Η αλήθεια –και η κυβέρνηση την ξέρει πολύ καλά– είναι πως μπορούσε να δανειστεί –και μάλιστα με χαμηλά επιτόκια– και τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο του 2009. Μπορούσε με άνεση να δανειστεί και στους πρώτους μήνες του 2010, όταν τα επιτόκια βρίσκονταν στην αρχή της ανηφόρας. Μπορούσε να βρει διεξόδους, αλλά είχε πάρει τις αποφάσεις της από την πρώτη στιγμή που συγκροτήθηκε. Και πάνω σε εκείνες τις αποφάσεις πορευόταν, χωρίς κανένα άλλο σχέδιο. Το ομολόγησε και αυτό, αλλά πολύ αργότερα.
Τα γεγονότα από τη συγκρότηση της κυβέρνησης μέχρι την υποταγή στο Μνημόνιο μιλούν από μόνα τους. Είναι, μάλιστα, εξόχως διδακτικά για όλα όσα συμβαίνουν την ώρα αυτή, αλλά και για όλα όσα εκκολάπτονται. Το ιστορικό του εγκλήματος δεν μπορεί πλέον ούτε να αμφισβητείται ούτε να αγνοείται ούτε να λησμονείται.
Αποκλείουν προσφυγή στο ΔΝΤ
Οκτώβριος 2009: Η νέα κυβέρνηση παίρνει το τιμόνι της διακυβέρνησης του τόπου με τη διαβεβαίωση ότι «λεφτά υπάρχουν», ότι θα ρίξει χρήμα στην αγορά και ότι θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη. Κυρίως, όμως, ότι δεν πρόκειται να προσφύγει ποτέ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς μια τέτοια επιλογή όχι μόνο δεν θα έδινε λύση σε κανένα από τα προβλήματα του τόπου, αλλά θα επέφερε και πολύ σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή διαδικασία και την κοινωνική συνοχή.
Πέρα, όμως, από τις ρητές διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού, το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ αποκλειόταν και από τα πραγματικά δεδομένα, αφού η χώρα –παρά τη διεύρυνση του ελλείμματος– μπορούσε άνετα να δανειστεί από τις αγορές. Άλλωστε, ανάλογα προβλήματα ως προς το δημόσιο έλλειμμα αντιμετώπιζαν πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σχεδόν όλες είχαν πέσει έξω στις προβλέψεις τους, τόσο για την ύφεση, όσο για το μέγεθος των ελλειμμάτων. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε αναθεωρήσει τρεις φορές έως τότε τις προβλέψεις που έκανε για ολόκληρη την Ευρώπη.
Αποφασίζουν προσφυγή στο ΔΝΤ
Παρ’ όλα αυτά, η ηγεσία της κυβέρνησης –κόντρα στους προεκλογικούς της όρκους, κόντρα στα δεδομένα και τη διεθνή εμπειρία– καταλήγει σε μια ανεξήγητη επιλογή. Αποφασίζει –και μάλιστα από την πρώτη στιγμή– να καταφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Στην αρχή, ωστόσο, δεν το λέει ούτε καν στα βασικότερα από τα μέλη της. Το αποκαλύπτει, όμως, λίγο αργότερα ρητά και ξεκάθαρα ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης. Σε συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση, στις 5 Μαΐου 2010, ανάμεσα στα άλλα αναφέρει:
«Όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Για να μην αφήσει, μάλιστα, καμιά αμφιβολία σε ό,τι αφορά το χρόνο διαμόρφωσης και οριστικοποίησης της κυβερνητικής απόφασης, ο αρμόδιος υφυπουργός διευκρινίζει, χωρίς περιστροφές, ότι το ΔΝΤ αντιμετωπίστηκε «ως η πρώτη επιλογή και η μόνη που υπήρχε από τις 5 Οκτωβρίου».
Φουσκώνουν το έλλειμμα
Οι μεθοδεύσεις για το προαποφασισμένο έγκλημα ξεκινούν λίγο μόλις καιρό μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης. Ενώ η χώρα χρειάζεται, χωρίς καμιά άλλη καθυστέρηση, αυστηρά μέτρα για να προλάβει την περαιτέρω διόγκωση του ελλείμματος, αλλά –και προπάντων μάλιστα– για να πείσει τις αγορές ότι ξέρει το πρόβλημα και είναι αποφασισμένη να το αντιμετωπίσει, η κυβέρνηση παίρνει τον ακριβώς αντίθετο δρόμο. Προβάλλει το υπέρογκο δημόσιο χρέος, προαναγγέλλει ότι το έλλειμμα του 2009 θα ξεπεράσει το 12% και αφήνει να διαφανεί πως δεν πρόκειται να πάρει κανένα από τα μέτρα που απαιτούνται για να αποτρέψει το αρνητικό αυτό ενδεχόμενο. Όχι μόνο δεν κάνει οτιδήποτε για να συγκρατήσει τη διόγκωση του ελλείμματος, αλλά διαπράττει και τα εντελώς αντίθετα.
Με τις πρώτες αποφάσεις της, η κυβέρνηση καταργεί σοβαρές πηγές είσπραξης πρόσθετων πόρων που είχε δρομολογήσει η προηγούμενη και αυξάνει τα έξοδα του τελευταίου τριμήνου. Ακυρώνει την έκτακτη εισφορά των ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής και τις ρυθμίσεις για την τακτοποίηση ημιυπαίθριων χώρων. Αυξάνει τις δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Μοιράζει επιδόματα, αλλά αφήνει την είσπραξη των αντίστοιχων πόρων για την επόμενη χρονιά. Εγκαταλείπει ακέφαλους τους εισπρακτικούς μηχανισμούς και προκαλεί πλήρη κατάρρευση των κρατικών εσόδων. Με τις πράξεις και τις παραλείψεις της, αντί να συγκρατήσει το έλλειμμα, το φουσκώνει τουλάχιστον κατά 2 με 3 ποσοστιαίες μονάδες.
Διασύρουν την εικόνα της χώρας
Στην προσπάθειά του να εκθέσει την προηγούμενη κυβέρνηση, το οικονομικό επιτελείο παρουσιάζει τις εκτιμήσεις του για το έλλειμμα του 2009 σαν πλασματικά στοιχεία, γεγονός που πλήττει άδικα τη χώρα. Τόσο γιατί δεν επρόκειτο για παραποιημένα στοιχεία, αλλά για εκτιμήσεις, όσο και γιατί είχαν ήδη πέσει έξω όλες οι εκτιμήσεις όλων των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Σχεδόν ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός ελεεινολογεί την κατάσταση της οικονομίας, αλλά και την εικόνα της χώρας γενικότερα. Μιλά για «εκτεταμένη διαφθορά που έχει προσλάβει δια στάσεις πανδημίας», για σοβαρούς κινδύνους «χρεοκοπίας», για μια χώρα που «βρίσκεται στην Εντατική». Οι δηλώσεις του, σε συνδυασμό με την άρνηση της κυβέρνησης να πάρει μέτρα εξυγίανσης και ακόμη περισσότερο με τις αποφάσεις που φουσκώνουν, αντί να περιορίζουν το έλλειμμα, προκαλούν έντονη ανησυχία στις διεθνείς αγορές. Η κρίση ελλείμματος –κρίση κοινή για ολόκληρη την Ευρώπη– μετατρέπεται σε κρίση εμπιστοσύνης, μοναδική στην Ευρώπη. Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, ο ένας μετά τον άλλο, υποβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας και τα επιτόκια δανεισμού παίρνουν την ανηφόρα. Μέσα σε δύο μήνες, τα spreads ξεπερνούν τις 250 μονάδες βάσης.
Διαπραγματεύονται παρασκηνιακά
Σε όλο αυτό το διάστημα, μέχρι και τους πρώτους μήνες του 2010, η κυβέρνηση έχει μπροστά της μια ρεαλιστική και δοκιμασμένη συνταγή: Να δανειστεί από τις διεθνείς αγορές σε ανεκτά επιτόκια, να καλύψει τις ανάγκες της χώρας για ολόκληρο το 2010 και να ανακόψει τις ορέξεις των κερδοσκόπων. Αυτό, άλλωστε, είχε κάνει και η προηγούμενη, ένα χρόνο πρωτύτερα, παρόλο που οι καταστάσεις δεν ήταν το ίδιο πιεστικές.
Παρά την έγκαιρη επισήμανση, αλλά και την εξέταση της δυνατότητας αυτής, η κυβέρνηση κλοτσά τη δυνατότητα που έχει μπροστά της για μια επαρκή δανειοδότηση. Αντί να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας για το μέγιστο που μπορεί και να αποκτήσει άνεση χρόνου για τα επόμενα βήματά της, στρέφεται αμέσως προς το ΔΝΤ.
Τα σχέδια της κυβέρνησης αρχίζουν να διακρίνονται στα τέλη Νοεμβρίου, όταν γίνεται γνωστό ότι αρμόδια κυβερνητικά στελέχη ξεκινούν προπαρασκευαστικές συζητήσεις με παράγοντες της Κομισιόν και του ΔΝΤ για το ενδεχόμενο που η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δανειστεί από τις αγορές.
Λίγο αργότερα, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο πρωθυπουργός αφήνει έκπληκτους τους ομολόγους του, καθώς δηλώνει πως κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα. Διαψεύδει, πάντως, τα σενάρια που αναφέρονται σε πιθανή προσφυγή στο ΔΝΤ και υποστηρίζει ότι «η χώρα μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της».
Στις αρχές του χρόνου, η κυβέρνηση αναγκάζεται να εγκαταλείψει τον προϋπολογισμό που μόλις είχε ψηφίσει και να ανακοινώσει μέτρα λιτότητας. Λίγο αργότερα, στα μέσα Φεβρουαρίου, ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μάς αφαιρέθηκε ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Σχεδόν ταυτόχρονα, ο υπουργός Οικονομικών παρομοιάζει με την ελληνική οικονομία με «Τιτανικό» που βουλιάζει. Οι αρνητικές εικόνες που εκπέμπει η ίδια η κυβέρνηση, σε συνδυασμό με τις συζητήσεις για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης και τις γερμανικές αντιδράσεις, ανεβάζουν ακόμη περισσότερο τα spreads.
Βάζουν στο τραπέζι το «πιστόλι» του ΔΝΤ
Στις αρχές Μαρτίου –υποκύπτοντας σε νέο τελεσίγραφο των Βρυξελλών– η κυβέρνηση ανακοινώνει νέα εισπρακτικά και περιοριστικά μέτρα. Δεν φαίνεται, ωστόσο, να πείθει κανέναν και το κόστος του δανεισμού συνεχίζει τη δραματική ανηφόρα. Τα σενάρια χρεοκοπίας πανικοβάλλουν τον κόσμο, χιλιάδες καταθέτες αναζητούν τραπεζικά καταφύγια στο εξωτερικό και η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία.
Στο μεταξύ, η προσπάθεια δημιουργίας Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης εξακολουθεί να προσκρούει σε γερμανικές αντιρρήσεις και ο πρωθυπουργός αρχίζει να περιφέρει ανάμεσα στους εταίρους μας το «πιστόλι» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Υποστηρίζει, καταρχάς, ότι «δεν ζητούμε από την ΕΕ χρήματα, αλλά πολιτική στήριξη». Θέτει, ωστόσο, σε αμφισβήτηση ο ίδιος τις διαβεβαιώσεις του, καθώς –στα μέσα Μαρτίου– αποκαλύπτει πως η κυβέρνηση είχε ήδη ξεκινήσει σχετικές συζητήσεις με το ΔΝΤ. «Συζητήσαμε», λέει, «με το ΔΝΤ και μας είπαν πως δεν θα μας ζητούσαν παραπάνω μέτρα από όσα πήραμε».
Λίγο αργότερα κάνει ένα ακόμη βήμα, υπογραμμίζοντας –στο Υπουργικό Συμβούλιο– ότι το σενάριο της προσφυγής στο ΔΝΤ ενισχύεται εξαιτίας «εσωτερικών αντιθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Τελικά, στις 25 Μαρτίου, η ΕΕ αποφασίζει να προχωρήσει στη συγκρότηση Μηχανισμού για τη Στήριξη της Ελλάδας, αλλά το ΔΝΤ ανακοινώνει πως, εάν δεχτεί αίτημα βοήθειας, θα θέσει τους δικούς του όρους. Τα spreads συνεχίζουν την ανηφόρα.
Υποτάσσουν τη χώρα στο Μνημόνιο
Στις αρχές Απριλίου (9/4), ύστερα από κινητοποίηση Ευρωπαίων ηγετών, στελεχών της ΕΚΤ και παραγόντων του ΔΝΤ, οριστικοποιούνται οι λεπτομέρειες για το Μηχανισμό Στήριξης προς την Ελλάδα και το ύψος της βοήθειας. Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «έχουμε πια ένα δίχτυ ασφαλείας» και ότι «το όπλο στο τραπέζι είναι πλέον γεμάτο».
Περίπου δέκα ημέρες αργότερα, η κυβέρνηση ξεκινά τις τελικές διαβουλεύσεις με την Ευρωπαϊ κή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ, για την προσφυγή στον «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό» (!). Ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει ότι η έναρξη διαπραγμάτευσης δεν σημαίνει προσφυγή, αλλά ο πρωθυπουργός τονίζει προς το Υπουργικό Συμβούλιο πως, «αν το συμφέρον της χώρας επιτάσσει να χρησιμοποιήσουμε το Μηχανισμό, θα το κάνουμε χωρίς δισταγμό».
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 23 Απριλίου, ο πρωθυπουργός ανακοινώνει από το Καστελόριζο την απόφασή του να προσφύγει στο Μηχανισμό Στήριξης, χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στο ΔΝΤ. Παρουσιάζει την απόφασή του σαν απολύτως αναγκαία και τονίζει: «Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό».
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 15/12/2010
Θα ήθελα να προσθέσω όσα δημοσίευσε πρόσφατα η έγκριτη Αθηναϊκή εφημερίδα "ΕΣΤΙΑ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκεκριμένα, σε κύριο άρθρο της ανέφερε ότι η κυβέρνηση σιωπά και αδρανεί σε ένα πολύ σοβαρό θέμα.
Στο ΑΕΠ του 2009, δεν έχει προστεθεί η παραοικονομία ,ήγουν το νόμιμο ΑΕΠ συν αυτό που υπάρχει λόγω παραοικονομίας, και έτσι εμφανίζεται το ποσοστιαίο έλλειμμα μεγαλύτερο του συνολικού.
Κατά την ΕΣΤΙΑ, το 2009, το επίσημο ΑΕΠ υπολογίστηκε στα 237,5 δις. Εάν αυτό αναθεωρηθή κατά 15% λόγω παραοικονομίας, τότε το ΑΕΠ γίνεται 273 δις και το ποσοστιαίο έλλειμμα γίνεται 11,7 % , εάν αναθεωρηθή ως προς 20% τότε το ποσοστιαίο έλλειμμα γίνεται 11,4%.
Το 2006, ο τότε υπουργός οικονομικών Αλογοσκούφης, ζήτησε να γίνει αναθεώρηση του ΑΕΠ ως προς 25,7% επικαλούμενος τα στοιχεία της ΕΣΥ, αλλά άγνωστο γιατί, η EUROSTAT ενέκρινε μόνο 9,6% διότι η τότε κυβέρνηση δεν χειρίστηκε σωστά το θέμα. Έτσι τότε το έλλειμμα μειώθηκε στο 5,1% από 5,6% που θα ήταν χωρίς την παραοικονομία.
Γιατί;
Δηλαδή, εκτός της πλασματικής αυξήσεως του ελλείμματος στο φουσκωμένο (!) 15% η σημερινή κυβέρνηση έχει διαπράξει σωρεία "ανεξήγητων" και μάλλον πολύ "περιέργων" λαθών τα οποία άπτονται της κατηγορίας της «Εσχάτης Προδοσίας».
Καλές Γιορτές σε Όλους!
Ευμένης ο Καρδιανός
Για να μην μιλά κανείς σημαίνει ότι η υπόθεση βρωμάει και βρωμάει μπαρούτι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα προχωρήσει η σημερινή κυβέρνηση σε πράξη "ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ" ;
Θα στηρίξουν οι μόνιμοι συμφεροντολόγοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και οι δήθεν αριστεροί Έλληνες μια τέτοια επαίσχυντη πράξη ;
Εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες Πατριώτες τι κάνομε ;
Ή μήπως δεν μπορούμε να κάνομε τίποτε διότι έτσι απεφάσισαν οι Μεγάλοι ;
Δηλαδή, οι γονείς μας και οι παππούδες μας το 1940-41, οι οποίοι πολέμησαν υπέρ βωμών και εστιών, ήσαν "ηλίθιοι" ή "εθνικιστές" ;
Ευμένης ο Καρδιανός
Έχουμε,λοιπόν, ολιγωρία του πασόκ στη λήψη μέτρων εξυγείανσης της οικονομίας και δεν ξέρουμε(...) αν ήταν λόγω ανικανότητας εκτίμησης της κατάστασης ή αν έγινε επί σκοπώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης έχουμε κρατούμενα την λήψη μέτρων που οδήγησαν σε περαιτέρω διεύρυνση της ύφεσης και σκόπιμο ρουφιάνεμα των πραγματικών μεγεθών της οικονομίας στην ΕΕ, λες και καμμία άλλη χώρα δεν τα "μαγειρεύει".
Σίγουρα θα προσθέτατε κι άλλα στο κατηγορητήριο περι Εσχάτης Προδοσίας (και μόνο στην προ-ΔΝΤ εποχή) αλλά δυστυχώς δεν βλέπω να καταδικάζονται από τον λαό και το δικαστήριο του παρόντος, παρά μόνο απ'τον ιστορικό του μέλλοντος.
MARK MAZOWER
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ"Μορφωτικό ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης .σελ.95
"Η εξυπηρέτηση τού εξωτερικου χρέους ανεστάλη καί άρχισαν διαπραγματευσεις μέ τούς εκπροσώπους τών ξένων ομολογιούχων.Σύμφωνα μέ τό διακανονισμό πού επιτεύθηκε ύστερα από τό διάλειμμα τού ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ τού 1897,ιδρύθηκε στήν Αθήνα ο Διεθνής Οικονομικός ΄Εέγχος (ΔΟΕ),ο οποίος εκπροσωπουσε τούς κατόχους ομολογιών τού ελληνικού Δημοσίου,μέ σκοπό νά διαχειρίζεται τούς δημόσιους πόρους πού έιχαν διατεθεί γιά τήν εξυπηρέτηση τού χρέους.Ωστόσο,πέρα από αυτή τή συγκεκριμένη αρμοδιότητα,ο ΔΟΕ είχε κι άλλες εξουσίες πού περιόριζαν * τήν αυτονομίαν τού ελληνικού κράτους στά νομισματικά ζητήματα.Τέθηκαν αυστηρά όρια στήν ε κ δ ο σ η καταπιστευματικού χαρονομίσματος καί ομολογιών τού Δημοσίου,τά οποία τό κράτος δέν μπορούσε να υπερβεί χωρίς τή
σ υ γ κ α τ ά θ ε σ η τού Ελέγχου.*
Αυτό ισοδυναμούσε μέ έναν τεράστιο περιορισμό τής ε θ ν ι κ ή ς
κ υ ρ ι α ρ χ ί α ς τής Ελλάδος.΄Οργανα παρόμοια μέ τό ΔΟΕ,υπήρχαν στή Σερβία,Τή Βουλγαρία καί τήν Οθωμανική Αυτοκρατορία,π ο υ θ ε ν ά όμως δέν δ ι έ θ ε τ α ν τόσο εκτεταμένες ε ξ ο υ σ ί ε ς".
Με λίγα λόγια η Ιστορία επαναλαμβάνεται και οι πολιτικοί της Ελλάδος σφυρίζουν...
καί να στην σελίδα 393 τού ιδίου βιβλιου:
"Η πολιτικη ζωή τής Αθήνας...τείνει νά γίνει τεχνητή καί νά ασχολείται μέ τά κόμματα καί μέ τά πολιτικά τεχνάσματα μάλλον,παρά μέ τά κοινωνικά προβλήματα",έγραφε ένας πρώην πρεσβευτής της Βρετανίας στήν Ελλάδα.."Ηξερα ότι άνθρωποι όπως ο Παπανδρέου ,ο Σοφιανόπουλος,ο Κανελλόπουλος,ο Καφαντάρης κ.ά,ήταν ηγέτες κομμάτων,αλλά ποτέ δέν πέρασε από τό νού μου η σκέψη νά ρωτήσω αυτούς τούς κομματικούς ηγέτες τί πράγματι υποστήριζαν,ούτε καί θα περούσε από τό δικό τους μυαλό νά μού δώσουν οποιαδήποτε α π ά ν τ η σ η.
Τέτοιο είναι τό μεγάλο
ε λ ά τ τ ω μ α της πολιτικής ζωής.
Σέ έναν κόσμο ο οποίος μεταβάλλεται τόσο γρήγορα καί όπου η μία χώρα μετά τήν άλλη ζεί τήν επιθανάτια αγωνία ενός κοινωνικού
σ ε ι σ μ ο ύ,ο ελληνικός πολιτικός*κ ό σ μ ο ς "αγρόν αγωράζει.Είναι αδύνατον νά συνεχιστεί αυτό,Αργά ή γρήγορα η ΕΛΛΑΔΑ θά υποχρεωθεί νά αλλάξει
ρ ι ζ ι κ ά....".
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΥΠΝΙΣΘΟΥΜΕ!
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ.
ΕΝΑΣ ΔΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ,ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ,ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΤΟ ΕΞΗΣ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ:
"..ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ ΓΙΝΑΝΕ ΠΙΟ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΕΣ!.."
ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΙΠΑΝΕ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΦΡΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΛΟΥΠΙΑ;!!!
ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ.
ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΣΜΕΝ !
ΠΟΛΥΒΙΟΣ
Υπάρχει την ίδια περίοδο και το Τ+3 που έγινε Τ+10 στα μουλωχτά από το υπουργείο Οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδος, αμέσως μετά τις 4 Οκτωβρίου, και κράτησε όσο χρειάστηκε για να αρχίσουν να ανεβαίνουν τα spreads (και να θησαυρίσουν κάποιοι χρυσάνθρωποι βεβαίως βεβαίως).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο μου της 25 Δεκεμβρίου 2010 στις 1:42 μ.μ. για το 1940-1941, αφορούσε το επόμενο θέμα των παραχωρήσεων Ελληνικής Επικράτειας υπό του Γιωργάκη στους Τούρκους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγω λάθους μου δημοσιεύθηκε σε άλλη ανάρτηση. Ζητώ συγνώμη!
Τα όσα γράφει ο Mark Mazower είναι όντως πολύ ενδιαφέροντα.
Ευμένης
Έχω την εντύπωση ότι ο ΓΑΠ και η μαφία του είχαν και έχουν στόχο την καταστροφή των Ελλήνων, όσων πια έχουν απομείνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν εξηγείται αλλιώς η υπογραφή μιας λεόντιας σύμβασης σαν αυτή του μνημονίου με το ΔΝΤ. Εντυπωσιακό είναι επίσης ότι δεν υπήρξε καμιά δυναμική αντίδραση από την πολιτική και κάθε άλλη ηγετική "ελιτ" της χώρας. Απλά κάποιες αχνές αντιρρήσεις υπήρξαν, οι οποίες δεν αρκούσαν για να σταματήσουν την εγκληματική αυτή ενέργεια.
γιώργος καλαμαράς
@ Γιώργο Καλαμαρά, αυτοί που μπορούν να εμποδίσουν ή να ανατρέψουν αυτά που υπογράφει ο ΓΑΠ και ο κάθε ΓΑΠ με άλλο όνομα (Κωστάκης, Αντωνάκης, Ντορούλα κλπ), είναι οι Έλληνες πολίτες από μόνοι τους ή άλλοι πολιτικοί που θα έχουν την υποστήριξη των Ελλήνων πολιτών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά δεν βλέπεις ότι όλοι -λιτοί και δεμένοι- έχουν ξαμολυθεί να πείσουν τον κόσμο ότι -έως ότου τον καπελώσουν- δεν πρέπει να κάνει τίποτα άλλο εκτός από του να περιμένει να γίνει άνωθεν κάποιο ...θαύμα;
Όσο φρενάρουν τον κόσμο, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα!!!
τζιμης
ΠΟΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΕ ΝΤΡΟΠΗ ΌΤΑΝ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ "ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ", ΕΙΠΕ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΟΤΙ¨"ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΘΡΑΣΟΣ ΧΙΛΙΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΦΑΣΙΖΟΥΣΑ ΝΟΟΤΡΟΠΊΑ. ΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΣΩ ΕΚΒΙΑΣΜΩΝ ΠΕΡΙ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΊΝΩΝΙΑΚΩΝ ΤΡΙΚ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΕΞΕΙ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΓΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΟΜΟΙΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΥΝ ΉΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1826