Γιατί αποχώρησαν οι υπόλοιποι - Ποιος "ενδιαφερόμενος" χρεοκοπεί από μέρα σε μέρα
Της Στεφανίας Σούκη
Η χθεσινή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Θ. Σκυλακάκη, προέδρου της Δράσης και ευρωβουλευτή των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών συνοψίζει την κριτική που ασκείται τις τελευταίες ημέρες για τις εξελίξεις στο διαγωνισμό του Ελληνικού, με την υποβολή της μίας και μόνης προσφοράς, των 915 εκατ. ευρώ, του ομίλου Λάτση από κοινού με τις Fosun και Al Maabar. O κ. Σκυλακάκης επικαλείται δραστική αλλαγή των όρων του διαγωνισμού, μετά την αποχώρηση ενός εκ των βασικών υποψηφίων επενδυτών (βλ. Κατάρ) και τη μη εξάντληση των δυνατοτήτων, κατά τον ίδιο, από το ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να ληφθούν περισσότερες της μιας προσφοράς.
Το ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να δώσει επισήμως απαντήσεις στις επικρίσεις των τελευταίων ημερών, οι λόγοι ωστόσο που έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστοί για τους τρεις ξένους διεκδικητές του μεγαλύτερου έργου ανάπλασης που προωθείται αυτή την στιγμή στην Ευρώπη, είναι πολλοί και διαφορετικοί. Το Κατάρ, που είχε και τα πετροδολάρια, ήταν αυτό που αποχώρησε νωρίς και στο σημείο αυτό φαίνεται να εστιάζουν οι περισσότερες αντιδράσεις, δεδομένου ότι στην περίπτωση των Ισραηλινών της Elbit και των Βρετανών της L&R τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαρα.
Το Κατάρ
Οι αρχικές αιτιολογίες για την πρώτη αποχώρηση των Αράβων σχετίζονταν με την πολιτική τους να προτιμούν τις διακρατικές συμφωνίες (χωρίς δηλαδή τη διενέργεια διαγωνιστικών διαδικασιών που επιβάλλουν οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης) καθώς και με την έλλειψη φορολογικών κινήτρων για την επένδυση του Ελληνικού. Οι Άραβες ωστόσο, μετά από ουκ ολίγες διαβουλεύσεις, μπήκαν στη διαγωνιστική διαδικασία και υπαναχώρησαν δεύτερη φορά. Οι πληροφορίες για τη δεύτερη αποχώρηση του Κατάρ αναφέρουν ότι οι Άραβες δεν ικανοποιήθηκαν από τις μέχρι τότε απαντήσεις του ΤΑΙΠΕΔ όσον αφορά θέματα χρήσεων γης, συντελεστών δόμησης, ύψους (για τους ουρανοξύστες- τοπόσημα που έχει προτείνει τελικά και η Lamda και ήθελε και το Κατάρ), μίσθωσης των κτιρίων που θα κατασκευασθούν στο Ελληνικό σε δημόσιους φορείς ώστε να εξασφαλισθούν- κατά το δυνατόν- έσοδα και ταμειακές ροές. Κι αυτό με το σκεπτικό, ότι αυτού του όγκου οι επενδύσεις, στις περισσότερες των περιπτώσεων σε όλο τον κόσμο έχουν αντιμετωπίσει (κυρίως κατά τα αρχικά τους στάδια) μεγάλα προβλήματα είτε σε επίπεδο χρηματοδότησης, είτε σε επίπεδο απορρόφησής τους.
Ως απάντηση στις παραπάνω αιτιάσεις, κύκλοι που παρακολούθησαν τη διαγωνιστική διαδικασία αναφέρουν ότι θέματα όπως η μίσθωση σε κυβερνητικούς φορείς ή η παροχή φορολογικών κινήτρων θα αποτελούσαν κρατικές ενισχύσεις και άρα θα προσέκρουαν σε όσα υπαγορεύει η Ε.Ε.. Ως προς το θέμα των χρήσεων γής, συντελεστών δόμησης κ.τ.λ. οι ίδιοι κύκλοι επισημαίνουν ότι όλοι οι υποψήφιοι είχαν την ίδια ενημέρωση τόσο για τη σύμβαση όσο και για τους όρους δόμησης μέσα από τον ειδικό διαδικτυακό τόπο (Virtual Data Room- VDR) του ΤΑΙΠΕΔ για το διαγωνισμό. «Το Κατάρ πολύ πριν την έναρξη της διαγωνιστικής διαδικασίας είχε γνώση για την περίπτωση του Ελληνικού (σ.σ. παραπέμποντας στο μνημόνιο συνεννόησης της κυβέρνησης Παπανδρέου για τις επενδύσεις των 5 δισ. ευρώ) και μετά είχε μία ομάδα 60 στελεχών στην Ελλάδα για το συγκεκριμένο project. Ωστόσο, οι Καταριανοί έκριναν τελικά ότι ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είχε πολύ μεγαλύτερο ρίσκο σε σχέση με τα δεκάδες έργα που εξετάζουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο». Ένας επιπλέον λόγος φαίνεται ότι ήταν και η αρνητική εμπειρία των Καταριανών γενικότερα από τις κατά καιρούς σχεδιαζόμενες επενδύσεις τους στην Ελλάδα.
Η Elbit
Οι λόγοι της αποχώρησης των ισραηλινών της Elbit φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαροι και σχετίζονται κυρίως με τα χρηματοοικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο όμιλος, αφού δεδομένο ήταν εξ' αρχής ότι οι Ισραηλινοί διατηρούσαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για το έργο (εξ' ού και το αίτημά τους προς το ΤΑΙΠΕΔ και τον ίδιο το πρωθυπουργικό γραφείο για περαιτέρω παράταση του διαγωνισμού). Η εταιρεία Plaza -η Elbit έχει το 62%- είναι αυτή που στην ουσία μπήκε μπροστά για το διαγωνισμό του Ελληνικού γιατί κάλυπτε θεωρητικά την εμπειρία και είχε τη χρηματοοικονομική δυνατότητα. Ωστόσο, ο όμιλος αντιμετώπισε μεγάλα χρηματοοικονομικά προβλήματα χωρίς να μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του προς τους πιστωτές του. Για το λόγο αυτό έχει υποβάλει σχέδιο αναδιάρθρωσης, για το οποίο οι αρμόδιες αρχές της έχουν δώσει περιθώριο για την επίτευξη συμφωνίας, μέχρι τη συνέλευση των πιστωτών, η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 17 του Απριλίου 2014. Αν μέχρι την ημερομηνία αυτή, οι δύο πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία, κατά πάσα πιθανότητα, θα στραφούν σε μια διαδικασία εκκαθάρισης , η οποία θα προκαλέσει σημαντικές ζημιές στην εταιρεία, τους πιστωτές και τους μετόχους της.
H L&R
Όσον αφορά την London & Regional Properties, εξ' αρχής φαίνεται ότι είχε εστιάσει στο ρίσκο της επένδυσης και στο πώς θα εξασφάλιζαν τις απαραίτητες ταμειακές ροές από το έργο το οποίο θεωρούσαν ''θηριώδες''. Η L&R έχει εμπειρία σε αντίστοιχα μεγάλα έργα, ωστόσο για την Ελλάδα, το έργο του Ελληνικού είναι το μεγαλύτερο έργο ανάπλασης στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, το οποίο μάλιστα θα ξεκινήσει από μηδενική βάση και επομένως δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία. Οι Βρετανοί είχαν ζητήσει τμηματική αξιοποίηση της έκτασης, καταβολή του τιμήματος σταδιακά (χωρίς δηλαδή προκαταβολή) ανάλογα με την ολοκλήρωση κάθε σταδίου της επένδυσης και έδειχναν για μεγάλο διάστημα πριν ακόμη από την υποβολή της δεσμευτικής προσφοράς της Lamda σχετικά υποτονικό ενδιαφέρον (π.χ. ως προς την υποβολή διευκρινιστικών ερωτημάτων προς το ΤΑΙΠΕΔ) για το Ελληνικό, ενώ φαίνεται ότι διατηρούσαν μεγάλες επιφυλάξεις και για το πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί το ελληνικό Δημόσιο στις δεσμεύσεις του ως προς το συγκεκριμένο project. Πολλώ δε μάλλον όταν εξ' αρχής ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είχε ''πολιτική'' χροιά με ουκ ολίγες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, ενώ αναμενόμενες είναι από εδώ και πέρα οι δικαστικές προσφυγές από φορείς, κατοίκους, δημοτικές αρχές κ.τ.λ.. Να θυμίσουμε εδώ ότι αμέσως μετά την υποβολή της προσφοράς από τη Lamda, η L&R ανακοίνωσε την αγορά των κεντρικών γραφείων της Vodafone στη Μαδρίτη έναντι 117 εκατ. ευρώ.
Πώς απαντά το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ
Από πλευράς του ΤΑΙΠΕΔ, υποστηρίζεται ότι το γεγονός της μίας και μόνης προσφοράς σχετίζεται κυρίως με το ιδιαίτερα υψηλό ρίσκο της συγκεκριμένης επένδυσης και όχι με τον ανταγωνισμό που προηγήθηκε, ο οποίος μάλιστα ήταν έντονος. Το ΤΑΙΠΕΔ υποστηρίζει ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι αποχώρησαν για λόγους που δεν σχετίζονται με τον ίδιο το διαγωνισμό. ”Όλοι συμμετείχαν σε αυτή έως σχεδόν το τέλος της και ο κάθε υποψήφιος δεν κατέθεσε τελικά δεσμευτική προσφορά για λόγους που σχετίζονται είτε με τη διάθεσή του να αναλάβει το ρίσκο αυτής της επένδυσης, είτε με την ικανότητά του να βρει και να δεσμεύσει τους πολύ σημαντικούς πόρους που απαιτεί αυτό το έργο. Κατά συνέπεια, τίποτα δεν θα διασφάλιζε ότι η προκήρυξη νέου διαγωνισμού θα οδηγούσε σε μια ή περισσότερες δεσμευτικές προσφορές”, αναφέρεται από το ΤΑΙΠΕΔ.
newmoney.gr
Οι Ισραηλινοί που ήθελαν το Ελληνικό αλλά χρεοκοπούν
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Το καλοκαίρι του 2000, με μία πανηγυρική συνέντευξη Τύπου, η Plaza Centers σε κοινοπραξία με την εταιρεία ΒΙΣ ανακοίνωνε ότι επρόκειτο να επενδύσει περίπου 50 εκατ. ευρώ για την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο οικόπεδο έκτασης 26.000 τ.μ. της ΒΙΣ στη συμβολή της οδού Πειραιώς και της Λεωφόρου Κηφισού στο ύψος του Νέου Φαλήρου. Λόγω αρχαιολογικών ευρημάτων, αλλά και εσωτερικών αιτιών η ΒΙΣ πούλησε, τότε, τη συμμετοχή της στους Ισραηλινούς και αποσύρθηκε από το project. Ωστόσο, η Plaza Centers, θυγατρική της Elbit Imaging που αποτέλεσε έναν από τους τρεις διεκδικητές του έργου αξιοποίησης του Ελληνικού, δεν εγκατέλειψε το project. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011 προέβλεπε ότι μέσα στη φετινή χρονιά, το εμπορικό θα έχει αποπερατωθεί.
Σήμερα, το mall παραμένει μακέτα, ενώ η Plaza Centers, που εξακολουθεί να έχει στο χαρτοφυλάκιό της την έκταση στην Πειραιώς, κινδυνεύει να χρεοκοπήσει. Η κατάσταση είναι τόσο δραματική που πριν από μερικούς μήνες η έπαυλη του επικεφαλής της Plaza και ενός από τους πιο επιφανείς Ισραηλινούς επιχειρηματίες Motti Zisser βγήκε «στο σφυρί».
Πλέον, η εταιρεία με έδρα την Ολλανδία θα πρέπει έως τις 17 Απριλίου να έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές της, καθώς, σε διαφορετική περίπτωση θα τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης. Την ίδια στιγμή, η Plaza Centers έχει υποβάλει προς έγκριση από τα ολλανδικά δικαστήρια πλάνο αναδιάρθρωσης, ενώ οι μετοχές της κινδυνεύουν να διαγραφούν από το χρηματιστήριο του Nasdaq όπου διαπραγματεύονται.
Σημαντική απομείωση
Η Plaza Centers ελέγχεται σε ποσοστό 62% από την ισραηλινών συμφερόντων Elbit, η οποία κατά την εκδήλωση ενδιαφέροντος για το Ελληνικό, είχε στηριχθεί στην εμπειρία στην ανάπτυξη ακινήτων αλλά και στη χρηματοοικονομική ευρωστία που διέθετε η υπό πτώχευση εταιρεία.
Όπως επισημαίνεται σε παρουσίαση της Plaza προς τους μετόχους της, η εταιρεία στο πλαίσιο του σχεδίου αναδιάρθρωσης μπορεί να συνεχίσει τη δραστηριότητά της, μέχρι την 17η Απριλίου, οπότε θα πραγματοποιηθεί η συνέλευση των πιστωτών της. Η λύση «διάσωσης» της εταιρείας περιλαμβάνει την πώληση περιουσιακών στοιχείων με στόχο την άντληση ρευστότητας για την αποπληρωμή των χρεών της.
Το χαρτοφυλάκιο της εταιρείας αποτελείται από συνολικά 29 assets σε εννέα χώρες, με το οικόπεδο της Πειραιώς να είναι μία από τις 14 εκτάσεις της Plaza. Σύμφωνα με την παρουσίαση της Plaza, το ακίνητο που ανήκε στη ΒΙΣ έχει αποτιμηθεί (31/12/2012) από την Jones Lang LaSalle προς 99 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η σημερινή αξία του δεν ξεπερνάει τα 21 εκατ. ευρώ, με την εταιρεία να εκτιμά ότι δεν θα εισπράξει περισσότερα από 6 εκατ. ευρώ σε περίπτωση «fire sale» του ακινήτου.
Σε κάθε περίπτωση, η τύχη της εταιρείας που είχε «μαρκάρει» στενά το Ελληνικό, όπως και το εάν θα μπει «πωλητήριο» στο ακίνητο της ΒΙΣ εξαρτάται από το τι θα αποφασίσει σε περίπου δύο εβδομάδες η ολλανδική δικαιοσύνη.
dimitris.delevegos@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Η χθεσινή ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του Θ. Σκυλακάκη, προέδρου της Δράσης και ευρωβουλευτή των Φιλελευθέρων και Δημοκρατών συνοψίζει την κριτική που ασκείται τις τελευταίες ημέρες για τις εξελίξεις στο διαγωνισμό του Ελληνικού, με την υποβολή της μίας και μόνης προσφοράς, των 915 εκατ. ευρώ, του ομίλου Λάτση από κοινού με τις Fosun και Al Maabar. O κ. Σκυλακάκης επικαλείται δραστική αλλαγή των όρων του διαγωνισμού, μετά την αποχώρηση ενός εκ των βασικών υποψηφίων επενδυτών (βλ. Κατάρ) και τη μη εξάντληση των δυνατοτήτων, κατά τον ίδιο, από το ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να ληφθούν περισσότερες της μιας προσφοράς.
Το ΤΑΙΠΕΔ αναμένεται να δώσει επισήμως απαντήσεις στις επικρίσεις των τελευταίων ημερών, οι λόγοι ωστόσο που έχουν γίνει μέχρι σήμερα γνωστοί για τους τρεις ξένους διεκδικητές του μεγαλύτερου έργου ανάπλασης που προωθείται αυτή την στιγμή στην Ευρώπη, είναι πολλοί και διαφορετικοί. Το Κατάρ, που είχε και τα πετροδολάρια, ήταν αυτό που αποχώρησε νωρίς και στο σημείο αυτό φαίνεται να εστιάζουν οι περισσότερες αντιδράσεις, δεδομένου ότι στην περίπτωση των Ισραηλινών της Elbit και των Βρετανών της L&R τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαρα.
Το Κατάρ
Οι αρχικές αιτιολογίες για την πρώτη αποχώρηση των Αράβων σχετίζονταν με την πολιτική τους να προτιμούν τις διακρατικές συμφωνίες (χωρίς δηλαδή τη διενέργεια διαγωνιστικών διαδικασιών που επιβάλλουν οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης) καθώς και με την έλλειψη φορολογικών κινήτρων για την επένδυση του Ελληνικού. Οι Άραβες ωστόσο, μετά από ουκ ολίγες διαβουλεύσεις, μπήκαν στη διαγωνιστική διαδικασία και υπαναχώρησαν δεύτερη φορά. Οι πληροφορίες για τη δεύτερη αποχώρηση του Κατάρ αναφέρουν ότι οι Άραβες δεν ικανοποιήθηκαν από τις μέχρι τότε απαντήσεις του ΤΑΙΠΕΔ όσον αφορά θέματα χρήσεων γης, συντελεστών δόμησης, ύψους (για τους ουρανοξύστες- τοπόσημα που έχει προτείνει τελικά και η Lamda και ήθελε και το Κατάρ), μίσθωσης των κτιρίων που θα κατασκευασθούν στο Ελληνικό σε δημόσιους φορείς ώστε να εξασφαλισθούν- κατά το δυνατόν- έσοδα και ταμειακές ροές. Κι αυτό με το σκεπτικό, ότι αυτού του όγκου οι επενδύσεις, στις περισσότερες των περιπτώσεων σε όλο τον κόσμο έχουν αντιμετωπίσει (κυρίως κατά τα αρχικά τους στάδια) μεγάλα προβλήματα είτε σε επίπεδο χρηματοδότησης, είτε σε επίπεδο απορρόφησής τους.
Ως απάντηση στις παραπάνω αιτιάσεις, κύκλοι που παρακολούθησαν τη διαγωνιστική διαδικασία αναφέρουν ότι θέματα όπως η μίσθωση σε κυβερνητικούς φορείς ή η παροχή φορολογικών κινήτρων θα αποτελούσαν κρατικές ενισχύσεις και άρα θα προσέκρουαν σε όσα υπαγορεύει η Ε.Ε.. Ως προς το θέμα των χρήσεων γής, συντελεστών δόμησης κ.τ.λ. οι ίδιοι κύκλοι επισημαίνουν ότι όλοι οι υποψήφιοι είχαν την ίδια ενημέρωση τόσο για τη σύμβαση όσο και για τους όρους δόμησης μέσα από τον ειδικό διαδικτυακό τόπο (Virtual Data Room- VDR) του ΤΑΙΠΕΔ για το διαγωνισμό. «Το Κατάρ πολύ πριν την έναρξη της διαγωνιστικής διαδικασίας είχε γνώση για την περίπτωση του Ελληνικού (σ.σ. παραπέμποντας στο μνημόνιο συνεννόησης της κυβέρνησης Παπανδρέου για τις επενδύσεις των 5 δισ. ευρώ) και μετά είχε μία ομάδα 60 στελεχών στην Ελλάδα για το συγκεκριμένο project. Ωστόσο, οι Καταριανοί έκριναν τελικά ότι ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είχε πολύ μεγαλύτερο ρίσκο σε σχέση με τα δεκάδες έργα που εξετάζουν καθημερινά σε όλο τον κόσμο». Ένας επιπλέον λόγος φαίνεται ότι ήταν και η αρνητική εμπειρία των Καταριανών γενικότερα από τις κατά καιρούς σχεδιαζόμενες επενδύσεις τους στην Ελλάδα.
Η Elbit
Οι λόγοι της αποχώρησης των ισραηλινών της Elbit φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαροι και σχετίζονται κυρίως με τα χρηματοοικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο όμιλος, αφού δεδομένο ήταν εξ' αρχής ότι οι Ισραηλινοί διατηρούσαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για το έργο (εξ' ού και το αίτημά τους προς το ΤΑΙΠΕΔ και τον ίδιο το πρωθυπουργικό γραφείο για περαιτέρω παράταση του διαγωνισμού). Η εταιρεία Plaza -η Elbit έχει το 62%- είναι αυτή που στην ουσία μπήκε μπροστά για το διαγωνισμό του Ελληνικού γιατί κάλυπτε θεωρητικά την εμπειρία και είχε τη χρηματοοικονομική δυνατότητα. Ωστόσο, ο όμιλος αντιμετώπισε μεγάλα χρηματοοικονομικά προβλήματα χωρίς να μπορεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του προς τους πιστωτές του. Για το λόγο αυτό έχει υποβάλει σχέδιο αναδιάρθρωσης, για το οποίο οι αρμόδιες αρχές της έχουν δώσει περιθώριο για την επίτευξη συμφωνίας, μέχρι τη συνέλευση των πιστωτών, η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 17 του Απριλίου 2014. Αν μέχρι την ημερομηνία αυτή, οι δύο πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία, κατά πάσα πιθανότητα, θα στραφούν σε μια διαδικασία εκκαθάρισης , η οποία θα προκαλέσει σημαντικές ζημιές στην εταιρεία, τους πιστωτές και τους μετόχους της.
H L&R
Όσον αφορά την London & Regional Properties, εξ' αρχής φαίνεται ότι είχε εστιάσει στο ρίσκο της επένδυσης και στο πώς θα εξασφάλιζαν τις απαραίτητες ταμειακές ροές από το έργο το οποίο θεωρούσαν ''θηριώδες''. Η L&R έχει εμπειρία σε αντίστοιχα μεγάλα έργα, ωστόσο για την Ελλάδα, το έργο του Ελληνικού είναι το μεγαλύτερο έργο ανάπλασης στη χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες, το οποίο μάλιστα θα ξεκινήσει από μηδενική βάση και επομένως δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία. Οι Βρετανοί είχαν ζητήσει τμηματική αξιοποίηση της έκτασης, καταβολή του τιμήματος σταδιακά (χωρίς δηλαδή προκαταβολή) ανάλογα με την ολοκλήρωση κάθε σταδίου της επένδυσης και έδειχναν για μεγάλο διάστημα πριν ακόμη από την υποβολή της δεσμευτικής προσφοράς της Lamda σχετικά υποτονικό ενδιαφέρον (π.χ. ως προς την υποβολή διευκρινιστικών ερωτημάτων προς το ΤΑΙΠΕΔ) για το Ελληνικό, ενώ φαίνεται ότι διατηρούσαν μεγάλες επιφυλάξεις και για το πώς θα μπορούσε να ανταποκριθεί το ελληνικό Δημόσιο στις δεσμεύσεις του ως προς το συγκεκριμένο project. Πολλώ δε μάλλον όταν εξ' αρχής ο συγκεκριμένος διαγωνισμός είχε ''πολιτική'' χροιά με ουκ ολίγες αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, ενώ αναμενόμενες είναι από εδώ και πέρα οι δικαστικές προσφυγές από φορείς, κατοίκους, δημοτικές αρχές κ.τ.λ.. Να θυμίσουμε εδώ ότι αμέσως μετά την υποβολή της προσφοράς από τη Lamda, η L&R ανακοίνωσε την αγορά των κεντρικών γραφείων της Vodafone στη Μαδρίτη έναντι 117 εκατ. ευρώ.
Πώς απαντά το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ
Από πλευράς του ΤΑΙΠΕΔ, υποστηρίζεται ότι το γεγονός της μίας και μόνης προσφοράς σχετίζεται κυρίως με το ιδιαίτερα υψηλό ρίσκο της συγκεκριμένης επένδυσης και όχι με τον ανταγωνισμό που προηγήθηκε, ο οποίος μάλιστα ήταν έντονος. Το ΤΑΙΠΕΔ υποστηρίζει ότι οι υπόλοιποι υποψήφιοι αποχώρησαν για λόγους που δεν σχετίζονται με τον ίδιο το διαγωνισμό. ”Όλοι συμμετείχαν σε αυτή έως σχεδόν το τέλος της και ο κάθε υποψήφιος δεν κατέθεσε τελικά δεσμευτική προσφορά για λόγους που σχετίζονται είτε με τη διάθεσή του να αναλάβει το ρίσκο αυτής της επένδυσης, είτε με την ικανότητά του να βρει και να δεσμεύσει τους πολύ σημαντικούς πόρους που απαιτεί αυτό το έργο. Κατά συνέπεια, τίποτα δεν θα διασφάλιζε ότι η προκήρυξη νέου διαγωνισμού θα οδηγούσε σε μια ή περισσότερες δεσμευτικές προσφορές”, αναφέρεται από το ΤΑΙΠΕΔ.
newmoney.gr
Οι Ισραηλινοί που ήθελαν το Ελληνικό αλλά χρεοκοπούν
Του Δημήτρη Δελεβέγκου
Το καλοκαίρι του 2000, με μία πανηγυρική συνέντευξη Τύπου, η Plaza Centers σε κοινοπραξία με την εταιρεία ΒΙΣ ανακοίνωνε ότι επρόκειτο να επενδύσει περίπου 50 εκατ. ευρώ για την κατασκευή εμπορικού κέντρου στο οικόπεδο έκτασης 26.000 τ.μ. της ΒΙΣ στη συμβολή της οδού Πειραιώς και της Λεωφόρου Κηφισού στο ύψος του Νέου Φαλήρου. Λόγω αρχαιολογικών ευρημάτων, αλλά και εσωτερικών αιτιών η ΒΙΣ πούλησε, τότε, τη συμμετοχή της στους Ισραηλινούς και αποσύρθηκε από το project. Ωστόσο, η Plaza Centers, θυγατρική της Elbit Imaging που αποτέλεσε έναν από τους τρεις διεκδικητές του έργου αξιοποίησης του Ελληνικού, δεν εγκατέλειψε το project. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011 προέβλεπε ότι μέσα στη φετινή χρονιά, το εμπορικό θα έχει αποπερατωθεί.
Σήμερα, το mall παραμένει μακέτα, ενώ η Plaza Centers, που εξακολουθεί να έχει στο χαρτοφυλάκιό της την έκταση στην Πειραιώς, κινδυνεύει να χρεοκοπήσει. Η κατάσταση είναι τόσο δραματική που πριν από μερικούς μήνες η έπαυλη του επικεφαλής της Plaza και ενός από τους πιο επιφανείς Ισραηλινούς επιχειρηματίες Motti Zisser βγήκε «στο σφυρί».
Πλέον, η εταιρεία με έδρα την Ολλανδία θα πρέπει έως τις 17 Απριλίου να έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές της, καθώς, σε διαφορετική περίπτωση θα τεθεί σε καθεστώς εκκαθάρισης. Την ίδια στιγμή, η Plaza Centers έχει υποβάλει προς έγκριση από τα ολλανδικά δικαστήρια πλάνο αναδιάρθρωσης, ενώ οι μετοχές της κινδυνεύουν να διαγραφούν από το χρηματιστήριο του Nasdaq όπου διαπραγματεύονται.
Σημαντική απομείωση
Η Plaza Centers ελέγχεται σε ποσοστό 62% από την ισραηλινών συμφερόντων Elbit, η οποία κατά την εκδήλωση ενδιαφέροντος για το Ελληνικό, είχε στηριχθεί στην εμπειρία στην ανάπτυξη ακινήτων αλλά και στη χρηματοοικονομική ευρωστία που διέθετε η υπό πτώχευση εταιρεία.
Όπως επισημαίνεται σε παρουσίαση της Plaza προς τους μετόχους της, η εταιρεία στο πλαίσιο του σχεδίου αναδιάρθρωσης μπορεί να συνεχίσει τη δραστηριότητά της, μέχρι την 17η Απριλίου, οπότε θα πραγματοποιηθεί η συνέλευση των πιστωτών της. Η λύση «διάσωσης» της εταιρείας περιλαμβάνει την πώληση περιουσιακών στοιχείων με στόχο την άντληση ρευστότητας για την αποπληρωμή των χρεών της.
Το χαρτοφυλάκιο της εταιρείας αποτελείται από συνολικά 29 assets σε εννέα χώρες, με το οικόπεδο της Πειραιώς να είναι μία από τις 14 εκτάσεις της Plaza. Σύμφωνα με την παρουσίαση της Plaza, το ακίνητο που ανήκε στη ΒΙΣ έχει αποτιμηθεί (31/12/2012) από την Jones Lang LaSalle προς 99 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, η σημερινή αξία του δεν ξεπερνάει τα 21 εκατ. ευρώ, με την εταιρεία να εκτιμά ότι δεν θα εισπράξει περισσότερα από 6 εκατ. ευρώ σε περίπτωση «fire sale» του ακινήτου.
Σε κάθε περίπτωση, η τύχη της εταιρείας που είχε «μαρκάρει» στενά το Ελληνικό, όπως και το εάν θα μπει «πωλητήριο» στο ακίνητο της ΒΙΣ εξαρτάται από το τι θα αποφασίσει σε περίπου δύο εβδομάδες η ολλανδική δικαιοσύνη.
dimitris.delevegos@capital.gr
Πηγή:www.capital.gr
Ωραία είναι όλα αυτά, αλλα δεν είναι εκεί το μεγάλο πρόβλημα και το πρόβλημα δεν είναι αυτό καθεαυτό το ποσο των 915 εκατομμυρίων Ευρώ αν και το ποσο δεν είναι τόσο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ θα πρέπει να τονίσουμε πρώτα από όλα πως το Ελληνικό δόθηκε σε μια εταιρία, η οποια αποδεδειγμένα δεν πληρώνει φόρους στο κράτος και έχει τις δυνατότητες να τις χαρίζονται τεραστια πρόστιμα με νομους, οποτε λοιπόν τίθεται εξαρχής θέμα αξιοπιστίας της συμφωνίας.
Πρώτον λοιπόν, θα δοθούν 300 εκατομμύρια και το υπόλοιπο θα αποπληρωθεί σε 10 χρονια. Προβλέπονται ανάλογοι τόκοι για αυτή τη διευκόλυνση?
Δεύτερον πως κατοχυρώνεται το δημόσιο για τη συμφωνία και για όλα αυτά που αναφέρονται στη συμφωνία, υπάρχει κάποιο καταχωρημένο και συγκεκριμένο σχέδιο, το οποιο να δεσμεύει τον επενδυτη όσον αφορά στο πως θα αξιοποιηθεί η έκταση?
Τρίτον, όσον αφορά τη συμμετοχη του Δημοσιου στα μελλοντικά κέρδη αλλα καί την απόδοση των φορων, πως αυτά διασφαλίζονται, με ποιον τρόπο κατοχυρώνονται και από ποιον θα γίνεται ο έλεγχος?
Τέταρτον οι ρήτρες, οι οποιες έχουν μπει όσον αφορά το μέγεθος της επένδυσης, έχουν κάποιο χρονοδιάγραμμα? και γενικότερα υπάρχει κάποιο χρονοδιάγραμμα αξιοποίησης του Ελληνικού, το οποιο να δεσμεύει τον επενδυτη?
Πέμπτον, γιατί δε γνωρίζουμε καμια λεπτομέρεια από τις παραπάνω?