Το κόστος της Πολεμικής Αεροπορίας για την αντιμετώπιση των τουρκικών παραβάσεων και παραβιάσεων, σύμφωνα με τους πιλότους, είναι δυνατόν να το προσεγγίσουμε γνωρίζοντας τον αριθμό των αεροσκαφών που απογειώθηκαν για την αναγνώριση και την αναχαίτιση των τουρκικών μαχητικών και έναν μέσο όρο κόστους της ώρας πτήσης των μαχητικών.Σύμφωνα με τα στοιχεία των κατασκευαστικών εταιρειών των αεροσκαφών που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία, το κόστος κυμαίνεται από 10.000 έως και 20.000 ευρώ ανά ώρα, ανάλογα με τον τύπο του αεροσκάφους. Κατά τους αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας, μέσος όρος είναι τα 15.000 ευρώ ανά ώρα πτήσης. Το ποσόν αυτό αναλογεί σε μία ώρα πτήσης και συμπεριλαμβάνονται τα καύσιμα του αεροσκάφους, η συντήρηση που θα πρέπει να έχει το κόστος λειτουργίας των ραντάρ και του προσωπικού υποστήριξης, ακόμα και το κόστος των σχολείων και εκπαιδευτικών πτήσεων που κάνουν οι χειριστές πριν ονομαστούν διαθέσιμοι στον τύπο του αεροσκάφους.
Επίσημο μοντέλο υπολογισμού δεν υπάρχει, αλλά σε γενικές γραμμές αυτός είναι ο κανόνας που χρησιμοποιούν οι αεροπορίες για να βγάζουν έναν μέσο όρο κόστους των πτήσεών τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, την τελευταία οκταετία, από το 2000 μέχρι και το τέλος του 2008, η τουρκική αεροπορία έβγαλε για πτήσεις στο Αιγαίο, εντός του χώρου ευθύνης της Ελλάδας και σε πολλές περιπτώσεις και εντός του ελληνικού εναέριου χώρου, 46.150 αεροσκάφη. Για την αντιμετώπισή τους από την Ελλάδα απογειώθηκαν 18.505 μαχητικά. Ο μέσος χρόνος πτήσεων είναι μιάμιση ώρα, δηλαδή τα ελληνικά αεροσκάφη πέταξαν για αναχαιτίσεις 27.757,5 ώρες. Πολλαπλασιαζόμενο με τον μέσο όρο κόστους της ώρας πτήσης, που είναι 15.000 ευρώ την ώρα, το συνολικό κόστος των πτήσεων είναι 416,3 εκατ. ευρώ.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι το ποσόν αυτό είναι πέραν του κόστους των πτήσεων κατά τις προγραμματισμένες ασκήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας, οι οποίες θα γίνονταν ακόμα και αν δεν υπήρχαν οι τουρκικές παραβάσεις και παραβιάσεις. Επίσης στο κόστος αυτό δεν περιλαμβάνεται και το κόστος αεροσκαφών που έχουν πέσει κατά τη διάρκεια αναχαιτίσεων. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έχουν χαθεί τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη και έχουν χάσει τη ζωή τους τέσσερις Ελληνες χειριστές κατά τις αναχαιτίσεις. Τα δύο μαχητικά ήταν τύπου F-4 Φάντομ, το πλήρωμα του ενός εκ των δύο σκοτώθηκε, ένα Μιράζ (F-1), ο χειριστής του σκοτώθηκε, και ένα F-16, του οποίου επίσης ο χειριστής σκοτώθηκε. Δεν είναι γνωστό, τουλάχιστον επίσημα, ποιο είναι το κόστος των αεροσκαφών που χάθηκαν, καθώς δεν έχει ανακοινωθεί, ούτε μπορεί να υπολογιστεί, γιατί δεν γνωρίζουμε τι οπλικά συστήματα είχε κάθε αεροσκάφος επάνω όταν έπεσε. Φυσικά στο κόστος δεν μπορεί να υπολογιστεί η ανθρώπινη ζωή, ιδιαίτερα όταν αυτή χάνεται σε καιρό ειρήνης.
Οι περισσότερες παραβιάσεις των τουρκικών μαχητικών έγιναν μεταξύ 6 και 10 ναυτικών μιλίων από τα ελληνικά νησιά, δηλαδή στην περιοχή που η Τουρκία αμφισβητεί ότι ανήκει στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον σε επίπεδο Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι θα πρέπει να υπάρξει μια ρύθμιση στο θέμα του καθορισμού του εναέριου χώρου της Ελλάδας, καθώς είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο της οποίας τα χωρικά ύδατα δεν συμπίπτουν με τον εναέριο χώρο, όπως ορίζεται από τις διεθνείς συνθήκες.
Χαρακτηριστικό είναι ότι όλο και περισσότεροι αξιωματικοί εκφράζουν ανοιχτά πλέον την άποψη ότι πρέπει να βρεθεί μια ρύθμιση στο θέμα του Αιγαίου, καθώς δεν είναι δυνατόν να θρηνούμε θύματα σε καιρό ειρήνης, ούτε να ξοδεύουμε τεράστια ποσά τόσο σε καύσιμα όσο και σε εξοπλισμούς, όταν μπορεί να βρεθεί μια πολιτική λύση στο θέμα. «Οι συνεχιζόμενες αναχαιτίσεις στο Αιγαίο έχουν οδηγήσει πολλές φορές στα όρια χειριστές αλλά και αεροσκάφη. Εχουν γίνει λάθη, έχουμε χάσει ανθρώπους μας και από τις δύο πλευρές και όλα αυτά σε περίοδο ειρήνης. Κάποιες φορές έχουν δημιουργηθεί και "αιτίες πολέμου", αλλά ευτυχώς ποτέ δεν φτάσαμε σε αυτόν. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπήρξε ενεργοποίηση της κόκκινης γραμμής Αθήνας - Αγκυρας και δόθηκε εντολή αποκλιμάκωσης και από τις δύο πλευρές. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν θέλουν οι δύο πλευρές, μπορούν να βρουν λύσεις, και αυτό πρέπει να κάνουν».
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Ηρθαν εκλογές και βγηκαν τα σκουλικια (της "Ελευθεροτυπίας" αυτή τη φορά) να επιτελέσουν το διατετεγμένο έργο της προετοιμασίας και σήψης της κοινής γνώμης κατ'έντολήν αυτών που χειρίζονται τις μαριονέτες για όσα θα απωλέσουμε ως χώρα. Πίσω από τις γραμμές λέει δύο πράγματα ο αρθρογράφος-πράκτορας:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Μείωση του Εθνικού εναέριου χώρου απο τα 10 στα 6 Ν.Μ. για να "συμπλέει" με τα θαλάσσια όρια κυριαρχίας και να μην έχει το "βραχνα" των αναχαιτήσεων η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (θέση απευθείας από την πρεσβεία).
2. Παραίτηση από το δικαίωμα που δίνει στην Ελλάδα η σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσσας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 Ν.Μ. (τότε να δούμε τι γίνεται με τον εναέριο χώρο).
Νεκροί ηρωες υπήρχαν και θα υπάρχουν -δυστυχώς- εν καιρώ ειρήνης ακόμη και αν συρικνωθεί η Ελλάδα σε λίγα τετραγωνικά χλμ και γίνουν όσα υποννοεί ο συντάκτης της "Ελευθεροτυπίας".
Μόνο που αυτοί και όλοι οι ήρωες διάγουν έφιπποι την Αχερουσία, ενώ κάποια τέτοια υποκείμενα σαν τον αρθρογράφο και τους από πάνω του είναι χαμερπή εκ γεννετής εως θανάτου τελικά.
Έλληνες καλώς ανησυχούμε όσοι ανησυχούμε. Αρχίστε να οργανώνεστε πλησιάζοντας υγιώς σκεπτόμενους αγνούς πατριώτες σε πρώτη φάση. Γιατί οι κρίσιμοι τομείς από τους οποίους θα υποφέρουμε όλοι αν γίνουν όσα προαλείφονται θα υπάρχουν εκεί και θα ζητούν τη συνδρομή μας και μετά από τις εκλογές αυτές. Ο Ελληνισμός χρειάζεται κάθε κόκκο δύναμης που μπορεί να συγκεντρώσει.
Οι νεκροι πιλοτοι μας κοστιζουν ...πολυ παραπανω και το Εθνικο ρεζιλεμα περισσοτερα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=81828
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο είναι το νέο χτύπημα του Ιου της Ελευθεροτυπίας.
IASPIS Σωστές οι παρατηρησεις σου.Μοιάζει η όλη Ιστορία σαν μια προσπάθεια προετοιμασίας της Κοινής Γνώμης, σαν μια προσπάθεια το εθνικό συναίσθημα, πανίσχυρο στον Ελληνικό Λαό, να μπεί σε Χειμέρια Νάρκη.
Μερικές παρατηρήσεις επί του άρθρου της εφημερίδας:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση το σχόλιο «Όλο και περισσότεροι αξιωματικοί εκφράζουν ανοιχτά πλέον την άποψη … … όταν μπορεί να βρεθεί μια πολιτική λύση στο θέμα». Αναρωτιέται κανείς τι είδους λύση μπορεί να είναι αυτή, από ποιους έχει εκφραστεί και πότε κλπ. Δεν υπάρχει σχετική αναφορά στο δημοσίευμα, κάτι που μάλλον δεν είναι τυχαίο, καθώς με τον τρόπο αυτό μένουμε σε αοριστολογίες ενώ ταυτόχρονα η φράση επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών κατά το δοκούν και δημιουργεί εντυπώσεις για «σκοτεινούς διακανονισμούς» και άλλα συνομωσιολογικά. Μιλάμε για υψηλό επίπεδο δημοσιογραφίας και αρθρογραφίας…
2. Μια λύση για το θέμα είναι να επεκταθούν και τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα 10 ναυτικά μίλια, υπογραμμίζοντας με έμφαση, σε εχθρούς και φίλους, ότι το δικαίωμά μας για την επέκτασή τους στα 12 μίλια ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ και θα ασκηθεί όποτε εμείς το κρίνουμε κατάλληλο (αν και προσωπικά πιστεύω πως η μη άσκησή του έως τώρα διαμορφώνει ισχυρό προηγούμενο εις βάρος μας). Βέβαια θα πρέπει να έχουμε προετοιμαστεί για την τουρκική αντίδραση, η οποία είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα έρθει.
3. Μια άλλη λύση είναι να μειώσουμε το εύρος του εθνικού εναέριου χώρου στα 6 μίλια. Αυτό στην πράξη σημαίνει απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα οποία, αν και σε ασυμφωνία με ότι συμβαίνει διεθνώς, ισχύουν εδώ και δεκαετίες χωρίς να ενοχλείται κανείς πλην της Τουρκίας. Οι γείτονες θα εκφράσουν πιθανότατα την ευαρέσκειά τους για το «πρώτο βήμα που κάνει η Ελλάδα για την ειρηνική συνύπαρξη των δύο χωρών στο Αιγαίο και το οποίο πρέπει να ακολουθηθεί και από άλλα (πάντα από τη δική μας μεριά)» και θα λάβουν για άλλη μια φορά το ίδιο μήνυμα: η χώρα μας γίνεται όλο και πιο ευάλωτη στις πιέσεις και διατηρεί τις τάσεις αυτοχειρίας που έχει επιδείξει επανειλημμένα στο παρελθόν.
4. Άλλη λύση: αύξηση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, γεγονός που θα συμπαρασύρει και τον εναέριο χώρο. Στην περίπτωση αυτή αναμένονται οι πιο ισχυρές αντιδράσεις, αλλά θα αποκομιστούν και τα μεγαλύτερα οφέλη. Ωστόσο φαίνεται πως δεν υπάρχει Έλληνας πολιτικός με τα κότσια που απαιτούνται για να πάρει τέτοιες αποφάσεις.
Και ένα σχόλιο για τις εκλογές: είναι με διαφορά οι πιο κρίσιμες για τον τομέα της εξωτερικής πολιτικής στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Η αναβάθμιση της Τουρκίας, οι αυξανόμενες προκλήσεις της και η προσπάθεια εισόδου της στην Ε.Ε., το πρόβλημα με τα Σκόπια που διαιωνίζεται, η επαναφορά του Σχεδίου Ανάν στην Κύπρο, οι σχέσεις και τα προβλήματά μας με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, το σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. (Γαλλία, Γερμανία) και τις Βαλκανικές χώρες είναι ζητήματα που θα καθορίσουν τη μορφή της περιοχής τις επόμενες δεκαετίες. Η παρούσα οικονομική κρίση θα παρέλθει σε 1, 2 ή 5 χρόνια, αλλά η ανικανότητα της εξωτερικής μας πολιτικής να χειριστεί αποτελεσματικά τα παραπάνω ζητήματα ίσως θέσει τις προϋποθέσεις για μια νέα εθνική καταστροφή, η οποία είναι κατά κανόνα μη αντιστρεπτή (όπως έγινε το 1922 και το 1974).
Αν έχουμε εμείς κόστος σε χρήμα, το τριπλάσιο και παραπάνω έχει η Τουρκία που χρησιμοποιεί πολλαπλάσια αεροσκάφη. Η λογική που γράφηκε αυτό το άρθρο, είναι να μας εγκλωβίσει στην ιδέα του υψηλού οικονομικού κόστους που καταβάλει η χώρα μας. Λογική για κάφρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν αναχαιτίζουν τα δικά μας
α/φη τα Τούρκικα, η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ θα ήταν αναγκασμένη να αλλάξει τίτλο και να λέγεται:
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΡΥΠΙΑ.
Αργικέραυνος
27.757,5 ώρες αναχαιτήσεων σε μία 8ετία βγάζει περίπου 9.5 ώρες την ημέρα, κάνετε τις πράξεις και θα το επιβεβαιώσετε. Είπαμε αλλά όχι κι έτσι, δεν είμαστε και ΤΟΣΟ πρόβατα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, το κόστος είναι μεγάλο και δυσβάστακτο για τον ούτως ει άλλως δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ο Σημίτης δεν είχε ανοίξει τον ασκό του Αιόλου τον Ιανουάριο του 1996 στα Ίμια, με την εθνοπροδοτική υποστολή της Σημαίας μας, εάν οι έκτοτε ελληνικές κυβερνήσεις είχαν τηρήσει στάση σθεναρή και αξιοπρεπή, είμαι απολύτως βέβαιος ότι σήμερα δεν θα χρειαζόταν να αναχαιτίζουμε κανέναν.
Και βέβαια, αν είχαμε επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα στα 12 νμ.