Τα λουκούμια ως απελευθερωτική πολιτική

Για πολλούς μπορεί να αντιμετωπίστηκε με θυμηδία η νέα ατάκα του Δημήτρη Χριστόφια για το λουκούμι, το οποίο ο Πρόεδρος πρέπει να δώσει στην Τουρκία, αλλά δεν είναι μόνο για γέλια αυτή η ιστορία. Διότι, χωρίς να χρησιμοποιούν όλοι τις αστείες εκφράσεις του κ. Χριστόφια, αυτή η προσέγγιση έχει πάρει διαστάσεις στη μακαρία νήσο, που είναι γεμάτη φωστήρες που τα ξέρουν όλα κι έχουν όλες τις απαντήσεις στο τσεπάκι τους. Είναι πολλοί εθισμένοι στην πολιτική του λουκουμιού, οι οποίοι δήθεν βαθυστόχαστα διαμηνύουν ότι πρέπει να υπηρετήσουμε τα τουρκικά συμφέροντα διαφορετικά ούτε λύση θα έχουμε ούτε κοιτάσματα θα αξιοποιήσουμε. Και όχι μόνο στον χώρο του κ. Χριστόφια, αλλά και στην πλευρά του κυβερνώντος κόμματος, στελέχη του οποίου αρθρογράφησαν κιόλας για να ενημερώσουν τον λαό ότι για να επιλυθεί το Κυπριακό χρειάζεται η επίλυση να εξυπηρετεί στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας. Εξάλλου, όλο αυτό που συμβαίνει τους τελευταίους μήνες, ο πανικός και η κινδυνολογία, που εκφράζονται λόγω της απουσίας διαπραγματεύσεων, και που ο κ. Χριστόφιας με τα λουκούμια του το ζωγράφισε με πολύ απλοϊκά σχήματα, δεν στέλνει άλλο μήνυμα παρά μόνο τούτο. Ότι δηλαδή, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης οφείλει να κάνει τη γενναία υπέρβαση και να μπουκώσει το λουκούμι των υδρογονανθράκων στο στόμα της Τουρκίας.

Το είπε τόσο παραστατικά κοτζάμ πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας: Είπε, λέει, στον Αναστασιάδη ενώπιον μάλιστα του Εθνικού Συμβουλίου (οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε αν γέλασαν, αν έκλαψαν ή αν χειροκρότησαν) ότι «οι υδρογονάνθρακες είναι το δικό μας λουκούμι, το οποίο κρατάς στα χέρια σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις, κάνε την Τουρκία να ανοίξει το στόμα της και να το πάρει το λουκούμι». Σαφές το μήνυμα. Τους υδρογονάνθρακες να τους βάλουμε στο στόμα της Τουρκίας. Φυσικά, αν της μπουκώσουμε το λουκούμι μας τίποτε δεν εγγυάται ότι θα λυθεί το Κυπριακό. Διότι, ακόμα και πριν ανακαλυφθούν κοιτάσματα μπουκώναμε λουκούμια στο στόμα της, κυπριακά και ευρωπαϊκά, αλλά δεν ικανοποιήθηκε. Θέλει να ελέγχει όλη την Κύπρο, δεν της αρκούν μερικά λουκούμια. Ούτε καν αυτό των υδρογονανθράκων που είναι το πιο σπουδαίο και το τελευταίο, που απέμεινε στα χέρια μας. Αν το δώσουμε κι αυτό δεν θα υπάρχει κανένας λόγος να λυθεί το Κυπριακό. Φαίνεται ότι αυτό το πλεονεκτήματα δεν το αντιλαμβάνονταν όλοι. Συνεχίζουν να πιστεύουν ότι με το καλόπιασμα θα πείσουν την Τουρκία να μας αφήσει ήσυχους. Πολιτική μωρία και τίποτε άλλο. Που στην πραγματικότητα τη μόνη πολιτική που εξυπηρετεί είναι την πολιτική των νεοθωμανών της Άγκυρας που επιδιώκουν απόλυτο έλεγχο όλων των γειτόνων τους ως προέκταση της νεο-οθωμανικής αυτοκρατορίας που ονειρεύονται να αναβιώσουν. Και που δημιουργεί τις συνθήκες για να γίνει αποδεκτός ο παραλογισμός της Άγκυρας ότι έχει δικαιώματα στην κυπριακή ΑΟΖ και επομένως δικαιολογημένα, δήθεν, απειλεί μια χώρα, που ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο.

Η βλακεία τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αδύνατο να την προλάβουμε. Θέλουμε μόνο να μας πουν όλοι αυτοί οι σωτήρες που εμφανίζονται γύρω μας και αγωνίζονται να μας σώσουν, πότε θα λυθεί το Κυπριακό. Όταν εξυπηρετηθούν όλα τα τουρκικά συμφέροντα; Δηλαδή; Όταν θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η κατοχή δεν μπορεί να ανακληθεί διότι δεν θέλει η Τουρκία, και άρα να παραμείνουν κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο για πάντα ή για να το ξανασυζητήσουμε σε 15 χρόνια. Όταν θα συμφωνήσουμε όλες τις πρόνοιες που αξιώνει η Άγκυρα ώστε μέσω της ΔΔΟ να ελέγχει όλη την Κύπρο. Όταν θα συμφωνήσουμε ότι η νήσος Κύπρος δεν έχει ΑΟΖ, διότι έτσι λέει το τουρκικό δίκαιο. Όταν θα συμφωνήσουμε ότι η μειοψηφία του 18% θα έχει δικαίωμα βέτο σε όλα τα όργανα του νέου κράτους. Μαζί με την εκ περιτροπής προεδρία, την παραμονή των εποίκων, τις τέσσερις ελευθερίες των Τούρκων υπηκόων. Όταν θα συμφωνήσουμε ότι η λειτουργικότητα του νέου κράτους είναι η λειτουργικότητα που θέλουν οι Τούρκοι να υπάρχει κι όχι αυτή που θέλει η λογική. Μα, θα είναι λύση αυτή; Γιατί μας βάζουν τόσα διλήμματα και δεν μας λένε εξ αρχής ότι προτείνουν να βάλουμε όλη την Κύπρο σαν ένα τεράστιο λουκούμι στο στόμα της Τουρκίας, να τελειώνουμε;

Άριστος Μιχαηλίδης
philenews