Εχουμε αληθινή δημοκρατία;

του Γιάννη Μαρίνου

Η χαλαρότητα που επιτρέπουν οι διακοπές με έβαλε στον πειρασμό να διερευνήσω τον χώρο των μπλογκ με τις ενίοτε δυσάρεστες εκπλήξεις του. Δεν θα σταθώ στη δυσφορία που μου προκάλεσε το εκ του ασφαλούς, λόγω ανωνυμίας, υβρεολόγιο με το οποίο με περιλούζουν διάφοροι αναρχικοί και λοιπές «δημοκρατικές» δυνάμεις. Με εντυπωσιάζει μάλιστα ευχαρίστως η ανιδιοτελής και θαρραλέα υπεράσπιση της δημοσιογραφικής προσφοράς μου από άλλους άγνωστους φίλους.

Αντίθετα, καλώ τους αναγνώστες μου να προσέξουν ένα απίστευτα επίκαιρο κείμενο από το μπλογκ του δημοφιλούς Τρωκτικού, που με υπογραφή Ακρίτας διερευνά αν τελικά έχουμε αληθινή δημοκρατία στην Ελλάδα. Δυστυχώς, ο χώρος δεν επιτρέπει τη φιλοξενία ολόκληρου του λαμπρού αυτού κειμένου. Θα περιορισθώ στα σημαντικότερα αποσπάσματα από αγόρευση του ρήτορα Αισχίνη (κατά Κτησιφώντος 1-2, 5-8), το οποίο κατά τη γνώμη του παρουσιαστή του, αλλά και τη δική μου, σκιαγραφεί τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα (η μετάφραση από τις εκδόσεις Κάκτος). Νομίζω ότι εν όψει εκλογών είναι ένα καλό προοίμιο για την προεκλογική προετοιμασία των σκεπτόμενων ψηφοφόρων:

«Θα ευχόμουν,Αθηναίοι, η Βουλή των Πεντακοσίων και η Εκκλησία του Δήμου να διοικούνταν με τον αρμόζοντα τρόπο από τα προεδρεία τους, και να εφαρμόζονταν οι νόμοι που έθεσε ο Σόλων για να εξασφαλίσει την αρμόζουσα διαγωγή των δημόσιων ομιλητών, έτσι ώστε να μπορούν οι γεροντότεροι να ανεβούν στο βήμα με αξιοπρέπεια,και, χωρίς να τους διακόπτουν ταραχές και θόρυβοι,να υποδεικνύουν με την εμπειρία τους το καλό του τόπου.

Οπως γνωρίζετε, Αθηναίοι, υπάρχουν τρεις μορφές διακυβέρνησης σε όλον τον κόσμο:η μοναρχία, η ολιγαρχία και η δημοκρατία. Οι μοναρχίες και οι ολιγαρχίες διοικούνται όπως θέλουν οι επικεφαλής,ενώ οι δημοκρατίες διοικούνται με βάση την ισχύουσα νομοθεσία. Αυτό ας μην το λησμονήσει κανείς σας, αλλά να ξέρει ο καθένας καλά ότι, όταν μπαίνει μέσα στο δικαστήριο ως κριτής καταγγελίας για παράνομη πρόταση, την ημέρα εκείνη πρόκειται να ρίξει την ψήφο του για την ελευθερία του λόγου του. Γι΄ αυτό ο νομοθέτης στον όρκο του δικαστή έθεσε πρώτο τούτο:“Θα ψηφίσω σύμφωνα με τους νόμους”. Διότι γνώριζε καλά ότι, όταν τηρούνται πιστά οι νόμοι στην πόλη, διασφαλίζεται και η δημοκρατία.

Τούτα πρέπει να θυμάστε πάντα και να μισείτε όσους υποβάλλουν παράνομες προτάσεις, και να μη θεωρείτε κανένα από τα τέτοιου είδους αδικήματα μικρό, αλλά τεράστιο. Και δεν πρέπει να επιτρέπετε σε τίποτε να σας στερήσει αυτό το δικαίωμα,ούτε στην παρέμβαση των στρατηγών,οι οποίοι,συνεργαζόμενοι με ορισμένους δημόσιους άντρες, λυμαίνονται εδώ και πολύ καιρό την πολιτεία.

Οι τυραννίες και οι ολιγαρχίες διοικούνται σύμφωνα με τη γνώμη αυτών που βρίσκονται στην εξουσία,ενώ οι δημοκρατούμενες πόλεις σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Επίσης, ξέρετε καλάότι τη ζωή και το πολίτευμα αυτών που ζουν υπό δημοκρατικό καθεστώς τα διαφυλάσσουν οι νόμοι,ενώ τα αντίστοιχα στην τυραννία και στην ολιγαρχία η καχυποψία και οι ένοπλες φρουρές. Ετσι, οι ολιγαρχικοί και όσοι ζουν υπό καθεστώς ανισότητας πρέπει να φυλάγονται από κείνους που έχουν την τάση να καταλύουν τα πολιτεύματα με τη βία, εμείς όμως, που έχουμε πολίτευμα νομιμότητας, να φυλαγόμαστε από εκείνους που μιλούν ή ζουν παράνομα».

Μια αποστομωτική απάντηση από την πηγή της δημοκρατίας, την αρχαία Αθήνα, στην ανατριχιαστική δήλωση του βουλευτή του ΠαΣοΚ κ. Ρόβλια ότι υπεράνω και του Συντάγματος είναι το εθνικό συμφέρον. Που προφανώς το καθορίζει προσωπικά ο κ. βουλευτής ή έστω το κόμμα του, το οποίο ελπίζω ότι δεν υιοθετεί μια θέση ταυτόσημη προς εκείνη με την οποία δικαιολογήθηκε το χουντικό πραξικόπημα.

Πηγή tovima.gr