Το μοντέλο Ισραήλ και η ελληνική αμυντική βιομηχανίαΣτις σοβαρές χώρες η αμυντική βιομηχανία είναι ο σκληρός πυρήνας της ανάπτυξης και της βιομηχανίας. Στην Ελλάδα, η αμυντική βιομηχανία ήταν ό,τι και η Ολυμπιακή. Χώρος για ρουσφέτια. Οι αληθινοί εργαζόμενοι και επιστήμονες έκαναν και κάνουν το καθήκον τους, παρήγαγαν ποιοτικά προϊόντα, τυφέκια, πολυβόλα, πυρομαχικά, οχήματα, τμήματα και ανταλλακτικά αεροσκαφών κ.ά.
Ομως οι προ κρίσης κομματικές διοικήσεις απλά υλοποιούσαν ρουσφέτια, έδιναν αβέρτα χρήμα και η ανάπτυξη υψηλής τεχνολογίας πήγαινε με τον αραμπά. Τώρα πάει με τα πόδια, και μάλιστα με βήματα προς τα πίσω. Αφού τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΠΥΡΚΑΛ, ΕΒΟ κ.λπ.) τη γλίτωσαν παρατρίχα επί της προηγούμενης κυβέρνησης, τώρα ξανακρέμονται από μια τρίχα.
Μιλούσα προχθές σε μια σπάνια συζήτηση, όπου κάθε λέξη ήταν πολύτιμη σκέψη και ιδέα, με κορυφαίο πανεπιστημιακό επιστημονικό ερευνητή και γνώστη του θέματος, όπου κυρίως άκουγα με σταυρωμένα χέρια. Λοιπόν, ακούστε. Στο Ισραήλ μόνο για την έρευνα και την ανάπτυξη συστημάτων λέιζερ υπάρχουν 5.000 επιχειρήσεις με περί τους 30.000 εργαζομένους! Εάν αθροίσεις όλους τους τομείς της άμυνας, μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού του Ισραήλ ζει και δημιουργεί γύρω από την αμυντική βιομηχανία. Κι αυτά που παράγουν είναι στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας.
Ο σοφός αυτός και καλός Ελληνας μού εξήγησε πολύ απλά πως μια μικρή χώρα, όπως εμείς, με πολλούς εχθρούς, όπως κι εμείς, εφάρμοσε μια απλή στρατηγική απόφαση. Το Ισραήλ, λόγω της θέσης του, είναι υποχρεωμένο, από τη γένεσή του το 1948, να κάνει μεγάλες στρατιωτικές δαπάνες, όπως κι εμείς, αφού ο Θεός, η Ιστορία και η Γεωγραφία μάς έστειλαν για γείτονες τους απογόνους του ληστοσυμμορίτη Ερτογρούλ, πρωταθλητές στη γενοκτονία, την τρομοκρατία και το δουλεμπόριο. Τη χώρα όπου, σημειωτέον, δημοφιλέστερο βιβλίο επί χρόνια είναι το «Ο Αγών μου» του Αδόλφου, μαθητή του Κεμάλ.
Το Ισραήλ, εν ολίγοις, μεγάλο μέρος των χρημάτων που θα ξόδευε έτσι κι αλλιώς το επένδυσε στην εθνική έρευνα και παραγωγή στρατιωτικής τεχνολογίας. Δεν έκανε το λάθος να φτιάξει μερικά αχανή εργοστάσια - δημόσιες υπηρεσίες, αλλά χρηματοδότησε πάμπολλες ισραηλινές ιδιωτικές εταιρίες. Ετσι, έδωσε τεράστια ώθηση και στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας στη βιομηχανία του, απορρόφησε στρατιές επιστημόνων αντί να αιμορραγεί χρήμα και μυαλά στο εξωτερικό, και έφτιαξαν άριστα προϊόντα, που μαζί με ένα ρωμαλέο σύστημα εκπαίδευσης και εθνικού φρονήματος τού επιτρέπουν να επιβιώνει νικηφόρα και να το τρέμουν οι εχθροί του, ενώ παράλληλα έχει ευημερία.
Σημειωτέον, δε, πως το ίδιο μοντέλο έχουν ακολουθήσει και σε άλλους, πολιτικούς - ειρηνικούς τομείς, όπως στη βιοτεχνολογία, τη γεωπονία, την πληροφορική, την τεχνολογία αφαλάτωσης κ.λπ. Μικρές, ευέλικτες εταιρίες στην αιχμή της τεχνολογικής έρευνας και εφαρμογής.
Εμείς εδώ φτιάχνουμε τσαντιρομαχαλάδες για ισλαμιστές, ξεχαρβαλώνουμε τα σύνορά μας και εισάγουμε από κρεμμύδια μέχρι παραμάνες, ενώ η αμυντική βιομηχανία ψυχορραγεί. Το μοντέλο ανάπτυξης, αριστερό ή μεσαιοχωρίτικο φραπόγαλο, είναι με εισαγόμενο καφέ, εισαγόμενη ζάχαρη, εισαγόμενο ποτήρι και εισαγόμενο καλαμάκι, και το κράτος παραλυτικός δεινόσαυρος που καταπίνει τη δημιουργικότητα και τις πρωτοβουλίες, ενώ οι Γερμανοί κι άλλοι κάνουν παιδομάζωμα Ελλήνων επιστημόνων.
Ομως κάποιοι γενναίοι στην Κατερίνη φτιάχνουν χειροποίητες ρέπλικες κλασικών Πόρσε, κομψοτεχνήματα που τα πουλάνε σε Γερμανούς, Ελβετούς, Αγγλους, παρά τα εμπόδια του κράτους. Κάποιοι άλλοι φτιάχνουν διόπτρες υψηλής τεχνολογίας. Φαντάζουν σαν εξωγήινοι, όμως δεν είναι. Είναι η μικρή σπίθα ελπίδας, που σιγοκαίει κάτω από τη στάχτη της αριστερίλας και του μεσαιοχωρίτικου ζόφου.
Μια σοβαρή δεξιά ηγεσία ενός ελληνικού έθνους - κράτους, χωρίς ενοχές και συμπλέγματα, έχει ρεαλιστικό πατριωτικό καθήκον να κάνει ατμομηχανή ανάπτυξης την πολεμική βιομηχανία, με πολλές μικρές εταιρίες τεχνολογικής έρευνας και εφαρμογής. Είναι απολύτως εφικτό, δοκιμασμένο και ταιριαστό στον χαρακτήρα του Ελληνα. Αυτό μου απέδειξε ο καλός αυτός Ελληνας επιστήμονας. Και απλά έχει δίκιο.
Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
*Δικηγόρος - Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
http://www.dimokratianews.gr/content/62473/oi-ideolipsies-vlaptoyn-sovara-tin-anaptyxi
Ναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεγονός είναι πως το περίφημο "ανήκουμεν εις την δύση" και η είσοδος στην Ε.Ε με τα πακέτα Ντελόρ κλπ έδωσαν και στον κόσμο, και στο πολιτικό προσωπικό και στις διάφορες ελίτ την βολική ψευδαίσθηση της ασφάλειας, του αυτόματου πιλότου και να μην πω και τίποτα χειρότερο. Όπως πχ να μας θρέφουν και να υπερασπίζουν τα σύνορά μας άλλοι...
Το Ισραήλ την ίδια περίοδο είχε βόμβες και ρουκέτες και απειλές. Δεν αποκοιμήθηκε.
Τώρα, κατα πόσο είναι εύκολο να ακολουθήσουμε το μοντέλο Ισραήλ, δεν είναι καθόλου εύκολο. Πρώτον είμαστε χρεοκοπημένοι, δεύτερον δεν έχουμε δικό μας νόμισμα, τρίτον αιμορραγούμε πληθυσμιακά, τέταρτον έχουμε διαιρεμένο λαό, πέμπτον δεν έχουμε την υποστήριξη της Αμερικής.
Έχουμε βέβαια σημαντική ομογένεια, πάρα πολλούς επιστήμονες και μηχανικούς έξω, έχουμε τον ήλιο και τις θάλασσές μας και τα βουνά μας, και έχουμε και σημαντικά κεφάλαια που έχουν αποσυρθεί στο εξωτερικό. Θα μπορούσε λοιπόν, αλλά μου μοιάζει τρομερά δύσκολο, θέλει θέληση, επιμονή, υπομονή, χρόνο, μυαλό, συναινέσεις.
Ο κύριος Κρανιδιώτης σε μία ραδιοφωνική συνέντευξη του κυρίου Χατζή είπε ότι οι θυασώτες της δραχμής είναι είτε ηλίθιοι είτε εγκάθετοι.Πως θα κάνει όλα αυτά τα ωραία που λεέι ο κύριος Κρανιδιώτης με το ευρώ και το ΔΝΤ ? Το δε Ισραήλ που έχει ως πρότυπο παίρνει γιγαντιαίες επιδοτήσεις από τις ΗΠΑ σχεδόν το χρηματοδοτούν να υπάρχει και να αποτελεί το μεγαλύτερο στρατόπεδο της οικουμένης με το μεαλύτερο στρατό της Ευρασίας.Πολλές φορές και ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ ! Εδώ αρχίζουν οι συνωμοσίες.Μήπως ο κύριος Κρανιδιώτης επιεικώς μας δουλεύει ?
ΑπάντησηΔιαγραφήτο "εδώ αρχίζουν οι συνωμοσίες" είναι για την σκανδαλώδη στήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ έτσι ? Όχι για τον κύριο Κρανιδιώτη.Το τονίζω να μην παρεξηγηθεί.
ΔιαγραφήΚαλά που το αναφέρεις, μη τρελαθούμε δηλαδή!
Διαγραφή“Since the October War in 1973, Washington has provided Israel with a level of support dwarfing the amounts provided to any other state. It has been the largest annual recipient of direct U.S. economic and military assistance since 1976 and the largest total recipient since World War ll. Total direct U.S. aid to Israel amounts to well over $140 billion in 2003 dollars. Israel receives about $3 billion in direct foreign assistance each year, which is roughly one-fifth of America's entire foreign aid budget. In per capita terms, the United States gives each Israeli a direct subsidy worth about $500 per year. This largesse is especially striking when one realizes that Israel is now a wealthy industrial state with a per capita income roughly equal to South Korea or Spain.”
- John J. Mearsheimer and Stephen M. Walt
http://www.ifamericansknew.org/stat/usaid.html
Πόσες είναι αυτές οι γιγαντιαίες επιδοτήσεις από τις ΗΠΑ προς το Ισραήλ;
ΔιαγραφήΑν γνωρίζεις, πες μας. Καθαρή βοήθεια και δανειακές εγγυήσεις. Και δώσε και καμιά πηγή.
Διότι το "γιγάντιος" είναι μια υπερβολή που μετατρέπεται σε παραπλάνηση. Στρέφει τον ελληνικό λαό στο να κατηγορεί για τα πάντα άλλους και να μην βλέπει τι μπορεί να κάνει η ίδια η χώρα (και η καθόλου φτωχή ομογένειά της)..
@ Κριστιάν
ΔιαγραφήΚαι στην Ελλάδα έχουν δώσει βοήθεια οι ΗΠΑ, ειδικά μετά τον Β'ΠΠ, και η Ε.Ε. Αν τα μετατρέψεις κι αυτά σε όρους παρούσας αξίας θα κλάψουμε όλοι μαζί..
Σαφώς και έχει βοηθηθεί το Ισραήλ περισσότερο απο κάθε άλλη χώρα απο τις ΗΠΑ, αλλά δεν οφείλεται σε αυτό η οικονομική του ισχύ. Το Ισραήλ ενθάρρυνε επενδύσεις απο τους ομοεθνείς του των ΗΠΑ, δεν τις έδιωχνε. Και επένδυσε αρκετά σοφά την Αμερικανική βοήθεια, δεν την διοχέτευε σε φίλους. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά, όχι η βοήθεια καθεαυτή.
Η γνώμη μου είναι αυτή που είπα, πολιτική ελίτ, πνευματική ελίτ και κόσμος κοιμήθηκαν έχοντας μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Μετά ήρθε και η παρακμή.
Αναφέρεσαι μάλλον καταρχάς στο σχέδιο Μάρσαλ.
ΔιαγραφήΑυτή ήταν βοήθεια σε καταστραμμένη χώρα από το Β’ ΠΠ, συνεπώς δεν ισχύει η σύγκριση.
Υπάρχει ύστερα τις ενισχύσεις για στρατιωτικό εξοπλισμό (πόσα χρόνια, άγνωστα –από μένα- τα ποσά και η διαχείριση τους) για Τουρκία και Ελλάδα (τα περίφημα 7/10) που δεν ήταν χρήματα για επενδύσεις.
Πολλές φορές έχει λάβει ο στρατός και παλιό αμερικανικό εξοπλισμό, πάλι εις είδος.
Από τότε που είμαι στην Ελλάδα (από το 1970) ακούω τις συζητήσεις σχετικά με το στρατιωτικό προϋπολογισμό, για την «αγορά» του αιώνα, των φρεγατών, των υποβρύχιων, για τα λεγόμενα «αντισταθμιστικά», κλπ. Έχω εξάλλου ιδίαν γνώμη καθώς συμμετείχα σε αρκετά προγράμματα του ΠΝ ως ναυπηγός στα Ναυπηγεία Ελευσίνας και Σκαραμαγκάς.
Η Ελλάδα έχει ξοδέψει τεράστια ποσά για στρατιωτικό εξοπλισμό με ξένη χρηματοδότηση, τα δε δάνεια που πήρε πέρασαν όλα στο «χρέος». Έχω την εντύπωση ότι με αυτές τις συνθήκες αναγκάστηκε να αγοράσει όπλα η εξοπλισμό με ακριβές τιμές και ψηλά επιτόκια, και φυσικά όπως το λες και τεράστιες μίζες -μέσα και έξω. Μια ιδέα για τη νομιμότητα αυτών των συμβάσεων υπάρχει στο πόρισμα της επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους.
Για το Ισραήλ, πέρα από τα ποσά που ανέφερα πιο πάνω, οι ΗΠΑ δωρίζουν ολοκαίνουργια πολεμικά αεροπλάνα, -τώρα θα πάρουν φρέσκα F35, 20 νομίζω δωρεάν!- συνεπώς δεν μπορεί να ισχύει καμιά σύγκριση.
Ας μη ξεχάσουμε άλλωστε το πώς οικοδομήθηκε το κράτος του Ισραήλ στη γη των Παλαιστίνιων, με ποια κεφάλαια, υποστήριξη και έτοιμη τεχνογνωσία.
Μέχρι και ατομική βόμβα διαθέτει από τότε που δεν είχε βαριά βιομηχανία και πανεπιστήμια σε εμβρυακή μορφή… Την ανέπτυξε –λέει η επίσημη ιστορία- με τη Νότια Αφρική (ποίοι ήταν οι κυρίαρχοι της ΝΑ;).
Αποτελεί -καλώς/κακώς- ένα τεχνητό κράτος και δεν υπάρχει παρόμοιο στην υφήλιο.
Θεωρώ ότι κάθε σύγκριση του Ισραήλ με οποιοδήποτε άλλο κράτος είναι άτοπη, εκ του πονηρού η λόγω άγνοιας.
@ Κριστιάν
ΔιαγραφήΝομίζω πως χάνεται η ουσία. Δύο ερωτήσεις.
(1) Για την καλή οικονομία του Ισραήλ ευθύνονται ΜΟΝΟ οι ΗΠΑ?
Απάντηση: ΟΧΙ. Το Ισραηλινό κράτος έκανε αρκετές σωστές κινήσεις, με επιμονή και συνέπεια.
(2) μπορούμε εμείς να γίνουμε Ισραήλ και "ατμομηχανή ανάπτυξης" να γίνει η πολεμική βιομηχανία?
Απάντηση: ΟΧΙ βεβαια. Εξήγησα στην 1η μου ανάρτηση 5-6 λόγους, μεταξύ των οποίων και η έλλειψη υποστήριξης απο τις ΗΠΑ εν σχέση με το Ισραήλ.
Υπάρχουν όμως μερικά κρίσιμα ζητήματα. 1ο ζήτημα. Μας προστατεύει η Ε.Ε και το ευρω? Απάντηση: Απο λίγο εως ελάχιστα. 2ο ζήτημα. Χρειαζόμαστε πολεμική βιομηχανία? ΠΡοφανέστατα. Δεν θα φτιάχνει τα πάντα, αλλά μπορεί να επικεντρωθεί σε 2-3 κρίσιμους τομείς.
ΚΑι το τελειωτικό χτύπημα. Υπάρχει κάτι σαν οδικός χάρτης συμφωνημένος απο όλους, ωστε να ακολουθηθεί με επιμονή και συνέπεια η ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας? ΟΧΙ. Όποια κυβέρνηση βγαίνει κάνει παντού τα δικά της.
Βλέπεις το πρόβλημα? Όποιο ζωτικό θέμα και να πιάσεις (εκτός ίσως κομματιών της εξωτερικής πολιτικής), νόμισμα, μεταναστευτικό. οικονομία, κράτος, δημογραφικό, οτιδήποτε, η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Οδεύουμε σαν ακυβέρνητο καράβι.. Ή σαν μεθυσμένο καράβι.
Είναι να απορούμε που το καράβι βουλιάζει?
>(1) Για την καλή οικονομία του Ισραήλ ευθύνονται ΜΟΝΟ οι ΗΠΑ?<
ΔιαγραφήΑπάντηση: ΝΑΙ. Το Ισραηλινό κράτος χωρίς την έμπρακτη υποστήριξη των ΗΠΑ θα ήταν σε χειρότερη μοίρα από την Ελλάδα.
>(2) μπορούμε εμείς να γίνουμε Ισραήλ και "ατμομηχανή ανάπτυξης" να γίνει η πολεμική βιομηχανία?<
Απάντηση: ΝΑΙ. Η υλικοτεχνική υποδομή και άξιο ανθρωπινό δυναμικό υπάρχουν, βέβαια υπό χειμερίας νάρκης και δεν ξέρω για πόσο καιρό ακόμα.
Κατά τα άλλα, και να μη φλυαρήσω πάλι, συμφωνώ περίπου.
Να προσθέσω απλά ότι -πέρα από τη Τουρκία που δημιούργησε τεράστια πολεμική βιομηχανία και φροντίζει ο Ερντογάν να ανοίξει νέες αγορές κυρίως στην Αφρική- το Ισραήλ ανάπτυξε κατά πολύ τη πολεμική βιομηχανία του (όπως και τη φαρμακευτική) εις βάρος της Ελλάδας, και αυτό το γεγονός δεν έχει να κάνει μόνο με τις «λαμπρές περγαμηνές» των Ισραηλινών επιχειρηματιών και εργαζομένων.
@ Κριστιάν 'Ακκυριά
Διαγραφή(1) Κοίτα. Αν κρίνεις μόνο με το απόλυτο ποσό βοήθειας η Ελλάδα έχει πάρει πολύ μεγαλύτερη βοήθεια απο ΗΠΑ + ΕΕ....
Βλέπεις, η βοήθεια σε απόλυτες τιμές δεν έχει τόση σημασία. Όπως έρχεται μπορεί και να φεύγει, πχ για αγορές εισαγόμενων καταναλωτικών προϊόντων.
Εγώ λοιπόν έχω την παράξενη ιδέα πως και οι δύο χώρες χωρίς βοήθεια => η Ελλάδα θα ήταν ισχυρότερη οικονομικά. Η Ελλάδα με βοήθεια και το Ισραήλ χωρίς => το Ισραήλ θα ήταν καλύτερα. Παράδοξο, κι όμως..
(2) Το ανθρώπινο δυναμικό είναι έξω και δεν πρόκειται να επιστρέψει σε ένα καθεστώς υπερφορολόγησης και αναξιοκρατίας. ΚΑι η υλικοτεχνική υποδομή με κάποιες εξαιρέσεις υποβαθμίζεται και απαξιώνεται σταθερά χρόνια τώρα.. Χρειάζονται επενδύσεις, και χώρα σε μόνιμο καθεστώς χρεοκοπίας επενδύσεις μπορεί να κάνει μόνο με ένα τρόπο. Να κόψει απο κάπου για να δώσει αλλού. ΚΑι δεν το βλέπω... Ούτε σαν συζήτηση.
Πάντως στο γενικότερο πλαίσιο συμφωνούμε.
Απλά εμένα μου την δίνει που μια χώρα με την Τουρκία δίπλα της (και όχι μόνο) αφέθηκε έτσι απερίσκεπτα και αμέριμνα να χρεοκοπήσει... ΚΑι επειδή πιστεύω πως οι περισσότεροι Έλληνες είναι πατριώτες δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο απο την ψευδή αίσθηση ασφάλειας λόγω Ε.Ε αλλά και Αμερικανών που μπαίνουν πάντα στη μέση γιατί "δεν θέλουν φασαρίες"...
Χρεοκοπήσαμε δλδ πρώτα ιδεολογικά και πνευματικά. ΚΑι πρώτη απ όλους χρεοκόπησε η πολιτική. πνευματική και οικονομική ελίτ μας.
Δεν θα προσθέσω τίποτ' άλλο, αρκετά είπαμε.
ΔιαγραφήΚαλημέρα, καλή εβδομάδα και να είσαι πάντα καλά.
Η πολιτική διαμάχη στη χώρα μας από την πλευρά της αριστεράς είχε περισσότερο εθνοαποδομητικό χαρακτήρα. Και για αυτό από το ΣΕΚΕ μέχρι το ΚΚΕ (μ-λ, ΕΚΚΕ, ανταρσυα κτλ αριστερά καπετανάτα), από το 1917 δηλαδή μέχρι σήμερα, η αριστερά στην Ελλάδα απέβλεπε στην αποδομήση του έθνους. Πράγμα που βλέπουμε μέχρι σήμερα να γίνεται και από τις διαδοχες αριστερές καταστάσεις. Από την άλλη πλευρά και η δεξιά σήμερα δείχνει εντελώς απρόθυμη να υπηρετήσει καθε τι το εθνικό με αποτελέσμα σήμερα τουλάχιστον οι "αριστερίλες" με τις "δεξιήλες" να μη διαφέρουν κατ΄ουσία σε τίποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ για παράδειγμα σας έχω ένα λινκ από φύλλο της 1ης σελίδας του Ριζοσπάστη της 23 Μαρτίου του 1933, προπαραμονές δηλαδή της επετείου για την 25η Μαρτίου, για να δούμε πόσο μεγάλο εθνοαποδομητικό ρόλο είχαν από τότε "οι πατριώτες" κατά τα σημερινά τους λεγόμενα αριστεροί. Με κλικ εδώ διαβάστε σε pdf το φύλλο 552.
Επομένως για την Ελλάδα, αποκλείεται να δούμε στο εγγύς μέλλον μία συνολική συμπεριφορά που να προσομοιάζει έστω και λιγο την συμπεριφορά του Ισραήλ, και πολύ περισσότερο στο μακρινό μέλλον στο οποίο μάλλον ώς έθνος δεν θα υπάρχουμε.
Έτσι βγαίνουν τα σοβαρά κράτη από τις κρίσεις :
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://en.wikipedia.org/wiki/1985_Israel_Economic_Stabilization_Plan
Όχι με σκληρά νομίσματα...
Πολύ χρήσιμο. Όχι γιατί έχει κάποια σοφία αλλά γιατί δείχνει τον μόνο τρόπο να βγείς απο μία τέτοια κρίση.
ΔιαγραφήΝα το μεταφράσω λοιπόν, προσθέτοντας μερικές σημειώσεις.
Βασικές πολιτικές:
- Σημαντική μείωση κρατικών δαπανών και ελλειμμάτων.
- Συμφωνία με τα συνδικάτα για έλεγχο μισθών ωστε να αποσυζευκτούν οι αυξήσεις απο τον πληθωρισμό. (δλδ να μην δίνονται αυξήσεις)
- Έκτακτα μέτρα προσωρινών διατιμήσεων (διοικητική διαμόρφωση τιμών) σε ευρύ φάσμα αγαθών και υπηρεσιών (ωστε να μην ανατιμηθούν)
- Σημαντική υποτίμηση του νομίσματος (κατά ~ 25% νομίζω) και στην συνέχεια πολιτική σταθερής ισοτιμίας.
- Περιορισμός της δυνατότητας της Κεντρικής Τράπεζας απο το να τυπώνει χρήμα για να χρηματοδοτεί τα κρατικά ελλείμματα.
Δεν έχουν σημασία τα μέτρα, μια και το Ισραήλ είχε άλλο πρόβλημα, ευκολότερο, αυτό που έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητα, χωρίς "αλλά". Αυτός είναι ο μόνος τρόπος.
Δεν θα λύσει η δραχμή το πρόβλημά μας. Θα βοηθούσε, αρκετά ίσως, μόνο αν επιδειχθεί τέτοιας τάξης αποφασιστικότητα. Και για να δείξεις αποφασιστικότητα πρέπει να αντιμετωπίσεις το πρόβλημα όπως είναι. Είναι οικονομικό πρόβλημα.
Το κομματικό σύστημα το μετάτρεψε σε ψευτοϊδεολογικό, αλλά στην ουσία πήρε μια απόφαση, όχι για το πως θα βγούμε απο τα σκατά αλλά για το ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο. Και η απόφαση ήταν να το πληρώσουν κυρίως (α) οι μελλοντικές γενιές (β) οι αδύναμοι ή οι εύκολοι του ιδιωτικού τομέα (γ) οι εύκολοι του δημόσιου τομέα.
ΚΑι δεν είναι προς απορία που κανένα κοινοβουλευτικό κόμμα δεν πρότεινε κάτι παρόμοια ριζοσπαστικό, αν το έκαναν θα ήταν σαν να καταργούσαν τους εαυτούς τους και τις ψευτοϊδεολογικές διαφορές τους.