Τα νέα δεν είναι καλά για τον Πολ Τόμσεν - χάθηκε πολύτιμος χρόνος

Μιχάλης Ιγνατίου 

mignatiou@aol.com - Twitter: @mignatiou

Η ομιλία του του Πολ Τόμσεν στο κοινοτικό κέντρο του Αγίου Γεωργίου, στην Μπεθέσντα του Μέριλαντ, πυροδότησε συζητήσεις ανάμεσα στους παρευρισκομένους. Οι περισσότεροι, επιτυχημένοι στον τομέα τους, οικονομολόγοι, ιατροί, δικηγόροι, αλλά και άνθρωποι του μόχθου που βρέθηκαν στην Αμερική αναζητώντας μία καλύτερη ζωή. Ακούγοντας τις συζητήσεις κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Ουδείς πίστεψε τον αξιωματούχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος λίγο πριν είχε ισχυριστεί ότι το ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν απέτυχε, αντίθετα, όπως υποστήριξε, πάει καλά.

Ενας εκ των παρευρισκομένων, που δήλωσε υπάλληλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, με προσέγγισε και αναρωτήθηκε: «Τι θα έλεγε ο Πολ; Θα παραδεχόταν ότι το πρόγραμμα που σχεδίασε ο ίδιος απέτυχε;». Είναι μία πολύ λογική σκέψη...

Το Ταμείο, όπως και ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών της ελληνικής κυβέρνησης επιμένουν σε κάθε ευκαιρία ότι η Ελλάδα «βρίσκεται στο σωστό δρόμο», ότι το Μνημόνιο έσωσε την Ελλάδα και ότι απαιτείται η συνέχισή του ως το μοναδικό φάρμακο για τις πολλές ασθένειες της ελληνικής οικονομίας. Ο κ. Τόμσεν χαρακτήρισε το Μνημόνιο ΙΙ αναγκαίο και δικαιολόγησε την «ανανέωσή» του με μία φράση την οποία δεν πίστεψε κανείς από το ακροατήριό του: Το πρώτο Μνημόνιο, είπε, χρειάστηκε να αλλάξει επειδή άλλαξαν οι συνθήκες. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός που πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες της χώρας και στα προβλήματα που προκύπτουν. Οι αλλαγές στο Μνημόνιο είναι συστατικό κομμάτι του Προγράμματος, ισχυρίστηκε ο επικεφαλής του προγράμματος για την Ελλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι το πρώτο Μνημόνιο δεν απέδωσε και γι' αυτό φέρουν απόλυτα την ευθύνη η κυβέρνηση και οι δανειστές της Ελλάδας. Σχεδίασαν από κοινού το Πρόγραμμα, συμφώνησαν τα μέτρα, τη μεθόδευση, γενικά ότι συνέβηκε στην Ελλάδα από το Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα έχει τη σφραγίδα της Αθήνας, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ουδείς δικαιούται και δύναται υπ' αυτές τις συνθήκες να αρνηθεί την ευθύνη του. Ο,τι και να ισχυρίζονται ο κ. Τόμσεν, ο κ. Παπακωνσταντίνου και οι υπόλοιποι που ανέλαβαν να «σώσουν» την οικονομία, απέτυχαν και μάλιστα είναι τέτοια η αποτυχία τους που πρέπει να διδάσκεται στα πανεπιστήμια ως παράδειγμα προς αποφυγή. Αλλωστε, δεν είναι παραδοχή για την αποτυχία τους η άρον-άρον επιβολή νέου Μνημονίου, την οποία παρουσίασε ο κ. Τόμσεν ως «αλλαγή λόγω νέων συνθηκών»;

Πηγαίνοντας πίσω, αδυνατώ να ξεχάσω ότι οι κυβερνώντες ζήτησαν ψυχρά από το λαό να θυσιαστεί για να σωθεί η οικονομία και η Ελλάδα. Και ο λαός το έπραξε. Εδωσε την ευκαιρία, δέχθηκε τις μειώσεις και την αλλαγή του τρόπου ζωής του, έβαλε δυνατή πλάτη... Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Ενα χρόνο μετά, βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό των ανθρώπων και απαιτούν νέες θυσίες.

Λυπάμαι, αλλά τα νέα δεν είναι καλά για τον κ. Τόμσεν και τους υπολοίπους της τρόικας, ούτε για τον πρωθυπουργό και τον υπουργό των Οικονομικών. Ο λαός δεν τους πιστεύει διότι είναι φανερό πως το Μάιο του 2010 δεν είπαν όλη την αλήθεια. Το χειρότερο όλων είναι ότι έχασαν πολύτιμο χρόνο και ενώ είχαν υποσχεθεί πως οι θυσίες θα έπιαναν τόπο μέχρι το τέλος του 2011, τώρα αδυνατούν να κάνουν την παραμικρή πρόβλεψη για το μέλλον της Ελλάδας...

imerisia