…Και πώς η Γερμανία θα καταλήξει να πυροβολεί τον εαυτό της στο πόδι. «Ένας φουτουριστικός μύθος με ηθικό δίδαγμα για εκείνους που θέλουν την Αθήνα έξω από το ευρώ», από τον επικεφαλής οικονομολόγο της HSBC, Stephen King.
«Στα τέλη του 2015, η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να κοιτάξει πίσω στα πρόσφατα επιτεύγματά της με κάποια ικανοποίηση. Ο έξω κόσμος, κάποτε τόσο απογοητευμένος με την Αθήνα, έβλεπε τώρα τη χώρα σαν την ‘ελληνικήτίγρη’. Το χρηματιστήριό της, που είχε πέσει κατά 90% από τα υψηλά του 2007 έως τους πρώτους μήνες του 2013, επέστρεφε δυναμικά. Το κόστος δανεισμού, κάποτε στη στρατόσφαιρα των αγορών, ήταν πολύ χαμηλότερο από εκείνο της Ιταλίας ή της Ισπανίας. Και ενώ η ανάπτυξη δεν έφτανε σε διψήφιους αριθμούς, η Ελλάδα ανταγωνιζόταν την Κίνα και την Ινδία», κάπως έτσι ξεκινά την αφήγησή του ο King.
«Έχοντας διακόψει τους δεσμούς της με την Ευρώπη, ως απάντηση σε αυτό που έμεινε γνωστό ως ‘η καταστροφή’, το μέλλον της Ελλάδας φάνταζε τώρα βέβαιο, αντανακλώντας τις σχέσεις της με τις πιο δυναμικές οικονομίες του κόσμου. Έστω και εάν οι πρώην Ευρωπαίοι εταίροι της γύρισαν την πλάτη, η Ελλάδα είχε βρει νέες πηγές οικονομικής στήριξης, μετη βοήθεια των Ρώσων με τις βαθιές τσέπες –οι οποίοι σχεδίαζαν να φτιάξουν ένα μεγάλο τερματικό σταθμό φυσικού αερίου στη Θεσσαλονίκη, στο τέλος ενός νέου αγωγού- και των Κινέζων».
Όπως περιγράφει ο King, η Κίνα έδειξε τον ενθουσιασμό της για καθετί ελληνικό: Από το λιμάνι του Πειραιά έως το ελληνικό ελαιόλαδο.
Η απόφαση της Ελλάδας να φύγει από το ευρώ και να υιοθετήσει τη νέα δραχμή πάρθηκε με βαριά καρδιά και έμοιαζε αρχικά με καταστροφή: Το νέο νόμισμα έχασε το 50% της αξίας του και η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 8% ακόμα, με την τραπεζική κρίση να κινείται από το κακό στο χειρότερο.
Όμως, με την επιβολή περιορισμών στη διακίνηση κεφαλαίων και στην ισοτιμία, η Ελλάδα μπόρεσε να αποκοπεί από τις μεταβολές των διεθνών αγορών και σε λίγους μήνες, η οικονομική κατάρρευση είχε διακοπεί.
Υπήρξαν πληθωριστικοί κίνδυνοι, λόγω των ακριβών εισαγόμενων προϊόντων, όμως, χωρίς τους ξένους δανειστές στον ορίζοντα, η ελληνική κυβέρνηση έπεισε τους Έλληνες ότι η λιτότητα και ο περιορισμός των μισθών ήταν αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. «Μέσα σε μήνες, υπήρξαν σημάδια μιας εξαγωγικής ανάκαμψης. Η οικονομία έβρισκε σιγά μια νέα ισορροπία».
Και αυτή ήταν μόνο η αρχή. Με την κατάρρευση του νομίσματός της και την τελική αναδιάρθρωση του χρέους της, η Ελλάδα είχε γίνει ένας ελκυστικός προορισμός επενδύσεων για όσους ήθελαν μία πύλη εισόδου στις πιο δυναμικές οικονομίες του πλανήτη.
Και καθώς οι ξένες επενδύσεις έρχονταν, οι αντιδράσεις των συνδικάτων κατέρρευσαν, αφού κανείς δεν μπορούσε να αγνοήσει την ξαφνική μείωση της ανεργίας.
«Η Ευρώπη κοίταζε αυτή την αναγέννηση με ένα μείγμα ζήλειας και τρόμου. Οι πολιτικοί είχαν κατ΄ επανάληψη προειδοποιήσει την Ελλάδα για το κόστος της εξόδου από την Ευρωζώνη και την ΕΕ, και όμως, φαίνεται ότι αυτήείχε βγει ισχυρότερη».
Εν τω μεταξύ, η Γερμανία εξακολουθούσε να απαιτεί λιτότητα από την Ισπανία και την Ιταλία. Η διαφορά ανάμεσα στην ελληνική επιτυχία και την αποτυχία της Ισπανίας και της Ιταλίας ήταν τόσο εμφανής, ώστε και άλλοι Ευρωπαίοι άρχισαν να απαιτούν και τη δική τους διαφυγή από την Ευρωζώνη.
Το να διώξει την Ελλάδα από το ευρώ είχε αποδειχθεί λάθος για την Γερμανία. Το μεγάλο ρίσκο της Merkel είχε αποτύχει: Στην προσπάθειά της να τιμωρήσει την Ελλάδα, είχε βρεθεί ενώπιον μιας δύσκολης επιλογής: Έπρεπε να δημιουργήσει μια δημοσιονομική ένωση ή να προκαλέσει τεράστια νομισματική αναταραχή. Το Βερολίνο στόχευε στην Ελλάδα, αλλά είχε πυροβολήσει τον εαυτό του στο πόδι.
Ο King ξεκαθαρίζει ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν μια φανταστική ιστορία. «Όμως, η ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να φύγει και ότι όλα θα πάνε καλά για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, είναι σίγουρα λανθασμένη. Η έξοδος μπορεί να είναι τελικά η απάντηση στις δυσκολίες της Ελλάδας, όμως, το τι θα γίνει με όλους τους άλλους μένει ένα αναπάντητο ερώτημα», καταλήγει ο έγκυρος οικονομολόγος.
Αν υπήρχε περίπτωση να ανακάμψει η οικονομία,και επομένως η χώρα,με όλα όσα συνέβησαν,τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΛΑ,όταν βλέπουν και οι τυφλοί ακόμη ότι όσο περισσότερο διανύουμε απο τη διαδρομή που μας χάραξαν,τόσο η η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται,και η κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όρια της,ε τότε το λιγότερο που ωφείλουμε να κάνουμε είναι να προβληματιστούμε.
Η ευρωζώνη καταρέει,έχει ήδη γονατίσει,το θέμα είναι ΠΟΤΕ θα είναι καλύτερα να αποχωρήσουμε.
Τώρα,και να περισώσουμε ότι μπορούμε,ή αργότερα,που θα καταρεύσει το ευρωπαικό οικοδόμημα και θα πέσει στα κεφάλια μας;
Ποιός θα πίστευε ότι η Σοβιετική Ένωση θα καταρεύσει πρίν συμβεί;
Τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε,και να το λένε με τόση βεβαιότητα ότι η ΕΕ θα επιβιώσει;
Κατά τη γνώμη μου,Γαλλία και Γερμανία,όπως και κάποιες άλλες μικρότερες χώρες,έχουν κάνει ήδη κινήσεις για το ενδεχόμενο αυτό.
Αλλά να θυμόμαστε ένα πράγμα,όταν και αν καταρεύσει η ευρωζώνη,οι συνθήκες επιστροφής στα εθνικά νομίσματα θα είναι ΠΟΛΥ χειρότερες.
Η κατάρευση της Σοβιετικής Ένωσης θα μοιάζει με video game σε σχέση με εκείνη της ΕΕ.
Χρήστο, οι προβληματισμοί που αναφέρεις για την ΕΕ και την ευρωζώνη, είναι πολύ λογικοί. Τα έχουμε κουβεντιάσει αυτά και άλλες φορές. Αλλά δεν είμαι σίγουρη για ένα. Εχουν πράγματι καταλάβει και προετοιμάζονται, η Γαλλία και η Γερμανία; Η θα σκάσει το κανόνι και θα τρέχουμε όλοι σαν παλαβοί τότε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά το ερώτημα που θα έπρεπε να μας καίει περισσότερο κι΄απ΄αυτό, είναι το άλλο. ΕΜΕΙΣ έχουμε κάποια προετοιμασία, έστω στοιχειώδη για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, ανά πάσα στιγμή;
Εχουμε υπόψη κάποιο σχέδιο προστασίας των υποδομών μας; Η στριφογυρίζουμε σαν ζόμπι, ευάλωτοι συνεχώς στους αιφνιδιασμούς και...εκβιασμούς;
Τι να σου πώ, ποτέ μου δεν είχα φανταστεί τέτοιο ευρωπαικό χάλι.
Ελίνα
Ελίνα,προσωπικά είμαι βέβαιος ότι προετοιμάζονται,αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα το παραδεχτούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς είναι τα πράγματα έτσι,που όποιος αποτολμήσει μια πρόβλεψη για το άμεσο μέλλον,θα χαρακτηριστεί κινδυνολόγος.
Προσωπικά,τα βλέπω όλα με βάση τις πιθανότητες.
Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν πολύ αυξημένες πιθανότητες να ξεσπάσει και ένας μεγάλος πόλεμος στην ευρύτερη περιοχή μας(Βαλκάνια-Αν.Μεσόγειος).
Εγώ έτσι όπως βλέπω τα πράγματα θεωρώ ότι σύντομα θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε και την κατάρευση της ευρωζώνης και ένα γενικευμένο πόλεμο μεταξύ ανεπτυγμένων χωρών,και όχι τριτοκοσμικών όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.
Σε κάθε περίπτωση,η Ελλάδα θα πρέπει να προετοιμαστεί εξασφαλίζοντας το μέγιστο βαθμό επάρκειας σε μια σειρά απο βασικά προιόντα.
Τέλος,όσο σκληρό ή ακραίο και αν ακούγεται,η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις πρέπει να αποσυμφορηθούν.
Φτάσαμε και συνεχίζουμε να είμαστε στο κατώφλι της ολικής χρεοκοπίας και η Αθήνα έχει 4-5 εκατομμύρια κατοίκους,χώρια τους λαθρομετανάστες.
Είναι υπεύθυνο αυτό; Τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι αν επιβεβαιωθούν οι χειρότερες προβλέψεις;
Αν και δεν τα έζησα,γνωρίζω ότι υπήρξε εποχή που τα κάρα του δήμου Αθηνών μάζευαν νεκρούς απο τους δρόμους της πόλης,και ας κάτσει ο καθένας μας να αναρωτηθεί πόσο απίθανο μπορεί να είναι μια τραγική επανάληψη της ιστορίας.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ,η χώρα έχει φτάσει στο σημείο αυτό που θα ήταν μεγάλο λάθος να συνεχίσουμε να αρνούμαστε την πραγματικότητα,όσο αποκρουστική και αν είναι.
Και τα γράφω αυτά,γνωρίζοντας ότι κάποιοι θα με θεωρήσουν κινδυνολόγο,αλλά το να πέφτουμε απο τα σύννεφα έχει καταντήσει εθνικό μας σπόρ,και σίγουρα δεν μας έχει βγεί σε καλό.
Κοίτα Χρήστο, η φοβία να χαρακτηρίζουν "κινδυνολογία" τον φωτισμό της αλήθειας, μάλλον δεν πρέπει να έχει πλέον τόπο.Δεν χωράνε δύο μέτρα και δύο σταθμά, όταν μας επέβαλαν τέτοιες καταδίκες, υπό το δόγμα του σόκ και την απειλή της χρεωκοπίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ που φτάσαμε, τα μισόλογα είναι ό,τι χειρότερο. Είναι σαν τον κακό γιατρό που αποφεύγει να πεί όλη την αλήθεια στον ασθενή, κι΄ας ξέρει ότι με το να του την κρύβει, κινδυνεύει να μη θεραπευτεί σωστά.
Το τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, το έχουμε καταλάβει, αλλά δυστυχώς άλλοι αυτή τη στιγμή έχουν στα χέρια τους το μαχαίρι και το καρβέλι.
Για το άλλο που λές με τη Γαλλία-Γερμανία, δεν είμαι σίγουρη αν έχουν αντιληφθεί όλες τις διαστάσεις του προβλήματος με τις προεκτάσεις του. Κι΄αν τα πράγματα εξελιχθούν όπως τα λές λόγω του επικρατούντος αναβρασμού στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, τότε είναι τρελλοί οι Ευρωπαίοι και μας χτυπούν σαν χταπόδι; Δεν έχουν καταλάβει την κομβική σημασία της γεωστρατηγικής μας θέσης και όλα τα άλλα, που λίγο-πολύ είναι γνωστά;
Ελίνα
Στόχος των Αμερικανών είναι η διάλυση της ΕΕ την κατάλληλη στιγμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Αμερικανοί γνωρίζουν ότι είναι πιθανό να εμπλακούν σε μεγάλο πόλεμο.
Το πρόβλημα τους είναι ότι οι Ευρωπαίοι,για πολλούς λόγους,δύσκολα θα ακολουθήσουν.
Αν η ΕΕ καταρεύσει τότε όλοι σχεδόν θα πέσουν στην αγκαλιά των ΗΠΑ με πολύ λιγότερα ανταλλάγματα.
Θυμήσου μόνο πόσα ανταλλάγματα αναγκαζόντουσαν να δίνουν οι Αμερικανοί για να συμμετάσχουν και οι Ευρωπαίοι στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν.
Θυμήσου και πόσο απρόθυμα συμμετείχαν,και με πόσο λίγες δυνάμεις.
Σκέψου μόνο,αν παραμείνει ενωμένη η ΕΕ,πόσο θα δυσκολευτούν οι κυβερνήσεις τους να πείσουν τους λαούς τους,να συμμετέχουν ενεργά σε ένα μεγάλο πόλεμο στην Αν. Μεσόγειο-Μέση Ανατολή.
Πόσο δύσκολο θα είναι να τους πείσουν να ξοδέψουν τόσα χρήματα και τόσους ανθρώπους και μέσα.
Όταν Ελίνα διαλύσουν την ΕΕ,τότε όλα θα είναι πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο φθηνά για τους Αμερικανούς.
Οι Ευρωπαίοι απο την πλευρά τους,παλεύουν να κρατήσουν έστω τον στενό πυρήνα όσο μπορούν.
ΥΓ
Πάρε ένα χάρτη της Μεσογείου,και θα δείς ότι όλως τυχαίως,όλα σχεδόν τα μεσογειακά κράτη,έχουν και ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα,απο ''εξεγέρσεις'' μέχρι ''χρεοκοπίες''.