Άρθρο το άρθρο, βαλθήκαμε να κάνουμε μια προσπάθεια που μοιάζει μ’ αυτό που κάνουν οι αρχαιολόγοι κι οι συντηρητές των έργων τέχνης, όταν βρίσκουν κανένα όμορφο αρχαίο άγαλμα ελληνικό. Να καθαρίσουμε, δηλαδή, την κακιά σκουριά που πιάσανε τα ελληνικά τα μάρμαρα. Στο πλαίσιο αυτό είπαμε στο προηγούμενο άρθρο πως πρέπει να εξηγήσουμε το γιατί η αξιοσύνη κι αριστεία διώκονται στην Ελλάδα του σήμερα με τρόπο αριστοτεχνικό κι απόλυτο. Τι είδους μαγεία, λοιπόν, είναι αυτή;
Από τα λίγα τα επιστημονικά που ξέρω, πιστεύω πως τίποτε δεν οργανώνει τα πολύπλοκα, τα χαοτικά συστήματα καλύτερα από τη φυσική επιλογή και το χρόνο.
Κι αυτό το βλέπουμε στα βιολογικά φαινόμενα και στα οικοσυστήματα στη φύση. Το λοιπόν αυτό πιστεύω πως έγινε και στη δύσμοιρη πατρίδα μας και στο κοινωνικό-πολιτικό της οικοσύστημα. Βάλανε, εκείνοι που είχαν τη δύναμη να το κάνουν, κάποιες αδρές αρχές στο οικοσύστημα. Κι έτσι με το χρόνο είναι συγκεκριμένα «είδη» που ευνοούνται κι άλλα όχι. Είναι άλλα είδη που «επιβιώνουν» κι άλλα όχι – έτσι όπως δεν μπορεί η πολική αρκούδα να επιβιώσει στην καυτή έρημο. Και με το χρόνο και τη συνεχή φυσική επιλογή και την προσαρμογή των ειδών, ήρθε κι έδεσε κι οργανώθηκε μια φρικτή ισορροπία τόσο καλά που δεν βρίσκεις άκρη. Κι ο άξιος μέσα σ’ αυτό το «οικοσύστημα», που η τελειότητα της δομής του σφυρηλατήθηκε στον πανδαμάτορα χρόνο, δεν έχει τύχη, όπως η πολική αρκούδα στη Σαχάρα.
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Διαβάζοντας ολόκληρο το άρθρο, πραγματικά αναρωτήθηκα αν ο ίδιος άνθρωπος έγραψε τα περί "δεύτερης πλάνης" με αυτόν που έγραψε για την πρώτη πλάνη... Ειλικρινά αναρωτήθηκα για τον τρόπο που η επιστημονική σκέψη και η εμπνευσμένη σύλληψη των πραγμάτων, έδωσαν εν ριπή οφθαλμού τη θέση τους στον στείρο δογματισμό... Το "Πολίτευμα του Σταυρού" !!! Πολύ πρωτότυπο πως υπάρχει κάτι τέτοιο και μάλιστα πως είναι η τέλεια αποτύπωση του ιδανικού πολιτεύματος και αρχέτυπο της Δημοκρατίας! Κι ας έχει ρητώς ειπωθεί-γραφεί από τον Ματθαίο το "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ". Η πίστη ή όχι ενός ανθρώπου σε μια θρησκεία ή ακόμη και στην έννοια του θείου καθαυτή, αποτελεί εσωτερικό προσωπικό ζήτημα του κάθε ανθρώπου και όχι πολίτευμα και μάλιστα δημοκρατικό... Η αγάπη, η αδελφοσύνη, η ισότητα κλπ (από τον κατάλογο του αρθρογράφου λείπει η Ελευθερία, η πεμπτουσία της Δημοκρατίας, που συμπεριλαμβάνει την ελευθερία της συνείδησης) είναι υψηλά πνευματικά αγαθά, αλλά σε ατομικό επίπεδο. Δείτε ιστορικά, τι έπαθε η Δημοκρατία όποτε κάποια θρησκεία έγινε κράτος ή ταυτίστηκε με το κράτος. Δείτε, ακόμη, την εξαφάνιση του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού από τον ρωμαιο-χριστιανικό, με εκατομμύρια θύματα, βασανισθέντες και διωχθέντες, κατεστραμμένες βιβλιοθήκες, ναούς και ιερά, μεσαίωνα και ιερές εξετάσεις. Δείτε πια σχέση έχουν οι "εφαρμοσμένες θρησκείες" με τις αρχικές διδαχές των ιδρυτών τους και τελικά πόσο εύκολα το "υποτάσσομαι στη βούληση του Θεού" έγινε "υποτάσσομαι στη βούληση των επί Γης αυτόκλητων εκπροσώπων του Θεού". Δείτε, πόσο κακό έκανε στην όποια θρησκεία η ανάμιξή της με το Κράτος, αφού την απέσπασε από το πνευματικό της έργο και την έστρεψε σε άλλες ατραπούς. Ας πιστεύει, λοιπόν, κανείς σε ό,τι θέλει, εάν και εφόσον το θέλει, αλλά ας μην ανακατεύουμε τις θρησκείες με το Κράτος, γιατί αυτό θα είναι καταστροφικό και για τα δύο μέρη. Ας ψάξουμε την αληθινή Δημοκρατία στην κατάκτηση της δημοκρατικής ωριμότητας του Πολίτη, γιατί κάθε φορά μπορούμε να έχουμε μόνο τη Δημοκρατία που αξίζουμε να έχουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά όταν οι ειδήμονες του ευνομούμενου της πολιτείας, - "Στο πλαίσιο αυτό είπαμε στο προηγούμενο άρθρο πως πρέπει να εξηγήσουμε το γιατί η αξιοσύνη κι αριστεία διώκονται στην Ελλάδα του σήμερα με τρόπο αριστοτεχνικό κι απόλυτο." -συνειδητοποιήσουν το τι θέλουν αξιοκρατικά και με αξιοπρέπεια ευθύνης, όχι άλλοι να τους χαρίσουν, αλλά οι ίδιοι να διεκδικήσουν ώστε αποκτήσουν τη χαμένη πριν χιλιάδες χρόνια αξιοπρέπεια, από την σύντομη διάρκεια της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, θα πρέπει πρώτα να γίνουν τα τρία τη κλάψα "ψωμί παιδεία ελευθερία", ένα Συνταγματική Ισότητα Ενώπιον του νόμου, για τον απλούστατο λόγο τουλάχιστον στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και μέσα σ΄αυτή τη κρίση, τα πρώην αιτήματα είναι εξασφαλισμένα! Υπάρχουν ελπίδες που ακόμα κρατούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ψάξουμε το απώτερο νόημα της αληθινής Δημοκρατίας, αυτό το μόνο που τη νομιμοποιεί είναι το Δίκαιο, και είναι αυτό και μόνο η πρώτη και βασικότερη πνευματική προϋπόθεση, την αυτοσυντήρηση των ενστίκτων της επιβίωσης, τα οποία σαγηνεμένα από την αβεβαιότητα της συντήρησής τους θα μετεξελιχθούν σε δημιουργικούς παράγοντες ανάπτυξης της ευδαιμονίας και το πολιτισμού.
Κατά τ΄άλλα, άλλα λόγια πείτε ρε παιδιά!
https://www.academia.edu/19886736/_LIKA_INFÖR_LAGEN_ΕQUAL_BEFORE_THE_LAW_ΙΣΟΤΗΤΑ_ΕΝΩΠΙΟΝ_ΤΟΥ_ΝΟΜΟΥ_