Ένα βασικό σενάριο, που φαίνεται να εξετάζουν οι Τούρκοι και είναι και το πιο ορατό, είναι η ενίσχυση της παρουσίας των πολεμικών τους πλοίων στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κύπρου. Θα επιχειρήσουν να διαμορφώσουν κλίμα έντασης, το οποίο βαθμηδόν θα κλιμακώνουν. Θα πραγματοποιούν ναυτικές ασκήσεις ενώ φαίνεται ότι θα προχωρήσουν και σε σεισμικές έρευνες σε κυπριακά οικόπεδα (εκείνα τα οποία θεωρούν ότι «βρίσκονται στην περιοχή τους»). Είναι σαφές πως μια έντονη κινητικότητα στην περιοχή θα προκαλέσει και τις παρεμβάσεις των διάφορων τρίτων. Επειδή θα συμπέσουν οι κινήσεις αυτές και με τις έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και το δεύτερο κύκλο αδειοδότησης για τα υπόλοιπα οικόπεδα, οι παρεμβάσεις θα προέλθουν και από τις ΗΠΑ αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πώς θα αποτρέψουν την Άγκυρα να συνεχίσει την κλιμάκωση των προκλήσεων; Με τη συνήθη πρακτική των ανταλλαγμάτων, που συνήθως αφορούν στο Κυπριακό. Όμως, είναι πρόδηλο ότι εκείνο που θα επιδιώξουν οι Τούρκοι με την πρόκληση έντασης, είναι πρωτίστως να αποσυντονίσουν τη Λευκωσία, που θα ασκεί την Προεδρία της Ε.Ε. και να την αποπροσανατολίσουν.
Ένα άλλο σενάριο είναι αυτό των κινήσεων, που ήδη γίνονται και αφορούν τη βαθμηδόν αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Είναι προφανές ότι επανέρχεται το θέμα του απευθείας εμπορίου, το οποίο θα θέσουν πιο πιεστικά σε περίπτωση αδιεξόδου. Δεν είναι τυχαίο, που στις επαφές τους οι Τούρκοι σημειώνουν πως «δεν θέλουν αναγνώριση» του ψευδοκράτους, αλλά άρση της «απομόνωσης». Κι αυτό θα γίνει, όπως εξηγούν, με τις απευθείας συναλλαγές, οι οποίες έχουν περισσότερο πολιτική σημασία παρά οικονομική.
Το θέμα της Αμμοχώστου με τη δημοσιοποίηση του σεναρίου στον τουρκικό Τύπο, έχασε το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Το στοιχείο του αιφνιδιασμού λειτούργησε τον Απρίλιο του 2003 με το άνοιγμα των κατοχικών οδοφραγμάτων για τη μερική άρση των όρων διακίνησης ένθεν και ένθεν της γραμμής Αττίλα. Όπως πληροφορούμαστε, το θέμα της Αμμοχώστου φαίνεται ότι βρίσκεται ανάμεσα στις επιλογές της Άγκυρας, παρόλο που διαχρονικά θεωρείτο ως το τελευταίο χαρτί πριν από μια συμφωνία. Με το άνοιγμα της Αμμοχώστου, υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση και η πρόσκληση προς τους Ε/Κ να εγκατασταθούν υπό όρους ( να είναι ιδιοκτήτες και όχι κληρονόμοι, να κάνουν αιτήσεις που θα εξετασθούν από «αρμόδια επιτροπή» κ.λπ.), οι Τούρκοι θέλουν να κερδίσουν χρόνο και εντυπώσεις. Θα αλλάξουν την ατζέντα των συζητήσεων και δεν θα κουρασθούν να πείσουν τους ξένους ότι «τους δίνουμε την Αμμόχωστο κι αυτοί δεν τη θέλουν». Κι αυτό παρόλο που ουσιαστικά δεν θα συνιστά επιστροφή της Αμμοχώστου η κίνησή τους, αλλά να ανοίξουν ουσιαστικά το δρόμο για τον εποικισμό της κατεχόμενης περίκλειστης περιοχής της πόλης. Με βάση και τη διαχείριση που έγινε από την ελληνοκυπριακή πλευρά, είναι προφανές ότι τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν δεν αξιοποιούνται, μπαίνουν στο ράφι και δεν λαμβάνονται υπόψη.
Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ πλευρά τα τελευταία χρόνια κινείται έντονα στο διεθνές πεδίο αναζητώντας έναν αναβαθμισμένο ρόλο. Τούρκοι αξιωματούχοι συμμετέχουν σχεδόν σε όλες τις διεθνείς συνάξεις και επιδιώκουν να διαδραματίζουν με παρεμβάσεις τους ρόλο στα τεκταινόμενα. Τους σχεδιασμούς τους αυτούς τους ενισχύουν με οικονομική βοήθεια που προσφέρει η χώρα προς διάφορα κράτη, τα οποία έχουν ανάγκη. Όπως πληροφορούμαστε, η Άγκυρα έστειλε σε Αίγυπτο, Τυνησία και Σομαλία, βοήθεια ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων για κάθε χώρα χωριστά. Είναι προφανές ότι τούτο ενισχύει τις σχέσεις της με τις κυβερνήσεις των κρατών αυτών, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί και κανάλια εξάρτησης και ενισχύει την επιρροή της.
ΟΖΕΡΣΑΪ «Οι Ε/Κ ό,τι σου δίνουν με το δεξί, το παίρνουν με το αριστερό»
Τούτο διαφάνηκε ακόμη μια φορά και κατά την τελευταία συνάντηση της περασμένης Πέμπτης. Παρουσιάσθηκε να συζητά, για παράδειγμα, τις γεφυρωτικές προτάσεις των Ηνωμένων Εθνών για το περιουσιακό, πλην όμως την ίδια ώρα έθετε «θέσεις αρχής», που έκλειναν επί της ουσίας το δρόμο για διάλογο.
Ενδεικτικό της συμπεριφοράς του ήταν και οι υποδείξεις προς τους αξιωματούχους των Ηνωμένων Εθνών για τη στάση των Ε/Κ: «Οι Ελληνοκύπριοι αυτό που σου δίνουν με το δεξί, σου το παίρνουν με το αριστερό». Αναφερόταν σε διάφορες ιδέες που έπαιρναν και έφερναν τα Ηνωμένα Έθνη μεταξύ των δύο πλευρών, στη διάρκεια του πήγαινε-έλα που εγκαινίασαν ως πρακτική για να γεφυρώσουν τις διαφορές των δύο πλευρών στο περιουσιακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.