της Ελίνας Γαληνού
Θα πρέπει να είναι ήδη γνωστό ότι τα μέτρα που τείνουν να εξαθλιώσουν τους Ελληνες, προκειμένου να" επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι" που μας δεσμεύουν, απέτυχαν ήδη. Οι εταίροι μας έχουν θέσει στενούς περιορισμούς στα χρονοδιαγράμματα και απαρέγκλιτα μεγέθη ως προς τους στόχους, ενώ οι ίδιοι ομολογούν πως η συνταγή ήταν λάθος...
Και όμως, τα μέτρα που ζητούνται πιεστικά από την τρόικα, εκτός από επώδυνα είναι καταστροφικά και για τον βασικό στόχο, δηλαδή την δημοσιονομική μας σταθεροποίηση. Διότι, βάσει της απλής λογικής, "η σωτηρία της πατρίδας" και η "αντίπερα όχθη της ευημερίας", κάθε άλλο παρά επιτυγχάνονται έτσι. Οταν όλα σχεδιάζονται με πανικό, η προχειρότητα συναγωνίζεται την επικινδυνότητα, πράγμα που επιβεβαιώνεται ακόμα και με τις πλέον επιφανειακές εκτιμήσεις. Και όπως γνωρίζουμε, ο κακός σχεδιασμός μιας δουλειάς, βγάζει τα προβλήματα στην εκτέλεσή της...
Ηδη έχουμε τα αποτελέσματα του πρώτου ενάμιση χρόνου του Μνημονίου, τα οποία δυστυχώς όσοι τα προέβλεπαν, χαρακτηρίζονταν ακόμα και πριν λίγους μήνες, "Κασσάνδρες", "κινδυνολόγοι" ή ακόμα και υπονομευτές "της πανεθνικής προσπάθειας για τη σωτηρία της πατρίδας" !!.Η πράξη δυστυχώς, τους δικαίωσε και ίσως τους δικαιώσει περισσότερο εάν αποτύχουμε οριστικά. Θα είναι όμως πολύ αργά τότε, για θριαμβολογίες όταν η χώρα θα έχει πεταχτεί στα σκουπίδια. Αυτός ο προβληματισμός, δεν είναι θέμα ρομαντικού και στείρου πατριωτισμού, αλλά συνείδηση πολιτών που θεωρούν τους εαυτούς τους ενεργούς μετόχους του κράτους τους.
Οι δανειστές μας, θέτουν στόχους και ζητούν αποτέλεσμα προκειμένου να προχωρήσουν στον δανεισμό, αλλά ουδόλως δεσμεύονται για το πώς θα επιτευχθούν. Αυτό, είναι δουλειά της κυβέρνησης η οποία οφείλει να εξετάσει εξ αρχής αν το πρόγραμμα μπορεί να το εφαρμόσει ή όχι και να επιλέξει την κατάλληλη αποτελεσματική πολιτική-αν υπάρχει. Οταν η χώρα τέθηκε υπό μια οικονομική κηδεμονία, αποδείχτηκε ότι δεν είχε σταθμίσει το εάν οι ζώντες συντελεστές του ΑΕΠ οι οποίοι το παράγουν, μπορούν να ανταπεξέλθουν στους όρους του Μνημονίου. Είναι σαν να διοικείς μια επιχείρηση και να αναλαμβάνεις ένα project, χωρίς να γνωρίζεις αν οι υπάλληλοί σου μπορούν να το εκτελέσουν. Και η επιχείρηση θα βρεθεί εκτεθειμμένη και το προσωπικό θα έχει αναλωθεί χωρίς λόγο. Αρα, πάνω απ΄όλα μιλάμε για ένα οθέθριο μάνατζμεντ με συνέπειες καταστροφικές, εντός και εκτός της χώρας.
Κάτι ανάλογο έχει συμβεί εδώ στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Και οι συνέπειες εμφανίστηκαν εκκωφαντικά ηχηρές όπως και τα σήματα κινδύνου. Οποιος λοιπόν οραματίζεται πλεονάσματα για τον επόμενο χρόνο επιμένοντας στην ίδια πολιτική, αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη λανθασμένων υπολογισμών που οδηγούν τάχιστα στο αδιέξοδο. Πώς είναι δυνατόν να συγκεντρωθεί πλεόνασμα όταν οι φόροι δεκαπλασιάζονται, η αγοραστική δύναμη εξαφανίζεται και οι αποταμιεύσεις μηδενίζονται; Οσα και να εξαγγέλονται για τους φοροφυγάδες που θα φοβηθούν τους ελέγχους και θα επιστρέψουν στο κράτος τα χρεωστούμενα, πόσο βοηθούν; Οι απανωτές φοβέρες για τους ελέγχους των καταθέσεων και η παρατεινόμενη οικονομική ανασφάλεια, μην ξεχνάμε πόσα κεφάλαια έδιωξαν από τις ελληνικές τράπεζες χωρίς λόγο. Ανησυχούμε μετά γιατί οι τράπεζές μας δεν έχουν επάρκεια ρευστότητας ή για το πώς θα αντέξουν ένα πιθανό κούρεμα του ελληνικού χρέους;
Σίγουρα η σεισάχθεια που θα συγκεντρωθεί από τα ανεπαρκή και κουτσουρεμένα μικρομεσαία εισοδήματα του κόσμου, ή ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, δεν μπορεί να θεωρείται "πλεόνασμα" από λογικούς ανθρώπους. Αρα και οι προοπτικές σταθερής απομείωσης του ελλείματος, προς όφελος του ελληνικού κράτους, σε ποιά βάση στηρίζονται; Εφ΄ όσον οι ισχύουσες συνθήκες καθιστούν οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης προς όφελος της Ελλάδας απαγορευτική, η αισιοδοξία δεν έχει θέση. Εκτός εάν η "σωτηρία¨" της χώρας, ενδιαφέρει τους δανειστές μέχρις ότου λάβουν εντόκως τα δανεικά τους...
Θα πρέπει να είναι ήδη γνωστό ότι τα μέτρα που τείνουν να εξαθλιώσουν τους Ελληνες, προκειμένου να" επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι" που μας δεσμεύουν, απέτυχαν ήδη. Οι εταίροι μας έχουν θέσει στενούς περιορισμούς στα χρονοδιαγράμματα και απαρέγκλιτα μεγέθη ως προς τους στόχους, ενώ οι ίδιοι ομολογούν πως η συνταγή ήταν λάθος...
Και όμως, τα μέτρα που ζητούνται πιεστικά από την τρόικα, εκτός από επώδυνα είναι καταστροφικά και για τον βασικό στόχο, δηλαδή την δημοσιονομική μας σταθεροποίηση. Διότι, βάσει της απλής λογικής, "η σωτηρία της πατρίδας" και η "αντίπερα όχθη της ευημερίας", κάθε άλλο παρά επιτυγχάνονται έτσι. Οταν όλα σχεδιάζονται με πανικό, η προχειρότητα συναγωνίζεται την επικινδυνότητα, πράγμα που επιβεβαιώνεται ακόμα και με τις πλέον επιφανειακές εκτιμήσεις. Και όπως γνωρίζουμε, ο κακός σχεδιασμός μιας δουλειάς, βγάζει τα προβλήματα στην εκτέλεσή της...
Ηδη έχουμε τα αποτελέσματα του πρώτου ενάμιση χρόνου του Μνημονίου, τα οποία δυστυχώς όσοι τα προέβλεπαν, χαρακτηρίζονταν ακόμα και πριν λίγους μήνες, "Κασσάνδρες", "κινδυνολόγοι" ή ακόμα και υπονομευτές "της πανεθνικής προσπάθειας για τη σωτηρία της πατρίδας" !!.Η πράξη δυστυχώς, τους δικαίωσε και ίσως τους δικαιώσει περισσότερο εάν αποτύχουμε οριστικά. Θα είναι όμως πολύ αργά τότε, για θριαμβολογίες όταν η χώρα θα έχει πεταχτεί στα σκουπίδια. Αυτός ο προβληματισμός, δεν είναι θέμα ρομαντικού και στείρου πατριωτισμού, αλλά συνείδηση πολιτών που θεωρούν τους εαυτούς τους ενεργούς μετόχους του κράτους τους.
Οι δανειστές μας, θέτουν στόχους και ζητούν αποτέλεσμα προκειμένου να προχωρήσουν στον δανεισμό, αλλά ουδόλως δεσμεύονται για το πώς θα επιτευχθούν. Αυτό, είναι δουλειά της κυβέρνησης η οποία οφείλει να εξετάσει εξ αρχής αν το πρόγραμμα μπορεί να το εφαρμόσει ή όχι και να επιλέξει την κατάλληλη αποτελεσματική πολιτική-αν υπάρχει. Οταν η χώρα τέθηκε υπό μια οικονομική κηδεμονία, αποδείχτηκε ότι δεν είχε σταθμίσει το εάν οι ζώντες συντελεστές του ΑΕΠ οι οποίοι το παράγουν, μπορούν να ανταπεξέλθουν στους όρους του Μνημονίου. Είναι σαν να διοικείς μια επιχείρηση και να αναλαμβάνεις ένα project, χωρίς να γνωρίζεις αν οι υπάλληλοί σου μπορούν να το εκτελέσουν. Και η επιχείρηση θα βρεθεί εκτεθειμμένη και το προσωπικό θα έχει αναλωθεί χωρίς λόγο. Αρα, πάνω απ΄όλα μιλάμε για ένα οθέθριο μάνατζμεντ με συνέπειες καταστροφικές, εντός και εκτός της χώρας.
Κάτι ανάλογο έχει συμβεί εδώ στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Και οι συνέπειες εμφανίστηκαν εκκωφαντικά ηχηρές όπως και τα σήματα κινδύνου. Οποιος λοιπόν οραματίζεται πλεονάσματα για τον επόμενο χρόνο επιμένοντας στην ίδια πολιτική, αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη λανθασμένων υπολογισμών που οδηγούν τάχιστα στο αδιέξοδο. Πώς είναι δυνατόν να συγκεντρωθεί πλεόνασμα όταν οι φόροι δεκαπλασιάζονται, η αγοραστική δύναμη εξαφανίζεται και οι αποταμιεύσεις μηδενίζονται; Οσα και να εξαγγέλονται για τους φοροφυγάδες που θα φοβηθούν τους ελέγχους και θα επιστρέψουν στο κράτος τα χρεωστούμενα, πόσο βοηθούν; Οι απανωτές φοβέρες για τους ελέγχους των καταθέσεων και η παρατεινόμενη οικονομική ανασφάλεια, μην ξεχνάμε πόσα κεφάλαια έδιωξαν από τις ελληνικές τράπεζες χωρίς λόγο. Ανησυχούμε μετά γιατί οι τράπεζές μας δεν έχουν επάρκεια ρευστότητας ή για το πώς θα αντέξουν ένα πιθανό κούρεμα του ελληνικού χρέους;
Σίγουρα η σεισάχθεια που θα συγκεντρωθεί από τα ανεπαρκή και κουτσουρεμένα μικρομεσαία εισοδήματα του κόσμου, ή ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας, δεν μπορεί να θεωρείται "πλεόνασμα" από λογικούς ανθρώπους. Αρα και οι προοπτικές σταθερής απομείωσης του ελλείματος, προς όφελος του ελληνικού κράτους, σε ποιά βάση στηρίζονται; Εφ΄ όσον οι ισχύουσες συνθήκες καθιστούν οποιαδήποτε προοπτική ανάπτυξης προς όφελος της Ελλάδας απαγορευτική, η αισιοδοξία δεν έχει θέση. Εκτός εάν η "σωτηρία¨" της χώρας, ενδιαφέρει τους δανειστές μέχρις ότου λάβουν εντόκως τα δανεικά τους...
-1-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
Δελτίο Τύπου της ΕΣΕΕ για τη μείωση του Δείκτη Κύκλου Εργασιών στο Εμπόριο για το 2011
Ημ/νία Δημοσίευσης: 01/02/2012
«Σοβαρή ανησυχία για τις αντοχές της αγοράς, προκαλεί στην ΕΣΕΕ η ανακοίνωση του Δείκτη Κύκλου Εργασιών στο Εμπόριο για το 2011»
Η ΕΣΕΕ αναλύοντας τα στοιχεία της μείωσης της κατανάλωσης των ελληνικών νοικοκυριών το 2011 κατά -6,2% και τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας για περαιτέρω μείωση της καταναλωτικής δαπάνης το 2012 κατά -4,3%, προειδοποιεί την κυβέρνηση και τους δανειστές μας ότι σύντομα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στην Ελλάδα συνθήκες απόλυτης «φτώχειας».
Τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) σχετικά με το Δείκτη Κύκλου Εργασιών (ΔΚΕ) και το Δείκτη Όγκου στο Λιανικό Εμπόριο για το Νοέμβριο 2011 είναι ενδεικτικά της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στο λιανικό εμπόριο το τελευταίο διάστημα. Συγκεκριμένα, ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών στο Λιανικό Εμπόριο, μη συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων, σημείωσε πτώση κατά 5,2%, σε σχέση με το Νοέμβριο του 2010, ενώ το αντίστοιχο μέγεθος συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων υποχώρησε κατά 6,3%. Στο διάστημα Ιανουάριος/Νοέμβριος 2011 ο Δείκτης Κύκλου Εργασιών, χωρίς τα καύσιμα, συρρικνώθηκε κατά 7,6% έναντι του αντίστοιχου διαστήματος για το 2010, ενώ με τα καύσιμα η πτώση ήταν της τάξης του 6,8%.
Η εικόνα αυτή είναι εντελώς απογοητευτική και προκαλεί έντονους προβληματισμούς για το μέλλον του εμπορίου. Με εξαίρεση την κατηγορία των Πολυκαταστημάτων, όπου ο ΔΚΕ σημείωσε μικρή άνοδο κατά 2,6% για το διάστημα Ιανουαρίου - Νοεμβρίου, σε όλες τις άλλες κατηγορίες ο ΔΚΕ υποχώρησε σημαντικά. Στους πιο παραδοσιακούς κλάδους του εμπορίου η πτώση διαμορφώθηκε σε διψήφιο αριθμό:
Δείκτης
Κύκλου εργασιών
Δείκτης όγκου
Καταστημάτων Ένδυσης & Υπόδησης (-20,0%) (-19,0%)
Καταστήματα επίπλων - ηλεκτρικών ειδών-οικιακού εξοπλισμού (-17,1%) (-15,7%)
Καταστήματα τροφίμων, ποτών και καπνού (-11,3%) (-14,5%)
Καταστήματα φαρμακευτικών - καλλυντικών (-11,3%) (-9,0%)
Μια πιο αξιόπιστη εικόνα μπορεί να προκύψει από το Δείκτη Όγκου (ΔΟ), αφού αφαιρεί από το Δείκτη Κύκλου Εργασιών την επίδραση του πληθωρισμού. Έτσι, ο ΔΟ μη συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων μειώθηκε κατά 6,6% σε σχέση με το Νοέμβριο του 2010, ενώ με τα καύσιμα η πτώση ήταν 8,9%. Για την περίοδο Ιανουάριος/Νοέμβριος 2011 ο όγκος των λιανικών πωλήσεων έπεσε κατά 8,6% χωρίς και 9,9% με τα καύσιμα.
-2-
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και μετά την αφαίρεση της επίδρασης των τιμών, οι επιπτώσεις της οικονομικής ύφεσης, της δημοσιονομικής προσαρμογής και των πολιτικών τύπου μνημονίου στο λιανικό εμπόριο είναι εξαιρετικά αρνητικές. Η κατανάλωση την περίοδο από τις αρχές του 2011 μέχρι το Νοέμβριο συρρικνώθηκε σημαντικά με τους καταναλωτές να περιορίζουν τις αγορές στα απολύτως αναγκαία. Τα καταστήματα ένδυσης και υπόδησης δέχθηκαν το μεγαλύτερο βάρος της επιβληθείσης λιτότητας βλέποντας το ΔΟ να υποχωρεί κατά 19,0%, ενώ ακολούθησαν τα Καταστήματα Καυσίμων και Λιπαντικών αυτοκινήτων, τα καταστήματα επίπλων-ηλεκτρικών ειδών-οικιακού εξοπλισμού, τα καταστήματα τροφίμων και ποτών και τα καταστήματα φαρμακευτικών-καλλυντικών. Είναι γεγονός ότι ο κλάδος ένδυσης υπόδησης χαρακτηρίζεται από ελαστική ζήτηση, αλλά η μεγάλη πτώση κατά 15,8% στα καύσιμα και στα λιπαντικά αυτοκινήτων που χαρακτηρίζονται από ανελαστική ζήτηση προκαλεί μεγάλη εντύπωση.
Αυτή η παρατήρηση σε συνδυασμό με την υποχώρηση κατά 3,3% του ΔΟ στα μεγάλα καταστήματα τροφίμων (παράλληλα με πρωτοφανή ανεργία, πτώση των καταθέσεων, καθυστερήσεις στις πληρωμές κ.ά.) φανερώνει πως πλέον οι καταναλωτές έχουν εξαντλήσει τις δυνατότητές τους και έχουν περιορίσει τις δαπάνες τους στα απολύτως αναγκαία. Η καταναλωτική συμπεριφορά, που διαπιστώσαμε κατά την διάρκεια του 2011, τείνει να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, οδηγεί σε αδιέξοδο, ανακυκλώνει την ύφεση και προκαλεί φτώχεια.
Ταυτόχρονα, η ανύπαρκτη ρευστότητα και η μηδενική ροή χρηματοδότησης ιδιωτών, επιχειρήσεων και επαγγελματιών έχουν στην κυριολεξία «νεκρώσει» την αγορά. Το σύνολο του τραπεζικού δανεισμού νοικοκυριών και επιχειρήσεων το Δεκέμβριο του 2011 υποχώρησε στα 248,5 δις, από τα 257,8 δις του Δεκεμβρίου του 2010. Από το σύνολο των οφειλών του ιδιωτικού τομέα τα 135,5 δις είναι επιχειρηματικά δάνεια και τα 113 δις είναι δάνεια των ελληνικών νοικοκυριών, ενώ τα επισφαλή δάνεια έχουν φτάσει το 15% των χορηγήσεων, δηλαδή πάνω από 37 δις. Αναμένεται ότι μέσα στο 2012 η πιστωτική επέκταση στο εμπόριο θα επιβραδυνθεί ακόμα περισσότερο από το -6%, του Δεκεμβρίου του 2011, κυρίως λόγω της έλλειψης απαραίτητης ρευστότητας από τις τράπεζες.
Η υψηλή ανεργία, οι συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η υπερφορολόγηση, οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα, τα καύσιμα, οι αυξήσεις στη στέγαση και ιδιαίτερα στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, αλλά και οι δανειακές υποχρεώσεις, έχουν περιορίσει ασφυκτικά τον προϋπολογισμό της μέσης ελληνικής οικογένειας και έχουν αναγκάσει περίπου 1.000.000 νοικοκυριά να συρρικνώσουν τις καταναλωτικές δαπάνες τους κάτω από τα όρια της αξιοπρέπειάς τους.
H μείωση της κατανάλωσης, σημαίνει μείωση του τζίρου, μείωση της φορολογητέας ύλης, μείωση των δημόσιων εσόδων, μείωση των εργοδοτών κατά 60.000 και των εργαζομένων στο εμπόριο, κατά τουλάχιστον 100.000 μέσα στο 2012.
http://www.esee.gr/
«Ακόμα και με δραχμή οι Έλληνες δεν θα πεινάσουν»
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μας πείθουν και πολύ οι ισχυρισμοί του προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ, Τζανέτου Καραμίχα, ωστόσο, τις αναπαράγουμε για να πάρουμε όλοι κουράγιο… Ο Καραμίχας αντέκρουσε τις φήμες που κυκλοφορούν ότι οι αγρότες στην Ελάδα είναι «άχρηστοι» και δεν παράγουν. Ο αγροτικός κλάδος, όπως εξήγησε, είναι ιδιαίτερα δυναμικός και μπορεί να τρέξει ακόμα πιο γοργά εάν υιοθετηθεί και εφαρμοστεί μια σωστή αγροτική πολιτική.
Βάσει δε μελέτης, που παρουσιάστηκε, το ποσοστό αυτάρκειας της χώρας μας σε μια σειρά βασικών αγροτικών, διατροφικών προϊόντων φυτικής και ζωικής παραγωγής διαμορφωνόταν κατά μέσο όρο στο 94% το 2010. Στη φυτική παραγωγή, όπως προκύπτει η αυτάρκεια είναι 99% κατά μέσο όρο και διαφοροποιείται μεταξύ επιμέρους κατηγοριών προϊόντων, όπως τα δημητριακά όπου η αυτάρκεια ανέρχεται στο 82% περίπου, το μικρότερο ποσοστό εντοπίζεται στο μαλακό στάρι (32%) και το υψηλότερο στο ρύζι (171%).
Στα εσπεριδοειδή τη μεγαλύτερη αυτάρκεια παρουσιάζουν τα πορτοκάλια (167%), ενώ στα λεμόνια περιορίζεται στο 67%. Στα φρούτα η αυτάρκεια παραμένει υψηλή (128%), ενώ χαμηλή διαπιστώνεται στον κλάδο των οσπρίων (39%). Στη ζωική παραγωγή το ποσοστό αυτάρκειας ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%. Στο κρέας καταγράφεται αυτάρκεια 56%, με το μικρότερο ποσοστό στο βόειο κρέας (30% και το υψηλότερο στο αιγοπρόβειο (94%). Στην κατηγορία των γαλακτοκομικών-τυροκομικών προϊόντων, η φέτα με ποσοστό αυτάρκειας 147% υπερβαίνει το μέσο όρο της κατηγορίας, που κυμαίνεται στο 80%. Στο μέλι και στα αυγά, καταγράφεται ποσοστό αυτάρκειας 92% και 91% αντίστοιχα.
http://www.defence-point.gr/news/?p=35800
Τα στατιστικά στοιχεία, απλώς επιβεβαιώνουν μια κατάσταση που δεν κρύβεται πλέον με τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσως μάλιστα οι αριθμοί να είναι και κατώτεροι ως ενδεικτικά της, γιατί η πραγματικότητα είναι χειρότερη. Η ανεργία, είναι οπωσδήποτε μεγαλύτερη απ΄ότι καταγράφεται, ας πούμε.
Για να γραφτείς στον ΟΑΕΔ, πρέπει πρώτα να σε έχουν απολύσει, άρα να έχεις προυπηρεσία. Πόσοι όμως δεν έχουν εργασία ή έχουν εργασία εποχιακή, μαύρη; Ολοι αυτοί είναι εκτός λίστας ανέργων.
Ελίνα