Η αναγέννηση της αμυντικής βιομηχανίας

Σεργκέι Πτίτσκιν, Ροσσίσκαγια γκαζέτα

Η “Νέα εκβιομηχάνιση” της χώρας, με σημείο αιχμής τις χάϊ-τεκ μονάδες του στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος (ΣΒΣ) της χώρας, πρέπει να προωθηθεί άμεσα, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της ρώσικης κυβέρνησης, Ντμίτρι Ρογκόζιν.

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος της επιτροπής αμυντικής βιομηχανίας της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν. Πηγή: TASS

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος της πανίσχυρης επιτροπής αμυντικής βιομηχανίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν, μιλάει στη Ρωσσίσκαγια Γκαζέττα, για τα νέα όπλα που θα προστεθούν στο οπλοστάσιο της χώρας. Απαντά στο ερώτημα της δυνατότητας ιδιωτικών επενδύσεων σε «μυστικά» εργοστάσια και λέγει για το κατά πόσο θα μπορούσε να είναι σήμερα χρήσιμη η οργανωτική εμπειρία της σταλινικής εποχής στον σύνθετο κλάδο της αμυντικής βιομηχανίας.

ΕΡ: Υπάρχει η στερεότυπη άποψη, ότι στη δημιουργία νέων οπλικών συστημάτων είμαστε απελπιστικά πίσω από τη Δύση. Έχουμε ή δεν έχουμε τελικά, στρατιωτική τεχνογνωσία παγκόσμιας κλάσης;
 ΑΠ: Στη Ρωσία είχαμε και έχουμε ακόμα σχέδια οπλικών συστημάτων, τα οποία δεν είναι απλά καλού επιπέδου, αλλά «πολύ μπροστά από οτιδήποτε άλλο υπάρχει στον πλανήτη». Για παράδειγμα, τα αμυντικά αερο-διαστημικά συστήματα. Έχουμε τα καλύτερα σε όλους τους δείκτε συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας-αεράμυνας, τα S-300 και S-400 και αυτή τη στιγμή αναπτύσσουμε τη νέα γενιά αντιπυραυλικής προστασίας, το σύστημα S-500.

Όλα τα παραπάνω συστήματα είναι ενταγμένα στην αερο-διαστημική αμυντική δομή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης. Τα ραντάρ μας, που έχουν τη δυνατότητα παρακολούθησης στόχων, σε αποστάσεις μερικών χιλιάδων μιλίων και μπορούν να διακρίνουν και να καταγράψουν σε μακρινές αποστάσεις, ακόμα και πολύ μικρούς στόχους, που πετούν με κοσμικές ταχύτητες. Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα των δυνατοτήτων μας στον εναέριο χώρο και στο διάστημα.

Σέβονται μόνο την πραγματική δύναμη

                                                                                                           Διαβάστε επίσης  Να ξαναγεννηθεί η διαστημική υπερδύναμη

ΕΡ: Όλα αυτά τα συστήματα δεν είναι καθόλου φθηνά στην ανάπτυξη τους. Σε μερικούς δε, υπάρχει η αντίληψη ότι το κόστος για την άμυνα είναι καθαρή απώλεια χρημάτων, που θα μπορούσαν να δαπανηθούν για την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.
 
ΑΠ: Τα χρήματα αγαπούν τη σιωπή. Για να μπορεί η χώρα να αναπτύσσεται ειρηνικά, πρέπει να δημιουργήσουμε γύρω της ένα απολύτως ασφαλές περιβάλλον. Πρόκειται για το έργο που εμείς πρωτίστως καλούμαστε να υλοποιήσουμε. Το δεύτερο καθήκον μας είναι η δυναμική ανάπτυξη της βιομηχανίας, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Άραγε, αυτό δεν είναι οικονομία; Ποια θα είναι η συμβολή της αμυντικής βιομηχανίας; Νομίζω ότι θα είναι πολύ σημαντική, ίσως και τα δύο τρίτα.

Και το τρίτο σημείο. Η αύξηση του κύρους της χώρας. Με βάση την εμπειρία μου από τις Βρυξέλλες, σας λέω: Εξυπνη δύναμη και ήπια δύναμη, είναι καλές εκφράσεις, που χρησιμοποιούν τις σωστές λέξεις, αλλά η πραγματική «δύναμη», είναι αυτό που όλοι υπολογίζουν. Αυτό που πραγματικά μετράει, είναι η φυσική δύναμη όταν υπάρξει πιθανότητα για επίθεση με σιδερένια γροθιά στο πρόσωπο. Αυτή είναι η δύναμη που, πιστέψτε με, υπολογίζεται πάνω απ' όλα, στον λεγόμενο «πολιτισμένο κόσμο».

ΕΠ: Τι κρύβεται πίσω από την έκφραση «νέα εκβιομηχάνιση» της χώρας; Ένα ανάλογο σχέδιο με αυτό της δεκαετίας του 1930;
 ΑΠ: Σημαίνει τη δημιουργία ενός βιομηχανικού κλάδου σε νέο, σύγχρονο επίπεδο. Και γιατί να τίθεται ζήτημα σύγκρισης με τη δεκαετίας του τριάντα; Τότε πήραμε ό,τι καλύτερο υπήρχε στη Δύση και το προσαρμόσαμε στις δικές μας συνθήκες. Πιθανώς, και σήμερα να χρειάζεται να προχωρήσουμε με παρόμοιο τρόπο.

Γιατί η ιδέα μας δεν αφορά σε ανακατασκευές των υφιστάμενων βιομηχανικών μονάδων, αλλά στην κατασκευή νέων, τεχνολογικά σύγχρονων μονάδων, σε νέες περιοχές. Ας πάρουμε για παράδειγμα, το εργοστάσιο παραγωγής όπλων «Izhmash». Το μέγεθος του είναι τόσο μεγάλο, σαν να θέλουμε να χτίζουμε σε αυτό αεροπλανοφόρα, ενώ στην πραγματικότητα, στις εγκαταστάσεις στα Ουράλια, παράγουμε μόνο αυτόματα όπλα «καλάσνικοφ». Για να προχωρήσουμε στην νέα εκβιομηχάνιση - και μόνο με αυτό το ποιοτικό άλμα θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε σύγχρονα όπλα - τα πάντα θα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν. Θα πρέπει να συγκεντρώσουμε προσεκτικά ό,τι πολυτιμότερο έχουμε και να επικεντρωθούμε με ορθολογικό τρόπο στο μέλλον.

Οι ιδιώτες

ΕΡ: Θα αφήσετε να εισέλθει το ιδιωτικό κεφάλαιο στην αμυντική βιομηχανία; Με την ευκαιρία, κυκλοφορεί η άποψη να απαγορεύεται εξ’ ορισμού στον ιδιώτη επιχειρηματία να κάνει παιχνίδι σε στρατιωτικά μυστικά.

Διαβάστε επίσης  Πυραυλική υπερηχητική πρόκληση

ΑΠ: Πράγματι, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πρόβλημα της διαλεκτικής, που σχετίζεται με τον νόμο της αντίφασης, της ενότητας και της πάλης των αντιθέτων. Από τη μία πλευρά, καταλαβαίνουμε ότι χωρίς την ενέργεια που εμπεριέχεται σε μια ιδιωτική επιχείρηση, είναι απίθανο να επιλύσουμε τα προβλήματα που έχουμε οι ίδιοι θέσει. Από την άλλη πλευρά, είναι σαφές ότι υπάρχουν πράγματα και τεχνολογίες, με τις οποίες μπορούν να εργάζονται μόνο κρατικές υπηρεσίες, με καθεστώς πολύ αυστηρού ελέγχου. Τότε, σε ποιό σημείο της διαδικασίας θα μπορούν να είναι χρήσιμες οι ιδιωτικές επιχειρήσεις; Εκεί που υπάρχουν τεχνολογίες διπλής χρήσης. Μας ενδιαφέρει η μεταφορά τεχνολογίας από την πολιτική χρήση στην αμυντική και το αντίστροφο.


Για παράδειγμα, η υπερηχητική τεχνολογία. Κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιείται σε ταχύτατα κινούμενους πυραύλους, που η κατάρριψη τους στον αέρα είναι σχεδόν αδύνατη. Αλλά δίνεται επίσης, η δυνατότητα για τη δημιουργία επιβατικών αεροσκαφών νέας γενιάς. Γνωρίζετε ότι υπήρχαν τα υπερηχητικά αεροπλάνα τύπου «Concorde» και το αντίστοιχο σοβιετικό, Tu-144. Και θα υπάρξουν νέα υπερ-υπερηχητικά αεροσκάφη στο μέλλον, τα οποία θα πετούν από την Μόσχα στην Άπω Ανατολή, μέσα σε, ας πούμε, μιάμιση ώρα!

ΕΡ: Εργάζονται ήδη οι ιδιώτες στην αμυντική βιομηχανία;
 ΑΠ: Ναι, υπάρχουν τέτοια παραδείγματα συνεργασιών. Όπως στα ραδιοτεχνολογικά και πληροφοριακά συστήματα (εταιρεία RTI Systems Concern). Η εταιρεία έχει μετοχικό κεφάλαιο από ιδιωτικές επενδύσεις, παρόλο που είναι ενταγμένη σε μια βαθιά βιομηχανική συνεργασία, για τη δημιουργία συστημάτων αεράμυνας-αντιπυραυλικής άμυνας. Έτσι, στη συγκεκριμένη ιδιωτική ερευνητική επιχείρηση δημιουργούνται τέτοια καινοτόμα συστήματα της αεροδιαστημικής άμυνας που ο επικεφαλής της, έλαβε τιμητικές διακρίσεις και υψηλά κρατικά βραβεία για τα επιτεύγματα της εταιρείας.

Υπάρχει και ένα πιο πεζό, αλλά όχι λιγότερο εντυπωσιακό, παράδειγμα. Στη Μόσχα μια ομάδα επιχειρηματιών δημιούργησαν από το μηδέν, ένα εργοστάσιο οπλικών συστημάτων υψηλής ακρίβειας, στο οποίο κατασκευάζονται όπλα παγκοσμίου επιπέδου. Και η δημιουργία του είναι μια ακόμα ιστορία επιχειρηματικής επιτυχίας, σαν και αυτές που ακούγαμε για τις εταιρείες πληροφορικής παλαιότερα. Οι εταίροι βρήκαν και αγόρασαν μια άδεια αποθήκη και προμηθεύτηκαν από το εξωτερικό τις καλύτερες γραμμές παραγωγής. Προσέλκυσαν στο σχεδιαστικό τους γραφείο, τους κορυφαίους σχεδιαστές όπλων και έμπειρους γνώστες, τεχνολόγους οπλουργούς. Σαν αποτέλεσμα, δημιούργησαν ποιοτικά όπλα για κυνήγι, αλλά και στρατιωτικά τυφέκια ελεύθερων σκοπευτών, τα οποία είναι ανώτερα στα σημαντικότερα χαρακτηριστικά, από τα ευρωπαϊκά μοντέλα. Είναι πραγματικά, τα όπλα του ΧΧΙ αιώνα.