Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι. Εν προκειμένω την κυβέρνηση που, χωρίς ίχνος αίσθησης της πραγματικότητας, και προσπαθώντας να μετρήσει με τις όποιες ανεπάρκειες του ΣΥΡΙΖΑ τόσο την έκταση του δικού της Βατερλώ, όσο και τον εκρηκτικό χαρακτήρα της κοινωνικής κατάστασης, διακινδυνεύει τώρα τα πάντα με την εμμονή της να παίζει ανενδοίαστα με τη ζωή του Νίκου Ρωμανού.
Λες και της έλειπαν τα προβλήματα, λες και νοιώθει τόσο ισχυρή, που έχει την πολυτέλεια να φτιάξει ένα μάρτυρα, λες και νομίζει ότι μπορεί να πάρει πάνω της τον θάνατο ενός νέου παιδιού που έχει ήδη συγκινήσει με το θάρρος του όσους δεν έχασαν την ικανότητα να συγκινούνται εντός της χώρας, αλλά κιόλας έξω από τα σύνορά της.
Αυτό το κράτος που εξαντλεί την αυστηρότητά του απέναντι στον Ρωμανό, είναι το ίδιο που υποκλίνεται την ίδια ώρα δουλικά απέναντι στον Οθωμανό πρίγκηπα που μας επισκέπτεται, εξευτελίζοντας τον Υπουργό 'Αμυνας Δένδια και απειλώντας την Κύπρο, είναι το ίδιο που κάνει ότι δεν προσέχει την έκδηλη περιφρόνηση στο βλέμμα που ρίχνει στους εκπροσώπους του ο Αχμέτ Νταβούτογλου. 'Ένα κράτος προδομένο και παραδομένο αναξιοπρεπώς σε όλους τους εγχώριους και παγκόσμιους νταβατζήδες, στις τρόικες και τους πιστωτές, στις Μέρκελ και τις Λαγκάρντ, που δίνει όμως μαθήματα νόμου και τάξης σε νεαρούς απεργούς πείνας, εξαθλιωμένους απόμαχους της ζωής, κάθε λογής αδύνατους και ανήμπορους.
Τη στιγμή ακριβώς που γράφω αυτό τις γραμμές πέφτει το μάτι μου στο «enallaktikos.gr»: ένα παιδάκι 2,5 ετών κινδυνεύει να πεθάνει γιατί το κρατικό Νοσοκομείο Παίδων αρνείται να του κάνει εγχείρηση, αν δεν εισπράξει από τους ανασφάλιστους γονείς του 300 ευρώ.
Οι εκπρόσωποι αυτού του κράτους, πολιτικοί και κρατικοί «λειτουργοί», τρομάρα τους, εκ των πραγμάτων τμήμα της αποπνικτικής αποσύνθεσης του «καθεστώτος», άτομα χωρίς ηθική και συναισθηματική νοημοσύνη, είναι που σπρώχνουν στο θάνατο τον Ρωμανό, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι κερδίζει, κάθε στιγμή που περνάει, μια ηθική ανωτερότητα τέτοια που θα συντρίψει τους ίδιους.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης αγορεύει για το θέμα ωσάν να εζήλωσε ρόλο Ποντίου Πιλάτου. Θα ήταν πιο ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι έκανε ο ίδιος στη χώρα της Ζήμενς για να πατάξει τη διαφθορά που κοντεύει να μας πνίξει όλους στην αποπνικτική δυσωδία της. Αλλά και στη ξένη εξάρτηση, που χρησιμοποιεί ακριβώς τα τεκμήρια της διαφθοράς για να εκβιάζει πολιτικούς, αλλά και για να τοποθετεί Υπουργούς στις θέσεις τους. Φανταζόμαστε πολλά θα μπορούσε να πει και πολύ ενδιαφέροντα επί αυτού ακριβώς του θέματος προσωπικά ο κ. Αθανασίου. Ιδού εξάλλου πεδίο δράσεως λαμπρόν για την «αδέκαστη και ανεξάρτητη» Θέμιδα να επιδείξει αυστηρότητα, αν θέλει και ο λαός να σέβεται και να εκτιμά, όχι μόνο να φοβάται τους εκπροσώπους της.
Θα ήθελα να μπορούσα να παρακαλέσω τον Νίκο να ζήσει, να του πω πόσο προτιμώ ένα συμβιβασμό που θα του επιτρέψει να διαθέσει τις δυνατότητες μιας ολόκληρης ζωής στους αγώνες που θέλει να δώσει. Θα έχει πάρα πολλά να προσφέρει ζώντας και ελπίζω να κάνει αυτή την επιλογή, αν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Αλλά δεν νοιώθω ότι έχω το δικαίωμα των υποδείξεων σε έναν τόσο θαρραλέο και αξιοπρεπή νέο άνθρωπο. Δική του η ζωή, δική του και η απόφαση.
Ελπίζει κανείς, έστω και την υστάτη, να συνέλθουν οι «αρμόδιοι». Ας μην έχουν και αυτό το αίμα στη συνείδησή τους
Konstantakopoulos.blogspot.com
Λες και της έλειπαν τα προβλήματα, λες και νοιώθει τόσο ισχυρή, που έχει την πολυτέλεια να φτιάξει ένα μάρτυρα, λες και νομίζει ότι μπορεί να πάρει πάνω της τον θάνατο ενός νέου παιδιού που έχει ήδη συγκινήσει με το θάρρος του όσους δεν έχασαν την ικανότητα να συγκινούνται εντός της χώρας, αλλά κιόλας έξω από τα σύνορά της.
Αυτό το κράτος που εξαντλεί την αυστηρότητά του απέναντι στον Ρωμανό, είναι το ίδιο που υποκλίνεται την ίδια ώρα δουλικά απέναντι στον Οθωμανό πρίγκηπα που μας επισκέπτεται, εξευτελίζοντας τον Υπουργό 'Αμυνας Δένδια και απειλώντας την Κύπρο, είναι το ίδιο που κάνει ότι δεν προσέχει την έκδηλη περιφρόνηση στο βλέμμα που ρίχνει στους εκπροσώπους του ο Αχμέτ Νταβούτογλου. 'Ένα κράτος προδομένο και παραδομένο αναξιοπρεπώς σε όλους τους εγχώριους και παγκόσμιους νταβατζήδες, στις τρόικες και τους πιστωτές, στις Μέρκελ και τις Λαγκάρντ, που δίνει όμως μαθήματα νόμου και τάξης σε νεαρούς απεργούς πείνας, εξαθλιωμένους απόμαχους της ζωής, κάθε λογής αδύνατους και ανήμπορους.
Τη στιγμή ακριβώς που γράφω αυτό τις γραμμές πέφτει το μάτι μου στο «enallaktikos.gr»: ένα παιδάκι 2,5 ετών κινδυνεύει να πεθάνει γιατί το κρατικό Νοσοκομείο Παίδων αρνείται να του κάνει εγχείρηση, αν δεν εισπράξει από τους ανασφάλιστους γονείς του 300 ευρώ.
Οι εκπρόσωποι αυτού του κράτους, πολιτικοί και κρατικοί «λειτουργοί», τρομάρα τους, εκ των πραγμάτων τμήμα της αποπνικτικής αποσύνθεσης του «καθεστώτος», άτομα χωρίς ηθική και συναισθηματική νοημοσύνη, είναι που σπρώχνουν στο θάνατο τον Ρωμανό, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι κερδίζει, κάθε στιγμή που περνάει, μια ηθική ανωτερότητα τέτοια που θα συντρίψει τους ίδιους.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης αγορεύει για το θέμα ωσάν να εζήλωσε ρόλο Ποντίου Πιλάτου. Θα ήταν πιο ενδιαφέρον να μαθαίναμε τι έκανε ο ίδιος στη χώρα της Ζήμενς για να πατάξει τη διαφθορά που κοντεύει να μας πνίξει όλους στην αποπνικτική δυσωδία της. Αλλά και στη ξένη εξάρτηση, που χρησιμοποιεί ακριβώς τα τεκμήρια της διαφθοράς για να εκβιάζει πολιτικούς, αλλά και για να τοποθετεί Υπουργούς στις θέσεις τους. Φανταζόμαστε πολλά θα μπορούσε να πει και πολύ ενδιαφέροντα επί αυτού ακριβώς του θέματος προσωπικά ο κ. Αθανασίου. Ιδού εξάλλου πεδίο δράσεως λαμπρόν για την «αδέκαστη και ανεξάρτητη» Θέμιδα να επιδείξει αυστηρότητα, αν θέλει και ο λαός να σέβεται και να εκτιμά, όχι μόνο να φοβάται τους εκπροσώπους της.
Θα ήθελα να μπορούσα να παρακαλέσω τον Νίκο να ζήσει, να του πω πόσο προτιμώ ένα συμβιβασμό που θα του επιτρέψει να διαθέσει τις δυνατότητες μιας ολόκληρης ζωής στους αγώνες που θέλει να δώσει. Θα έχει πάρα πολλά να προσφέρει ζώντας και ελπίζω να κάνει αυτή την επιλογή, αν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο. Αλλά δεν νοιώθω ότι έχω το δικαίωμα των υποδείξεων σε έναν τόσο θαρραλέο και αξιοπρεπή νέο άνθρωπο. Δική του η ζωή, δική του και η απόφαση.
Ελπίζει κανείς, έστω και την υστάτη, να συνέλθουν οι «αρμόδιοι». Ας μην έχουν και αυτό το αίμα στη συνείδησή τους
Konstantakopoulos.blogspot.com
I WOULD LIKE TO SEE PEOPLES´ REACTION WHEN IT COMES TO HIS MILITARY SERVICE.
ΑπάντησηΔιαγραφήRIGHTS, YES
RESPONSIBILITIES, NO
΄ Ωραίο μύνημα στέλνετε στον κόσμο. Μπράβο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λέτε δηλαδή πως όποιος εγκληματεί (κάποιο έγκλημα θα έκανε ο Ρωμανός για να είναι στη φυλακή), η Κυβέρνηση ωφείλει να υπακούσει στους εκβιασμούς του. Κάνει απεργία πείνας. Ε...και λοιπόν; Θα πρέπει η Πολιτεία να του δώσει άφεση αμαρτιών, επειδή ο ίδιος, με δική του αποκλειστική απόφαση, έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του; Δική του επιλογή κι όχι της Πολιτείας. Αν θέλει να μην τρώει και να πεθάνει είναι αναφέρετο δικαίωμά του και την Πολιτεία δεν θα πρέπει να την συγκινούν τα τερτίπια εγκληματιών. Μια συντεταγμένη κοινωνία δεν λειτουργεί με συναισθηματισμούς αλλά με κανόνες και οι όποιοι εκβιασμοί, τύπου απεργίας πείνας, αντίκεινται στους κανόνες λειτουργίας μιας ευνομούμενης Πολιτείας.
Δυστυχώς, ανάμεσά μας, υπάρχουν αρκετοί Κωνσταντακόπουλοι που μπερδεύουν τον τραχανά με το γιαούρτι, τη Ζήμενς, τη Μέρκελ, τη Λαγκάρτ και τον Νταβούτογλου με τον Ρωμανό. Τόσο τους κόβει, αυτά κατεβάζει η κούτρα τους.
Μου είναι αδύνατο να πιστέψω ότι γράφονται και δημοσιεύονται τέτοια αίσχη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι λοιπόν έχουμε κρίση αξιών. Πράγματι λοιπόν έχουμε χρεοκοπήσει, όχι οικονομικά αλλά πνευματικά....
Είναι αναρχικός-έτσι λέει- και θέλει να σπουδάσει σε πανεπιστήμιο ΚΡΑΤΙΚΟ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή ο αναρχικός που είναι κατά του ΚΡΑΤΟΥΣ θέλει να σπουδάσει ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΙΣΕΙ.
Η σχιζοφρένεια είναι το λιγότερο που μπορεί να δει ο οποιοσδήποτε σε αυτήν την περίπτωση.
Ένας αναρχοναζιστής είναι, ένας αριστεροφασίστας που ενώ τον πιάσαν στα πράσσα κάθεται και μυξοκλαίγεται που θα μείνει κάποια ελάχιστα χρόνια στη φυλακή ενώ έπρεπε να σαπίσει για δεκαετίες.
Προφανώς αν κάποιος κάνει μια ληστεία και τον πιάσουν μπορεί να δώσει πίσω τα κλεμμένα και να πάει στην πολυτελή βίλα του ε;
Προφανώς αν κάποιος πυροβολεί αδιακρίτως και απειλεί ζωές αν μετά τον πιάσουν μπορεί να πει ότι αφού δεν σκότωσε ή τραυμάτισε κανένα μπορεί απλά να παραδώσει τα όπλα του και να πάει στα βόρεια προάστεια ΤΟΥ να φάει σούσι και χαβιάρι;
Προφανώς αν κάποιος κρατούσε ομήρους!!! αφού οι όμηροι έζησαν, δεν τρέχει και τίποτε τον αφήνουμε ελεύθερο τον τσόγλανο να πάει στην ελβετία στο σαλέ του μπαμπά του ε;
Ένας ακόμα παρακρατικός είναι και αυτός που έτυχε να πιαστεί από αστυνομικούς που ήταν τίμιοι και ακέραιοι.
Όμως το σύστημα της Νδ-Πασοκο-Αριστεροκρατίας έχει προβλέψει ότι οι ΠΑΡΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ υπάλληλοι του θα αθωώνονται ή θα εκτίουν ποινές της πλάκας ή θα τους δίνονται άδειες για να δραπετεύσουν.
Γιατί πολύ απλά ΕΧΟΥΝ ΤΑΞΙΚΟ ΜΙΣΟΣ οι αναρχοζανιστές και οι αριστεροφασίστες!
Κατά του απλού μεροκαματιάρη Έλληνα εργαζόμενου που του καίνε το μαγαζί, το αυτοκίνητο, τη μηχανή, τον ίδιο ζωντανό! ή και τον σκοτώνουν όπως στην μαρφιν και σε 100νταδες περιπτώσεις ακόμα από το 1974 και μετά.
Γιατί πολύ απλά αυτοί ζούνε στα βόρεια προάστεια με τεράστιες περιουσίες από τους γονείς τους και εννοείται ότι δεν ανήκουν στην τάξη που ανήκει η πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων.Την συχαμερή τάξη για αυτούς.
Γνωρίζετε ότι όλες αυτές τις ληστείες, τις λεηλασίες, τις πυρπολήσεις τραπεζών και κτιρίων τις πληρώνει το κράτος ΔΗΛΑΔΗ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ.
Με τις υγείες σας όσοι το πληρώνετε χωρίς ούτε τουλάχιστον να δυσανασχετείτε.
ΣΧΟΛΙΟ: Νά ἀφίσουμε ὅλοι τίς προχειρότητες, καί νά ψάξουμε νά δοῦμε τί ἀκριβῶς εἶναι αὐτή ἡ ἐμβληματική περίπτωση ξεστρατημένου ΠΑΙΔΙΟΥ. Διότι ἡ περίπτωση τοῦ παιδιοῦ πού βρίσκεται νά θεωρεῖται ἐνήλικος νομικά, καί πού ὅλοι τοῦ φέρονται ὄχι ὡς ἁπλῶς ἀξιόποινου δράστη ἐγκλημάτων, ἀλλά ὡς φύσει ἐγκληματία, δείχνει τήν προχειρότητα μέ τήν ὁποία διαμορφώνεται ἡ κοινή γνώμη στήν πατρίδα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήἜχουμε ὅλοι τεράστια εὐθύνη ἀπέναντι στά νέα παιδιά μας, πού ἀπό τήν μία δέν μποροῦν (καί δέν πρέπει) νά δεχθοῦν τό σύστημα ὡς "αὐταξία", δηλ.. ὅ,τι καί νά εἶναι αὐτό, ἀλλά ἀπό τήν ἄλλη ἔχουν καταστῆ ἀνώριμα μονίμως (ἀπό τά σύγχρονα ΜΜΕ, τήν πλημμελῆ διαπαιδαγώγηση καί τήν ἀντίστροφη παιδεία πού καλλιεργεῖ τό μίσος γιά τήν κλασσική ἑλληνική παιδεία καί γιά τήν ὀρθόδοξη παράδοση), στό νά βρίσκουν τούς λόγους ὑπάρξεως τῶν εἰδικώτερων παραμέτρων τοῦ συστήματος, καί στό νά καλλιεργοῦν κίνητρα γιά νά ἀγωνισθοῦν νά βελτιώσουν τίς παραμέτρους αὐτές - ὅπως ἀνέκαθεν γινόταν στόν λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο.
Ποιός δημοσιογράφος διέθεσε χρόνο σέ ἔρευνα βάθους στήν περίπτωση αὐτή; (π.χ. σέ ἕνα ἀναλυτικό τετρασέλιδο μεγάλης ἐφημερίδας ἤ σέ μία ὡριαία ἐκπομπή στήν Ἐθνική τηλεόραση -πρώην ΕΡΤ 1, ΕΡΤ 2 και ΕΡΤ 3). Στό Ἰντερνέτ, εἶδα μόνο ρεπορτάζ, στιγμιότυπα, μέρη τοῦ πάζλ. Ὄχι πραγματικά συνθετική δημοσιογραφική ἐργασία, πού νά "σώζει" τόν δράστη καί τά θύματα ὡς πρόσωπα, καί νά νοηματοδοτεῖ ἐμμέσως τήν ὅποια ἐμφάνιση ὁμοίων περιπτώσεων στό μέλλον.
Εἶχα διαβάσει γιά μια ποινική δίκη σχετική μέ ἕνα πολύνεκρο δυστύχημα στήν σήραγγα τοῦ Λευκοῦ Ὅρους (Μόντ-Μπλάνκ) που συνδέει τήν Ἰταλία μέ τήν Γαλλία, σέ Γαλλική ἐφημερίδα. Καί εἶχα μείνει κατάπληκτος, ἀπό τήν διαφορά σοβαρότητας πού χαρακτηρίζει τήν ἐργασία τῶν γάλλων δημοσιογράφων καί τῶν δημοσιογράφων τῆς Ἑλλάδος. Ἦταν τέτοιο τό περιεχόμενο τοῦ ἄρθρου, ὥστε κάθε ἕνας νά διδάσκεται πῶς νά μήν ἐπιλεγῆ πάλι λάθος ἄνθρωπος, γιά τόσο ὑπεύθυνη θέση, πῶς νά μήν ξαναγίνει τέτοιο λάθος ἀπό τίς ἑταιρεῖες πού τόν ἐκπαίδευσαν κ.λ.π. Καί ὅλα σχεδόν ἦσαν ἀναλυτικότατη παρουσίαση τοῦ τί ἐλέχθη στήν δίκη. Πουθενά ἐντυπωσιασμός. Τό θέμα ἀπό μόνο του ἦταν ἐντυπωσιακό ἐπαρκῶς. Κοινωνική ἐπαγρύπνηση χρειαζόταν. Στήν περίπτωσή τρομοκρατῶν, ὅμως, ἤ φερομένων ὡς τρομοκρατῶν, καί δή ΠΑΙΔΙΩΝ, τό θέμα εἶναι πιό σύνθετο, χρειάζεται ἔρευνα βάθους σέ ὅλες τίς δυνατές πηγές καί "πληγές" μας....
Δέν μπορεῖ δέ, ὅλα νά μετατρέπονται σέ τεκμαρτή ἀλήθεια! Ἄνθρωποι δίκασαν, ἄνθρωποι καταδίκασαν. Καί ἡ κοινωνία, πρέπει νά "διαλεχθῆ" μέ τόν δράστη ἤ φερόμενο ὡς δράστη. Οὔτως ὥστε ἐκεῖνος, ἄν μέν εἶναι ἐκτός συστήματος, νά μήν ἀποκτήσῃ περαιτέρω λόγους γιά νά μισήσῃ περισσότερο τό σύστημα, οὔτε ὅμως καί νά "θριαμβεύσῃ" ἐπί τοῦ συστήματος. Καί, ἄν πάλι εἶναι ἐντός συστήματος, καί ἔσφαλε, ἤ τυχόν πρόκειται γιά δικαστική πλάνη ἐν ὅλῳ ἤ ἐν μέρει (ἄλλο ἐγκληματίας καί ἄλλο τρομοκράτης), νά μήν συντριβῆ ἀπό τό σύστημα, ὡς ἄνθρωπος, ἀλλά νά ἐπιβιώσῃ καί νά συνεχίσῃ ξεπερνώντας τήν ἀδικία, δηλαδή γενόμενος ἄξιος καί χρήσιμος τόσο γιά τόν ἑαυτό του ὅσο καί γιά τήν κοινωνία.
Dimitrios KonstantakopoulosAdd contact Ημερομηνία Σήμερα 07:53
ΑπάντησηΔιαγραφήHTMLText <- <<- -> []
Θα μπορούσε το κράτος να είναι αυστηρό και να πάει το πράγμα μέχρι το τέρμα, αν το κράτος είχε το κύρος να κάνει κάτι τέτοιο. Δεν γίνεται να είναι ένα κράτος μπουρδέλο και να επιμένει έτσι σε αυτό το θέμα.
Εξ όσων κατάλαβα από τα δημοσιεύματα, η άδεια για τέτοιους λόγους έχει θεσμοθετηθεί και παρείχετο, όπως και σε διάφορες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σταμάτησε μετά την απόδραση Ξηρού.
Αλλά όλα τα ζητήματα είναι και συγκεκριμένα. Τ'ώρα σπρώχνοντας αυτό το παιδί στον θάνατο, θα φτιάξεις μερικούς χιλιάδες υποψήφιους αντάρτες πόλης. Γιατί να το κάνεις;
Σε κάθε περίπτωση καλοδεχούμενη η αντίρρηση
Το κράτος, που έδινε αφειδώς άδειες σε Αλβανούς (και όχι μόνο) δολοφόνους, για να σκοτώσουν κι άλλους, εξαντλεί όλη του την αυστηρότητα στον Ρωμανό;(!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποινικό σκέλος της υπόθεσης ( για το όποιο και ορθά διώκεται) είναι ξέχωρο ζήτημα από αυτό των σπουδών του αυτό είναι το πρώτο που πρέπει αν επισημανθεί. Το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης συνδέθηκε με τρομοκρατική οργάνωση χωρίς αυτό να αποδειχθεί στην δικαστική αίθουσα.Ο εν λόγω νεαρός έζησε από πρώτο χέρι την δράση ανεγκέφαλου αστυνομικού, την προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων από μέρους κρατικών δομών, χωρίς να παραγνωρίζεται η πολιτική εκμετάλλευση ενός τυχαίου περιστατικού, όσο τυχαίο μπορεί να ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κράτος έχει ταξικό χαρακτήρα , απο πάροχος έχει μεταβληθεί σε δυνάστη του πολίτη και αυτό το βιώνουμε άπαντες συχνά πυκνά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Ενα καχεκτικό κρατικό σύστημα παράγει με την λειτουργία του σοβαρά προβλήματα στο ήδη υπάρχον καχεκτικό δημοκρατικό πολιτικό σύστημα,αποτελεί δε την κύρια αιτία της ατομικής ή ομαδικής παρανομίας
Η όποια άσκηση κρατικής βίας δικαιολογείται μόνο στην βάση της ρύθμισης της ζωής των πολιτών του. Σε αυτή την τραγελαφικη κατάσταση που η κάθε πλευρά κατασκευάζει το αφήγημα της προκειμένου να δικαιολογήσει την παρουσία της , την αυτουργία της φυσική ή ηθική, την απουσία της , ο κοινός πολίτης κυριολεκτικά η μεταφορικά κινδυνεύει να χάσει την λογική του
Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως σε μια κοινωνία που αρκεί η παραμικρή σπίθα να λειτουργήσει ως θρυαλλίδα στην δικαιολογημένα συσσωρευμένη κοινωνική οργή άπαντες ερωτροπούν με την πιθανότητα αυτή; Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως πολιτικοί παράγοντες που φέρουν ακέραια την πολιτική ευθύνη των εντολών που δίνουν αδυνατούν να προβλέψουν τι θα παράγει αυτή κατα την εκτέλεση της; Πως αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί ότι άπαντες κινούνται σε λογικές συμψηφισμών σε μια χώρα που το ιστορικό παρελθόν της δεν ενδείκνυται για τέτοιες στάσεις ; Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να γίνει αντιληπτό το κενό δημοκρατίας που ταλανίζει αυτόν τον τόπο και στερεί απο τους πολίτες του το βασικό ανθρώπινο δικαίωμα της Αξιοπρέπειας; Το παρελθόν είναι παρελθόν, όσοι εργάζονται πάνω στην νεκρανάσταση του είναι εγκληματικά ηλίθιοι.
Το Ηθικό πλεονέκτημα το οποίο πολύ σωστά αναφέρει ο Κος Κωνσταντόπουλος συνίσταται στο δικαίωμα της αξιοπρέπειας , στο δικαίωμα της αντίστασης όταν αυτή με τρόπο βάναυσο καταπατάτε, η δε αντίσταση ως πράξη αποτελεί κομβικό σημείο αναφοράς για ολάκερη την κοινωνία ειδικά όταν λαμβάνει χώρα σε συνθήκες ως οι σημερινές.
Οι Βαστίλλες δεν πέφτουν απο τους αγανακτισμένους πολίτες, πέφτουν απο τους πολίτες που δεν εννοούν να απογοητευθούν ποτέ ανεξαρτήτως των λόγων που προκαλούν την στάση αυτή. Τι θα συμβεί λοιπόν όταν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή λάβει καθολική κοινωνική διάσταση;
Οι αντάρτες πόλης δεν γεννιούνται από τον όποιο θάνατο αλλά προϋπάρχουν ψάχνοντας αφορμή να έρθουν στην επιφάνεια. Και θα έρθουν είτε πεθάνει ο όποιος "Ρωμανός" είτε όχι. Αφορμές υπάρχουν και θα υπάρξουν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα πιο το νόημα να υποκύψει η πολιτεία στις επιταγές και απειλές ενός εγκληματία? Ή μήπως ξαφνικά ο εγκληματίας απόκτησε ενδιαφέρον να σπουδάσει σε ένα Πανεπιστήμιο την στιγμή που ο ίδιος με τις πράξεις του στέρησε τον εαυτό του από το δικαίωμα της συμμετοχής σε μία δημοκρατική κοινωνία? Και αν σήμερα απειλεί να αυτοκτονήσει γιατί η πολιτεία δεν του επιτρέπει να πάρει άδεια και δικαιωθεί, αύριο για ποιον άλλο πιθανό λόγο θα το κάνει και μαζί με αυτόν όλοι οι υπόλοιποι εγκληματίες?