28/10/19

28 Οκτωβρίου 1940: Το «Ασκέρι του Διαβόλου» από τη Μικρά Ασία στο αλβανικό μέτωπο - Το 42ο Σύνταγμα Ευζώνων απέναντι στους «Κενταύρους» του Μουσολίνι.

Δεν είχαν καλά-καλά προλάβει οι κάτοικοι της Λαμίας να ξεπροβοδίσουν τους πολεμιστές για το αλβανικό μέτωπο με την πανηγυρική αναχώρηση του 42ου Συντάγματος Ευζώνων, και έφτασαν τα μηνύματα για τους πρώτους νεκρούς. Από 28 Οκτωβρίου έως 1 Νοεμβρίου 1940 καταγράφονται τρεις νεκροί από χωριά γύρω από την πόλη της Λαμίας. Και οι τρεις, Εύζωνοι του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων στην πρώτη γραμμή.

Ήταν το σύνταγμα που στη Μικρά Ασία το αποκαλούσαν «Şeytan asker», που σημαίνει «στρατός του Σατανά» και τον διοικητή του Νικόλαο Πλαστήρα Kara Şeytan δηλαδή (Μαύρο Σατανά).
Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που είχαν μάθει να ζουν σε στερήσεις και κακουχίες στα ορεινά χωρία της Ρούμελης ήταν οι επίλεκτοι που κλήθηκαν να στελεχώσουν το Σύνταγμα των Ευζώνων που βρέθηκε αντιμέτωπο με την ιστορία στα αλβανικά βουνά, στο κέντρο των επιχειρήσεων.
Μετά την κήρυξη του πολέμου το 1940, το 42ο Σύνταγμα των Ευζώνων βρίσκεται ακριβώς στην πρώτη γραμμή του πολέμου απέναντι στους «Κενταύρους» του Μουσολίνι, μια τεθωρακισμένη ιταλική μεραρχία. Δέχεται ισχυρό βομβαρδισμό του πυροβολικού και αναγκάζεται να φτάσει λίγο νότια, στο Χάνι Δελβινάκι.

Ο ηρωισμός των Ευζώνων σε γελοιογραφία του Νίκου Καστανάκη
«Μέχρι τις 10 Νοεμβρίου οι Εύζωνες από τη Λαμία και την ευρύτερη περιοχή αναδιπλώθηκαν και έκαναν αποκρούσεις ιταλικών μικροεπιθέσεων συντηρώντας μια συγκεκριμένη τακτική. Από τις 13 Νοεμβρίου άρχισαν οι ελληνικές επιθέσεις και καταλήψεις χωριών. Από τις 14 Νοεμβρίου και μετά, καθώς εξελίσσεται η μεγάλη αντεπίθεση, συμμετείχε στην κατάληψη όλης της Βόρειας Ηπείρου μέχρι το τέλος της χρονιάς» σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Κώστας Μπαλωμένος που μελετά για χρόνια τα ιστορικά στοιχεία της περιοχής.
Στο ημερολόγιο του 42ου Συντάγματος Ευζώνων της Λαμίας καταγράφονται δεκάδες επιθέσεις όλο το επόμενο διάστημα.
Παρά τον βαρύ χειμώνα, οι Εύζωνες συνεχίζουν έως τα μέσα του Γενάρη τις αποκρούσεις, έως ότου να σταθεροποιηθεί η γραμμή από το Πόγραδετς μέχρι το Ιόνιο Πέλαγος, και στη συνέχεια το Σύνταγμα τίθεται σε εφεδρεία.
Από τον Μάρτιο που ξεκινά η εαρινή ιταλική επίθεση με πολλαπλάσιες δυνάμεις από τον Μουσολίνι, το 42ο Σύνταγμα των Ευζώνων βρίσκεται και πάλι στην πρώτη γραμμή αποκρούοντας δεκάδες εχθρικές επιθέσεις. Όλα αυτά μέχρι τις 22 Μαρτίου 1941 που ο Μουσολίνι εγκαταλείπει την Αλβανία, συνειδητοποιώντας το μέγεθος της αποτυχίας. Μετά τη γερμανική εισβολή και την οπισθοχώρηση που διατάχτηκε στα μέσα του Απρίλη, οι Εύζωνες από τη Λαμία και τους γειτονικούς νομούς έχουν φτάσει στο Τεπελένι και υποχωρούν σε αμυντική διάταξη στο Αργυρόκαστρο, αλλά η υποχώρηση συνεχίζεται με βάση τις εντολές.
Θρίλερ με την απόλυση
Στις 26 Απριλίου 1941 κρίθηκε ότι πρέπει να απολυθούν οι έφεδροι αξιωματικοί και οπλίτες που κατάγονται από την Ήπειρο. «Προέκυψε τότε θέμα για το 42ο Σύνταγμα Ευζώνων, του οποίου οι οπλίτες δεν κατάγονταν από την Ήπειρο αλλά από τη Στερεά Ελλάδα» σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κώστας Μπαλωμένος και συνεχίζει λέγοντας πως «ο διοικητής της Μεραρχίας, με ευθύνη του, διέταξε να χορηγηθούν απολυτήρια και στους οπλίτες και αξιωματικούς του 42ου Συντάγματος Ευζώνων, γράφοντας όμως ως τόπο καταγωγής τους την περιοχή της Άρτας έτσι ώστε να δικαιολογείται η απόλυση και αυτών (ως καταγόμενοι δήθεν από την Ήπειρο). Μάλιστα δόθηκαν και προφορικές εντολές να πάρουν μαζί τους όλα τα ζώα που προέρχονταν από την περιοχή της Λαμίας».
Σύμφωνα με τον Κ. Μπαλωμένο οι Εύζωνοι κινήθηκαν μέσα από δύσβατες περιοχές για να φτάσουν τελικά στα χωριά τους σε όλη τη Στερεά Ελλάδα περίπου στα μέσα Μαΐου 1941, αποφεύγοντας ωστόσο κατοχικές δυνάμεις.
Φτάνοντας πίσω στα χωριά τους στη Φθιώτιδα, τη Φωκίδα και την Ευρυτανία, οι Εύζωνες άρχισαν να βιώνουν τα πρώτα δείγματα των ελλείψεων. Άρχισαν να βλέπουν τις τιμές να ανεβαίνουν, το παρεμπόριο και τη μαύρη αγορά να εγκαθίστανται, και τους μαυραγορίτες να δημιουργούν σχέσεις με τους κατακτητές για ίδιον όφελος.

6 σχόλια:

  1. Η ιταλική τεθωρακισμένη μεραρχία "Centauro" (Κένταυρος), υποτίθεται πως θα "καθάριζε" την περιοχή στο Καλπάκι. Είχε 4000 άνδρες, 163 άρματα FIAT L3 και 24 ελαφριά πυροβόλα. Τελικά αποδείχθηκε πως δε μπορούσε να προσφέρει τίποτα περισσότερο από το να καλύψει την υποχώρηση 2 μεραρχιών πεζικού και λόγω έλλειψης δύναμης πυρός και λόγω μηχανικών προβλημάτων που ανέκυψαν στο λασπώδες έδαφος της Ηπείρου. Με την υποχώρηση δεν ανέλαβαν ξανά σοβαρή δράση στον ελληνοιταλικό. Το 1942 μεταφέρθηκε στην Τυνησία και το 1943 εξολοθρεύτηκε σχεδόν ολοσχερώς και διαλύθηκε επίσημα ως μονάδα τον Απρίλιο του 1943.

    https://i.postimg.cc/W11Fz3wV/2.png

    https://i.postimg.cc/85Ms9rNR/cent.png

    Ένα άρμα του ίδιου τύπου βρέθηκε από τους Αμερικανούς πρόσφατα στο Ιράκ.

    https://i.postimg.cc/Vvw58Lk3/FIAT.png

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω πως στην Μικρά Ασία ήσαν γνωστοί σαν Σεϊτάν Ασκέρ και οι Τούρκοι τους έτρεμαν διότι ήσαν σπουδαίοι πολεμιστές.

    Στο "Χρονικόν Μεγάλης Τραγωδίας, Το Έπος της Μικράς Ασίας" του Χρ. Εμ. Αγγελομάτη (Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών) που επανεξεδόθη από το βιβλιοπωλείο της ΕΣΤΙΑΣ, αναφέρεται ένας ετοιμοθάνατος Εύζωνας που έβλεπε να ανήμπορος να περνούν απο μπροστά του οι τελευταίοι Έλληνες στρατιώτες που αποχωρούσαν από την Μικρά Ασία......!

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γλιτωσαν απο τουρκους απο γερμανοιταλους και τους κατακρεουργησαν εαμοβουλγαροι κομουνιστες!!!!
    να ποιος ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος του λαου μας τα τελευταια 5-6.000 χρονια ιστοριας του...
    ειναι απολυτη εξουσια σημερα αυτοι οι ελληνφωνοι μισελληνες φονιαδες εθνοπροδοτες και οι αστουλιδες κοιμουνται τον υπνο του πανυβλακα μελοθανατου....
    οπως ειπε και ο αντων τσαους /αυτα τα οργια που μας καναν οι εαμοβουλγαροι κομουνιστες δεν μας τα καναν ουτε οι τουρκοι στον ποντο επι γενοκτονιας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στη Μικρασιατική εκστρατεία, υπήρξαν άλλα Συντάγματα, με πολύ μεγαλύτερη δράση και φήμη. Μιά ματια στη Στρατιωτική Ιστορία του ΓΕΣ ή για πιό σύντομα στο https://belisarius21.wordpress.com/ δίνει τις απαντήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που σχεδόν κανείς στην Ελλάδα δεν ξέρει και είναι τραγικωμικό στην περίπτωση του ελληνοιταλικού πολέμου... Οι Ιταλοί, είχαν ως πολεμική ιαχή, τη φράση "έγια, έγια, αλαλά". Είναι μια φράση που σκέφτηκε ο Γκαμπριέλε Ντ Ανούντσιο το 1918 και υιοθέτησαν οι φασίστες. Ο Ντ Ανούντσιο το έκανε γιατί δεν του άρεσε η μόδα να χρησιμοποιείται το αγγλικό hip hip, hurray. Το έγια, σημαίνει "ναι" στη σαρδική διάλεκτο. Το αλαλά, υποτίθεται πως ήταν η ιαχή του Αχιλλέα προς το άλογό του, πριν ριχτεί στη μάχη (υποτίθεται ότι το γράφει κάπου η Ιλιάδα ή τουλάχιστον έτσι το μετέφρασαν οι Ιταλοί. Μάλλον εξ ου και ο αλαλαγμός). Δηλαδή οι Ιταλοί, ρίχονταν στη μάχη, φωνάζοντας "ναι, ναι, αλαλά" και ταυτόχρονα, το αλαλά ήταν...ελληνική πολεμική ιαχή, που χρησιμοποιούσαν κατά των Ελλήνων, που με τη σειρά τους αγνοούσαν τι σήμαινε αυτή η ιαχή και είχαν υιοθετήσει την ιαχή "αέρα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό είναι το μετάλλιο που δώσαν οι Ιταλοί σε αυτούς που πολέμησαν στο 731. Το μετάλλιο γράφει στη μια όψη: Divisione Fanteria Puglie (Μεραρχία Πεζικού Πούλιε) και στην άλλη "Monastero 731" (Μοναστήρι 731, γιατί οι Ιταλοί το αποκαλούσαν και ύψωμα Μοναστήρι).

    https://i.postimg.cc/KvTrsG87/s-l1600.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.