H ομιλία αυτή, απεικονίζει ανάγλυφα το δράμα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας (κομμάτων και ψηφοφόρων), στο βήμα ένας σκεπτόμενος και αγνός πολιτικός (ουδέποτε ανέλαβε αξίωμα) και από κάτω οι κρετίνοι (Άκης και θαυμαστές αυτού), οι οποίοι το μόνο που τους απασχολεί είναι στενή τους ιδιοτέλεια, πέρα από την πραγματική αδυναμία τους να αντιληφθούν αυτά που ακούγονται από το βήμα. Για να μην ξεχνιώμαστε, μετά από το συνέδριο εκείνο, ο ομιλητής πέρασε σιγά σιγά στο περιθώριο, ενώ οι λοιποί δημιούργησαν την ''ισχυρή Ελλάδα'' με την γνωστή κατάληξη. Στή χώρα αυτή κανείς δεν θέλει να ακούσει την αλήθεια, αυτό είναι βέβαιο, το ζήτημα όμως δεν είναι τόσο αυτό, όσο η πραγματική αδυναμία του πολίτη-ψηφοφόρου πλέον να την εντοπίσει, οπότε επόμενο είναι να μην μπορεί και να θέλει να διακρίνει τους ικανούς ανθρώπους για να τον κυβερνήσουν. Θα έκλεινα το σχόλιό μου με το ''αιωνία μας η μνήμη'', αλλά ως γνωστόν η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, οπότε το αναβάλω για μετά τις εκλογές.
Ήταν σχέδιο, ή ανικανότητα να ακούσουμε τα καμπανάκια κινδύνου που χτυπούσαν εδώ και καιρό; Έπρεπε να ακούσουμε καμπανάκια κινδύνου, ή είχαμε υποχρέωση να σκεφτούμε απο μόνοι μας τη κατάσταση που συστηματικά - με τις επιλογές μας - προκαλέσαμε; Και μήπως προκαλέσαμε αυτή την κατάσταση γιατί πάψαμε να λειτουργούμε σαν έθνος, ενωμένοι - όπως "παραδοσιακά" λειτουργούσε η Ελλάδα - και προτιμήσαμε την στενή, κοντόφθαλμη ατομική μας καλοπέραση, η οποία είχε και ημερομηνία λήξης;
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ). - Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.
Ακόμα καλύτερα και νωρίτερα τα έλεγε και κάποιος άλλος
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ήταν λοιπόν λάθος χειρισμοί ή ανικανότητα αλλά ένα σχέδιο ...
H ομιλία αυτή, απεικονίζει ανάγλυφα το δράμα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας (κομμάτων και ψηφοφόρων), στο βήμα ένας σκεπτόμενος και αγνός πολιτικός (ουδέποτε ανέλαβε αξίωμα) και από κάτω οι κρετίνοι (Άκης και θαυμαστές αυτού), οι οποίοι το μόνο που τους απασχολεί είναι στενή τους ιδιοτέλεια, πέρα από την πραγματική αδυναμία τους να αντιληφθούν αυτά που ακούγονται από το βήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην ξεχνιώμαστε, μετά από το συνέδριο εκείνο, ο ομιλητής πέρασε σιγά σιγά στο περιθώριο, ενώ οι λοιποί δημιούργησαν την ''ισχυρή Ελλάδα'' με την γνωστή κατάληξη.
Στή χώρα αυτή κανείς δεν θέλει να ακούσει την αλήθεια, αυτό είναι βέβαιο, το ζήτημα όμως δεν είναι τόσο αυτό, όσο η πραγματική αδυναμία του πολίτη-ψηφοφόρου πλέον να την εντοπίσει, οπότε επόμενο είναι να μην μπορεί και να θέλει να διακρίνει τους ικανούς ανθρώπους για να τον κυβερνήσουν.
Θα έκλεινα το σχόλιό μου με το ''αιωνία μας η μνήμη'', αλλά ως γνωστόν η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, οπότε το αναβάλω για μετά τις εκλογές.
Ήταν σχέδιο, ή ανικανότητα να ακούσουμε τα καμπανάκια κινδύνου που χτυπούσαν εδώ και καιρό; Έπρεπε να ακούσουμε καμπανάκια κινδύνου, ή είχαμε υποχρέωση να σκεφτούμε απο μόνοι μας τη κατάσταση που συστηματικά - με τις επιλογές μας - προκαλέσαμε; Και μήπως προκαλέσαμε αυτή την κατάσταση γιατί πάψαμε να λειτουργούμε σαν έθνος, ενωμένοι - όπως "παραδοσιακά" λειτουργούσε η Ελλάδα - και προτιμήσαμε την στενή, κοντόφθαλμη ατομική μας καλοπέραση, η οποία είχε και ημερομηνία λήξης;
ΑπάντησηΔιαγραφή