Ο λόγος είναι ότι η Πράγα δεν είναι διατεθειμένη να είναι απλή υπηρέτρια του Πενταγώνου. Η τσεχική πλευρά θα ήθελε όπως η Ουάσιγκτον της παραχωρήσει ίσα δικαιώματα με τους Αμερικανούς κατά την εκμετάλλευση του ραντάρ, που έπρεπε να εγκατασταθεί στη Τσεχία στα πλαίσια του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος. Συγκεκριμένα, η Πράγα επέμενε στο δικαίωμα να μπορεί να επιδρά στην υιοθέτηση αποφάσεων, αν ξαφνικά χρειαστεί η εκτόξευση αντιπυραύλων. Από την αρχή ήταν σίγουρα αφέλεια να υποθέτει κανείς ότι οι Αμερικανοί θα αποδεχτούν τέτοιο πράγμα. Και αυτή η αφέλεια δεν χαρακτηρίζει μόνο τους Τσέχους, αλλά και σχεδόν όλες τις χώρες με τη λεγόμενη νεαρή δημοκρατία. Κατά κανόνα, αυτή η πολιτική ανωριμότητα οφείλεται στην ευφορία, που τις βρίσκει κατά την ένταξη σε δομές τύπου ΝΑΤΟ ή ΕΕ.
Όμως η πολιτική των Αμερικανών έναντι των συμμάχων τους στην Ευρώπη πάντα οικοδομούταν βάσει της αρχής της στάσης του μεγαλύτερου προς το νεότερο. Και ακόμα και όταν οι κάθε άλλο παρά τελευταίες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες – το Παρίσι και το Βερολίνο – αρνήθηκαν κατηγορηματικά να συμμετάσχουν στην εισβολή στο Ιράκ, η Ουάσιγκτον όχι απλώς δεν τους έλαβε υπόψη, αλλά και υποσχέθηκε να τιμωρήσει παραδειγματικά τους εταίρους της. Αυτό το γεγονός θα μπορούσε να διδάξει πολλά πράγματα τους νεοφώτιστους ευρωπαίους. Όμως η αφελής πίστη ότι οι Αμερικανοί θα μιλούν μαζί τους ως ίσοι προς ίσους, ωθούσε τις κυβερνήσεις των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης στους πιό διαφορετικούς τυχοδιωκτισμούς – από την αποστολή γελοίων στρατιωτικών δυνάμεων συγκεκριμένα στο Ιράκ, ως την πολιτική αντιπολίτευση στην Ευρώπη. Και αυτό οδηγούσε σε σοβαρή ένταση στην ίδια την Ευρώπη.
Με τον ερχομό στο Λευκό Οίκο του Μπαράκ Ομπάμα οι ευρωπαίοι άρχισαν να ελπίζουν ότι οι στάση των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Ευρώπη θα αλλάξει. Όμως, κατά την άποψη του Υποδιευθυντή του Ινστιτούτου ΗΠΑ και Καναδά Πάβελ Ζολοταριόφ, έχει αλλάξει μόνο η μορφή πίεσης πάνω στους εταίρους στην Ευρώπη, ενώ η ουσία της υπόθεσης παραμένει αναλλοίωτη. Και ανεξάρτητα από την αντίδραση κάποιων χωρών, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην Ευρώπη θα αναπτυχθεί:
- Όπως αναφέρεται σαφέστατα στο έγγραφό τους «Επισκόπηση της αντιπυραυλικής άμυνας», το οποίο εκδόθηκε το Φεβρουάριο του περασμένου έτους, κατασκευάζουν συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας των χωρών του ΝΑΤΟ, συναρτώντας σαφώς αυτό το σύστημα με το άρθρο της Συνθήκης της Ουάσιγκτον για τη συλλογική άμυνα.
Όπως είναι γνωστό, ο «ιερός χώρος δεν μπορεί να μείνει άδειος». Μετά την άρνηση των Τσέχων, οι Αμερικανοί θα πιέζουν τους άλλους εταίρους στην Ανατολική Ευρώπη. Σύμφωνα με ορισμένα δεδομένα, στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν το αμερικανικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας χωρίς κανένα όρο. Γενικά, είναι προφανές το αναλλοίωτο της θέσης, που προϋποθέτει παγκόσμια ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών. Και είναι αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι η Ουάσιγκτον θα παραιτηθεί κάποτε απ΄αυτό το δόγμα. Συνεπώς, η άποψη οποιουδήποτε ευρωπαίου
συμμάχου της θα λαμβάνεται μόνο υπόψη.
Οι ΗΠΑ δεν θα συμφωνήσουν για τον περιορισμό της αντιπυραυλικής άμυνας
Η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα δεν θα συμφωνήσει για την υπογραφή με τη Ρωσία Συμφώνου για τον περιορισμό των συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας.΄Ετσι δήλωσε η Υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για τον έλεγχο των εξοπλισμών και τη διεθνή ασφάλεια ΄Ελεν Τόσερ (Ellen Tauscher). «Επιδιώκουμε να αποκαταστήσουμε συνεργασία με τη Ρωσία αλλά δεν θα συμφωνήσουμε για κανενός είδους περιορισμούς των δικών μας προγραμμάτων αντιπυραυλικής άμυνας»,- είπε ΄Ελεν Τόσερ. Η Ουάσιγκτον, όπως παρατήρησε η Αμερικανίδα διπλωμάτης, έδειξε στη Μόσχα ότι τα αμερικανικά συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας δεν συνιστούν απειλή για το ρωσικό στρατηγικό δυναμικό πυρηνικής συγκράτησης.
http://greek.ruvr.ru
Κάποιοι ἰσως δὲν εἶναι καθόλου ἀφελεῖς καὶ φροντίζουν νὰ βἀζουν προσκόμματα στὶς Η.Π.Α. καὶ φροντίζοντας νὰ μὴν τιμωρηθοῦν οἱ λεγόμενοι «ἀφελεῖς».
ΑπάντησηΔιαγραφή