Τα μυστικά του προβλήτα 3, ο φιλέλλην κάπτεν Γουέι, και το... σκληρό ΚΚΚ

Το παρασκήνιο της επίσκεψης του προέδρου της Cosco στην Αθήνα και τα σχέδια περί κινεζικού στρατηγείου στην Ευρώπη


Του Γιωργου Mαντελα
Και οι γίγαντες γονατίζουν. Ιδιαιτέρως, αν οι εποχές είναι δύσκολες και οι δουλειές στη θάλασσα πεσμένες. Οσοι συναντήσουν από κοντά τον κάπτεν Γουέι Τζιαφού, πρόεδρο του ομίλου Cosco, που μάλλον θα έλθει τελικά τις επόμενες μέρες στην Αθήνα, μπορούν να τον ρωτήσουν σχετικά. Η China Cosco Holdings Co Ltd στο τρίτο τρίμηνο, φέτος, ανακοίνωσε καθαρές ζημίες της τάξης των 690,67 εκατ. γουάν. Δηλαδή 101,12 εκατ. δολαρίων. Από μια πρόχειρη αναδρομή στα στοιχεία του Dow Jones Newswires, που μετέδωσε την είδηση την Τετάρτη από τη Σαγκάη, όπου είναι εισηγμένη, προκύπτει ότι πέρυσι, στο αντίστοιχο διάστημα, η ίδια εταιρία είχε κέρδη 5,56 δισ. γουάν. Που προφανώς «βούλιαξαν» ανοικτά του Χονγκ Κονγκ, μαζί με άλλα περίπου 16 δισ. γουάν τζίρο (τόσο είναι πεσμένος σε σχέση με πέρυσι).

Τίποτα το περίεργο ώς εδώ. Συνέβη, ό,τι ακριβώς με το σύνολο των εταιρειών του κλάδου της ναυτιλίας και της μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων παγκοσμίως φέτος, λόγω της κρίσης.

Το ΚΚΚ σε ρόλο αφεντικού
Με μια κρίσιμη διαφορά: Η εν λόγω εταιρεία ανήκει εξ ολοκλήρου στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και είναι ο μεγαλύτερος τακτικός μεταφορέας ξηρού χύδην φορτίου εκεί. Κατά συνέπεια, τα μπάρκα της στα λιμάνια της χώρας που έχει ρυθμό ανάπτυξης 12% ακόμα κι εν μέσω κρίσης, θα είναι πάντα εξασφαλισμένα. Αλλά αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι τους αρέσει και να χάνουν. Και σε ποιον αρέσει άλλωστε; Γι' αυτό και η εμπλοκή στον Πειραιά μόνο απαρατήρητη δεν πέρασε στο Πεκίνο, ανεξαρτήτως του τι ψιθυρίζουν οι κατ' επάγγελμα «καλά ενημερωμένοι», που κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια της Ακτής Μιαούλη (αλλά όχι και στα γραφεία της).

Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν από την πρεσβεία τους στην Αθήνα, αλλά κι από την οδό Φιλελλήνων, όπου βρίσκεται η έδρα του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης. Ο κ. Θ. Πάγκαλος, είχε τη... χαρά να τα πει δύο φορές, μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας, με τον Κινέζο πρέσβη, που πίσω από τις κλειστές πόρτες δεν αστειεύεται. Και με τη σειρά του, να μεταφέρει, με τη γνωστή γαλατική του ευγένεια, τα διαμειφθέντα στην αρμόδια υπουργό κ. Λούκα Κατσέλη. Το συμπέρασμα; Σε αυτή την ιστορία, κανείς δεν αστειεύεται. Ούτε η «στενή» Κεντρική Επιτροπή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ), που αριθμεί μόλις 72 μέλη, ένα από τα οποία είναι κι ο κάπτεν Γουέι. Μολονότι η ακριβής ιεραρχία στο ΚΚΚ είναι πολύ δύσκολο να διερευνηθεί (το ελληνικό Κομμουνιστικό Κόμμα μπροστά του λειτουργεί σαν πρωτοχρονιάτικη συγκέντρωση του μιλένιουμ στο Σέντραλ Παρκ), λέγεται ότι ο επικεφαλής της Cosco έχει σκαρφαλώσει στην πρώτη 10άδα της. Στοιχείο ενδεικτικό της ισχύος που έχει η εταιρεία και κατ' επέκταση ο πρόεδρός της. Ο οποίος με τη σειρά του δεν είναι επίσης καμία τυχαία περίπτωση. Αλλιώς δεν θα γινόταν πρόεδρος της Cosco. Αυτά λειτουργούν αλληλένδετα.

Οπως αλληλένδετα θα λειτουργήσουν τα σχέδια της εταιρείας στον προβλήτα του Νέου Ικονίου, με εκείνα που μακροπρόθεσμα προβλέπουν τη λειτουργία μιας ελεύθερης ζώνης εμπορίου, στον τρίτο προβλήτα, για τον οποίο «θα χυθεί και το περισσότερο αίμα» όταν έρθει η ώρα.

Κινεζική βάση στην Ευρώπη
Αυτός ο τρίτος προβλήτας, λένε όσοι γνωρίζουν, θα μπορούσε να «φιλοξενήσει» σε παρακείμενο χώρο και μεταποιητικό κέντρο, μέσω του οποίου θα προωθούνται κινεζικά προϊόντα στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση. Στο ξεκίνημα αυτού του project, η συγκεκριμένη φιλόδοξη διάσταση δεν ήταν κρυφή. Σήμερα, πάλι, δεν πολυδιαφημίζεται για ευνόητους λόγους. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφερθεί πως σε ό,τι αφορά τις εγκαταστάσεις αυτού του κέντρου, θα λειτουργούσαν κάπου στο Πέραμα, σε έκταση που αυτή τη στιγμή έχει κάποια προβλήματα αποδέσμευσης. Αλλά αυτή, επίσης είναι μια άλλη ιστορία.

Σημασία έχει ότι η Cosco των 130 βαποριών, συνολικής χωρητικότητας 320.000 TEU, με δραστηριοποίηση σε περισσότερα από 100 λιμάνια διεθνώς και με μειοψηφικές συμμετοχές σε ευρωπαϊκούς οργανισμούς ανάλογους του ΟΛΠ, όπως για παράδειγμα αυτόν της Αμβέρσας, επέλεξε τον Πειραιά για να εγκαταστήσει το ευρωπαϊκό «στρατηγείο» της.

Οι άνθρωποι της Cosco στην Αθήνα, εμφατικά, υποστηρίζουν ότι «οι Κινέζοι θα μπορούσαν να είχαν πάει στην Τουρκία ή στην Ιταλία, που τους παρακαλούσαν». Ενδεχομένως, να είναι κι έτσι, αν και οι διευκολύνσεις που εξασφάλισαν από την ελληνική σύμβαση είναι τέτοιες, που δύσκολα θα τις έβρισκαν αλλού. Και είναι αυτές που έπαιξαν τον κρίσιμο ρόλο στην επιλογή κι όχι ασφαλώς τα ειλικρινή, όντως, φιλελληνικά αισθήματα του κάπτεν Γουέι, ο οποίος πρώτα απ' όλα είναι μπίζνεσμαν και μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΚ, όπου δίνει τον τελικό λογαριασμό και μετά όλα τα άλλα.

Γνώστης της Ελλάδας

Στην περίπτωση της επίσκεψης του CEO της Cosco στην Αθήνα συνέβη μια παρεξήγηση. Μια από τις πολλές, δηλαδή, σε όλη αυτή την ιστορία. Πολλοί πίστευαν, ακόμα και μέσα στην κυβέρνηση, ότι ο κ. Γουέι Τζαφού θα ερχόταν στη χώρα μας μόνο αν η εμπλοκή στον προβλήτα ΙΙ ήταν οριστική, «για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση». Η πραγματικότητα όμως είναι αντίστροφη, γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα «πετούσε» ούτε πάνω από τον ελληνικό εναέριο χώρο. Αντιθέτως, θα πατούσε το πόδι του στην Αττική γη, αν τελικώς βρισκόταν λύση στο πρόβλημα, γι' αυτό και τώρα πια η επίσκεψή του έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει.

Οχι, όμως, ότι έχει οριστικοποιηθεί. Τουλάχιστον έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Πολλά θα εξαρτηθούν από το πρόγραμμά του. Ο κ. Γουέι βρισκόταν τα προηγούμενα 24ωρα στις ΗΠΑ, όπου η Cosco έχει επίσης πολύ σημαντική παρουσία και εκμεταλλεύεται αρκετούς προβλήτες σε πολλά λιμάνια εκεί. Ο ίδιος έχει σημαντική παρουσία στις σινοαμερικανικές εμπορικές συνομιλίες.

Στον κ. Γουέι αρέσει η Κρήτη για τις καλοκαιρινές διακοπές του, όντως έχει φίλους στη χώρα μας (με τον εφοπλιστή Β. Κωνσταντακόπουλο γνωρίζονται από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του στην Cosco, τότε που η Catamare ναύλωνε βαπόρια της εκεί) και την επισκέπτεται τακτικότερα, απ' ό,τι νομίζουν οι λιμενεργάτες στον Πειραιά. Λέγεται, για παράδειγμα, ότι η ελληνική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, που είχε υπογράψει την κατ' αρχήν συμφωνία στη Σαγκάη, είχε εντυπωσιασθεί από τις σε βάθος γνώσεις του για την Ελλάδα και τα προϊόντα της. Αλλωστε, δεν ήταν τυχαία το λάδι και το τυρί που του δώρισε η ελληνική αποστολή, κατά την «εκστρατεία στο Πεκίνο»...

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ