Σε όλα τα μεγάλα που επιχειρεί μια καινοτόμα κυβέρνηση πρέπει να έχει σαφή κατεύθυνση. Να ξέρει τουλάχιστον πού θέλει να οδηγήσει τα πράγματα στα 4 χρόνια που έχει μπροστά της. Έπονται το χρονοδιάγραμμα με τους βασικούς σταθμούς της μεγάλης πορείας, οι πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες, το σχέδιο εξουδετέρωσης των συντηρητικών ομάδων που θα αντισταθούν σε κάθε αλλαγή, το βάθος του αποτυπώματος που θέλει να αφήσει στην κοινωνία. Όταν μάλιστα ξέρει ότι απέναντι από το δικό της 40% υπάρχει ένα σχεδόν 60% που φοβάται. Φοβάται ότι μπορεί η Ελλάδα να γίνει πραγματικά νεωτερική χώρα. Ο τρόμος της νεωτερικότητας μπορεί καθοδόν να αποδειχθεί ισχυρότερος και από τον τρόμο της πτώχευσης.
Το 2015 ο φόβος ενός Grexit αντιμετωπίστηκε από αυτό το 60% με χορούς και πανηγύρια στο Σύνταγμα. Μια ανάταση, μια ευφορία στην προοπτική η Ελλάδα να διολισθήσει εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς μνημόνια και κουτόφραγκους δραγάτες, με γενναίους κυβερνήτες που βαρούν ταμπούρλα και χορεύουν οι απανταχού καπιταλιστές. Σε έναν ελληνικού τύπου σοσιαλισμό με λεφτά. Με εξασφαλισμένες κρατικές δουλειές για όλους, αλλά και δυνατότητες μίκρο ή πάρα εμπορίου για το κάτι παραπάνω. Και όταν λέμε κρατικές δεν εννοούμε μόνο τη δημοσιοϋπαλληλία αλλά και ολόκληρη την κρατικοδίαιτη και κομπραδόρικη επιχειρηματικότητα. Αυτό ήταν το μοντελάκι που είχε στο μυαλό του το 60% που νόμιζε ότι εξουσιοδοτούσε με την ψήφο του τον Τσίπρα να προχωρήσει μέχρι και το Grexit. Μην ρωτήσετε πού θα βρίσκονταν τα λεφτά. Δεν ενδιέφερε κανέναν από αυτούς τότε. Ούτε την κυβέρνηση των απροετοίμαστων.
Για τη συνέχεια AthensVoice
Ο συντάκτης του άρθρου κατά την εκτίμηση μου επέτυχε-με την φραστική ωραιοποίηση των κυβερνητικών προθέσεων και των μέχρι τώρα κυβερνητικών πεπραγμένων- να δώσει ένα μήνυμα πολιτικής αισιοδοξίας για το αύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον σκοπό αυτό χρησιμοποίησε την τακτική της ασάφειας και της αοριστολογίας όπως πχ η «κανονικότητα» το «αναπτυξιακό νομοσχέδιο» το «φιλελεύθερο μοντέλο», δηλαδή ωραίες λέξεις και όροι χωρίς βέβαια να αναλύει την «κανονικότητα», να επεξηγεί ποιους αναπτύσσει το «αναπτυξιακό νομοσχέδιο» και σε τι συνίσταται το «φιλελεύθερο μοντέλο»
Για μην τον αδικούμε όμως ήταν σαφής η εμπάθεια του για το συνδικαλιστικό κίνημα γράφοντας ότι οι «πολίτες δεν θέλουν απεργίες» λες και οι εργαζόμενοι δεν είναι πολίτες.Θυμίζει με την εχθρότητα του στους πολίτες της εξαρτημένης εργασίας τον καθηγητή Μίλτον Φρήντμαν που λανσάροντας τη νεοφιλελεύθερη πρόταση του για την οικονομία έγραψε ότι.«Δεν υπάρχει κοινωνία υπάρχει μόνο ο άνθρωπος» Δηλαδή δεν υπάρχει κοινωνία δεν υπάρχει κοινωνική οργάνωση δεν υπάρχει συλλογική δράση δεν υπάρχει ο συνδικαλισμός υπάρχει ο άνθρωπος μόνος του απέναντι στον εργοδότη.
Έγραψε επίσης ο αρθρογράφος ότι «το φιλελεύθερο μοντέλο δίνει δουλειά»Εδώ μάλλον ξέχασε ότι το 2014 σε συνθήκες φιλελεύθερου μοντέλου ήταν άνεργο το 27% των πολιτών.Το ποσοστό αυτό ήταν ένα από τα ποιο μεγάλα ποσοστά ανεργίας στην Ευρώπη.
Για να μη μακρηγορώ κλείνω με την παραπάνω φράση του συντάκτη
«Με γενναίους κυβερνήτες που βαρούν ταμπούρλα χορεύουν οι απανταχού καπιταλιστές»
Ας φανταστούμε λοιπόν τον σημερινό «φιλελεύθερο» πρωθυπουργό να βαράει ταμπούρλα και να χορεύουν μερικοί από τους απανταχού καπιταλιστές πχ οι καναλάρχες (ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών).
Δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο;
Ασυναρτησίες του συντάκτη του πονήματος που κουνά το λιβανηστηρι στους νυν καθεστωτικούς... να του υπενθυμίσουμε ότι αυτό που περιγράφει είναι το δημιούργημα του επίσης φανατικού κρατιστη ιδρυτή της γαλάζιας πολιτικής φατρίας και του μεταπολιτευτικού καθεστώτος... τι να μας ειπουν όλοι αυτοί που διέλυσαν την Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφή