“H Ελλάδα έφθασε στη χρεοκοπία εξ' αιτίας μιας συστηματικής κλοπής πλούτου και αγαθών από τους πολλούς προς όφελος μιας ελίτ”. Τάδε, γελοία, έφη Τσίπρας. Χωρίς να διευκρινίσει βέβαια πώς και δεν πλουτίσαμε ξανά τώρα που ο ίδιος ανέκοψε την κλοπή του πλούτου και των αγαθών που παράγουμε😂προς τις ελίτ.
Ο πρώτος σπινθήρας πολιτισμού ήταν όταν κάποιος παλιός άνθρωπος σκέφτηκε να βάλει στην άκρη μια από τις δυο προβιές του για να την ανταλλάξει την επόμενη χρονιά με κάτι που δεν είχε. Αυτό είναι η επένδυση, και το ρίσκο που τη χαρακτηρίζει είναι, τη σημερινή εποχή, η κινητήρια μηχανή της δημιουργίας πλούτου. Επένδυση, ρίσκο, δημιουργία πλούτου... Λέξεις άγνωστες στην εκπαίδευση. Λέξεις παράνομες. Ούτε σε υποσημείωση της εκπαιδευτικής ύλης δε θα τις βρεις.
Αντί για αυτές ο κακός πλούσιος που κλέβει τον καλό φτωχό. Σε έναν κόσμο που δεν κατανοεί τι σημαίνει ρίσκο, το κενό καλύπτει μοιραία η ανοησία της ταξικής πάλης, η κλοπή της υπεραξίας. Το ρίσκο δεν δικαιούται να αμοιφθεί διότι δεν είναι καν αντιληπτό. Πώς να μπει στην εξίσωση όταν δεν υπάρχει; Όταν δεν καταλαβαίνεις τι σημαίνει και τι συνεπάγεται το ρίσκο, βολεύεσαι με την παιδαριώδη υποκατάστασή του με την αριθμητική της υπεραξίας. Τα έχει όλα. Βολικό αφήγημα αδρεναλίνης, έσχατος λαϊκισμός, δικαιολογία φτηνή για τον κάθε αγράμματο και τον κάθε αποτυχημένο. Εφαλτήριο για τον κάθε απατεωνίσκο πολιτικάντη τύπου Τσίπρα.
Μόνο που σε έναν κόσμο χωρίς ρίσκο θα παράγεις φτώχεια ατελείωτη. Αναπόφευκτα. Μόλις τελειώσουν τα λεφτά των άλλων... Περισσότερες λεπτομέρειες σε κείνους τους πεινασμένους που γκρεμίσαν πριν από 29 χρόνια το τείχος της... ειρήνης
Χθες παρευρέθηκα σε ένα χωριό του Ν. Σερρών στα σύνορα σχεδόν με τη Βουλγαρία. Λαμπερή ημέρα , ο ήλιος γυάλιζε την πανέμορφη εκκλησιά , τους καθαρούς δρόμους και τα περιποιημένα σπιτάκια στην πλατεία του χωριού .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως κάτι με ανατρίχιαζε .... δεν άκουγες , ούτε έβλεπες μια τόσο όμορφη ΚΑΝΕΝΑ παιδί ! Το Σχολείο κλειστό και στο χωριό ζούνε ΜΟΝΟ υπερήλικες , τα χωριά μας έγιναν πράσινα μίλια , δηλαδή προθανάτιες κοινωνίες , γέροι που περιμένουν το μοιραίο.
Χωρίς αγάπη , για την πατρίδα , χωρίς δίκαιο εμπόριο , χωρίς νόμο που να προστατεύει ακόμα και τους αφελείς από τα "λιοντάρια" των αγορών και των τραπεζών κατάντησαν τα χωριά μας άδειοι , έτοιμοι τάφοι.
Ανοησιες του ανδπικ. Καμία επαφή δεν έχει το κλέψιμο του πλούτου με τον "ρίσκο". Είναι ανεξάρτητα φαινόμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο ένα κείμενο για πολλά γέλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνούσα με τα γέλια εάν το στοιχείο της τραγικότητος δεν υπερέβαλε το κωμικόν. Φυσικά δεν μπορεί να διαλάθη της προσοχής του αναγνώστου η προπαγάνδα, παιδαριώδης μεν, προπαγάνδα δε. Δεν μας λέει ο κ. Δενξέρω ποιό ρίσκο ανέλαβαν οι τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθησαν τρις-κι ακόμη ψάχνουμε που πήγαν τα χρήματα. Εξαιρώ τα "μπόνους" των στελεχών που επεβραβεύθησαν επί ανικανότητι επιεικώς, ή επί ληστεία προσφυέστερα κατά μείζονα λόγο στις ΗΠΑ. Μήπως θα είχε την αξιοπρέπεια ο αρχαιολογίζων δημοκόπος να μας εξηγήσει τον όρο "too big to fail";
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα. Too big to fail; Εμείς τα παλιά τζάκια έχουμε μεγάλες τσέπες και χρειάζονται γέμισμα. Εσείς τα φτωχαδακια ας ψοφισετε.
Διαγραφή*ψοφισεται
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ψοφήσετε
ΔιαγραφήThank you. ** smiley face**
ΑπάντησηΔιαγραφήThank you , Κριστιάν **smileyface**
ΑπάντησηΔιαγραφή