10/11/12

Η εκπόνηση στρατιωτικού σχεδίου από την ηγεσία του ΚΚΕ για την κατάληψη της εξουσίας μετά την αποχώρηση των Γερμανών (1943-1944)

Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, την διαφαινόμενη ήττα του Άξονα και την σοβαρή ενδυνάμωση του ΕΛΑΣ με οπλισμό, τέθηκε στις τάξεις της ηγεσίας του ΚΚΕ το ζήτημα της κατάληψης της εξουσίας στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Στο άνοιγμα της συζήτησης αυτής συντέλεσε και η ολοφάνερη ενδυνάμωση του ΕΛΑΣ και η απόλυτη επικράτηση του στα 2/3 της Ελληνικής υπαίθρου. Το θέμα της κατάληψης της εξουσίας ξεκίνησε να εξετάζεται από το πολιτικό γραφείο της Κεντρικής επιτροπής τον Αύγουστο του 1943, μετά από πρόταση των  Γιάννη Ιωαννίδη και Γιώργη Σιάντου.

 Για να εκπονηθεί το σχέδιο δημιουργήθηκε μια ξεχωριστή επιτροπή αποτελούμενη από τους Ζεύγο, Βατουσιανό, Χατζή, Δανιηλίδη, Τιμογιαννάκη ενώ αυξημένες αρμοδιότητες είχε ο Βασίλης Μπαρτζιώτας ("Φάνης") γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας. Αρχικώς κάποια από τα μέλη της επιτροπής έφεραν αντιρρήσεις για την εκπόνηση του σχεδίου καθώς το θεωρούσαν εντελώς θεωρητικό, χωρίς πραγματικά δεδομένα, ενώ αφορούσε μια μελλοντική χρονική στιγμή που στην συγκεκριμένη συγκυρία έμοιαζε πολύ μακρινή.
Ακολούθησε μια κομματική σύσκεψη της επιτροπής αυτής στην οποία συμμετείχε και ο Πέτρος Ρούσος (λίγο πριν φύγει για το Κάϊρο) αλλά και τρεις αξιωματικοί της Κ.Ε. του ΕΛΑΣ. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Θεόδωρος Μακρίδης (ο "Έκτορας"), ο σημαντικότερος και πλέον καταρτισμένος αξιωματικός (ήταν απόστρατος μόνιμος αξιωματικός) που είχε και τον ρόλο του εισηγητή. Σύμφωνα με το σχέδιο που ανέπτυξε, προβλεπόταν ότι ο ΕΛΑΣ μέχρι την απελευθέρωση (που ακόμη τότε φάνταζε πολύ μακρινή), θα συγκροτούσε ένα Σώμα Στρατού στην Αθήνα αποτελούμενο από δύο ταξιαρχίες. Μετά την οριστική αποχώρηση των Γερμανών οι δύο ταξιαρχίες θα καταλάμβαναν στρατηγικά σημεία των Αθηνών, αλλά κατ΄εξοχήν το τρίγωνο Μακρυγιάννη - Φιλοπάππου - Ακρόπολη, στο οποίο βρίσκονταν τα σημαντικότερα κρατικά κτήρια. Ο Μακρίδης αξιοποιούσε γόνιμα
Θεόδωρος Μακρίδης ("Έκτωρας")
την εμπειρία που είχε από τα πολλά στρατιωτικά κινήματα του Μεσοπολέμου, των οποίων οι εμπνευστές πάντοτε είχαν ως βασικό στόχο να καταλάβουν την περιοχή αυτή για να γίνουν κύριοι της κατάστασης. Ο ίδιος είχε λάβει μέρος στο Βενιζελικό κίνημα του 1935 και είχε αποστρατευθεί μετά την αποτυχία του, με τον βαθμό του Λοχαγού.

Το σχέδιο του Μακρίδη έμοιαζε γενικόλογο και προέβλεπε ενέργειες κατά των δυνάμεων της δοσιλογικής κυβέρνησης στο Λεκανοπέδιο αλλά ανέφερε ρητά πως πιθανή αντιπαράθεση με τους Άγγλους ήταν εκτός σχεδιασμού καθώς σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο ΕΛΑΣ δεν θα είχε καμία ελπίδα επιβολής. Το σχέδιο αυτό εμπεριείχε χάρτες στους οποίους αναφέρονταν λεπτομερώς οι κινήσεις των μονάδων, δεν προέβλεπε αυθόρμητη λαϊκή κινητοποίηση (κάτι που σύμφωνα με τον Μπαρτζιώτα ήταν αδυναμία του σχεδίου), συντάχθηκε γραπτώς και εγκρίθηκε ομόφωνα από την επιτροπή αφού έγιναν κάποιες επουσιώδεις τροποποιήσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σχέδιο είχε ξεκινήσει να συζητείται πριν να πάει η αντιπροσωπεία του ΕΑΜ στο Κάϊρο και γίνει η τελική άκομψη αποπομπή της από τους Άγγλους. Το σχέδιο αυτό στην τελική του μορφή σύμφωνα με τον Μακρίδη, παραδόθηκε σε δύο αντίτυπα στην καθοδήγηση του κόμματος χωρίς ο ίδιος να κρατήσει αντίτυπο. Ένα αντίτυπο παρέλαβε ο Ιωαννίδης τον Νοέμβριο του 1943 και σύμφωνα με την μαρτυρία του αφού το διάβασε, το έκρυψε. Αργότερα σύμφωνα πάντα με την μαρτυρία του, το έκαψε. Το δεύτερο αντίτυπο το παρέλαβε η Χρύσα Χατζηβασιλείου, η οποία ομοίως αρχικώς το έκρυψε, ενώ το 1945, διαβεβαίωνε την ηγεσία του κόμματος της ότι το κατείχε ακόμη και ότι σκόπευε να το διαφυλάξει.Το σχέδιο το διάβασε και ο Σιάντος, ο οποίος σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, το βρήκε "καλό και επιστημονικά καμωμένο".

Το σχέδιο για την τελική κατάληψη της εξουσίας από το ΚΚΕ που είχε εκπονήσει ο Μακρίδης δεν έμεινε χωρίς αναπροσαρμογές. Συγκεκριμένα σύμφωνα πάντα με την μαρτυρία Μακρίδη, τον Μάρτιο η τον Απρίλιο του 1944 εκπονήθηκε νέο σχέδιο κατάληψης της εξουσίας από τον ΕΛΑΣ Αθηνών, ως παραλλαγή του πρώτου. Για το δεύτερο σχέδιο υπάρχει και σχετική μαρτυρία του Μπαρτζιώτα ο οποίος μιλάει για απλή "επεξεργασία" του πρωτότυπου σχεδίου του Μακρίδη. Τελικώς, σύμφωνα πάντα με τον Μακρίδη, εκπονήθηκε και τρίτο σχέδιο τον Αύγουστο του 1944, το οποίο άλλαξε όλα τα δεδομένα των δύο προηγούμενων καθώς προέβλεπε πλέον και την πιθανότητα της ένοπλης ρήξης με τους Άγγλους. Το σχέδιο αυτό τελικώς εφαρμόστηκε στην ένοπλη αναμέτρηση του Δεκέμβρη με τραγικές συνέπειες για το ΚΚΕ και τους υποστηρικτές του. Σύμφωνα με τον Γρηγόρη Φαράκο τα σχέδια αυτά είχαν ως στόχο την επικράτηση των δυνάμεων του ΕΑΜ μετά την απομάκρυνση των Γερμανικών στρατευμάτων. Φαίνεται πως η επεξεργασία σχεδίων από την ηγεσία του ΚΚΕ για δράση
Γιώργης Σιάντος
στην Αθήνα είχε διαρρεύσει στην κατοχική κυβέρνηση Ράλλη, καθώς βρέθηκαν σχέδια από τον ΕΛΑΣ Αθηνών που προέβλεπαν τον τρόπο αντιμετώπισης υποθετικών κομμουνιστικών ενεργειών στην Αθήνα από τις δυνάμεις της δοσίλογης κυβέρνησης.. 

Το αρχικό σχέδιο του Μακρίδη που είχε εκπονηθεί το 1943 δεν έχει ανεβρεθεί ως σήμερα σε κανένα σχετικό αρχείο. Σύμφωνα με τον Μπαρτζιώτα, το σχέδιο υπήρχε στα αρχεία του ΚΚΕ μέχρι το 1956, ενώ σύμφωνα με τον Ιωαννίδη, το σχέδιο υπήρχε στα αρχεία του ΚΚΕ ακόμη και μέχρι το 1965. Σύμφωνα με τους δύο πιο φιλόπονους ερευνητές των αρχείων του ΚΚΕ, τον Παπαπαναγιώτου και τον  αείμνηστο Γρηγόρη Φαράκο, το σχέδιο δεν ανεβρέθηκε στα διασωθέντα αρχεία του ΚΚΕ, παρά τις επίμονες έρευνες τους. Περιέργως ο Ηλίας Νικολακόπουλος σε άρθρο του στα "ΝΕΑ" αμφισβητεί την εγκυρότητα της ύπαρξης του σχεδίου, λέγοντας ότι η "Έκθεση Μακρίδη" συντάχθηκε το 1946 κατά παραγγελία του Ζαχαριάδη για να κυλιδώσει τους Σιάντο και Ιωαννίδη. Πιστεύω πως έχει άδικο και τα στοιχεία που παρατέθηκαν αναιρούν αρκετά ικανοποιητικά όσα παθιασμένα υποστηρίζει.

Θεωρώ ότι η ύπαρξη των σχεδίων αποδεικνύει ότι βασικός προσανατολισμός του ΚΚΕ, έστω υπό προϋποθέσεις, παρέμενε η διεκδίκηση της εξουσίας μετά την αποχώρηση των Γερμανών. Βλέπουμε ότι ακόμη και η Αγγλόφιλη η Αγγλόφοβη ηγεσία των Σιάντου και Ιωαννίδη, στο πίσω μέρος του μυαλού της, είχε ως στόχο την κατάληψη της εξουσίας. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί και αμάρτημα για ένα επαναστατικό κοινωνικοανατρεπτικό κόμμα (το αντίθετο θα ήταν μάλλον αλλόκοτο), αλλά σαν συμπέρασμα έχει την ιστοριογραφική αξία του. Πάντως παραμένει βασικό ζητούμενο, για εμένα τουλάχιστον, γιατί οι κομμουνιστές δεν κατέλαβαν την εξουσία όταν η πρωτεύουσα παρέμεινε για 48 ώρες κυριολεκτικά στην διάθεση τους. Για το θέμα αυτό πιθανά να σας γράψω κάτι τον επόμενο μήνα....

Ι. Β. Δ.   

Πηγές

Γρηγόρης Φαράκος, Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία, τόμος πρώτος, εκδόσεις "Ελληνικά Γράμματα"
(σελ. 144-150)
Χάγκεν Φλάϊσερ, Στέμμα και Σβάστικα, εκδόσεις Παπαζήση (σελ 194-199)

Γιάννης Ιωαννίδης, "Αναμνήσεις" (προβλήματα της πολιτικής του ΚΚΕ στην Εθνική Αντίσταση 1940-1945), εκδόσεις "Θεμέλιο"


Ο Ηλίας Νικολακόπουλος απαντά στον Πέτρο Μακρή- Στάικo "Η επιστροφή των Βουρβόνων"

Βιογραφία Θεόδωρου Μακρίδη στην "wikipedia"

http://www.istorikathemata.com/2010/12/1944.html


ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ


Νιώθω υποχρέωση να αναφερθώ επαινετικά στον κ. Παπαναγιώτου και στον αείμνηστο Γρηγόρη Φαράκο. Ασχέτως των ιδεολογικών διαφορών και τοποθετήσεων
που τυχόν ίσως έχει κάποιος, τα βιβλία τους και οι έρευνες τους αποτελούν μια έντιμη και ψύχραιμη ματιά στην ιστορία της Αριστεράς, πολύτιμη για κάθε αναγνώστη που επιθυμεί να καταλάβει τα ζητήματα αυτά. Συστήνω τα βιβλία τους με θέρμη σε οποιονδήποτε τον ενδιαφέρει αυτή η Ιστορική περίοδος.


8 σχόλια:

  1. Επειδή έχει αναπτυχθεί μια φιλολογία (και παραφιλολογία) πάνω σ'αυτό το σκοτεινό ζήτημα της ιστορίας μας, προτρέπω όλους τους φίλους διαχειριστές του ιστολογία να αναρωτηθούν το εξής: εάν μάτωνες για την πατρίδα σου στα βουνά της αδάμαστης Ελλάδας κατά των κατακτητών κάτω από αντίξοες συνθήκες (καχυποψία εξόριστης Κυβέρνησης και Βρετανών, ανταγωνισμός με άλλα αντάρτικα σώματα), δεν θα ήθελες στο τέλος του πολέμου να κατέχεις ένα μερίδιο στην εξουσία ως την πιο απλή δικαίωση του αγώνα σου? Αυτή η απλοϊκή σκέψη αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της κατανόησης της ιστορίας της ταραγμένης δεκαετίας του 40. Η σκέψη όμως από τα σχέδια απέχει παρασάγγας. Πως οδηγήθηκε το ΕΑΜ στην λήψη αποφάσεων που το έθεσαν σε τροχιά σύγκρουσης με τους πολιτικούς του αντιπάλους αξίζει περεταίρω διερεύνηση. Πρέπει πάντως να αφήσουμε στην άκρη ιδεοληψίες και φανατισμούς και να αντλήσουμε διδάγματα από εκείνη την ταραγμένη περίοδο. Το κυριώτερο από αυτά είναι κατά την γνώμη μου να μην επιτρέψουμε κανά ως λαός να άγεται και να φέρεται. Να μην επιτρέψουμε σε καμιά πολιτική ηγεσία να ζητά την συνδρομή έξωθεν δύναμης (είτε Αγγλίας, είτε Σοβιετικής Ένωσης τότε) για να επιβάλλει την εξουσία της. Πρέπει να κατανοήσουμε πως ο δρόμος της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας είναι μακρύς και δύσκολος. όμως πρέπει να τον περπατήσουμε μόνοι μας, χωρίς συνοδοιπόρους που θα μας αφήσουν στην μέση της διαδρομής για να ανέβουμε μόνοι μας την ανηφόρα του μαρτυρίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Spyridon έχει δίκιο σε όλα τα σημεία που θέτει και ιδίως στα διδάγματα. Και να προσθέσω κι ένα ακόμα σημείο. Ο ΕΛΑΣ προφανώς και δεν ήταν έτοιμος να καταλάβει την Αθήνα. Δεν είχε (ή τουλάχιστον δεν εφάρμοσε) ανάλογο σχεδιασμό και γι αυτό συρόταν συνέχεια πίσω από τις εξελίξεις κατά το συγκεκριμένο διάστημα. Απόδειξη είναι το γεγονός ότι οι δυνάμεις του ήταν διασκορπισμένες στην ύπαιθρο και έτσι στη μάχη τής Αθήνας πρακτικά πολέμησε ο εφεδρικός ΕΛΑΣ. Ο δε Νικηφόρος με το σώμα του ουσιαστικά σουλατσάριζε έξω απ' την Αθήνα και δεν πήρε μέρος στις μάχες.

    Κατά τα λοιπά, παραμένει το ερώτημα: ποιός ήταν ο δράκος τού Σέιχ Σού που έδωσε τη διαταγή να πυροβοληθεί η διαδήλωση και πού αποσκοπούσε; Η απάντηση μάλλον σχετίζεται με τα συμπεράσματα που παραθέτει ο Spyridon.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κατάληψη της εξουσίας με ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΜΕΣΑ.'Εεεετσι να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

    Δεν θέλαν δηλαδή τότε οι ακροαριστεροί ηγέτες να αποφασίσει δημοκρατικά ο λαός με την ψήφο του αλλά με δικτατορικό τρόπο να επιβάλουν κομουνιστική δικτατορία.

    Σε ΤΙ διαφέρουν με την 21-04-1967;
    Η ερώτηση είναι ρητορική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάμε λίγο πίσω
    Μερικές σημαντικές λεπτομέρειες που στο κείμενο δεν επισημαίνονται:

    1)Ο Μεγάλος Λιμός 1941-1942 για τον αστικό και τον ημιαστικό ελληνισμό σημαινε απολύτη εξάρτηση απο την ξένη βοήθεια για να επιβιώσει

    2) Ο ΕΛΑΣ παρά τις προσπάθειες του ΚΚΕ είχε λαικό χαρακτήρα μεχρι το 1943 όταν το ΚΚΕ με τον ανεκδιήγητο Μακρίδη και τον μετέτρεψε σε τακτικό στρατό χάνοντας όλα τα θετικά στοιχεία του οργανωμένου ανταρτικού τα όποια σοφά είχε αναπτύξει ο Αρης

    3)ΤΟ ΚΚΕ δεν είχε κανένα σχέδιο κατάληψης της Εξουσίας , μια σειρά απο ενέργειες παραπέμπουν σε αυτό, απλά η Ελλάδα λειτουργούσε ως προκάλυμμα για τα όσα συνέβαιναν στην Αναατολική Ευρώπη κοινως ενισχυαν την ρωσική θέση στις διαπραγματευσεις με την Αγγλία


    4)...Επιβεβαίωση του γεγονότος ότι ο Τσόρτσιλ πρότεινε στον Στάλιν να γίνει μοίρασμα των Βαλκανίων σε σφαίρες επιρροής δίνει και ο μεταφραστής του σοβιετικού ηγέτη Β. Μπερεζκόφ που συμετείχε σ’ αυτή τη συνάντηση. Στο βιβλίο του “Ήμουν Διερμηνέας του Στάλιν” αναφέρει: “Τι έγινε λοιπόν στην ουσία; Ο Τσόρτσιλ έγραψε σ’ ένα κομμάτι χαρτί τα ποσοστά του. Ο Στάλιν τους έριξε μια ματιά και χωρίς να πει λέξη επέστρεψε το χαρτί στο Βρετανό Πρωθυπουργό. Ο Τσόρτσιλ προτείνει να καεί το χαρτί, με τη σκέψη, όπως φαίνεται, ότι έτσι θα δημιουργούνταν μια κατάσταση συνενοχής στην εξαφάνιση αυτού του “αποκαλυπτικού ντοκουμέντου”. Ο Στάλιν, όμως, δεν έδωσε στο βρετανό πρωθυπουργό καμιά αφορμή για παρόμοια συμπεράσματα. Σημείωσε αδιάφορα ότι ο Τσόρτσιλ μπορεί να το κρατήσει, δείχνοντας έτσι καθαρά ότι δεν αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην υπόθεση. Αυτό ήταν όλο “ (Β. Μπερεζκόφ: Ήμουν διερμηνέας του Στάλιν).

    5) Πρέπει να δείτε τι σήμαινε εφεδρικός ΕΛΑΣ γιατί η μάχη της Αθήνας δόθηκε απο αυτόν σε συνδυασμό με το πως το ΚΚΕ είχε την Αγγλική παρουσία ειδικά στις πρώτες στιγμές της

    6)Γιατί το ΚΚΕ κράτησε μακριά απο την μάχη της Αθήνας τις πλέον εμπειροπόλεμες ομάδες και μονάδες του; τα πλέον εμπειροπόλεμα στελέχη του;

    7) Γγρηγόρης Φαράκος στο δίτομο του έργο του λέγει μεγάλες αλήθειες και το πλήρωσε ακριβά
    όμως άρθρο που γράφεται χωρίς να έχει καμιά αναφορά στον αδιαμφισβήτητο Ηγέτη του ΕΛΑΣ και χωρις να αντλεί κανένα στοιχείο απο βιβλία σχετικά με αυτόν (Αρη) και ΧΩΡΙΣ καμιά αναφορά στην αγγλική διπλωματία (δεκάδες βιβλία έχουν γραφεί) είναι χαμηλής αξίας και απευθυνεται σε οπαδικού τύπου κοινό κοινώς απλά ενισχύει παρωχημένα σχήματα σκέψεων

    8)Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν απόφοιτος του σοβιετικού Πανεπιστημίου στελεχών του Κουτβ
    με μια μικρή διαφορά η Ελλάδα ήταν αγροτική χώρα , ο αγροτικός πληθυσμός κυριαρχούσε όχι ο αστικός σημαντικό στοιχείο το οποίο το άρθρο παραλείπει να αναφέρει και που πδηγεί σε πολύ λάθος συμπεράσματα

    9)... Στις 5 Ιουλίου 1943 ο ΕΛΑΣ υπέ­γραψε συμφωνητικό με το Στρατηγείο Μέσης Ανατολής ΣΜΑ (εκπροσωπούμενο από τον αρχηγό της βρετανικής στρατιωτικής αποστολής στα ελληνικά βουνά ταξίαρχο Εντυ Μάγιερς), στο οποίο υπάγονταν ήδη όλες οι ανταρτικές οργανώσεις (ΕΛΑΣ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ), με την κοινή ονομασία "Εθνικαί Αντάρτικαί Ομάδαι Ελλάδος". Κατά το συμφωνητικό, η Ελλάδα χωριζόταν σε στρα­τιωτικές περιφέρειες υπό τις διαταγές του ΣΜΑ.
    Αυτό τα λέγει όλα το άρθρο την πλέον σημαντική λεπτομέρεια την παραγνωρίζει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...η Ελλάδα ήταν αγροτική χώρα , ο αγροτικός πληθυσμός κυριαρχούσε όχι ο αστικός σημαντικό στοιχείο το οποίο το άρθρο παραλείπει να αναφέρει και που οδηγεί σε πολύ λάθος συμπεράσματα.

    Δηλαδή, δεν διετίθετο η απαραίτητη εργατική τάξη η οποία, όμως υπήρχε στα άλλα συναφή κομμουνιστικά κινήματα άλλων χωρών, η "εργατιά" που θα μπορούσε να αποτέλεσει την "μαγιά" του ΚΚΕ.

    Διότι οι αγρότες είναι πάντα δεμένοι με την γή τους και δύσκολα θα την αποχωριζόντουσαν, για κάποιες απόμακρες γι' αυτούς ιδεολογίες.

    Επίσης, οι πρώτοι που χτυπήθηκαν αλύπητα από το ΚΚΕ-ΕΑΜ, ήσαν οι μη κομμουνιστές εργάτες οι οποίοι ήσαν πολλοί .....

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ακριβώς Ευμένη

    Οταν μετατρεπεις αντάρτικο στρατό -σημειωτέον η μοναδική υπο κατοχή χώρα που σε τμήματα της δεν υπήρχε η παραμικρή παρουσία κατοχικών στρατευμάτων-σε τακτικό στρατό θα πρέπει να είσαι δύο πράγματα ή κουτβής -κοινώς στο όνομα του διεθνισμού χρησιμοποιείς την χώρα σοπυ ωε βραχίονα πολιτικής ξένης δύναμης και να είσαι σε διατεταγμένη υπηρεσία - ή να είσαι φυσικά ηλίθιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ Ακρίτα και Ευμένη Καρδιανό
    Δεν υπάρχει στον κόσμο και στην ιστορία κομμουνιστική επανάσταση να έχει συντελεστεί σε βιομηχανική χώρα.
    Μήπως ήταν η Ρωσία του 1917 και η Κίνα του 1947 βιομηχανικές χώρες;
    "οι αγρότες είναι πάντα δεμένοι με την γη τους": ναι, αλλά για αυτό το θέμα, το 1943 ήταν γνωστές οι συνταγές που εφάρμοσε ο Λένιν στη Σ.Ε.
    Συνεπώς, κατά τη ταπεινή μου γνώμη αυτό το επιχείρημα της μη βιομηχανικής χώρας έιναι κούφιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Kριστιάν ο ΕΛΑΣ μέχρι το 1943 αποτελούντια στον ηγετικό του πυρήνα απο λαικούς καπεταναίους
    Με τον αναεκδιήγητο Μακρίδη μετατράπηκε σε τακτικό στρατό ο λόγος προφανής στελέχη υπάκουα στα κελεύσματα του Κόμματος και ποιά στελέχη είχαν βαρύτητα; Οι Κουτβηδες

    Τον Ψαρρό τον σκότωσε ο Ζούλας και δες την χρονική στιγμή που έγινε αυτό όχι οτι και η επιχείρηση αφοπλισμού του 542 δεν ήταν περίεργη

    Προσπαθώ να σας πώ οτι ο ηγετικός πυρήνας του ΚΚΕ με τις επιλογές του κατά τυχη βόλευε τους σχεδιασμούς Αγγλίας και Ρωσίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.