20/3/19

Πέρα βρέχει στην Καραμανιά χιονίζει

Ακούς τον Ερντογάν να ξεσαλώνει και να απειλεί θεούς και δαίμονες, διότι έχει εκλογές, δήθεν, λες κι άμα δεν έχει εκλογές γίνεται καλύτερος φασίστας. Ακούς τον Τσαβούσογλου να μας κοροϊδεύει για το όνειρό μας να έχουμε μια ελεύθερη πατρίδα. Ακούς τον Ακιντζί και τον Οζερσάι να κρύβονται πίσω από τον κατοχικό στρατό και να απαιτούν ό,τι παραλογισμό τους σταλεί από την Άγκυρα. Και μετά ακούς και τους δικούς μας και είναι σαν να προσπαθούν να βρουν τρόπο να ζωγραφίσουν το πέρα βρέχει στην Καραμανιά χιονίζει. Πήγε, λέει, επίσκεψη στο οδόφραγμα της Δερύνειας ο Άντρος Κυπριανού και απηύθυνε έκκληση «προς τους δύο ηγέτες να συνειδητοποιήσουν τις ευθύνες τους, να συνεργαστούν μεταξύ τους ως Κύπριοι για να καταλήξουν σε συμφωνία στο Κυπριακό» (ΚΥΠΕ, 18/3/2019). Να απευθύνουμε έκκληση όλοι μαζί να δούμε τι θα γίνει; Διότι, αν ήταν έτσι θα ήταν πολύ εύκολο, και θα καταλήγαμε σε συμφωνία από καιρό. Όπως κατέληξαν οι άλλοι, που συνεργάστηκαν μεταξύ τους ως Κύπριοι, ο Χριστόφιας κι ο Ταλάτ. Αλλά, τελικά, αυτό που μας έμεινε είναι η διχοτόμηση των οδοφραγμάτων. «Εμείς», έλεγε από τη Δερύνεια ο κ. Κυπριανού, «θεωρούμε ότι το κάθε οδόφραγμα που ανοίγει συνιστά ρωγμή στο τείχος της διαίρεσης (…) Πρέπει να ανοίξουν και άλλα οδοφράγματα για τα οποία υπάρχουν σχετικά αιτήματα από διάφορες Κοινότητες», αλλά παρότι θέλουν να ανοίξουν κι άλλα οδοφράγματα, πολλά οδοφράγματα, όπου υπάρχουν αιτήματα, σημειώνει καλού κακού: «έχει τεράστια σημασία αυτή η κατάσταση να μην μετατραπεί σε μόνιμη, διότι θέλουμε μεν να προκαλέσουμε αυτές τις ρωγμές στο τείχος της διχοτόμησης, αλλά με στόχο να καταλήξουμε σε λύση που θα επανενώνει την κοινή μας πατρίδα».
Αυτό που έχει σημασία, όμως, δεν είναι πώς νιώθει ο καθένας μας για τον ρόλο των οδοφραγμάτων, υπάρχουν μπροστά μας γεγονότα και πραγματικότητες για να κρίνουμε, μην λέμε κουβέντες του αέρα και ευσεβοποθισμούς. Τι λέει η πραγματικότητα μέχρι τώρα; Ότι κάθε οδόφραγμα που ανοίγει συνιστά ρωγμή στο τείχος της διαίρεσης; Ή ότι αυτή η κατάσταση έχει ήδη μετατραπεί σε μόνιμη και κάθε οδόφραγμα που ανοίγει βαθαίνει περισσότερο τη μονιμότητα της διαίρεσης; Μετρούν ήδη δεκαπέντε χρόνια από τότε που εφαρμόστηκε η πολιτική των οδοφραγμάτων, μήπως πλησιάσαμε περισσότερο σε συμφωνία «που θα επανενώνει την κοινή μας πατρίδα»; Μήπως, διαφάνηκε κάποια καταλυτική αλλαγή από την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων; Κυρίως, όμως, διαφάνηκε κάποια θετικότερη προσέγγιση από την Άγκυρα; Διότι, αυτό είναι το ζητούμενο. Και αν δεν είναι προφανές για όλους μπορούμε να συνεχίσουμε τον μακάριο ύπνο μας και να κάνουμε εκκλήσεις στον (εκάστοτε) Πρόεδρο της Δημοκρατίας, λες και ευθύνεται αυτός που για κάποιο μυστήριο λόγο αποφεύγει να συνεργαστεί με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη ως Κύπριοι. 
Να, σήμερα θα πάνε να παρακολουθήσουν ποδόσφαιρο στην Πύλα, όπως πήγαν μαζί σε θεατρικές παραστάσεις, σε κοινές εκδηλώσεις για τα οικονομικά οφέλη της λύσης, σε παιδικά χάπενινγκ, μέχρι το Νταβός πήγαν μαζί να μιλήσουν για την οικονομία (την ώρα που η οικονομία του ψευδοκράτους αποτελεί ένα επικίνδυνο μυστήριο) για να διαφημίσουν σε όλο τον κόσμο ότι το πρόβλημά μας είναι πρόβλημα συνεννόησης των δύο κοινοτήτων και των δύο προέδρων, του νόμιμου και του παράνομου. Θα παίξουν μπάλα η Νέα Σαλαμίνα, η προσφυγική ομάδα της Αμμοχώστου, της πόλης φάντασμα, που τα ψηφίσματα του ΟΗΕ απαιτούν να παραδοθεί στους νόμιμους ξεριζωμένους κατοίκους της, με την τουρκοκυπριακή ομάδα Magusa, που έχει και το τουρκικό όνομα της Αμμοχώστου, Magusa, για να θυμίζει σε όσους θυμούνται ακόμα ότι το ξερίζωμα που κάνουν οι Τούρκοι περιλαμβάνει και την τουρκοποίηση ακόμα και των αρχαιότατων τοπωνυμίων. Υπό την αιγίδα του Σερ Στέλιου Χατζηιωάννου, παρακαλώ, που θα φέρει και τον θρύλο του ποδοσφαίρου Ντιντιέ Ντρογκμπά, για να συμβάλει κι αυτός στη διεθνοποίηση του προβλήματός μας ως πρόβλημα ψυχολογικό μεταξύ δύο κοινοτήτων. Διότι, δεν θα του πει κανένας ότι εδώ το πρόβλημά μας είναι πρόβλημα κατοχής κι ότι όσο και να συνεργαστούν Ε/κ και Τ/κ ως Κύπριοι, όσο ποδόσφαιρο και να παίξουν, αν δεν φύγει η Τουρκία από την πατρίδα τους, δεν πρόκειται να δουν άσπρη μέρα. Δεκαετίες ολόκληρες το ίδιο βιολί. Και καταφέραμε μια χαρά να νομιμοποιήσουμε τη διαίρεση και να αναζητούμε ρωγμές στον τοίχο για να παίρνουμε αέρα.
Φιλελεύθερος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.