Συγκεκριμένα, διαπιστώνουμε στρατηγικές και στρατιωτικές εξελίξεις στην περιοχή και ευρύτερη περιοχή της Συρίας. Εξίσου, σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Ιορδανία, Αίγυπτο, Ισραήλ με Παλαιστίνη, Τουρκία. Εξίσου στην Αραβική Χερσόνησο, στο Κατάρ μεταξύ άλλων, αλλά και στην Υεμένη και κατ’ επέκταση στη Σομαλία, το Σουδάν αλλά και τις γύρω αφρικανικές και αραβόφωνες χώρες. Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε το ασιατικό ημισφαίριο, Πακιστάν και Ινδία, Βόρεια - Νότια Κορέα, Κίνα και Ταϊβάν ή Ιαπωνία, αλλά και το Μπλαγκλαντές και τις Φιλιππίνες. Εξίσου τις εξελίξεις στη βόρεια, δυτική και κεντρική Αφρική. Ταυτοχρόνως στη Νότια Αμερική.
Διαπιστώνεται γενικά, πολιτικά, οικονομικά αλλά και στρατιωτικά μια διαφοροποιημένη στάση και μια νέα εγρήγορση για πιθανές εξελίξεις: Διαπιστώνεται πανταχού διαμέτρου παγκόσμιας, διαμόρφωση νέας εξωτερικής αλλά και αμυντικής πολιτικής, όλων των χωρών και ανασύνταξη αυτών. Αυτό εκλαμβάνεται πιθανή αλλαγή στα διάφορα θέματα και status quo περιοχών. Υπάρχει αλλαγή πλεύσης πολιτικής, της εκάστοτε χώρας και βάσει των δυνάμεων και δυναμικοτήτων αλλά και συμμαχιών, τις οποίες περιπτωσιολογικά και επιστημονικά τις αποκαλώ «υβριδικές συμμαχίες», δηλαδή περιπτωσιολογικές, με συμφέροντα τα οποία εναλλάσσονται περισσότερο βραχυπρόθεσμα παρά μακροπρόθεσμα, μεταξύ άλλων.
Οι τοπικές δυνάμεις ενδυναμώνουν ή ανασυντάσσουν την εξωτερική τους και αμυντική τους πολιτική και βάσει συμμαχιών.
Κατατάσσοντας για ακόμα μια φορά τις ΗΠΑ, Ρωσία και ΕΕ ηγέτιδες δυνάμεις. Οι ΗΠΑ σταθερές στην αξία τους, αλλά όχι στην πολιτική τους τακτική, εναλλάσσονται και ανασυντάσσονται δεδομένων των συνεχών εξελίξεων. Με τη διαφορά ότι την παρούσα χρονική στιγμή τα εσωτερικά ζητήματα των ΗΠΑ, ηγεσίας, επί της ουσίας, οριοθετούν, αναδιαμορφώνουν, ανασυντάσσουν ή αποτρέπουν τις ίδιες αποφάσεις. Η Ρωσία στη σκιά του παγκόσμιου επερχόμενου παγκόσμιου πρωταθλήματος, προετοιμάζεται να υποδεχτεί πολλές χώρες, επιδιώκοντας να βάλει σε δεύτερη μοίρα το ζήτημα της Κριμαίας, της Ουκρανίας και άλλων πολιτικών αλλά και οικονομικών ζητημάτων, αναβαθμίζοντας τον πολιτιστικό και αθλητικό της ρόλο, αλλά και τον ρόλο ασφάλειας εντός της χώρας. Επιδιώκει να «πολεμήσει» τις οικονομικές αντιδικίες και πολιτικές αντιδικίες με Αμερική και Ευρώπη, ισοσκελίζοντας τις σχέσεις της βραχυπρόθεσμα με την Τουρκία και το Ιράν, γνωρίζοντας τα ζητήματα και αναβαθμίζοντας σχέσεις με την Κίνα, αλλά και αραβικές χώρες.
Στο θέμα της ΕΕ, τα πράγματα είναι λίγο πιο ειδικά, διαμέσου και των διμερών σχέσεων της Γαλλίας, που ολοένα και περαιτέρω εμπλεκόμενη αναμένεται να είναι δια μέσου της ολοένα και αυξανόμενης οικονομικής, στρατηγικής, στρατιωτικής, πολιτιστικής και τεχνολογικής της πολιτικής, ένα άνοιγμα που φέρει την υπογραφή του Προέδρου της. Η Γερμανία δια μέσου της Καγκελαρίου της, ονειρεύεται και οραματίζεται μια ανανεωμένη Ευρώπη στα μέτρα της, με ηθική και αξίες παγκόσμιας ταυτότητας και οικονομικής συγκυρίας που αποτελεί υβριδικό βραχυπρόθεσμο παράγοντα ανασύνταξης και αναμόρφωσης πολιτικών και ηθικών αξιών, όπως αυτοί την κατανοούν, και δεδομένων των επερχόμενων αλλαγών τόσο στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, τη νότια Ευρώπη αλλά και τα Βαλκάνια. Τη Βρετανία που κατατάσσεται ως ηγέτιδα και πρώην αποικιοκρατική χώρα με τάσεις παγκοσμιοποίησης, προς πιθανή έξοδο από την ΕΕ, και την ΕΕ σε επίπεδο συλλογικό ηγετών.
ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ
Σε ποιο διοικητικό και στρατιωτικό φάσμα εντοπίζονται το ΝΑΤΟ και ο ΟΗΕ, όπως και πολλοί άλλοι περιφερειακοί εκτός ΟΗΕ οργανισμοί. Ο πρώτος αποτελεί πολιτικο-στρατιωτικό περιφερειακό οργανισμό. Ακόμα εξελίσσεται, όπως αναφέρω συνεχώς στις επιστημονικές μελέτες στις οποίες η ειδίκευση αποτελεί κυρίως συστατικό. Το ΝΑΤΟ δεν θα σταματήσει να ανασυντάσσεται, να εξελίσσεται, να μορφοποιείται, να διευρύνεται. Υπάρχει συνεχής ανάγκη για «ασφάλεια», όπως και να οριοθετείται. Το ΝΑΤΟ είναι μια εθνική αλλά και συλλογική, των υπολοίπων μελών, επιλογή ασφαλείας η οποία εξασφαλίζει τη δυτική ολοκλήρωση, εφόσον ανήκουμε ή είμαστε η Δύση. Από εκεί και πέρα, το ΝΑΤΟ «αγωνίζεται να ολοκληρώσει τη διεύρυνση και ολοκλήρωση και των Βαλκανίων. Αξιώνει τον ηγετικό ρόλο στις βαλτικές χώρες, αλλά και πλέον παγκοσμίως, διευκολύνοντας δίαυλους επικοινωνίας τόσο με τη Λατινική Αμερική, όσο και τις αραβικές της χερσονήσου χώρες, αλλά και της Μέσης Ανατολής. Και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι εξίσου σημαντική ως οντότητα, αλλά και ως πιθανός μελλοντικός εταίρος. Το πώς θα διαμορφωθεί και εάν είναι μια δεύτερη σκέψη. Αλλά είναι εταίρος στρατηγικά ικανός και σημαντικός, όπως και άλλοι περιφερειακοί στρατιωτικοί και οικονομικοί οργανισμοί όπως η ΕΕ.
Ριζικές αλλαγές και στον ΟΗΕ
Ο ΟΗΕ επιτελεί τον ιστορικό και πιο βασικό συλλογικά και νομικά ρόλο. Αποτελεί, και δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, τον μόνο διεθνή οργανισμό ειρήνης και ασφάλειας, ο οποίος όμως τελεί υπό ριζικές και αναγκαίες αλλαγές. Διαμορφώνει πολιτικό, ασφαλείας, αλλά και διαβουλευτικό και συμβιβαστικό οργανισμό. Ρόλο ο οποίος μπορεί να αποφέρει απτά, θετικά, αλλά και αρνητικά αποτελέσματα. Ο ΟΗΕ έχει υπάρξει αλλεπάλληλες στιγμές σε δύσκολες συγκυρίες. Κυρίως σε «παραδοσιακά θέματα» που μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας αποφαίνονται ή μπλοκάρουν αποφάσεις γιατί απλά μπορούν, γιατί απλά θέλουν. Η σύνταξη νέων, όπως θα ονομάσω, «υβριδικών συμμαχιών» είναι προ των πυλών. Συμμαχίες στις οποίες το βραχυπρόθεσμο ενδιαφέρον είναι σημαντικό. Είναι περιφερειακό ή παγκόσμιο, κοινό ή ευκαιριακό. Όπου ο αντίπαλος του αντιπάλου μου είναι και πιθανός σύμμαχός μου… σήμερα, ή όπου απλά συμφέρει ώστε να φέρει μια χώρα εις πέρας τη στρατηγική της ανάγκη χωρίς να λαμβάνεται υπ’ όψιν το συλλογικό συμφέρον, άλλοτε εθνικό, άλλοτε περιφερειακό και άλλοτε παγκόσμιο. Αυτή είναι η παγκόσμια στρατηγική πραγματικότητα.
Στην παρούσα χρονική λοιπόν συγκυρία χρειάζεται σχεδιασμός. Σχεδιασμός ολοκληρωτικός. Βραχυπρόθεσμος και μακροπρόθεσμος. Τακτικός και επιχειρησιακός. Πολιτικός και νομικός. Οικονομικός και κοινωνικός. Εθνικός και περιφερειακός. Χρειάζεται σωφροσύνη, μετριοφροσύνη, ικανότητα, ηγεσία, σοβαρότατη σκέψη. Εξίσου, αποφασιστικότητα, χρονική οριοθέτηση και παράδοση. Χρειάζεται κατανόηση των πραγματικών εξελίξεων. Χρειάζεται πλήρης και ουσιαστική πληροφόρηση από πολλαπλά και ουσιαστικά μέρη και ανθρώπους. Χρειάζεται τεχνολογική, υλικοτεχνική και εκπαιδευτική επένδυση.
Χρειάζεται αγάπη για τον τόπο και την περιφέρεια που ορίζεται ή και ορίζει ο ηγέτης ή ηγεσία. Ωστόσο χρειάζεται και οριοθέτηση κόκκινων γραμμών. Χρειάζεται τόλμη και χρειάζεται και αρετή. Είναι επιτακτική η ανάγκη πολλαπλών απόψεων και συμβουλευτικού χαρακτήρα πραγματιστική ερμηνεία αλλά και πρακτική εφαρμογή.
Χρειάζεται και τύχη. Αυτά τα συστατικά θα επιφέρουν τα όποια αποτελέσματα χρειάζονται, και είναι αναγκαία σε ένα στρατηγικό πλάνο το οποίο πρέπει να συνταχθεί και κυρίως να εφαρμοστεί. Διαμορφώνοντας ένα πολυδιάστατο, πολυσήμαντο, πολύπλοκο και ταυτόχρονα απλό πλάνο εφαρμογής, διαμορφώνεται το μέλλον το οποίο πρέπει να το πλαισιώσουμε, να το διαμορφώσουμε, να το διαπραγματευτούμε, σήμερα. Τώρα που γίνονται όλες αυτές οι στρατηγικές αλλαγές, επιδιώκονται νέοι ρόλοι, αλλά και νέες πολιτικές, οικονομικές και στρατηγικές «υβριδικές αλλαγές και συμμαχίες».
*Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Ασφάλειας.
Φιλελεύθερος
Πραγματικά καλό άρθρο στο σύνολό του!Περιγράφει ανάγλυφα τα πράγματα σήμερα!Εγώ θα προσέθετα και τον "ήρεμο γίγαντα" την Κίνα που νομίζω δεν μνημονεύτηκε μεταξύ των ισχυρών!Επίσης θα ήθελα να πω δυο λόγια για την Ε.Ε. Πράγματι για συντομία λέμε Ε.Ε., επι της ουσίας δεν υφίσταται Ε.Ε. Για να εξηγηθώ η Ευρώπη βρίσκεται σε αποσύνθεση σε ότι αφορά τον όρο Ένωση, σήμερα ξεκάθαρα πια έχουμε την Γερμανία να αποφασίζει και με πλήρη επιρροή στο "ιερατείο" που διοικεί!Υπάρχει η μικρότερη επιρροή των άλλων χωρών όπως η Γαλλία κ.λ.π. Μα το τρένο χάθηκε και οι Γερμανοί δεν "επικοινωνούν" κι ούτε δείχνουν διάθεση για αλληλεγγύη και βοήθεια σε ένα πνεύμα συνοχής και ένωσης!Πλήρως εναρμονισμένη με την λογική του ισχυρού και της ανισότητας με ένα βαρύ παρελθόν να την συνοδεύει δεν πείθει!Δεν πείθει ούτε με το παρελθόν της ούτε με το παρόν της που είναι εκείνο το σκαλοπάτι να ελπίζεις για το μέλλον!Οι αλλαγές αυτές που πολύ σωστά χαρακτηρίζονται στο άρθρο φέρνουν μια αχαρτογράφητη πολυπολικότητα στην διεθνή σκηνή.Αυτό κάνει πολλές χώρες που είναι ισχυρές να θωρακίζονται και να παίρνουν στάση μόνον για τον εαυτό τους, αφήνοντας πίσω ξεπερασμένους γι αυτές όρους ένωσης κ.λ.π.Η Ευρώπη λοιπόν θα έχει όχι βραχυπρόθεσμη πορεία στις αλλαγές της, αλλά μαρτυρικά αργή και οι πολίτες της ανεξαιρέτως αν δεν μετατρέψουν την Ευρώπη ξανά σε ένα χώρο αξιών, δημοκρατίας, διαφάνειας, δικαιοσύνης τότε θα υποστούν τις συνέπειες! Αυτό προϋποθέτει σκέψου παγκόσμια δράσε τοπικά μέσα σε αυτούς τους άξονες! Δεν χρειάζεται να αναφερθώ στα κριτήρια αξιών περισσότερο εκτεταμένα.Νομίζω είναι γνωστά!Αυτά θα ήθελα να προσθέσω για την Ευρώπη, κυρίως γιατί είναι η γειτονιά μας!Για το ΝΑΤΟ και τον ΟΗΕ τι να πρωτογράψεις άλλωστε λέγονται μια χαρά και λιτά στο άρθρο και αρκούν!Λες ένα πάλι καλά που υπάρχει ο δεύτερος έστω και για τα μάτια! Αφού δεν έχει προσφέρει ποτέ ουσιαστικά αλλά πάντα αποτελεί "εργαλείο" ή χώρο αντιπαραθέσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας!Ας πάει και το παλιάμπελο, τι να πεις! Όποιον και να ρωτήσεις πολίτη αυτά θα σου πει, γιατί έχει μάτια και βλέπει. Τέλος ναι πράγματι στην τελευταία ενότητα αν και είναι μαζί με τα του ΟΗΕ στο άρθρο έχω την αίσθηση πως αφορά την χώρα μας, ή έστω τις χώρες τις Ευρώπης θα έλεγα, θα συμφωνήσω και θα σταθώ στην γνώση αλλά και την αγάπη. Θα προσέθετα την εργατικότητα και την ακούραστη διάθεση και το πάθος για έναν κόσμο ειρηνικότερο, αυτάρκη, δίκαιο με σεβασμό στην ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφή