Ο πολιτικός αναλυτής Εκρέμ Εντί Γκιουτζέλντερε θεωρεί πως η Τουρκία δεν έχει θέση στην ΕΕ εξαιτίας των έντονων κοινωνικών ταραχών, της διαφθοράς και του ελέγχου των κοινωνικών δικτύων
Ο Ταγίπ Ερντογάν αναμφισβήτητα έχει σφραγίσει την πολιτική της χώρας του. Στα έντεκα χρόνια διακυβέρνησης έχει συμβάλει από τη μια πλευρά στην οικονομική ανάπτυξη, στην ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή και έχει δώσει ένα καινούργιο πρόσωπο στη χώρα του. Από την άλλη πλευρά, η αντιπολίτευση τον κατηγορεί για δικτατορική συμπεριφορά, για διαφθορά και νεποτισμό.
Τι είναι όμως αυτό που κρατά τόσα χρόνια τον Ερντογάν στην εξουσία;
«Το πιο αποφασιστικό στοιχείο συνεχίζει να είναι ο οικονομικός παράγοντας για τους περισσότερους ανθρώπους, και για τους περισσότερους Τούρκους τα πράγματα είναι καλά. Επίσης οι άνθρωποι θυμούνται τις προηγούμενες κυβερνήσεις που ήταν πριν στην εξουσία και το πολιτικό και οικονομικό χάος της δεκαετίας του 1990, για το οποίο ευθύνονται και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στο θέμα της διαφθοράς πολλοί Τούρκοι είναι ρεαλιστές και λένε πως όλοι οι πολιτικοί κλέβουν και πως το AKP επίσης κλέβει, αλλά κάνει και κάτι. Όσο δεν πάνε άσχημα τα πράγματα για την οικονομία, δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολλά».
Δεν είναι σοβαροί αντίπαλοι το κίνημα Γκιουλέν
Τι έγινε όμως με τις μαζικές διαμαρτυρίες στο πάρκο Γκεζί, το προηγούμενο καλοκαίρι στην Κωνσταντινούπολη; Που πήγαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
«Σίγουρα δεν ψήφισαν AKP. Πολλοί από το πάρκο Γκεζί ψήφισαν το φιλοκουρδικό κόμμα ΒDP, το οποίο στη δυτική Τουρκία εμφανίστηκε με άλλο όνομα. Αυτό το κόμμα δεν γνώρισε μεγάλη άνθιση αλλά συμμετέχουν νέοι των πόλεων που πήραν μέρος τότε στις διαδηλώσεις. Έχουν ένα 3% έως 4% αλλά δεν αποτελούν κίνδυνο για το AKP».
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι αντίπαλοι αλλά πολύ περισσότερο τώρα το ισλαμιστικό κίνημα Γκιουλέν, οι πάλαι ποτέ σύμμαχοι του τούρκου πρωθυπουργού.
«Κατηγορεί τους οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν ότι αυτοί ευθύνονται για την ανάμειξη της εισαγγελίας στα σκάνδαλα διαφθοράς και ότι αυτοί ανέβασαν στο Yutubeτα αποσπάσματα από τις επίμαχες τηλεφωνικές συνομιλίες. Το κίνημα Γκιουλέν δεν είναι αποφασιστικό για το εκλογικό αποτέλεσμα».
Τέλος, ο τούρκος πολιτικός επιστήμονας στην απάντηση εάν η Τουρκία γίνει τώρα περισσότερο αυταρχική απαντά: «Η ομιλία του κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Εκτιμάται ότι θα γίνουν μαζικές συλλήψεις μελών του κινήματος Γκιουλέν, καθώς και οικονομικών παραγόντων που στήριξαν το κίνημα Γκιουλέν».
Jorg Degenhard / Μαρία Ρηγούτσου
Υπεύθ. σύνταξης: Δήμητρα Κυρανούδη 
Capital
«Τα περισσότερα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων έδιναν αυτά τα ποσοστά, δηλαδή 43% με 46%. Αυτό και έγινε. Διαπίστωσε κανείς πως ούτε τα σκάνδαλα διαφθοράς ούτε οι διαμάχες με το κίνημα του Γκιουλέν ήταν πραγματικά αποφασιστικής σημασίας αλλά σημαντικό ήταν αυτό που έχει καθιερωθεί μέσα στο χρόνο και αυτό είναι το AKP».
Τι είναι όμως αυτό που κρατά τόσα χρόνια τον Ερντογάν στην εξουσία;
«Το πιο αποφασιστικό στοιχείο συνεχίζει να είναι ο οικονομικός παράγοντας για τους περισσότερους ανθρώπους, και για τους περισσότερους Τούρκους τα πράγματα είναι καλά. Επίσης οι άνθρωποι θυμούνται τις προηγούμενες κυβερνήσεις που ήταν πριν στην εξουσία και το πολιτικό και οικονομικό χάος της δεκαετίας του 1990, για το οποίο ευθύνονται και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στο θέμα της διαφθοράς πολλοί Τούρκοι είναι ρεαλιστές και λένε πως όλοι οι πολιτικοί κλέβουν και πως το AKP επίσης κλέβει, αλλά κάνει και κάτι. Όσο δεν πάνε άσχημα τα πράγματα για την οικονομία, δεν πρόκειται να αλλάξουν και πολλά».
Δεν είναι σοβαροί αντίπαλοι το κίνημα Γκιουλέν
Τι έγινε όμως με τις μαζικές διαμαρτυρίες στο πάρκο Γκεζί, το προηγούμενο καλοκαίρι στην Κωνσταντινούπολη; Που πήγαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
«Σίγουρα δεν ψήφισαν AKP. Πολλοί από το πάρκο Γκεζί ψήφισαν το φιλοκουρδικό κόμμα ΒDP, το οποίο στη δυτική Τουρκία εμφανίστηκε με άλλο όνομα. Αυτό το κόμμα δεν γνώρισε μεγάλη άνθιση αλλά συμμετέχουν νέοι των πόλεων που πήραν μέρος τότε στις διαδηλώσεις. Έχουν ένα 3% έως 4% αλλά δεν αποτελούν κίνδυνο για το AKP».
Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι αντίπαλοι αλλά πολύ περισσότερο τώρα το ισλαμιστικό κίνημα Γκιουλέν, οι πάλαι ποτέ σύμμαχοι του τούρκου πρωθυπουργού.
«Κατηγορεί τους οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν ότι αυτοί ευθύνονται για την ανάμειξη της εισαγγελίας στα σκάνδαλα διαφθοράς και ότι αυτοί ανέβασαν στο Yutubeτα αποσπάσματα από τις επίμαχες τηλεφωνικές συνομιλίες. Το κίνημα Γκιουλέν δεν είναι αποφασιστικό για το εκλογικό αποτέλεσμα».
Τέλος, ο τούρκος πολιτικός επιστήμονας στην απάντηση εάν η Τουρκία γίνει τώρα περισσότερο αυταρχική απαντά: «Η ομιλία του κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Εκτιμάται ότι θα γίνουν μαζικές συλλήψεις μελών του κινήματος Γκιουλέν, καθώς και οικονομικών παραγόντων που στήριξαν το κίνημα Γκιουλέν».
Jorg Degenhard / Μαρία Ρηγούτσου
Capital
Είναι πολύ νωρίς να εξαχθούν συμπεράσματα και τούτο γιατί ως διαφαίνεται παρα τους λεονταρισμούς Ερντογάν και παρά τους διθυράμβους που γράφονται για αυτόν εχει προβεί σε σοβαρές δεσμεύεσεις. Ο Εμπρηστικός του λόγος απλά καλύπτει την τακτική του υποχώρηση. Απο εκεί και πέρα αξίζουν να επισημανθούν οι πολύ φτωχές επιδόσεις του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος , του Φιλοκουρδικού κόμματος καθώς και η ανοδος των Γκρίζων Λύκων. Αυτα με την σειρά τους προκαλούν επίταση των αντιθεσέων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της Τουρκίας. Για το δε Κουρδικό κίνημα είθε να μην μεταβληθεί το αποτέλεσμα αυτό σε έναν νέο κύκλο εσωστρέφειας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς περιμένω μια ανάλυση του Κυριου Καλεντερίδη για τις εκλογές στην Τουρκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δικες μου εκτιμήσεις είναι πως πρώτον ο Ερντογάν έχει καταλάβει πλέον τα θεσμικά όργανα της Τουρκίας με τον δικό του μηχανισμούς.
Δεύτερον, η νέο-Οθωμανική του ρητορική έχει απήχηση σε όλα τα βαλκάνια και ειδικά φυσικά στην Τουρκια, σε συνδυασμό με την ξεκάθαρη Ισλαμική του Agenda.
Τρίτον έχει καταφέρει να χειραγωγήσει την πλειοψηφία των Κούρδων, με κάποιο τρόπο, ίσως μέσω της Θρησκείας, μέσω της επιρροής Μπαρζανί και της συνεργασίας τους στον τομέα των πετρελαίων, μέσω της απαξίωσης του ΡΚΚ, το οποιο έπεσε στην παγίδα των δήθεν διαπραγματεύσεων και της αναπόφευκτης διγλωσσίας αν και τουλάχιστον κατάφερε να επικρατήσει στην Νοτιοανατολική Τουρκια η μέσω ενός συνδυασμού των παραπάνω.
Τέταρτον οι Κεμαλιστές πλέον δεν αποτελούν απειλή για τον Ερντογάν, κρατούν ακόμα τον έλεγχο κάποιων πιο κοσμικών περιοχών της Τουρκίας, αλλα μάλλον απειλούνται πλέον και από τους γκρίζους λύκους, γιατί μπορεί να είναι κοσμικοί οι Κεμαλιστές, αλλα είναι επίσης ακραίοι και εθνικιστές και ο Ισλαμικός φανατισμός τους οδηγεί και αυτούς στα άκρα ενώ οι γκρίζοι λύκοι έχουν ανοιχτούς διαυλους επικοινωνίας με τον Ερντογάν και αποτελούν εργαλείο για αυτόν, αντίθετα με τους Κεμαλιστές, οι οποιοι είναι το κόκκινο πανί!
Από εδώ και πέρα μένει να δούμε πως έχει κινηθεί και σε σχέση με τους Αμερικανους! Είναι οπωσδήποτε χαρακτηριστικό ότι ο Πούτιν τον συνεχάρη πρώτος, επίσης φαίνεται να έπαιξε σωστά το χαρτί της Συρίας και έστειλε το μήνυμα στους Αμερικανους ενώ η ανυπαρξία των Ελληνικών κυβερνήσεων τον έχει κάνει κυρίαρχο παίκτη στα Βαλκάνια και το Κυπριακό! Ακόμα και εκπτώσεις να κάνει στην πολιτική του με το Israel, κάτι που μένει να το δούμε δηλαδή, γιατί οι αποζημιώσεις θα δοθούν και μένει να δούμε τι θα γίνει με το Παλαιστινιακό, γιατί οι Αμερικανοι πιέζουν τους Ισραηλινούς ώστε να υπάρξουν εξελίξεις κάτι που θα σημάνει αμέσως πως δεν θα υπάρχει λόγος αντιπαράθεσης μεταξύ Τουρκίας-Israel, ο Ερντογάν θα είναι καλυμμένος ρητορικά και όλα θα μπορούν να κινηθούν κανονικά με τεραστια χαμένους τους Ελληνοκυπριους σε πρώτη φάση και φυσικά εμάς σε δεύτερη και την Τουρκια σε ρολο μιας νέας μορφής αυτοκρατορίας.
Για κάποιον λόγο οι Αμερικανοι δεν έχουν στραφεί εναντίον του Ερντογάν ολοκληρωτικά, πιθανότατα γιατί βλέπουν πως για να κρατήσει την εξουσία είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα σχετικά, τουλάχιστον όσον αφορά την επέμβαση σε πολέμους αν και μάλλον πέφτουν έξω και μάλλον τους χρησιμοποιεί και συνεχώς εφευρίσκει καινούρια διπλωματικά όπλα όπως η επιρροή στους Βαλκάνιους Μουσουλμάνους, έμπρακτα ώστε να δείχνει ότι μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για την Αμερικανικη Εξωτερική πολιτική!
Εμείς αντίθετα μειώνουμε οποιαδήποτε δυνατότητα επιρροής έχουμε συνεχώς και αδιάκοπα και περιοριζόμαστε σε έναν άχαρο ρολο τύπου Βουλγαρίας, μια στάση όμως που εμείς δεν μπορούμε να κρατήσουμε λόγω της γεωπολιτικής μας σημασίας, που αργά η γρήγορα σημαίνει οτα τα κοράκια θα μας κατασπαράξουν ολοκληρωτικά και όχι μονο οικονομικά....
@ Alexandros
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο προχθες εφαρμοζεται στην πραξη αυτο που ελεγαν οι παλιοτεροι, "απορια ψαλτου βηξ".
Μην βιάζεστε το ξαναγράφω, τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και η Κοινωνία εγκυμονεί, αυτα τα δυο παντα παρήγαγαν εξελίξεις τεκτονικής μορφής
ΑπάντησηΔιαγραφή