε) είναι δραστικά αποδυναμωμένη, έως εξαφανισμένη ˙ είναι προφανές ότι μόνο για παραβιάσεις φιγούρας στο δικό μας F.I.R. κάνει πλέον και στα πεδία των μαχών είναι ανεπαρκής έως ανύπαρκτη.
Αμφιβάλλω αν μπορούσαμε ποτέ να ελπίζουμε ότι θα βλέπαμε τόσο ανύπαρκτη στρατιωτικά την διαρκώς απειλούσα και απαιτούσα türkiye cumhuriyeti .
Μόνη της ενίσχυση η γνωστή μνησίκακη πρώην αυτοκρατορία που την έχει βάλει στην Κύπρο από την εποχή τής Ζυρίχης. Αυτή βέβαια παρά το ξήλωμά της με το brexit δεν θα πάψει να ενεργεί δολοπλοκίες και να υπονομεύει τις θέσεις μας.
Το bullying όμως δεν γίνεται μόνο με λόγια.
Όταν ο τραμπούκος απογυμνωθεί και φανεί ότι οι σουγιάδες του είναι χωρίς λάμα, όσο και αν απειλεί και αν απαιτεί, λόγια του αέρα εκπέμπει μόνο, κι ας τον συντρέχει η αγγλική κακότητα. Στην παρούσα μάλιστα συγκυρία, απίστευτο για την χώρα τού Henry Alfred Kissinger (born ως Heinz Alfred Kissinger) και όμως οι Η.Π.Α. δεν δείχνουν και μεγάλο ενδιαφέρον να υποστηρίξουν στις επιδιώξεις του τον υπερφίαλο, ενοχλητικό σουλτάνο . Προφανώς διότι το ενδιαφέρον τους το επικαλύπτει το ενεργειακό κεφάλαιο, καθώς βαρύγδουπες εταιρείες τους ήδη συνεργάζονται με Κυπριακή Δημοκρατία και Ισραήλ για τα σχετικά κοιτάσματα.
Ποιός θα μάς το έλεγε;
Η φοβερή, τρομακτική τουρκική απειλή αποδεικνύεται φούσκα, μπαλόνι
έτοιμο να σκάσει στο πρώτο στρίμωγμα.
Είναι η καλύτερη ευκαιρία για προώθηση των δικαίων αιτημάτων και επιδιώξεών μας στο Κυπριακό θέμα ˙ η καλύτερη από την δεκαετία τού 1950. Επομένως κανένας λόγος δεν υπάρχει να γίνουν δεκτές οι αξιώσεις τής συμμορίας τού σουλτάνου.
Τώρα είναι η ευκαιρία τής Κύπρου.
Τώρα, σήμερα, τώρα .
Η Γενεύη όχι απλά να μην γίνει δεύτερη Ζυρίχη, αλλά να αποτραπούν εφ’ εξής οι αρνητικές της συνέπειες .
Στο χέρι μας είναι.
Τώρα είναι η ευκαιρία τής Κύπρου.
Τώρα.
Τώρα.
Τώρα!!!
Όταν η Κύπρος (δηλαδή η Κυπριακή πολιτική ηγεσία) δεν αποφασίζει αλλά προδίδει, τότε η Ελλάδα δεν οφείλει να στηρίζει αλλά να ανακόπτει την προδοσία και να εγείρει ζητήματα στους διεθνείς οργανισμούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://ellinikoforoum.blogspot.jp/2016/12/blog-post_556.html
Ευριπίδης Μπίλλης (euripidesb173@gmail.com)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμφότεροι προδίδουν τον Ελληνισμό.
Είναι αμφότεροι νεοταξικά υπηρετάκια της Νούλας (αγγλιστί Nouland)