Στον διεθνούς φήμης Ελληνα καθηγητή Δημήτριο Χριστοδούλου απονέμεται ένα από τα σημαντικότερα βραβεία που δίνονται στα μαθηματικά. Ο κ. Χριστοδούλου, καθηγητής του Πολυτεχνείου ΕΤΗ Ζυρίχης, τιμάται με το διεθνές βραβείο «Shaw», όπως και ο Αμερικανός καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης Ρίτσαρντ Χάμιλτον.
Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου ΕΤΗ της Ζυρίχης Δημήτρης Χριστοδούλου
Το βραβείο, που συνοδεύεται από το χρηματικό ποσόν του 1 εκατομμυρίου δολαρίων, απονέμεται στους δύο καθηγητές για το έργο τους στις Μη Γραμμικές Διαφορικές Εξισώσεις, σε Γεωμετρίες Λόρενς και Ρίμαν και στις εφαρμογές των εξισώσεων αυτών στη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας και την Τοπολογία.
Το βραβείο «Shaw» καθιερώθηκε από τον παραγωγό ταινιών και φιλάνθρωπο Ρ. Σόου για «σπουδαία επιτεύγματα που συμβάλλουν στην προαγωγή του πολιτισμού και της ευημερίας της ανθρωπότητας».
Δίνονται μια φορά το χρόνο από το 2004 και ώς τώρα έχουν απονεμηθεί σε διακεκριμένους παγκοσμίως ερευνητές, όπως στον Αντριου Γουάιλς, που έλυσε την Εικασία του Φερμά, στον Σάιμον Ντόναλσον, βραβευμένο και με το Φιλτζ Μένταλ, το Νόμπελ των Μαθηματικών, τον Ντέιβιντ Μάμφορντ, επίσης Φιλτζ Μενταλίστα κ.ά.
Ο Δημήτριος Χριστοδούλου έχει λάβει πολλές διεθνείς διακρίσεις και θεωρείται από τους μεγαλύτερους Ελληνες μαθηματικούς των τελευταίων σαράντα χρόνων. Πριν αναλάβει την επώνυμη καθηγητική έδρα στο ΕΤΗ της Ζυρίχης, δίδασκε επί πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον και σε άλλα μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα γνωρίζει το πρωτότυπο ερευνητικό και συγγραφικό έργο του. Η απονομή του βραβείου «Shaw» θα γίνει σε ειδική τελετή στο Χονγκ Κονγκ στις 28 Σεπτεμβρίου 2011.
Ποιος είναι
Ο Δημήτριος Χριστοδούλου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Ως μαθητής της Β' Λυκείου έγινε δεκτός για πανεπιστημιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Στα 18 του χρόνια είχε πάρει μάστερ στη Φυσική και στα 20 διδακτορικό.
Το 1972 γίνεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και επισκέπτης ερευνητής στο CERN της Γενεύης. Το 1974 πήρε θέση επισκέπτη ερευνητή στο Διεθνές Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής στην Τεργέστη και στο Ινστιτούτο Max Planck του Μονάχου. Η πορεία του είναι θριαμβική. Γίνεται μέλος του φημισμένου Ινστιτούτο Courant, του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.
Διδάσκει σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια και επιστρέφει το 1988 στο Ινστιτούτο Courant, ως τακτικός καθηγητής. Το 1992 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στο Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον και τον Ιούνιο του 1993 παίρνει το βραβείο MacArthur, που απονέμεται σε διεθνείς προσωπικότητες των επιστημών και των τεχνών. Σήμερα είναι επίλεκτο στέλεχος του ΕΤΗ, του σπουδαιότερου Πολυτεχνείου της Ευρώπης.*
ENET
Κάπου είχα διαβάσει ένα περιστατικό από τη θητεία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σαν μαθητής ήτανε το παιδί θαύμα τής εποχής του. Από τη Β' Λυκείου τον τσίμπησαν οι Αμερικάνοι και μέσα σε 3 μόλις χρόνια είχε ήδη διδακτορικό (όταν όλοι οι άλλοι συνομήλικοί του ήταν ακόμα πρωτοετείς - δευτεροετείς)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιος το σφύριξε στο δικτάτορα Παπαδόπουλο κι αυτός έκανε την έξυπνη κίνηση και τον έφερε κατευθείαν καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με σκοπό να δημιουργήσει τη δική του πρωτοποριακή σχολή στη Θεωρητική Φυσική στην Ελλάδα. Έ, από εκείνη τη στιγμή άρχισαν τα βάσανά του. Γιατί μάζευε τούς καθηγητάδες τής εποχής και τούς έκανε σεμινάρια πάνω στις νέες εξελίξεις τού τομέα του. Ναι, αλλά πώς να ανεχτούν οι "αξιότιμοι κύριοι καθηγητές" ένα πιτσιρίκι 20 χρονών να τούς κάνει μάθημα; Οέο; Κι έτσι ξεκίνησαν να τού κάνουν πόλεμο και τη ζωή δύσκολη.
Τελικά, μετά από 2 χρόνια, ο άνθρωπος σιχάθηκε και τα παράτησε και πήγε να βρεί το μέλλον του στο εξωτερικό (και το βρήκε)! Αυτό αρκεί για να δούμε πόσο σάπιο και πόσο πανίσχυρο ταυτόχρονα ήταν ανέκαθεν το πανεπιστημιακό κατεστημένο στην Ελλάδα. Γιατί η ισχύς του αποδείχτηκε στην πράξη μεγαλύτερη από τη θέληση τού δικτάτορα!