Ο πρωθυπουργός αποσαφηνίζει το πολιτικό τοπίο
"Η επιλογή των '32' καθιστά ουσιαστικά έωλη τη στήριξη της πρώτης στην Ιστορία του τόπου κυβέρνησης της Αριστεράς" αποσαφήνισε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας στο πλαίσιο χθεσινής σύσκεψης στελεχών κυβέρνησης και κόμματος στο Μαξίμου εν όψει και του σημερινού ανασχηματισμού.
"Πλέον είμαι αναγκασμένος να συνεχίσω μέχρι και την ολοκλήρωση της συμφωνίας, με κυβέρνηση που θα στηρίζεται σε μειοψηφικό αριθμό βουλευτών σε σχέση με τον συνολικό αριθμό των 300 αντιπροσώπων" διαμήνυσε, υπογραμμίζοντας ότι δεν επιτρέπει σε κανέναν "να θεωρεί ότι έχει ισχυρότερο δίλημμα συνείδησης έναντι των κοινών μας αρχών, αξιών, θέσεων και ιδεολογικών αναφορών", αφ' ης στιγμής μάλιστα οι "32" επέλεξαν "να μη μοιραστούν την ευθύνη τόσο με εμένα προσωπικά όσο και με τους υπόλοιπους 110 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ".
Αυγή
Εἶναι ἠλίου φαεινότερον, ὅτι ὑπάρχει πλειοψηφία μέσα στήν Βουλή καί ὅτι ἄρα δέν χρειάζονται σέ καμία περίπτωση ἐκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟὔτε λύνει τό πολιτκό πρόβλημα κάποιος ἀνασχηματισμός.
Δεδομένου δέ ὅτι , ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΗ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ 'Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΔΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ, πού εἶναι αἰτία καί ἀποπολιτικοποιήσεως τῶν νέων καί αἰτάι ἀναρχο-ριζοσπαστικοποιήσεως ὁρισμένων ἐξ αὐτῶν, πρέπει νά γίνῃ κάτι πού εἶναι ἔξω ἀπό τίς ἐπί μέρους κομματικές λογικές. Πού, στό σύνολό τους, συνδυασμένως ἐφαρμοζόμενες, ὁδηγοῦν, σέ ΠΑΡΑΛΟΓΑ ἐθνικά καί οἰκονομικά ἀδιέξοδα. Χρειάζεται ὑπέρβαση τῶν ἐπί μέρους κομματικῶν καί ἰδεολογικῶν «λογικῶν».
Ε ἶναι λοιπόν δυνατή μία Κυβέρνηση συνεργασίας, ἀλλά, ἀκόμη καλλίτερα, μία κυβέρνηση μέ πρόσωπα ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ.
Ἀποδοχῆς, ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Μέ συμμετοχή ἴσως καί κάποιων ἐκ τῶν ἐνεργῶν πολιτικῶν, ἐξαιρουμένων ὅμως ὅσων ἔχουν καταστῆ ἀναξιόπιστοι στά μάτια μεγάλης μερίδος τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ -βλ. καί πρόταση τοῦ Σἀββα Καλεντερίδη στό ἄρθρο του http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2015/07/blog-post_81.html : νά μείνει ἡ παροῦσα Βουλή στήν ὁποία ἡ Κυβέρνηση νά λογοδοτεῖ, ὑποβάλλοντας τά νομοσχέδιά της ἀλλά κατά τά λοιπά ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΑΣ πραγματικά).
Διότι, ἐκεῖνο πού πρέπει νά ἀντιμετωπισθῆ ἀπό ὅλο τό πολιτκό φάσμα, εἶναι τό δέλεαρ νά πιασθῆ τό ἴδιο στόν ἰστό τῆς ἀράχνης ἡ ὁποία θά τό καταφάγῃ μαζί μέ τήν Ἑλλάδα. Ἡ ἀράχνη αὐτή εἶναι ἡ δημοκρατία νέου τύπου.
Στήν νέου τύπου δημοκρατία, τήν δημοκρατία τῶν ἀγορῶν,
ὅποιος δέν προδίδει τήν πατρίδα του χάριν τῆς μονοπολικῆς παγκοσμιοποιήσεως, χαρακτηρίζεται ἀκραῖος,
ὅποιος ὑπερασπίζεται τό δημόσιο συμφέρον, εἶναι προβληματικός,
ὅποιος δέν προτάσσει τό ἀτομικό συμέρον του θεωρεῖται ἀναξιόπιστος,
ὅποιος σκέπτεται χωρίς τίς παρωπίδες δεξιᾶς-ἀριστερᾶς, εἶναι περιθωραικός,
ὅποιος παραμένει συνεπής σέ ὅ,τι πιστεύει ἤ σέ ὅ,τι ἔχει πῆ, διώκεται.
ΔΗΛΑΔΗ:
Στήν νέου τύπου δημοκρατία, τήν δημοκρατία τῶν ἀγορῶν,
ὅποιος προδίδει τήν πατρίδα του χάριν τῆς μονοπολικῆς παγκοσμιιοποιήσεως, χαρακτηρίζεται ὑπεύθυνος,
ὅποιος δέν ὑπερασπίζεται τό δημόσιο συμφέρον, εἶναι ἀξιοποιήσιμος,
ὅποιος προτάσσει τό ἀτομικό συμέρον του θεωρεῖται ἀξιόπιστος,
ὅποιος σκέπτεται μέ τίς παρωπίδες δεξιᾶς ἤ ἀριστερᾶς, εἶναι «ἄνθρωπος τοῦ συστήματος»,
ὅποιος δείχνει ἀσυνέπεια σέ ὅ,τι πιστεύει ἤ σέ ὅ,τι ἔχει πῆ, «στέκεται» καί «ἀνεβαίνει».
Ὅλοι μας λοιπόν, πρέπει νά διαλέξουμε, μεταξύ τῆς ἀρετῆς ἤ τῆς κακίας. Καί μέ τίς δύο, δέν γίνεται.