Τόν Κώστα Σλούκα
δέν τόν γνωρίζω καθόλου ὡς πρόσωπο ἀλλά
ὡς σπουδαῖο παίκτη τοῦ μπάσκετ. Θέλω,
λοιπόν, νά σχολιάσω μόνο τήν πρόσφατη
περιπέτειά του πού βρίσκεται σέ ἐξέλιξη.
Ως παίκτης τῆς τουρκικῆς Φενέρμπαχτσε
δέν κράτησε τό πανώ τῆς τελευταίας ὑπέρ
τοῦ Κεμάλ καί βρῆκε τόν μπελά του ἀπό
φανατικούς Τούρκους (τῶν γηπέδων καί
μή).
Βεβαίως, κατανοῶ
πώς ὁ Σλούκας εἶναι ἕνα (ταλαντοῦχο)
παλληκάρι ἀναθρεμμένο στήν ἀφελληνισμένη
χώρα μας. Γεννημένος τό 1990 ἔχει ζήσει
στήν πατρίδα μας μόνο τό κλῖμα τῆς
καθεστωτικῆς κυριαρχίας, τῆς κοινωνικῆς
ἀποδόμησης καί τοῦ ἐθνοθρησκευτικοῦ
ἀποχρωματισμοῦ, κι ὅποια Ἑλλάδα
κουβαλάει μέσα του εἶναι κόντρα σχεδόν
σέ ὅ,τι προσελάμβανε ἔξωθεν. Πῶς νά
φανταστεῖ ὅτι λίγο παρακεῖ, στήν
Τουρκία, θά συναντήσει ὁλοζώντανο τό
πνεῦμα τῶν βασιβουζούκων, τῶν Τσετῶν,
τῶν κτηνανθρώπων πού στό διάβα τους
ἀνασκολόπησαν τήν ὅποια διαφορετικότητα,
κάθε πολιτισμό, καθετί ἀνθρώπινο;
Διαβάστε τη
συνέχεια στο slpress.gr
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αγαπούν την πατρίδα τους !!!! Δυστυχώς όμως εκείνο που με στεναχωρεί είναι οι πολιτικοί μας οι οποίοι δεν ενδιαφερονται καθόλου για την χώρα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως υπάρχει ελπίδα για την Ελλάδα, ίσως από κάτι σαν τον Σκούλα !!