Ευκαιρία τώρα για αυτοκριτική, Νικόλα!

Φαήλος Κρανιδιώτης 
Οποιαδήποτε κυβέρνηση, η πιο τέλεια, δίκαιη, τίμια, η πιο οργανωμένη και αποτελεσματική, έπειτα από δυόμισι χρόνια σκληρής λιτότητας και περιοριστικής πολιτικής, θα έχανε δυνάμεις και πιθανότατα και τις εκλογές, πόσω μάλλον όταν γίνονται λάθη, αδικίες, ενίοτε επιλογές προσώπων που δεν κάνουν για τη δουλειά. Μπορεί όμως και να μην έχανε ή να έχανε με μικρή διαφορά, αν κάποια πράγματα ήταν αλλιώς.



Η κεντρική επιλογή μας στο εσωτερικό μέτωπο ήταν να τα έχουμε καλά με όλους, ώστε η κυβέρνηση να αφοσιωθεί στη σωτηρία της οικονομίας, στο μέτωπο με τους ξένους.
Μην πειράξουμε τους «νταβατζήδες» (τον γιο ενός τον κάναμε και βουλευτή), τους τραπεζίτες, μη θίξουμε το ΠΑΣΟΚ, τον αναγκαστικό εταίρο με το ναπολεόντειο σύνδρομο, μη μας πουν «ακροδεξιούς» και άλλα ωραία, «σώφρονα» και πολιτικώς «ορθά».

Δεν ήταν υποταγή στη διαπλοκή, σε αυτό το νέο είδος «δυνατών», σαν εκείνους που χαντάκωσαν την αυτοκρατορία, απλά μια επιλογή να έχουμε πάση θυσία ήρεμα νερά, και διάφοροι «κομψευάμενοι» είχαν αναλάβει εργολαβικά να τηρούν αυτή την ηρεμία, τραγουδώντας νανουρίσματα στα κουφά φαρμακερά φίδια της διαπλοκής, που κούρνιασαν στο στήθος της θεσμικής εξουσίας για να σιγουρευτούν ότι δεν θα τους απαιτηθούν τα «θαλασσοδάνεια» και δεν θα μετατοπιστεί ξανά η εξουσία από τις σκοτεινές κάμαρές τους στα χέρια των εντολοδόχων του λαού.

Η ταπεινή εισήγηση του γράφοντος ήταν ότι, μια ωραία πρωία, εισαγγελείς, ΣΔΟΕ, κομπιουτεράδες από το Ηλεκτρονικό και Οικονομικό Εγκλημα, μαζί με ΕΚΑΜ, για εφέ, θα έπρεπε να εισβάλουν ενδεικτικώς σε 3-4 μεγάλα «μαγαζιά» της ενημέρωσης, των δημοσίων έργων, των τραπεζικών εργασιών.
Να τους τραβάγαμε επίσης την «πρίζα», απαιτώντας τα οφειλόμενα από δάνεια, ασφαλιστικές εισφορές, φόρους κάθε είδους, να κάναμε εξυπαρχής ανοιχτό διαγωνισμό για τις συχνότητες, τον αόρατο «αιγιαλό» στον οποίο έχτισαν τα μαγαζιά τους-βραχίονες εκβιασμών των άλλων δραστηριοτήτων τους, με πελάτη έναν και μόνο: το κράτος.
Θεωρήθηκε μη ευπρεπές, εξωτικά μπρουτάλ - η αστική ευγένεια της Δεξιάς δεν επιτρέπει, τάχα, τέτοιες αγριάδες.

Αυτό, όμως, έπρεπε να κάνουμε, κι ύστερα να πάει ο πλέον χαμηλόβαθμος συνεργάτης, αυτός που πηγαίνει βόλτα τον Μούργο, τον σκύλο του προέδρου της Ν.Δ., στους υπόλοιπους περιδεείς «νταβατζήδες» και να τους κολλήσει στο κούτελο το χαρτάκι με τους νέους κανόνες μιας δημοκρατικής αστικής Πολιτείας, με αξιοκρατικούς κανόνες και εθνικό χρώμα.

Δεν το κάναμε, κι έτσι στερήσαμε από τις πολιτικές μας τη νομιμοποίηση στις συνειδήσεις μεγάλης, κρίσιμης μάζας του κόσμου.
Ετσι, εμφανιζόμασταν από τη μία να κάνουμε αντιλαϊκή πολιτική -διότι, όσο αναγκαία και να είναι οποιαδήποτε περιοριστική πολιτική, θεωρείται αντιλαϊκή και είναι αντιδημοφιλής- και από την άλλη να κάνουμε σέρβις ή, έστω, να δίνουμε ανοχή σε αυτούς που αποτελούν τα κύρια οργανικά στοιχεία της επί δεκαετίες παρακμής και λεηλασίας της χώρας.
Μοιραίο ήταν, λοιπόν, όλος αυτός ο μηχανισμός λεηλασίας της χώρας, αφού ζεστάθηκε κουλουριασμένος στο στήθος μας, αντί να του πατήσουμε το κεφάλι, να μας δαγκώσει στο στήθος και να βγάζει πρωτοσέλιδα «γλείφοντας» τον Αλέξη -που τη δουλειά του κάνει-, όσο εμείς ήμασταν προσηλωμένοι στο να παραμείνουμε στο ευρώ και να εξαφανίσουμε τα ελλείμματα πάση θυσία.

Διότι, αδέρφια, ο λαός, αν έβλεπε δικαιοσύνη στα ψηλά, τότε θα δεχόταν τις σκληρές θυσίες και στα χαμηλά.

Αυτά έγιναν. Πάνε.
Τι πρέπει να αλλάξει; Καταρχάς, ο πρόεδρος της Ν.Δ. πρέπει να αλλάξει όσους του εισηγούντο ακατάλληλα πρόσωπα και λύσεις. Σίγουρα, η ευθύνη της τελικής επιλογής ανήκει στον ίδιο, όμως ο αρχηγός οφείλει να εμπιστευθεί κάποιους και εκεί ενίοτε ίσως να σφάλλει, αφού δεν είναι ο Πάπας. Γι' αυτό, άλλωστε, υπάρχουν οι ανασχηματισμοί και οι αναδιοργανώσεις σε όλες τις κυβερνήσεις και σε όλα τα κόμματα.

Το δεύτερο είναι η αποκατάσταση της φυσιογνωμίας της παράταξης.
Δεν υπάρχει πια το ΠΑΣΟΚ για άλλοθι, μη θυμώσει ο πρόεδρας της Αφρας και μας στερήσει τη στήριξη, επειδή είμαστε πολύ δεξιοί ή συντηρητικοί για τα γούστα του.
«Αντίο Γλαρέντζα» το ΠΑΣΟΚ, το ένα από τα τρία, διότι το ΚΗΔΙΣΟ δεν μπήκε, αλλά το τρίτο ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι στην εξουσία, μαζί με τον γκροτέσκο εταίρο του με τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα.

Ξαναθυμίζω ότι σχεδόν όλες οι απώλειές μας είναι προς τα δεξιά μας, και μόνο λόγω βαριάς φορολογίας κάποιοι δικοί μας έδωσαν ψήφο στον Τσίπρα, ο οποίος δηλώνει άθεος, ορκίζεται πολιτικά, αλλά αμολάει περιστέρια στα Φώτα και πηγαίνει και στον Ιερώνυμο για την ευλογία του. Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ ο σύντροφος.
Εχουμε καθήκοντα μπροστά μας, οτιδήποτε καλό για την πατρίδα και το έθνος θα το στηρίξουμε, όμως δεν ξεχνάμε πως η Αριστερά δεν είναι η παρθένα της πολιτικής, αλλά έχει ποινικό μητρώο που δεν χωράει σε φάκελο - θέλει φοριαμό.

Η Αριστερά, επίσης, δεν είναι ο καθρέφτης μας, δεν θα ετεροκαθοριζόμαστε από τους ανακυκλωμένους εκπροσώπους της άλλης πλευράς του ολοκληρωτισμού, ούτε θα αναζητούμε ενοχικά αναγνώριση στα μάτια τους.
Θα κάνουμε την αυτοκριτική μας για τα λάθη και θα υπερασπιστούμε τις αξίες της μεγάλης φιλελεύθερης πατριωτικής παράταξης και όλους ανεξαιρέτως τους πυλώνες του έθνους, διότι θα δούμε το βασίλειο των ψευτοπροοδευτικών ιδεοληψιών σε όλο του το μεγαλείο...

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης,
δικηγόρος
δημοκρατία