Δεν θα καλέσει όμως ποτέ για παράδειγμα τον Nick Drandakis που έστησε μια εκπληκτική εταιρία, ούτε τον Παπαστράτο που μοιράζει κέρδη στους εργαζόμενούς τους, ούτε κανέναν εφοπλιστή.
Όχι φυσικά για να τους τιμήσει. Δεν τους αφορούν τέτοιες τιμές. Αλλά για να τους χρησιμοποιήσει ως παραδείγματα υγιών επιχειρηματιών.
Πως περιμένουμε να βγουν νέες εταιρίες, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας κλπ αν δεν δημιουργήσουμε τα κατάλληλα πρότυπα.
Αν σαν κοινωνία θεωρούμε τον επιχειρηματία by default λαμόγιο και απατεώνα που "πίνει το αίμα του εργαζόμενου", πως περιμένουμε να αναπτυχθούμε?
Τα πρότυπα παίζουν ρόλο και τα δικά μας τα πρότυπα είναι το φτωχο πλην τίμιο παιδί του λαού που πάει κόντρα στον πατέρα εφοπλιστή για να παντρευτεί την αγαπημένη του. Με αυτά μας μεγάλωσαν οι ελληνικές ταινίες και τα τραγούδια. Με τον κακό πλούσιο και τον καλό φτωχό.
Για να αλλάξει η κοινωνία είναι απαραίτητα τα σωστά πρότυπα.
Για να παραδειγματιστεί ο νέος και να πει στα 15 του "Θέλω κι εγώ να γίνω ένας τέτοιος επιχειρηματίας όταν μεγαλώσω". Και να ξεκινήσει να προσπαθεί.
Δημόσιος υπάλληλος είναι κι αυτός. Τι μπορεί να γνωρίζει από επιχειρηματικότητα ώστε να διακρίνει τον σπουδαίο ρόλο της; Άλλωστε οι πολιτικοί- υβρίδια των κομματικών σωλήνων- μόνο την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα γνωρίζουν καθώς μέσω αυτής ενισχύεται και η δική τους παρουσία. Ας μην περιμένουμε λοιπόν, "καλλιγραφία από της μυλωνούς τον...". Ηρ. Γωνιάδης
ΑπάντησηΔιαγραφή