Ευκαιρία για την Αριστερά

 ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Μεγάλες εκλογικές προσδοκίες σοβαρής ανόδου των ποσοστών των κομμάτων της Αριστεράς προκαλεί ήδη η θεωρούμενη ως βέβαιη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπό οιαδήποτε φόρμουλα, στη βάση όμως απαρέγκλιτα της δανειακής σύμβασης - άρα και της αέναης σκληρής λιτότητας και της δραματικά περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας. Η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων - πυλώνων του συστήματος και μάλιστα πριν από τις εκλογές που κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθούν κάποια στιγμή του χρόνου (ίσως την άνοιξη, αλλά δεν αποκλείεται και το φθινόπωρο) αφήνει στην Αριστερά τη μονοπώληση του χώρου της αντιπολίτευσης.

Τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ διακατέχονται από τη βεβαιότητα ότι θα σημειώσουν το καλύτερο μεταπολιτευτικό τους ποσοστό, ενώ ακόμη και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά με επικεφαλής την ΑΝΤΑΡΣΙΑ αισθάνεται ότι αυτή τη φορά μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις ακόμη και την είσοδό της στο Κοινοβούλιο, σπάζοντας το φράγμα του 3%!

Οι αριστερές αυτές προσδοκίες αντανακλούν όντως την κατάσταση και τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος σήμερα, αλλά βεβαίως οι εκλογές δεν γίνονται σήμερα και πιθανότατα θα αργήσουν πολλούς μήνες ακόμη. Πάντα είναι παρακινδυνευμένο να κάνει κανείς προεκλογικές εκτιμήσεις πριν καν διαμορφωθεί στην πράξη το προεκλογικό κλίμα με καθορισμένη την ημερομηνία των εκλογών, αλλά στη σημερινή συγκυρία αυτή η επιφύλαξη ισχύει σε πολλαπλάσιο βαθμό.

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ θα είναι οπωσδήποτε καταλυτικό γεγονός για το πολιτικό σκηνικό, το οποίο θα επαναδιαμορφώσει εις βάρος της ΝΔ, που θα πάψει πλέον να φορά το "αντιμνημονιακό φωτοστέφανο" και θα προσχωρήσει στη γραμμή Παπανδρέου, μετατρεπόμενη εν μιά νυκτί σε υποστηρικτή της πολιτικής που ενάμιση χρόνο τώρα διακήρυσσε ότι δήθεν απέρριπτε.

Η ελκτική δύναμη της ΝΔ ως κόμματος του συστήματος, που στα μάτια του κόσμου είχε τη δυνατότητα να παράσχει άμεση ανακούφιση στον λαό αν κέρδιζε τις εκλογές και έπαιρνε την εξουσία, θα υποστεί τώρα βίαιη μείωση. Θα μειονεκτεί μάλιστα έναντι του ΠΑΣΟΚ γιατί θα εμφανίζεται η ΝΔ ασυνεπής και ανειλικρινής στα όσα υποστήριζε μέχρι τώρα, αφού κάτω από την πίεση των ξένων επικυριάρχων και εσωτερικών παραγόντων τώρα θα υπηρετήσει την πολιτική που καταδίκαζε και χαρακτήριζε ως και εθνικά μειοδοτική.

Ο δρόμος της ΝΔ προς την εξουσία θα γίνει πολύ πιο δύσβατος και αβέβαιος, καθώς τώρα πια θα επιχειρήσει να αποσπάσει τη διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ ως ομοειδής με αυτό "μνημονιακή" δύναμη και όχι πλέον ως "αντιμνημονιακή". Με δεδομένο μάλιστα ότι η ΝΔ θα συγκυβερνά και επομένως θα χρεώνεται εξ ολοκλήρου, στον ίδιο ακριβώς βαθμό με το ΠΑΣΟΚ, τις επιπτώσεις από κάθε αντιλαϊκό μέτρο, από κάθε επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων εναντίον διαδηλωτών που διαμαρτύρονται κατά της κυβερνητικής πολιτικής, είναι βέβαιο ότι θα φέρει πάλι στην επιφάνεια όλα τα αμαρτήματα της πρόσφατης πενταετούς διακυβέρνησης της χώρας από τη ΝΔ, τα οποία είχαν ξεχαστεί με την "αντιμνημονιακή" στάση του Α. Σαμαρά.

Ολα αυτά ευνοούν αντικειμενικά την Αριστερά. Θα διατηρηθεί όμως στις νέες συνθήκες συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ η αγωνιστική διάθεση του λαού για αντίσταση στην πολιτική οικονομικής εξαθλίωσής του και εθνικού εξανδραποδισμού της χώρας; Κανένας δεν μπορεί να απαντήσει τώρα με βεβαιότητα στο ερώτημα αυτό. Αν ο κόσμος απογοητευθεί, φοβηθεί και υποκύψει, όπως ελπίζουν όλοι όσοι υποστηρίζουν τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, τότε το σύστημα θα θωρακιστεί και το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί στο ακέραιο. Οι Ελληνες θα ζήσουν στη φτώχεια και στη μιζέρια, αλλά η Αριστερά δεν θα ωφεληθεί καθόλου εκλογικά από μια τέτοια εξέλιξη. Κανένας υποταγμένος, εξουθενωμένος λαός δεν ψηφίζει Αριστερά.

Αν όμως ο ελληνικός λαός συνεχίσει να αντιστέκεται και να δίνει μάχες, το σύστημα θα υποστεί έντονο κλονισμό και τα κόμματα της Αριστεράς θα έχουν θεωρητικά τεράστιες δυνατότητες να αυξήσουν την εκλογική επιρροή τους.

Πολυδιάσπαση
Δεν είναι έτοιμη για κάτι μεγάλο
ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΝ συνολικά το 20% των ψήφων το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς που γίνονται σήμερα. Και οι τρεις συνιστώσες της Αριστεράς θα σημειώσουν πιθανότατα ρεκόρ εκλογικού ποσοστού στη μεταπολιτευτική ιστορία τους. Παρ' όλα αυτά όμως και οι επόμενες εκλογές θα καταγραφούν στη μακρά λίστα των χαμένων ευκαιριών της Αριστεράς. Η συγκυρία είναι τόσο ευνοϊκή που, αν το ΚΚΕ αποφάσιζε να ηγηθεί ενός συνασπισμού των προαναφερθεισών συνιστωσών της, μια συσπειρωμένη Αριστερά θα διεκδικούσε ένα ποσοστό της τάξης του 25% ή και του 30% εξασφαλίζοντας σίγουρα τη δεύτερη και στοχεύοντας ακόμη και στην πρώτη θέση στις εκλογές!