 |
Ό,τι αποτέλεσε τον πυρήνα της, κείτεται άταφο πτώμα στην πλατεία Συντάγματος. Ο ιδιότυπος χορός των «αγανακτισμένων» αρνείται πεισματικά την ταφή, στο όνομα προάσπισης κεκτημένων από τις «παλαιές, καλές ημέρες της δανεικής ευημερίας».
Αλλά, η αποφορά του σεσηπότος πτώματος της Γ' Ελληνικής Δημοκρατίας δηλητηριάζει το παρόν της χώρας κι απειλεί να προκαλέσει ανήκεστο βλάβη στον εθνικό κορμό.
Ολα προσαρμόζονται στα εγχώρια μέτρα, αυτά που συνθέτουν τη διαβόητη «ελληνική ιδιαιτερότητα», η οποία από στοιχείο πολιτισμικής διαφορετικότητας σε μιαν Ευρώπη της ποικιλομορφίας, μεταβλήθηκε σε παραπέτασμα αδιαπέραστο που μας κρατάει έξω από το κοινό ευρωπαϊκό σπίτι.
Η Ελληνική Πολιτεία, χρειάζεται επειγόντως επαναθέσπιση. Καθώς συμπληρώνονται 37 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας είναι πλέον φανερό πως ό,τι συγκρότησε το «ιδεώδες» της Μεταπολίτευσης πρέπει να οδηγηθεί στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας».
Η άτυπη σύμβαση της Μεταπολίτευσης, μεταξύ πολιτικών και πολιτών, αυτή η σχέση συνενοχής αρχόντων κι αρχομένων θεμελιωμένη στην κοινή ιδιοτέλεια, «σου εξασφαλίζω δανεικά και θέση στο δημόσιο, μου δίνεις την ψήφο σου», έληξε αφού πρώτα χρεοκόπησε τη χώρα και διέφθειρε το λαό.
Τώρα, πρέπει να αλλάξουν όλα ριζικά. Ο λαός πρέπει να ανακαλύψει και πάλι αρετές, που τον κράτησαν όρθιο κι έσωσαν τη χώρα στις δύσκολες καμπές της Ιστορίας κι οφείλει να υπερβεί νοοτροπίες που έφεραν τα πράγματα στη σημερινή κατάντια.
Η Ελλάδα χρειάζεται νέους, υγιείς ρωμαλέους θεσμούς, ικανούς να συντελέσουν στην ανόρθωσή της και να υπηρετήσουν το γενικό καλό και τα πρόσωπα που θα τους σαρκώσουν. Ο τόπος χρειάζεται έμφρονες κι ενεργούς πολίτες κι όχι περιδεείς, ιδιοτελείς κι εγωπαθείς καταναλωτές πολιτικών παραισθησιογόνων.
Η πατρίδα έχει ανάγκη από ένα πολιτικό σύστημα που δεν αποποιείται των ευθυνών του, που δεν δειλιάζει να εισηγηθεί και να υλοποιήσει τις πολιτικές που αντιστοιχίζονται με τις ανάγκες των καιρών.
Η πολιτική, κοινωνική, οικονομική και ηθική αναγέννηση της Ελλάδας προϋποθέτει μια πολιτική τάξη με συνείδηση αυτοθυσίας, έναν λαό με θέληση αγώνων και θυσιών, μια επιχειρηματική τάξη έτοιμη να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του ανταγωνιστικού, παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος, αρνούμενη το κρατικοδίαιτο παρελθόν της. Η Ελλάδα πρέπει να ανακαλύψει και πάλι τον εαυτό της!
Δ. H. ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - dhatz@naftemporiki.gr
Ετσι είναι κ. Σάββα αλλά το κακό είναι ότι ακόμα μεγάλη μερίδα των Ελλήνων δεν θέλουν ούτε νοοτροπία να αλλάξουν , ούτε κεκτημένα να θυσιάσουν.Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα μια αιματοβαμμένη αλλαγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανίκανη, καταξεφτιλισμένη ελλάδα (άστο με μικρό το αρχικό) πωλητών και πωλητικών (σωστή η ορθογραφία), ένα μένει: να αυτοπαραδεχθή την ξεφτίλα της και να κλείση το μαγαζί. Τζάμπα πέθαναν τα παιδάκια στην Κύπρο, τζαμπαντάν τζάμπα κι όσοι θυσιάστηκαν στους αλήτικους 'εθνικούς' αγώνες των μασώνων για την δόξα της Αγγλίας που δόξα τω Θεώ κι αυτή η πουτάνα των Θαλασσών πάει τελευταία στο διάβολο κάτω από το βάρος των εγκλημάτων της και θέγξ των εβραϊκών καθαρμάτων της. Δεν μου είναι ωστόσο καθόλου περίεργο που οι νταβατζήδες του μπουρδέλλου Ελλάς-Μπάτε-Σκύλοι, το κρατάνε. Γωνία γαρ το μαγαζί. +Απόστολος, ένας απ' τους ηλίθιους που ξώμεινε στο βρωμότοπο και τώρα είναι αργά για να την κοπανήση. Μου φαίνεται δεν αξίζει τον κόπο και να κοπανήσουμε αυτούς ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, έρρωσθε, προμηθευτήτε ξυλοκαίνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο. Ρέ με τι μας ξεφτίλιζαν και τώρα τους γλύφουν τα ....... για να μπορέσουν να κρατηθούν στην εξουσία. Τέτοιο χάλι αλλά είναι απόγονοι αυτών που βάραγαν παλαμάκια και ήταν οι πρώτοι που επικρότησαν το 1955 τον επανεξοπλισμό της διαμελισμένης Γερμανία πρός έκπληξη των άλλων Ευρωπαίων. Ακόμη και οι ηττημένοι Τούρκοι είχαν το σθένος να αντιταχθούν στις πιέσεις και την υποχρεωτική αγροτοποίησή τους από το σχέδιο Μάρσαλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μας φυλάει ο Θεός από νέο πόλεμο που μάλλον είναι κοντά οι σκοτεινές φτερούγες του.