Η χώρα ερχόταν από μια περίοδο όπου ενώ όλοι οι άλλοι έκλειναν τις πληγές του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, εμείς κάναμε Εμφύλιο και Χούντα. Οι επί δεκαετίες καταπιεσμένοι κεντροαριστεροί κάθε είδους έψαχναν να αναπνεύσουν λίγο αέρα. Και τότε:
- Ήρθε ο Ανδρέας, με τα ζιβάγκο, την πίπα, τον Καντάφι και την χοντρή αεροσυνοδό. Ωραίος τύπος.
- Μαζί του ήρθαν και τα λεφτά της ΕΟΚ.
- Κι αντί να πάμε από την επιβολή του Δεξιού σε ένα κράτος ίσων ευκαιριών και αξιοκρατίας, ο Μεγάλος μας οδήγησε στην απόλυτη ασυδοσία του Αριστερού Σοσιαλιστή.
- Κι έτσι μπουκάραμε όλοι στο Δημόσιο. Πέσαμε με τα μούτρα στα κρατικά λεφτά. Πιάσαμε όλες τις καρέκλες κι αρχίσαμε να τρώμε.
- Για να μην νιώθουμε καταπιεσμένοι πλέον φτιάξαμε και μια μονιμότητα και ένα άσυλο, κι έτσι αρχίσαμε να κάνουμε ότι μας καπνίσει χωρίς κανένα κόστος.
- Τότε είναι που γιγαντώθηκε η νοοτροπία του δικού μας παιδιού. Ηλίθιος ο Νικολάκης αλλά είναι δικό μας παιδί κύριε βουλευτά. Κάπου να τον βολέψουμε. Κι έτσι ο Νικολάκης από την Κάτω Τραχανοπλαγιά έπαιρνε γραφείο και σφραγίδα Ελεγκτού Δευτεροβάθμιας Υγείας, ενώ στην πράξη μόνο να αρμέγει γελάδες ήξερε. Έλα μωρέ, θα μάθει.
- Κάναμε και τους φοιτητές γενικούς κουμανταδόρους στα Πανεπιστήμια για να τους έχουμε δικούς μας, ενώ δώσαμε και υπερεξουσίες στους συνδικαλιστές.
Κε Ανδπικ, στίς ἀναρτήσεις σας, συχνά παρατηρῶ μία νοοτροπία ἀπαξιώσεως τοῦ παραδοσιακοῦ τρόπου ζωῆς τοῦ λαοῦ μας, μία στροφή πρός ἕναν οἰκονομιστικό "ἐκσυγχρονισμό", στό ὄνομα τῶν πράγματι ἐγκληματικῶν λαθῶν καί ἰδιοτελῶν κινήσεων τῶν "ἄλλων".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν εἶναι οἱ προερχόμενοι ἀπό ἀγροτο-κτηνοτροφικά περιβάλοντα αὐτοί που στελέχωσαν ἀναξιοκρατικῶς τήν Διοίκηση. Ἀντίθετα, αὐτοί τήν ἐκράτησαν ἔτσι ὥστε νά λειτουργῆ ἱκανοποιητικά, μέ λίγες ἐξαιρέσεις.
Συγκεκριμένα, στήν Ἑλλάδα τό 1945, τό 80% ἦσαν ἀγρότες καί κτηνοτρόφοι. Ἔμειναν ἀγρότες καί κτηνοτρόφοι τό 1981, περί τά 25%, ἄν δέν μέ ἀπατᾶ ἡ μνήμη μου. Ἄρα, μεταξύ 1945 καί 1981, περίπου 55% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἐλλάδος ἀστικοποιήθηκε καί στόν ἰδιωτικό τομέα, καί στόν δημόσιο τομέα ὡς ὑπάλληλοι.
Σχεδόν ὅλοι αὐτοί, ἰδίως ὅταν ὑπηρετοῦσαν στόν δημόσιο τομέα, διακρίνονταν γιά αἴσθηση τοῦ δημοσίου συμφέροντος, γιά φιλοτιμία, γιά αἴσθηση πρῶτα ἀπό ὅλα τῆς πραγματικότητος.
Μόνο ἕνα 10% περίπου ἀποκλείσθηκε ἀπό πρόσληψη στό Δημόσιο, λόγῳ πολιτικῶν φρονημάτων. Καί πάλι, στήν οὐσία αὐτοαποκλείσθηκε, ἀφοῦ ὀφειλόταν ὁ ἀποκλεισμός του, στό ὅτι δέν ἀποκήρυσσαν ρητῶς οἱ "ἥρωές" του, ὄχι τίς ἰδέες τους περί κοινωνικῆς δικαισύνης, ἀλλά τήν διά τῆς βίας κατάληψη τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Δυστυχῶς περί αὐτοῦ ἐπρόκειτο.
Πέραν αὐτοῦ τοῦ 10% τῆς ἀριστερᾶς, δέν ὑπῆρχε "κεντροαριστέρα". Ὑπῆρχε Κέντρο καί Δεξιά, μέ σχεδόν μοιρασμένες τίς ψήφους. Θά περίμενε κανείς μία ὁμαλή δημοκρατική ἐναλλαγή τους στήν ἐξουσία, μέ «ἀνταγωνισμό τους» γιά ἐθνικῶς ἀνεξάρτητη πολιτική, ἀξιοκρατία, ἀνάπτυξη, ξεπέρασμα τῶν πληγῶν τοῦ ἐμφυλίου σπαραγμοῦ μας.
Ἡ δημιουργία τῆς «κεντροαριστερᾶς», εἶναι ἀποτέλεσμα :
α) τῶν πολιτικάντικων τακτικῶν τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου, υἱοῦ τοῦ Γεωργίου Παπανδρέου (τοῦ πρώτου), τήν περίοδο 1964-1967, προκειμένου νά διαδεχθῆ τόν πατέρα του ἐξοντώνοντας (πολιτικῶς, ὁ ἴδιος, μέ ἀκραῖες θέσεις του) ἄλλους κεντρώους ὑποψήφιους ἡγέτες, καί
β) τῆς ἠλίθιας θεωρίας καί πρακτικῆς πού εἶχε υἱοθετήσει ἡ τότε δεξιά (κατά προτροπή προφανῶς τῶν ἀμερικάνων) νά ἀποκλεισθῆ τό Κέντρο ἀπό τήν ἄσκηση τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Ἔτσι ὥστε νά μήν λειτουργήσῃ ὡς ἡ μόνη δυνατή γέφυρα εἰρηνεύσεως τῶν ἄκρων. Κάποιοι ἐπένδυαν πάνω στόν διχασμό μας. Καί δέν ἦσαν μόνο στό ἐσωτερικό.
Ὁ Κ. Καραμανλής (ὁ πρῶτος) σέ ἐπιστολή του τό 1965 πρός τόν Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ἀπό τό Παρίσι, τοῦ συνιστοῦσε τό πλέον ἀνόητο πολιτικῶς καί ἐθνοδιχαστικό πράγματι σχέδιο: Νά χρησιμοποιεῖ ἡ συνεχῶς κυβερνῶσα δεξιά τό κέντρο, παίρνοντας στελέχη του σέ κάποιες κυβερνήσεις της, ἔτσι ὥστε νά διαλύεται ἡ προοπτική τοῦ κέντρου νά κυβερνήσῃ. Θά ἔλεγα, ... ἔτσι ὥστε νά διαλύεται ἡ προοπτική γιά κυβέρνηση ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας, ἀξιοκρατικῆς διοικήσεως, καί ἔτσι πρακτικῆς γεφυρώσεως τῶν ἄκρων.
Ἀντί αὐτῶν λοιπόν, μετά τό 1981, εἴχαμε μία κατασκευασμένη κεντροαριστερά, πού γαλουχήθηκε μέν ἀπό ὑποσχέσεις ἀστικοποιἠσεως καί τῶν παιδιῶν τῶν ὑπολοίπων Ἑλλήνων, ἀλλά κυρίως στηρίχθηκε ἐξ ἀρχῆς σέ παιδιά ὑπαλλήλων τοῦ δημοσίου καί τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως, τά ὁποῖα εἶχαν μεγαλώσει στίς πόλεις, εἶχαν καλομάθει, καί δέν μποροῦσαν πλέον, ἤ δἐν ἤθελαν, νά ἐπιστρέψουν στά χωράφια καί στήν σκληρότερη ζωή τῆς ἐπαρχίας, ὅπου εἶχαν μεγαλώσει οἱ πατεράδες καί οἱ μανάδες τῶν περισσοτέρων τους. Ἔπρεπε νά γίνουν εἰ δυνατόν ὅλοι ὑπάλληλοι στό Δημόσιο!
Αὐτά τά παιδιά τῆς καλοπέρασης, οὔτε δεξιά εἶναι , οὔτε ἀριστερά, οὔτε σέ κανένα κέντρο. Στεροῦνταν καί στεροῦνται οἱ περισσότεροί τους, καί ἤδη τά χειρότερα σέ καλοπέραση τέκνα τους, κάθε αἰσθήσεως τοῦ κόπου τῶν ἄλλων, ἄρα καί τῆς πραγματικότητας. Μόνο χρήματα ξέρουν νά ζητοῦν γιά νά ψωνίζουν.
Καί ταίριαξαν ἔτσι αὐτοί, μέ τούς ὅποιους καφενόβιους τῆς ἐπαρχίας πού κατέληξαν σέ μιά θεσούλα στόν δημόσιο τομέα.
Ἡ μαζοποίηση πού χαρακτηρίζει τήν ποικιλώνυμη "ἀριστερά" τῶν τυχοδιωκτῶν (ἀκόμη καί στήν παιδεία, γιά τήν βελτίωση τῆς ὁποίας θα ἔπρεπε ὅλοι οἱ Ἕλληνες νά πασχίζουμε), εἶναι διαφορετική κατά βάθος νομίζετε ἀπό τόν ἀτομοκεντρισμό τοῦ κερδοσκόπου τυχοδιώκτη τῆς ποικιλώνυμης δεξιᾶς ἤ τοῦ "εὐρω-ἐκσυγχρονιστικοῦ" "κέντρου";
Aυτομαστίγωμα έλληνα, σονάτα no catalogue 1542
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαίζουν οι Σημιτικοί εκσυχρονιστές της ουρανοκατέβατης φυσικής καταστροφής με την χορωδία του γκαντέμικου χρηματιστηρίου.
Μας πληροφορεί λοιπόν ο Ευρωπαίος που φυσικά με κάποιο μαγικό τρόπο διαχωρίζεται απο εμάς την υπόλοιπη πλέμπα πως "εσύ ο ελληνας είσαι" "άξιος της μοίρας σου", "φτιαγμένος για να πήζεις τυρί", "τι τις ήθελες τις Ευρώπες", "Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους". :)
προτείνω θερμά αντί των παραπάνω "εκσυγχρονιστικών" σκουπιδιών να διαβάσετε αυτά εδώ, προς προβληματισμό.
(1) Αυτή την «μαγκιά», που έχει γίνει καθεστώς, μόδα και συνήθεια
(2) βικτωριανή-ανθρωπολογία
Ρατσιστη σε βλεπω με τις ''χοντρουλες''
ΑπάντησηΔιαγραφήCreating unproductive jobs was introduced not only to maintain a client relation with the voters, but also to destroy the agricultular basis of the economy. Kellogs in the '60s, changed the land ownership in the US from family owned to corporations by giving scholarships to farmers's kids so they could study away from home. It took them less than 20 yrs to succeed.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ μισή αλήθεια λειτουργεί σαν ένα ολόκληρο ψέμα. Εγώ γνωρίζω μία οικογένεια που από την πρώτη δεκαετία της ΝΔ όλα της τα μέλη (που έτυχε να είναι όλα θηλυκά, 7 τον αριθμό) διορίστηκαν στο δημόσιο, και ασφαλώς αναξιοκρατικά. Και γνωρίζω αν και όχι τόσο ακραίες, και άλλες πολλές περιπτώσεις τέτοιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα αυτά τα "καλούδια" δηλαδή τα έφερε το 1974 στη χώρα μας ο εκ των παρισίων εκσυγχρονιστής. Αυτός δηλαδή που αν και μας εβαλε τότε στην ΕΟΚ δήλωνε ότι αν δεν ξέραμε κολύμπι στη θάλασσα της ΕΕ θα πνιγόμαστε. Αλλά δεν έκανε και πολλά πράγματα για να μας μάθει κολύμβηση εκτός του ότι έστειλε τον ανηψιο του να μας αποτελειώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή