«Περιμέναμε πάνω από δύο χρόνια για να ληφθεί απόφαση για τη Συρία»
Ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Λοράν Φαμπιούς επανέφερε σήμερα την πρόταση για μεταρρύθμιση του...
δικαιώματος βέτο που έχουν ορισμένες χώρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, υποστηρίζοντας ότι το δικαίωμα αυτό θα πρέπει να καταργείται στην περίπτωση «μαζικών εγκλημάτων».
«Όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα πρέπει να αποφανθεί για ένα μαζικό έγκλημα, τα μόνιμα μέλη θα έπρεπε να δεσμεύονται ότι θα παραιτούνται από το δικαίωμα βέτο», γράφει ο υπουργός σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Le Monde, χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις για το τι εννοεί με τον όρο «μαζικά εγκλήματα».
Αναφερόμενος συγκεκριμένα στη Συρία, ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας υπενθυμίζει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας επί δυόμισι χρόνια αδυνατούσε να πάρει απόφαση, λόγω του βέτο που πρόβαλαν η Ρωσία και η Κίνα. «Χρειάστηκε να περιμένουμε περισσότερα από δύο χρόνια και να μετρήσουμε 120.000 νεκρούς στη Συρία μέχρι να σταματήσει η παράλυση του Συμβουλίου Ασφαλείας και να ληφθεί απόφαση», σημειώνει.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, το ΣΑ του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, μετά από δύο εβδομάδες εντατικών διαβουλεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
«Η παράλυση του ΟΗΕ επί δύο χρόνια, με τις δραματικές συνέπειες που είχε σε ανθρωπιστικό επίπεδο, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Επαφίεται στα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ να προχωρήσουν στην εθελούσια κατάργηση του δικαιώματος βέτο που έχουν», προσθέτει ο Φαμπιούς. «Για να είμαστε ρεαλιστές, κάτι τέτοιο δεν θα ισχύει εάν απειλούνται τα θεμελιώδη εθνικά δικαιώματα ενός μονίμου μέλους του Συμβουλίου», συνεχίζει ο Φαμπιούς, χωρίς και πάλι να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ είχε επαναφέρει αυτήν την παλιά πρόταση του Παρισιού για την κατάργηση του δικαιώματος βέτο σε περιπτώσεις γενοκτονίας και εγκλημάτων πολέμου, στην ομιλία του στην 68η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στα τέλη Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη.
Press-gr
δικαιώματος βέτο που έχουν ορισμένες χώρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, υποστηρίζοντας ότι το δικαίωμα αυτό θα πρέπει να καταργείται στην περίπτωση «μαζικών εγκλημάτων».
«Όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα πρέπει να αποφανθεί για ένα μαζικό έγκλημα, τα μόνιμα μέλη θα έπρεπε να δεσμεύονται ότι θα παραιτούνται από το δικαίωμα βέτο», γράφει ο υπουργός σε άρθρο γνώμης στην εφημερίδα Le Monde, χωρίς να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις για το τι εννοεί με τον όρο «μαζικά εγκλήματα».
Αναφερόμενος συγκεκριμένα στη Συρία, ο επικεφαλής της γαλλικής διπλωματίας υπενθυμίζει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας επί δυόμισι χρόνια αδυνατούσε να πάρει απόφαση, λόγω του βέτο που πρόβαλαν η Ρωσία και η Κίνα. «Χρειάστηκε να περιμένουμε περισσότερα από δύο χρόνια και να μετρήσουμε 120.000 νεκρούς στη Συρία μέχρι να σταματήσει η παράλυση του Συμβουλίου Ασφαλείας και να ληφθεί απόφαση», σημειώνει.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, το ΣΑ του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, μετά από δύο εβδομάδες εντατικών διαβουλεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
«Η παράλυση του ΟΗΕ επί δύο χρόνια, με τις δραματικές συνέπειες που είχε σε ανθρωπιστικό επίπεδο, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Επαφίεται στα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ να προχωρήσουν στην εθελούσια κατάργηση του δικαιώματος βέτο που έχουν», προσθέτει ο Φαμπιούς. «Για να είμαστε ρεαλιστές, κάτι τέτοιο δεν θα ισχύει εάν απειλούνται τα θεμελιώδη εθνικά δικαιώματα ενός μονίμου μέλους του Συμβουλίου», συνεχίζει ο Φαμπιούς, χωρίς και πάλι να δώσει περισσότερες διευκρινίσεις.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ είχε επαναφέρει αυτήν την παλιά πρόταση του Παρισιού για την κατάργηση του δικαιώματος βέτο σε περιπτώσεις γενοκτονίας και εγκλημάτων πολέμου, στην ομιλία του στην 68η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, στα τέλη Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη.
Press-gr
Η απαξιωμένη και ευτελισμένη τέως αποικιοκρατική Γαλλία, ψάχνει με ελαφρύγδουπες ανακοινώσεις να δείξει στο εσωτερικό της χώρας προφανώς, ότι ακόμη έχει λόγο και ικανότητα παρέμβασης στα διεθνή θέματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θέλει να ομολογήσει ότι αγνοήθηκε παντελώς στα πρόσφατα γεγονότα που φέρανε κάποια κινητικότητα στο θέμα της Συρίας.
Όπως και δεν μας εξηγεί από που ακριβώς βρήκαν οπλισμό και χρηματική υποστήριξη οι κατσαπλιάδες που αιματοκύλισαν την Συρία επί τόσο χρονικό διάστημα.
Ε ο καθένας, όπου φυσήξει ο άνεμος που τον βολεύει, σκέφτεται..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλίνα