Η αναβολή της προγραμματισμένης εξόδου στις αγορές έστω και με την έκδοση πενταετούς αντί δεκαετούς ομολόγου σηματοδοτεί με τον πιο εύγλωττο τρόπο το αδιέξοδο της ελληνικής οικονομίας. Οι διεθνείς αγορές διαπιστώνουν το αυτονόητο, ότι δηλαδή ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι μικρότερος από τα επιτόκια δανεισμού κι αυτό εάν συνδυαστεί με το ύψος του χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ καθορίζει την αρνητική δυναμική του χρέους μας.
Το χειρότερο είναι όμως ότι οι επιμέρους δείκτες των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας δεν επιτρέπουν αισιοδοξία ότι μπορεί να παραμείνει πλεονασματικό για πολλά χρόνια το πρωτογενές ισοζύγιο της οικονομίας. Οι αξίες που επενδύονται στην ελληνική οικονομία ως πάγιο κεφάλαιο έχουν μειωθεί σε σύγκριση με το 2008 περίπου στο μισό (12,5%) και υπολείπονται σημαντικά σε σχέση με όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν κάποια στιγμή σε μνημόνιο (Ιρλανδία 23%, Κύπρος 21%, Πορτογαλία 16,5%). Ταυτοχρόνως οι συνολικές επενδύσεις στην ελληνική οικονομία δεν ξεπερνούν τα τελευταία χρόνια τα 21-22 δισ. €, όταν οι αντίστοιχες αποσβέσεις παγίου κεφαλαίου φθάνουν περίπου τα 30 δισ. € ετησίως.
Για τη συνέχεια Liberal
Ευριπίδης Μπίλλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Ελλάδα δεν σώζεται με διχαστικά κατοχικά συνθήματα περί κρατισμού κτλ. Η Ελλάδα χρειάζεται απελευθέρωση από την κατοχή και όχι συνέχιση της κατοχής με άλλο προσωπείο.
Και δεν άκουσα τον σκυταλοδρόμο της κατοχής κ. Μητσοτάκη να ομιλεί για απελευθέρωση. Μόνον παραπλανητικά, διχαστικά, για κρατισμό, για μικρομεσαίους που δήθεν αυτός, χωρίς ρευστότητα στην αγορά, για μέτρα που υπό την κατοχή δεν θα εγκριθούν κτλ.
Και όποιος συνεχίζει να τα λέει δεν θέλω να πω τι είναι.
Και όποιος τα πιστεύει, είναι άξιος της τύχης του.
Κάτι άλλο χρειάζεται, πατριωτικό, πέραν ψευτοδεολογιών σήμερα και υπερκομματικό