Της Ελίνας Γαληνού
Μόλις κυρήχτηκε ο Α΄Βαλκανικός Πόλεμος από τη Σερβία, Βουλγαρία και Ελλάδα κατά της Τουρκίας, η Τουρκία άρχισε να χάνει εδάφη. Με το τέλος του πολέμου αυτού και την υπογραφή Συνθηκών Λονδίνου και Αθηνών, (άρθρα 5 και 15 αντιστοίχως), η Λέσβος παραχωρείται στην Ελλάδα με τον όρο της αποχύρωσης. Τον Σεπτέμβριο του 1912, τα πρώτα ελληνικά πολεμικά πλοία, εμφανίστηκαν στα στενά της Μυτιλήνης. Στις 25 Οκτωβρίου, ο Μητροπολίτης Κύριλος, ο Μουφτής, ο Δήμαρχος και το Μπεκήρ-μπέης, παρουσιάζονται στον Βαλή του Αρχιπελάγους Εκρέμ Μπέη, με το αίτημα να αποσυρθεί ο στρατός από τη Μυτιλήνη και να μεταβεί στο εσωτερικό του νησιού, μόλις εμφανιστεί ο ελληνικός στόλος. Ο Βαλής σε πρώτη φάση, συγκατατίθεται και τις επόμενες μέρες, πλήθος ελληνικών καραβιών κινείται στα στενά της Μυτιλήνης, ενώ ο τουρκικός πληθυσμός αρχίζει να φεύγει ανάστατος προς την απέναντι ακτή. Στις 8/11, εμφανίστηκε έξω από το λιμάνι της Μυτιλήνης, μια Μοίρα του Ελληνικού Στόλου με επικεφαλής το θωρηκτό "Άβέρωφ", το οποίο προσέγγισε το Καστρέλι. Ακολούθησε σύσκεψη στο γραφείο του Τούρκου Νομάρχη Αρχιπελάγους με τους εκπροσώπους των Ελλήνων και συμφωνήθηκε η άμεση παράδοση προς αποφυγή αιματοχυσίας.
Ομως, ο φρούραρχος Τούρκος Γκανή, δήλωσε ότι δεν έχει τέτοια διαταγή και αρνείται να συμμορφωθεί με την αξίωση να παραδοθεί η πόλη μέσα σε 2 ώρες. Εν τέλει, πεζοναύτες και στρατιώτες που αποβιβάστηκαν από τα ελληνικά πλοία, κατορθώνουν να καταλάβουν την Μυτιλήνη, ενώ ο Βαλής με τον Μοντεσαφίρη, συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι. Ο υποπλοίαρχος Κων. Μελάς-αδελφός του Παύλου Μελά του Μακεδονομάχου, τοποθετείται Διοικητής της Πόλης. Ομως, από κείνη τη μέρα και για ένα μήνα μετά, τα ελληνικά στρατεύματα πάλευαν με τους Τούρκους στο εσωτερικό του νησιού, προσπαθώντας να προστατέψουν τον ελληνικό πληθυσμό από τις τουρκικές θηριωδίες. Μετά από σκληρή αναμέτρηση στο Κλαπάδο, η τουρκική αντίσταση εξουδετερώθηκε και στις 8/12, υπογράφτηκε το πρωτόκολλο παράδοσης των τουρκικών δυνάμεων στο ύψωμα Πετσοφάς. Η επέτειος της Απελευθέρωσης της Λέσβου που συμπίπτει με την εορτή των Ταξιαρχών, εορτάστηκε και φέτος πανηγυρικά από την Εν Αθήναις Λεσβιακή Παροικία, στο εντευκτήριό της στην οδό Ζήνωνος 29-31. Ευχόμαστε χρόνια πολλά σε όλους τους Λέσβιους συμπατριώτες μας!
Χρόνια πολλά για το νησί μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά δεν είναι σύμπτωση η απελευθέρωση της Μυτιλήνης με την εορτή των Αγίων Ταξιαρχών, αφού η Εκκλησία έχει καταλάβει και τις 365 του χρόνου, με κάποιο/α Αγίο/α, μην τρελαθούμε.
Με επικεφαλής το "Αβέρωφ"...!!Αλήθεια, μήπως ήρθε η ώρα να πλεύσει ξανά το όνομα αυτό στο Αιγαίο...ίσως με την ονομασία ης πρώτης FREMM έτσι..????
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο υψωμα Κλαπαδος ακομη και σημερα αν παει κανεις βρησκει βολια αναμεσα στις πευκοβελονες. Βολια που μαρτηρουν πως με λογια δεν κερδιζονται οι μαχες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονια πολλα σε ολα τα νησια μας, και ιδιεταιρα στα ανατολικα μας,
ΘΜ
Πήραμε άδεια από τις μογγολικές αρχές για να το γιορτάσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ όλους σας. Νόστιμο το τελευταίο του Ανώνυμου 10.35 Ελίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ φίλε 23 Νοέμβριος 2009 11:01 πμ προφανώς ξέρεις την τιμή και σεβασμο που αποδίδεται από το νησί στον Ταξιάρχη του Μανταμάδος. Το νόημα της κας Γαληνού είναι ότι δε συνέπεσε η απελευθέρωση με κάποιον από τους "μικρότερης εμβέλειας" αγίους που καταλαμβάνουν όπως λες τις 365 μέρες του χρόνου (λόγω της εκατόμβης μαρτύρων που υπάρχουν σε κάθε εποχή).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά μπήκα στον κόπο να γράψω αυτό το σχόλιο μόνο για να σου πω πολύ- πολύ φιλικά και με κάθε ειλικρίνεια να μην τα βάζεις με τον Ταξιάρχη -και αμα θες λοιδόρησέ με.
Το χρέος μου το έκανα.
Φιλικά , ΙΑΣΠΗΣ