Ο Μάριος Ανέστης Καϊτάζης* είναι τελειόφοιτος φοιτητής του τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου. Εργάζεται ως δόκιμος ερευνητής για το Κέντρο Ανατολικών Σπουδών, είναι συνεργάτης του Κέντρου Γεωπολιτικών Αναλύσεων και του OneEurope. Παράλληλα, είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της SAFIA, στην οποία διατελεί Υπεύθυνος Επιστημονικών Ενδιαφερόντων και συντονιστής του τομέα για την αραβο-ισραηλινή σύγκρουση στην ερευνητική της ομάδα, που είναι και το πεδίο ειδίκευσής του.
Το νερό είναι πόρος αύξουσας σημασίας, αφού ο υπερπληθυσμός σε συνδυασμό με τη κατ’ όγκο μείωση του νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα οδηγήσει σε μείωση της πρόσβασης σε αυτό. Παράλληλα, είναι αύξουσας σημασίας και ως πλουτοπαραγωγικός πόρος επειδή αποτελεί εμπορικό αγαθό καθώς και ενεργειακό πόρο.
Από πότε αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την σημασία του νερού για την επιβίωσή του; Ήδη από την αιγυπτιακή κοσμογονία, η ύπαρξη της θεότητας Nun -που συμβολίζει τα αρχέγονα νερά- μαρτυρά την άρρηκτη σχέση μεταξύ νερού κι επιβίωσης [1]. Αναπόφευκτα η σχέση αυτή αποτέλεσε μια από τις αιτίες συγκρούσεων στην αρχαιότητα. Σταδιακά κι ενώ ο σκοπός της επιβίωσης παραμένει ο ίδιος, το νερό εξελίσσεται σε τακτικό όπλο. Κατά τον Μεσαίωνα εισέρχεται στη σφαίρα της στρατιωτικής στρατηγικής κι έπειτα –στην σύγχρονη εποχή- και στην σφαίρα της υψηλής στρατηγικής [2].Το νερό είναι πόρος αύξουσας σημασίας, αφού ο υπερπληθυσμός σε συνδυασμό με τη κατ’ όγκο μείωση του νερού λόγω της κλιματικής αλλαγής, θα οδηγήσει σε μείωση της πρόσβασης σε αυτό. Παράλληλα, είναι αύξουσας σημασίας και ως πλουτοπαραγωγικός πόρος επειδή αποτελεί εμπορικό αγαθό καθώς και ενεργειακό πόρο.
Συνέπεια αυτού είναι ο μετασχηματισμός της έννοιας της σύγκρουσης για το νερό. Σήμερα δεν εκδηλώνεται υποχρεωτικά ως ένοπλη σύρραξη αλλά κι ως πολιτική ή/και διπλωματική αντιπαράθεση με την μορφή δημόσιων τοποθετήσεων επιθετικού περιεχομένου [3]. Άλλωστε η χρήση του νερού είναι απαραίτητη αφενός για την καλλιέργεια και αφετέρου για την ιδιωτική και τη βιομηχανική δραστηριότητα [4].
ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΡΟ, ΑΙΤΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
Η βασικότερη αιτία συγκρούσεων για το νερό είναι το water stress [5], που προκαλεί επιδείνωση σχετική με την ποσότητα (ξηρασία) και την ποιότητα (ευτροφισμός) των πηγών [6]. Στατιστικά το 11% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό. Άλλη κρίσιμη αιτία αποτέλεσε η ανάγκη συνδιαχείρισης των υδάτων εξαιτίας χάραξης νέων συνόρων [7].
Για τη συνέχεια FA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.