Τα γέλια του κ. Σόιμπλε

της Ελίνας Γαληνού
Οταν τον περασμένο Ιούλιο που γινόντουσαν οι διεργασίες για την "μεγάλη απόφαση" του πακέτου στήριξης για την ελληνική οικονομία, όλοι οι ηγέτες και ιθύνοντες των Βρυξελλών, είχαν πέσει με τα μούτρα στους λογαριασμούς.
Οι μαραθώνιοι συσκέψεων που αποσκοπούσαν στη σωτηρία της Ελλάδας, εστιάζονταν σε ένα κύριο ζήτημα. Τη διάσωση του ευρώ. Και όσο τα νούμερα ανεβοκατέβαιναν στα Χρηματιστήρια, τόσο ταράζονταν τα νεύρα των αγορών. Οι ηγέτες της ευρωζώνης κόντευαν να τρελλαθούν, προσπαθώντας να επιλύσουν την μεγαλύτερη οικονομική κρίση στην Ιστορία της μεταπολεμικής Ευρώπης.
Μέσα σ΄αυτό το τσουνάμι, ουδείς ήταν σε θέση να αφουγκραστεί μια διαπίστωση του τέως γερμανού καγκελάριου Χέλμουτ Κώλ "Καταστρέφετε την Ευρώπη μας...". Ακόμα και αν τον άκουσαν όμως, ουδόλως εισέπραξαν το μήνυμα. Φυσικό είναι όταν έχει κανείς ξεφύγει από τη σφαίρα των ιδεών και προσπαθεί να ερμηνεύσει τον κόσμο του χρήματος. Η μάλλον, τον κόσμο που μας περιβάλλει, βάσει της λογικής του χρήματος...Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν, η ανησυχία του Κώλ, προφανώς έπεσε στο κενό για τους περισσότερους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν αποτελεί μια ηχηρή αλήθεια που περικλείει μάλιστα, μια βαθειά ανησυχία που όλοι πρέπει να συναισθανθούμε.
Η Ενωμένη Ευρώπη κλονίζεται μέσα από την κρίση, προβάλλοντας τις σοβαρές αδυναμίες του συστήματος στο οποίο βασίστηκε για την οικονομική της ένωση. Αυτό το σύστημα, συμπαρασύρει σήμερα και την θεσμική ένωση των ευρωπαικών κρατών που βρίσκονται εντός ευρωζώνης κυρίως. Σε πρόσφατη δήλωσή του ο γάλλος πρόεδρος, αναφώνησε ότι "εκείνοι που καταστρέφουν την Ευρώπη και το ευρώ, θα είναι υπεύθυνοι για ό,τι επακολουθήσει μέσα απ΄αυτήν την διάλυση..." Σωστά! Ομως πολύ αργά διαπιστώνεται το τίμημα μιας σύνδεσης, για την οποία κάποτε πανηγύριζαν όλα τα ευρωπαικά κράτη. Αυτό το τίμημα όμως, το πληρώνει πιό ακριβά σήμερα η Ελλάδα, που βιάστηκαν να στοχοποιήσουν ως κυρίαρχη αιτία της κρίσης στην ευρωζώνη. Ισως αρκετά ακριβά και οι άλλες χώρες του ευρωπαικού νότου που οι βόρειοι εταίροι τους έσπευσαν να βαφτίσουν " PIGS", υπερτονίζοντας ασυνείδητα τις μισαλλόδοξες εμμονές τους. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η περίπτωση της Ελλάδας έτυχε μεγάλης προβολής αφού φρόντισαν οι ίδιοι οι ηγέτες της να την διαφημίσουν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο, λές και επεδίωκαν να πούν στις αγορές "τσακίστε μας...". Τώρα που όλοι το καταλάβαμε, η ζημιά έχει ήδη γίνει. Δεν είναι όμως μονάχα δική μας και να το ξέρουν...
Γελούσε προχτές ο κ. Σόιμπλε, με τις προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας και την αναζήτηση νέου πρωθυπουργού. "Η Ελλάδα ψάχνει να βρεί πρωθυπουργό και δεν βρίσκει..." Οσο και αν μας στεναχωρούν αυτά, ας μην τους παρεξηγούμε τους ανθρώπους. Μετά τις παρωδίες που συνέβησαν στην άτυχη χώρα μας, με την "μεγάλη ιδέα" για δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή μας στο ευρώ, σπάσαμε ρεκόρ πρωτοτυπίας. Ποιός μπορούσε να πιστέψει ότι το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, θα είχε τέτοια δυναμική ώστε να τραντάξει τα χρηματιστήρια όλου του κόσμου; Και ποιός θα είχε προβλέψει ότι σύμπασα η υφήλιος θα ξημεροβραδιαζόταν πάνω στις τηλεοράσεις και τα διαδίκτυα για να δεί ποιές θα είναι οι πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα; Οποιοσδήποτε άλλος θα το έπαιρνε απάνω του σίγουρα και ίσως, η στάση του προς τους ευρωπαίους που τόσο καιρό τώρα μας κάνουν τον δάσκαλο, να άλλαζε άρδην. Εμείς όμως καλώς ή κακώς, δεν το πράξαμε. Παραμείναμε προσηλωμένοι στον ευρωπαικό δρόμο και την όποια τύχη του, από σεβασμό στην επιλογή που κάποτε κάναμε. Εκείνοι όμως, οι εταίροι μας, το βλέπουν αυτό ή θεωρούν ότι είμαστε απλά ένα πρόβλημα που το στηρίζουν αναγκαστικά γιατί έτσι βολεύει (προς το παρόν) την ΕΚΤ;
Εστω όμως. Ο ελληνικός λαός, βαθειά πληγωμένος από τις μυριάδες προσβολές των ξένων και εξουθενωμένος από την καταπίεση και τον εμπαιγμό που δέχτηκε από τους εγχώριους ηγέτες του εδώ και δύο χρόνια, αξίζει πράγματι τον σεβασμό όλων. Αυτό τουλάχιστον το διαμήνυσε στο γερμανικό Κοινοβούλιο η κα Μέρκελ, αλλά μέσα στα γέλια του το θυμήθηκε και ο κ. Σόιμπλε. Οσο και αν υποφέρουμε, η παραδοχή αυτή ας μας ικανοποιήσει κάπως. Είναι και μια ευκαιρία να αισθανθούν όλοι ότι η Ενωμένη Ευρώπη, αποτελείται από λαούς και όχι μόνο από χρηματιστηριακά μεγέθη.