Τα τρομοσενάρια και το άδειασμα των ελληνικών τραπεζών

της Ελίνας Γαληνού
Εδώ και ένα περίπου χρόνο, μας πληροφορούσαν ότι θα ξεκινήσει η συνομιλία του ελληνικού κράτους με το ελβετικό, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για τον έλεγχο καταθέσεων των Ελλήνων στο εξωτερικό. Είναι βέβαιο ότι μεγάλα κεφάλαια ρευστού έχουν φύγει από τη χώρα, ιδιαίτερα την τελευταία τριετία, και η Ελβετία δεν ήταν ο μοναδικός προορισμός...
Αυτό όμως, εκτός του ότι επιβεβαιώνει ενδεχόμενους φόβους ορισμένων για ελέγχους-εάν χρωστούν στο κράτος, φοροδιαφεύγουν ή εμπλέκονται σε καταχρήσεις δημοσίου χρήματος, μας δείχνει και μια αλήθεια. Οτι η τρομοκρατία που εξαπολύθηκε από το 2009 και μετά στην Ελλάδα, όσον αφορά την τύχη των καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, ώθησε τα κεφάλαια εκτός χώρας. Κι΄αν όχι εκτός χώρας, τουλάχιστον εκτός ελληνικών τραπεζών, καθώς υπήρξαν πολλοί άνθρωποι που προτίμησαν να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους κατ΄οίκον, παρά να διακινδυνεύσουν να τις χάσουν εντελώς με όλα αυτά που ακουγόντουσαν...
Αυτές οι επιπτώσεις, δεν αφορούν μονάχα τους Ελληνες καταθέτες, αλλά και πιθανούς καταθέτες αλλοδαπούς που είχαν ίσως σκεφτεί να κάνουν κάποιες επενδύσεις στην Ελλάδα εν καιρώ..Οπως ανέφερε άλλωστε και ο πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του στην κα Μέρκελ, "ποιός θα τολμούσε να πλησιάσει για επενδύσεις σε μια χώρα, όταν ακούγονται τόσα σενάρια περί εξόδου της από το ευρώ ή άτακτης χρεωκοπίας της;" Ελπίζουμε οι ταγοί της ευρωζώνης να κατανόησαν επιτέλους ότι με τις επικίνδυνες διαδόσεις τους, πυροβολούν τα ίδια τους τα πόδια τελικά...
Βεβαίως, η τεράστια οικονομική κρίση που μας έπληξε, δεν ευνοούσε το επενδυτικό κλίμα, αλλά αυτό δεν θα είχε απόλυτη σχέση και με την εκροή καταθέσεων, εάν η κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, έδειχνε σταθερότερη και ασφαλέστερη. Με τόσα τρομοσενάρια που ακούστηκαν όμως "περί επιστροφής στη δραχμή" ή τα "περί άγριας φορολόγησης όλων των καταθέσεων ανεξαιρέτως", τι περιμέναμε; Αν αυτά συνεχιστούν και χαθεί η λαική πίστη προς τις τράπεζες, είναι σίγουρο ότι τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα...Θα ήταν πολύ καλύτερο να δοθούν κίνητρα επιστροφής καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, αντί να τρομάζουν κάθε τόσο, όχι μόνο τους ύποπτους αλλά και τους νοικοκυραίους που θέλουν τις οικονομίες τους ασφαλείς.
Μερικά πράγματα που συνέβησαν όμως εδώ στη χώρα μέσα στον τελευταίο χρόνο, ήταν εντελώς αδιανόητα. Από τη μια να δηλώνουμε ανήσυχοι ως προς τις ελληνικές τράπεζες και τις αντοχές τους, ενώ περιμένουμε διακαώς τα χρήματα για την ανακεφαλαίωσή τους ώστε να στηριχτούν. Να υφίσταται η ελληνική κοινωνία όλη αυτήν την άδικη καταπίεση λόγω των σκληρών μέτρων, να έχουν χάσει ένα σωρό ομολογιούχοι μέρος των κεφαλαίων τους λόγω του κουρέματος, για να δεχτούν οι δανειστές να δώσουν το έξτρα πακέτο που θα χρησιμεύσει να στηρίξει τις τράπεζές μας. Και από την άλλη, να έχει δημιουργηθεί εδώ μέσα στη χώρα, ένα φρικτό κομφούζιο που τρόμαζε οποιονδήποτε καταθέτη, άσχετα αν αυτός ήταν φοροφυγάς ή νοικοκύρης. Ηταν σαν να έλεγαν στους Ελληνες καταθέτες, "πάρτε τα λεφτά σας από τις τράπεζες, και όπου φύγει, φύγει.."
Δεν μπορούμε βέβαια να γνωρίζουμε ποιός "λαμπρός" οικονομικός εγκέφαλος επινόησε όλη αυτήν την τρομοθεωρία, που έδιωξε συλλήβδην ένα σοβαρότατο μέρος καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες, δημιουργώντας ευνόητες συνέπειες στην κεφαλαιακή τους επάρκεια. Μπορούμε ωστόσο να υποθέσουμε, πόσοι ωφελήθηκαν απ΄αυτό το κλίμα αταξίας όσον αφορά την ασφάλεια καταθέσεων. Και δεν θα είναι λίγοι, όπως δεν είναι λίγες και οι προμήθειες που πληρώθηκαν στους διάφορους "ταχυδακτυλουργούς" που ανέλαβαν να βγάζουν στο εξωτερικό τις καταθέσεις. Δεν είναι λίγες όμως και οι τράπεζες χωρών της Ευρώπης όπως η Γερμανία, οι οποίες ασφαλώς και θα δέχτηκαν ασμένως να φιλοξενήσουν κεφάλαια προερχόμενα από τις ελληνικές τράπεζες, πράγμα που-εννοείται-αναβάθμιζε την δική τους κεφαλαιακή επάρκεια...
Αλλά ας πούμε ότι δεν μπορούσαμε να ελέγξουμε ακριβώς τι έκαναν οι ξένοι ή πόσο ωφελήθηκαν οι τράπεζές τους. Το θέμα είναι τι έγινε εδώ μέσα στην Ελλάδα, όπου οι αρμόδιες αρχές της, αντί να προστατέψουν τις καταθέσεις των πολιτών της, έκαναν τελικά ό,τι είναι δυνατόν για να σπρώξουν το ρευστό έξω από τις εγχώριες τράπεζες. Υπάρχει κάποια δικαιολογία που να στέκει ως προς αυτό το θέμα, το οποίο έχει εν ολίγοις, προεκτάσεις σχεδόν εγκληματικές;