Όλες οι επενδύσεις μου σε χρόνο και χρήμα για να ανοίξω νέες δουλειές, να δημιουργήσω προοπτική, να αναπτύξω συνεργασίες, καταστράφηκαν από τα κόμματα και από την κρίση που δημιούργησαν.
Όσες δουλειές πήγα να κάνω με το Δημόσιο είτε δεν έγιναν γιατί δεν δέχτηκα να υποκύψω σε αλητείες είτε μου τις έκλεψαν κομματόσκυλα και τις έκαναν, που λέει ο λόγος, με το 10πλάσιο κόστος για να φάνε μέχρι να σκάσουνε.
Ακόμα και οι αλλοδαπές εταιρίες με τις οποίες είχα χτίσει υγιείς βάσεις για την ανάπτυξη νέων υπηρεσιών πλέον γελάνε με κάθε προοπτική επένδυσης στην Ελλάδα: δεν υπάρχει σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, μου λένε. Εγώ καταστράφηκα: γιατί;
Για να πάρω ένα σπίτι πρέπει να ληστέψω τράπεζα ή να τρώω μόνο φακές και ρεβίθια μέχρι τα 60 μου – αν μου δώσει η τράπεζα δάνειο και αν βγάζω μεροκάματο ανελλιπώς μέχρι τότε.
Τι να κάνω για να μη χάσω την –εν γνώσει μου– αβάσιμη ελπίδα, η οποία μόλις που με κρατάει από το να πάρω ένα Καλάσνικοφ και να τους στείλω εκεί που προσπαθούν να με στείλουν πριν την ώρα μου;»
«Με λένε Γιώτα. Είμαι 33 ετών. Έχω σπουδάσει φιλολογία αλλά δεν έχω ασχοληθεί με το αντικείμενό μου: πού χώρος για κάτι τέτοιο… Δουλεύω ως διοικητική υπάλληλος εδώ και αρκετά χρόνια. Μένω με τους γονείς μου.
Με τις οικονομίες μιας ζωής, οι γονείς μου αγόρασαν ένα σπίτι, το οποίο δεν μπορώ να συντηρώ, γιαυτό και συνεχίζω να μένω μαζί τους. Πρακτικά πλέον ζω από τη σύνταξή τους γιατί είμαι 9 μήνες άνεργη. Ψάχνω συνεχώς, στέλνω βιογραφικά παντού αλλά δεν βρίσκω ανταπόκριση πουθενά. Είμαι πολύ μεγάλη λένε: προτιμούν ένα κοριτσάκι 10 χρόνια μικρότερό μου, που έχει πολύ μέλλον μέχρι να χτυπήσει το βιολογικό του ρολόι, παρά κάποια σιτεμένη. Εγώ πότε θα γίνω μάνα;»
Ιστορίες υπάρχουν πολλές, αλλά η ουσία παραμένει μία: οι γενιές έως και το Πολυτεχνείο (οι σημερινοί 50+, εφεξής «οι μεγάλοι») δημιούργησαν περιουσιακά στοιχεία και κατανάλωσαν δυσανάλογα πολύ σε σύγκριση με την παραγωγή τους και υποθήκευσαν το μέλλον των επόμενων γενεών.
Όσο βαρύ και να ακούγεται αυτό, περιμένετε γιατί γίνεται βαρύτερο: η πτώση ήθους, αξιών, ποιότητας εκπαίδευσης και η έλλειψη σεβασμού προς τους θεσμούς, αποτελέσματα της ασυδοσίας και της ελευθεριότητας των «μεγάλων», επηρέασαν τους «μικρούς» σε επίπεδο εκπαίδευσης, όχι επιλογής. Αυτό σημαίνει ότι υιοθέτησαν το σαθρό υπόβαθρο ως φυσιολογικό stateof nature χωρίς δεύτερη σκέψη.
Έλα όμως που κάποια στιγμή και ο τυφλός βρίσκει το φως του… Ακόμα και να μην είχε την όρεξη να το βρει μόνος του, με το μόλις που άκουσε αυτά που πρέπει να υπομείνει για τις επόμενες δεκαετίες εξαιτίας των επιλογών απληστίας, ασυδοσίας και απερισκεψίας των «μεγάλων», άνοιξαν μόνα τους!
Τα μακροοικονομικά προβλήματα της χώρας έχουν πολλαπλές παρενέργειες. Η επιλογή μεταξύ της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης της φορολογίας δεν είναι απλή λογιστική πράξη. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με κάθε εργαλείο φορολογικής πολιτικής. Οικονομική επιλογή σημαίνει ότι πρέπει να γίνει ως zero sum game – ή περίπου έτσι. Και κάπου εκεί θα αρχίσει ο κανιβαλισμός.
Το «κόψε-ράψε» των μέτρων με μοναδικό κριτήριο την αύξηση των δημοσίων εσόδων δεν είναι καλός οδηγός και σύντομα θα οδηγήσει σε σμίκρυνση του χρόνου ως την καθοριστική ένταση μεταξύ των γενεών: ποιος πρέπει να επωμιστεί το βάρος για την κάλυψη των δανειακών αναγκών; Πρέπει να επιβληθούν μέτρα που παίρνουν αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα ως δεδομένα και κρατάνε ίσες αποστάσεις ή πρέπει να χτυπηθεί όποιος καλοπέρασε με δανεικά ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ένα φως στο τούνελ για τους «μικρούς»;
Δύσκολα ερωτήματα τα οποία επιλέγουμε να προσπερνάμε με περισσή υποκρισία. Έτσι, για αλλαγή, ας βάλουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο: ποια μέτρα θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του έθνους; Χωρίς ένα ελάχιστο επίπεδο οικονομικής ευμάρειας, οικογένειες δεν δημιουργούνται, παιδιά δεν γεννιούνται και ο Ελληνικός πληθυσμός συρρικνώνεται σε επικίνδυνα, πλέον, επίπεδα – οι «μεγάλοι», βλέπετε, επέλεξαν φιλοτομαριστικά να διοχετεύσουν την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος στην βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και όχι στη διατήρηση ενός εθνικά βιώσιμου επιπέδου πληθυσμιακής αύξησης. Ποιο σημείο ισορροπίας επιλέγουμε λοιπόν μεταξύ του επιπέδου διαβίωσης των «μεγάλων» και των «μικρών»; Τι επιπτώσεις έχει αυτό για την ανάπτυξη;
Η υποβαλλόμενη από την τρόικα οικονομική πολιτική που υιοθετείται άκριτα από την Κυβέρνηση είναι βέβαιο ότι εξυπηρετεί, χρηματοοικονομικά και όχι μόνο, τους δανειστές μας. Στρατηγικά, τί κόστος έχει αυτή η πολιτική για το Ελληνικό λαό; Θα επιβιώσουμε;
Εξαιρετικά κρίσιμο θέμα, αλλά ποιος να ασχοληθεί με την ουσία τώρα…
Ministre plénipotentiaire
Ακόμα και οι αλλοδαπές εταιρίες με τις οποίες είχα χτίσει υγιείς βάσεις για την ανάπτυξη νέων υπηρεσιών πλέον γελάνε με κάθε προοπτική επένδυσης στην Ελλάδα: δεν υπάρχει σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, μου λένε. Εγώ καταστράφηκα: γιατί;
Για να πάρω ένα σπίτι πρέπει να ληστέψω τράπεζα ή να τρώω μόνο φακές και ρεβίθια μέχρι τα 60 μου – αν μου δώσει η τράπεζα δάνειο και αν βγάζω μεροκάματο ανελλιπώς μέχρι τότε.
Τι να κάνω για να μη χάσω την –εν γνώσει μου– αβάσιμη ελπίδα, η οποία μόλις που με κρατάει από το να πάρω ένα Καλάσνικοφ και να τους στείλω εκεί που προσπαθούν να με στείλουν πριν την ώρα μου;»
«Με λένε Γιώτα. Είμαι 33 ετών. Έχω σπουδάσει φιλολογία αλλά δεν έχω ασχοληθεί με το αντικείμενό μου: πού χώρος για κάτι τέτοιο… Δουλεύω ως διοικητική υπάλληλος εδώ και αρκετά χρόνια. Μένω με τους γονείς μου.
Με τις οικονομίες μιας ζωής, οι γονείς μου αγόρασαν ένα σπίτι, το οποίο δεν μπορώ να συντηρώ, γιαυτό και συνεχίζω να μένω μαζί τους. Πρακτικά πλέον ζω από τη σύνταξή τους γιατί είμαι 9 μήνες άνεργη. Ψάχνω συνεχώς, στέλνω βιογραφικά παντού αλλά δεν βρίσκω ανταπόκριση πουθενά. Είμαι πολύ μεγάλη λένε: προτιμούν ένα κοριτσάκι 10 χρόνια μικρότερό μου, που έχει πολύ μέλλον μέχρι να χτυπήσει το βιολογικό του ρολόι, παρά κάποια σιτεμένη. Εγώ πότε θα γίνω μάνα;»
Ιστορίες υπάρχουν πολλές, αλλά η ουσία παραμένει μία: οι γενιές έως και το Πολυτεχνείο (οι σημερινοί 50+, εφεξής «οι μεγάλοι») δημιούργησαν περιουσιακά στοιχεία και κατανάλωσαν δυσανάλογα πολύ σε σύγκριση με την παραγωγή τους και υποθήκευσαν το μέλλον των επόμενων γενεών.
Όσο βαρύ και να ακούγεται αυτό, περιμένετε γιατί γίνεται βαρύτερο: η πτώση ήθους, αξιών, ποιότητας εκπαίδευσης και η έλλειψη σεβασμού προς τους θεσμούς, αποτελέσματα της ασυδοσίας και της ελευθεριότητας των «μεγάλων», επηρέασαν τους «μικρούς» σε επίπεδο εκπαίδευσης, όχι επιλογής. Αυτό σημαίνει ότι υιοθέτησαν το σαθρό υπόβαθρο ως φυσιολογικό stateof nature χωρίς δεύτερη σκέψη.
Έλα όμως που κάποια στιγμή και ο τυφλός βρίσκει το φως του… Ακόμα και να μην είχε την όρεξη να το βρει μόνος του, με το μόλις που άκουσε αυτά που πρέπει να υπομείνει για τις επόμενες δεκαετίες εξαιτίας των επιλογών απληστίας, ασυδοσίας και απερισκεψίας των «μεγάλων», άνοιξαν μόνα τους!
Τα μακροοικονομικά προβλήματα της χώρας έχουν πολλαπλές παρενέργειες. Η επιλογή μεταξύ της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης της φορολογίας δεν είναι απλή λογιστική πράξη. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με κάθε εργαλείο φορολογικής πολιτικής. Οικονομική επιλογή σημαίνει ότι πρέπει να γίνει ως zero sum game – ή περίπου έτσι. Και κάπου εκεί θα αρχίσει ο κανιβαλισμός.
Το «κόψε-ράψε» των μέτρων με μοναδικό κριτήριο την αύξηση των δημοσίων εσόδων δεν είναι καλός οδηγός και σύντομα θα οδηγήσει σε σμίκρυνση του χρόνου ως την καθοριστική ένταση μεταξύ των γενεών: ποιος πρέπει να επωμιστεί το βάρος για την κάλυψη των δανειακών αναγκών; Πρέπει να επιβληθούν μέτρα που παίρνουν αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα ως δεδομένα και κρατάνε ίσες αποστάσεις ή πρέπει να χτυπηθεί όποιος καλοπέρασε με δανεικά ούτως ώστε να εξασφαλιστεί ένα φως στο τούνελ για τους «μικρούς»;
Δύσκολα ερωτήματα τα οποία επιλέγουμε να προσπερνάμε με περισσή υποκρισία. Έτσι, για αλλαγή, ας βάλουμε το μαχαίρι στο κόκκαλο: ποια μέτρα θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του έθνους; Χωρίς ένα ελάχιστο επίπεδο οικονομικής ευμάρειας, οικογένειες δεν δημιουργούνται, παιδιά δεν γεννιούνται και ο Ελληνικός πληθυσμός συρρικνώνεται σε επικίνδυνα, πλέον, επίπεδα – οι «μεγάλοι», βλέπετε, επέλεξαν φιλοτομαριστικά να διοχετεύσουν την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος στην βελτίωση της ποιότητας ζωής τους και όχι στη διατήρηση ενός εθνικά βιώσιμου επιπέδου πληθυσμιακής αύξησης. Ποιο σημείο ισορροπίας επιλέγουμε λοιπόν μεταξύ του επιπέδου διαβίωσης των «μεγάλων» και των «μικρών»; Τι επιπτώσεις έχει αυτό για την ανάπτυξη;
Η υποβαλλόμενη από την τρόικα οικονομική πολιτική που υιοθετείται άκριτα από την Κυβέρνηση είναι βέβαιο ότι εξυπηρετεί, χρηματοοικονομικά και όχι μόνο, τους δανειστές μας. Στρατηγικά, τί κόστος έχει αυτή η πολιτική για το Ελληνικό λαό; Θα επιβιώσουμε;
Εξαιρετικά κρίσιμο θέμα, αλλά ποιος να ασχοληθεί με την ουσία τώρα…
Ministre plénipotentiaire
Δυστυχώς έτσι κατάντησαν τη πατρίδα μας. Η πατρίδα αιμορραγεί, χάνει τους νέους επιστήμονες της που είναι η μελλοντική ανάπτυξη της χώρας. Διότι για να έχεις ανάπτυξη πρέπει να υπάρχει επιστημονική έρευνα η οποία στην Ελλάδα όσο πάει...και χειρότερα. Δεν αρκεί μόνο το φιλότιμο και το πείσμα(το καλώς νοούμενο πείσμα) της επιστημονικής κοινότητας και νέων πτυχιούχων επαγγελματιών με όρεξη να "χτίσουν". Πρέπει η πολιτεία πέρα από τα μεγάλα της λόγια να καταλάβει ότι για να βγούμε από την οικονομική κρίση η λύση είναι η έρευνα που θα φέρει πραγματική ανάπτυξη. Σε όλα τα σοβαρά κράτη και όχι μπανανίες, έτσι γίνεται. Η Ελληνική Πολιτεία ανέκαθεν μένει μόνο στα λόγια και στις φωτογραφίες. Δυστυχώς. Υπάρχουν καθηγητές και φοιτητές(μεταπτυχιακοί κυρίως αλλά μερικές φορές και προπτυχιακοί) που τους προσφέρονται μεγάλες ευκαιρίες έξω κι όμως κάθονται εδώ και παλεύουν ενάντια σε όλα τα εμπόδια. Δημοσιεύουν ως ομάδα τις εργασίες τους σε επιστημονικά περιοδικά και μια φορά αυτή η πατρίδα δεν τους φώναξε να αξιοποιηθεί αυτή η γνώση. Τα αποτελέσματα της έρευνας τους όμως τα παίρνουν ξένα ερευνητικά κέντρα, τα ερευνούν πιο πολύ και μετά από μερικά χρόνια βγάζουν στην αγορά ένα προϊόν. Ερευνούμε πχ για αλληλεπίδραση δύο φυτών σε συγκαλλιέργεια και πως ωφελεί σε διάφορα κριτήρια ή ερευνούμε για μια δραστική ουσία ζιζανιοκτόνου κι όμως δεν παράγουμε τίποτα σε καμία Ελληνική εταιρία και δεν διοχετεύεται η γνώση στους Έλληνες παραγωγούς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι κρίμα διότι πραγματικά η Ελλάδα θα μπορούσε να σταθεί στο ίδιο ή και σε ανώτερο ερευνητικό επίπεδο(όχι σε όλους τους τομείς αλλά εκεί που έχουμε κλίση ως χώρα) με μεγάλες δυνάμεις του χώρου αν είχαμε οργάνωση. Ναι αυτή η μικρή γωνιά της γης μπορεί. Υστερούμε όμως σε θέματα οργάνωσης και χρηματοδότησης. Μένουμε πάντα στα λόγια σε πολιτικό επίπεδο. Θα θα θα θα θα θα θα θα θα θα!
Όσο για την υπογεννητικότητα είναι φυσικό να υπάρχει. Για ποιο λόγο ένα νέο ζευγάρι να κάνει οικογένεια? Για ποιο λόγο να κάνει παραπάνω από ένα(στη καλύτερη) παιδί? Η Ελλάδα πεθαίνει διότι "σκοτώνει" τα πιο νέα της ερυθρά κύτταρα και μένει με αυτά που κοντεύουν στη δύση της ζωής τους.
Μετά απ' όλα αυτά λοιπόν έρχονται διάφοροι κύριοι και λένε ότι μαζί με το λαό τα φάγανε και δεν ανησυχούν από τους "αγανακτισμένους". Ότι φταίμε λέει όλοι για τα μαύρα χάλια μας. Ε λοιπόν όχι! Διότι οι σημερινοί νέοι τότε δεν είχαν καν γεννηθεί! Διότι πολλοί από αυτούς που κατεβαίνουν κάτω και κάνουν σιωπηρή διαμαρτυρία είναι νέοι άνθρωποι που σπούδασαν ή σπουδάζουν πρώτο, δεύτερο ή και τρίτο πτυχίο, που πολλές φορές για την ηλικία τους έχουν πετύχει πολλά, που δεν είναι κομματόσκυλα σε καμία πολιτική νεολαία, που δεν έχουν πατήσει σε γραφείο βουλευτή για ρουσφέτι, που είναι νομοταγείς και δημοκρατικοί πολίτες. Βλέπουν λοιπόν κάποια καθίκια προηγούμενων κυβερνήσεων (ανεξαρτήτως κόμματος) που καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα, (χρήμα Ελλήνων φορολογούμενων πολιτών και γενικότερα κρατικά έσοδα) να κυκλοφορούν ελεύθεροι, κυρίες υφυπουργούς με υφάκι να αλλάζουν παλιά πατώματα στα γραφεία τους αξίας 7.000 ευρώ για να πατάνε άνετα τις γοβίτσες τους, υπουργούς να πετάνε κυβερνητικά αεροπλάνα αντί να πάρουν αεροσκάφος της γραμμής έστω και πρώτη θέση(πιο φτηνό από να τα πετάξει κυβερνητικό αεροπλάνο με τα έξοδα καυσίμων, πληρώματος, τέλη αεροδρομίου κτλ)κυρίους υπουργούς να λένε ότι "μαζί τα φάγαμε" υπό την έννοια ότι ναι μεν φταίνε οι πολιτικοί αλλά και οι πολίτες για τις σχέσεις αλληλεξάρτησης με πολιτικούς.
Ξέχασαν όμως να μας πουν ότι δεν είναι όλοι οι Έλληνες κομματόσκυλα και σε σχέσεις αλληλεξάρτησης δηλαδή με πολιτικούς. Το ύφος της εξουσίας θα τους τσακίσει και εύχομαι αυτό να μην γίνει βίαια αλλά προς τα εκεί βαδίζουμε. Να κοιτάξουν να παραλάβουν γρήγορα από την εταιρία τα 20 ελικόπτερα ΝΗ 90 της αεροπορίας στρατού διότι θα τους χρειαστούν για να το σκάσουν από τη Βουλή των Ελλήνων. Για αρχή τα αυγά και οι ειρηνικοί αποκλεισμοί, στη συνέχεια το "ντού" στη βουλή των Ελλήνων, τα λαχανοκομικά, οι πέτρες και οι μολότωφ. Εκεί πάει το πράγμα δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμηθούν όμως να αλλάξουν τα στρατιωτικά πληρώματα των ελικοπτέρων που θα χρειαστούν για να το σκάσουν διότι τα πετάνε οι "αντιπαραγωγικοί" που κι αυτούς τους έχουν φτάσει στο αμήν από το να εκραγούν κι απλώς συγκρατιούνται διότι είναι στρατιωτικοί και άρα πιο πειθαρχημένοι και δεύτερον έχουν δωσει όρκο. Είναι οι "μ@λ ρομαντικοί υπερβολικοί" που δεν θέλανε να φύγει η σημαία από τα Ίμια.
Ότι και να κάνουν, πολιτικές δηλώσεις με ύφος, έμμεσους εκβιασμούς στον λαό, αναρχικούς ακροαριστερούς και ακροδεξιούς κουκολοφόρους που επίτηδες τους αφήνουν να διαλύουν τις ειρηνικές πορείες, 25-30χρονα χαμηλόβαθμα Κυπατζάκια εσωτερικών υποθέσεων-αποστολών απασχολημένα ως "κουκουλοφόροι" για διάλυση πορειών κτλ τίποτα δεν θα φρενάρει τον λαό αν προχωρήσει κι άλλο το πράγμα. Έρχεται χείμαρρος λαϊκής οργής και καλά θα κάνουν να καταλάβουν το λαό πραγματικά διότι θα πάρει και θα σηκώσει όλο το πολιτικό σύστημα. Το χάος δεν είναι καλό. Να το προλάβουν. Έχουν ιστορική ευθύνη!
Η πατρίδα είναι πάνω απ' όλα. Το μέλλον της πατρίδας είναι οι νέοι και η επιστημονική έρευνα.
Τέλος over.
"Δεν εχω κλεψει"... Σημαντικη κουβεντα. Η φοροδιαφυγη, η μαυρη εργασια, η μη κοπη/ληψη αποδειξεων, η κοροιδια του ΟΑΕΔ (δουλευω μαυρος και τσακωνω και 500 απο ΟΑΕΔ), το λαδωμα και τοσα αλλα ειναι κλοπη του κρατους και κατα συνεπεια των συνανθρωπων μας. Πως γινεται να ξερουμε ολοι οτι αυτα γινονται κατα κορον στη χωρα μας αλλα με οποιον μιλησω τυχαινει να ειναι ο πιο νομοταγης Ελλην πολιτης; Κατα τα αλλα ο λαος δε φταιει, μονο οι πολιτικοι. Αυτοι εφαγαν πολλα ο καθενας αλλα λεω το εξης παραδειγμα: αν ο καθε πολιτης στερει 1 μονο ευρω απο το κρατος την ημερα πχ με τη μη κοπη αποδειξεως, το συνολο της ζημιας ειναι 3,65 δις ευρω το χρονο για τη χωρα. Αρα πρεπει να το ξανασκεφτω λιγο αν βοηθησα εγω τη χωρα μου ή αν τη στιγμη που βουλιαζε της εριξα και μια φαπα παραπανω για ενα δικο μου κερδος. Καλο ειναι να ειμαστε ειλικρινεις με τον εαυτο μας τουλαχιστον, πριν κραζουμε αλλους. Αυτο ειναι το ευκολο. Ειναι και χρησιμο για να μην επαναλαβουμε τετοιες συμπεριφορες και στο μελλον. Και μην πει κανεις οτι ειμαι τσιρακι πολιτικων. Ευχομαι να πανε στο διαολο ολοι. Απλα ξερω οτι θα το ακουσω κι αυτο γιατι συνηθως η αληθεια οταν μας ειναι δυσαρεστη ποναει
ΑπάντησηΔιαγραφήJohnny Greece 2009,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν αναφέρθηκε ότι όλοι είναι άψογοι. Αυτό θα ήταν ψέμα. Ψέμα όμως είναι και το ότι δεν υπάρχουν και σωστοί πολίτες. Δεν μπορείς να κατηγορείς τον άλλον για "ισοπέδωση" όταν το πράτεις ο ίδιος.
Η ώρσ του λογαριασμού έρχεται και μακάρι να μην είναι βίαια αυτή η ώρα. Όχι γι αυτούς, για την πατρίδα. Γιατί είναι πάνω απ 'όλα η πατρίδα.
Ο λαός έχει ευθύνη αλλά σίγουρα δεν μπορείς να κατηγορείς τους πολίτες, ειδικά τους νέους μέχρι 30-35 ότι ευθύνονται έστω και στο ελάχιστο για τα σημερινά χάλια. Να κοιτάξουν οι πολιτικοί τα μούτρα τους στο καθρέφτη αλλά και όσοι 50αρηδες(και άνω) πολίτες που είχαν σχέσεις αλληλεξάρτησης με πολιτικούς.
Το "μαζί τα φάγαμε" και τα παρόμοια στην ξύλινη πολιτική γλώσσα ειδικά για τους νέους που δεν είχαν γεννηθεί καν τότε ακούγεται εξοργιστικό. Ένα καθίκι φυλακή δεν χώσανε και μιλάνε για δημοκρατία? Έχουν το θράσος να μιλάνε για δημοκρατία όταν στερούν σε νέους ανθρώπους το δικαίωμα στην εργασία και το μέσο Ευρωπαϊκό επίπεδο ζωής? Ποιοι είναι αυτοί που με ύφος στερούν από (τη νέα γενιά ειδικά) ένα καλύτερο μέλλον. Ε λοιπόν όχι! Έξω! Όσοι δεν κάνουν να φύγουν να πάνε να διαφημίζουν πατατάκια, πίτσες, χάμπουργκερ, κοντοσούβλια, σουβλάκια, αρνάκια κτλ στα οποία θα είναι σίγουρα αποδοτικότεροι. Όσο έχουν ύφος τόσο θα χειροτερεύει η κατάσταση. Θα το δουν. Τολμάνε να λένε ότι ντρέπονται ως Έλληνες πολίτες για την έξοδο τους από τη Βουλή και ότι ήταν "απαράδεκτο" κτλ και δεν ντρέπονται ως "Έλληνες πολίτες" όταν κόβουν τη μικρή σύνταξη από το καημένο το γεροντάκι? Πως θα ζήσει με 500 ευρώ? Έχουν το θράσος αυτοί οι άνθρωποι και μιλάνε?! Να μην μιλάνε και να φύγουν! Όποτε μιλάνε είναι ερειστικοί και φουντώνουν τον λαό η αλλιώς "πόπολο" ή "πρόβατα" κτλ.
Κάθε μέρα Λευκό Πύργο και Σύνταγμα!