Μ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Οσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να τερματιστεί αυτό το «πηγαινέλα» των
επικεφαλής της τρόικας από υπουργείο σε υπουργείο, δικαιώθηκαν για ακόμη
μία φορά. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι επιβάλλεται ο ορισμός «εθνικού
διαπραγματευτή», ο οποίος θα ασχολείται αποκλειστικά με τις συζητήσεις
με τους εκπροσώπους των δανειστών. Θα ήταν ευχής έργο εάν η
διαπραγμάτευση διεξαγόταν στις Βρυξέλλες, στο κτίριο της Μόνιμης
Αντιπροσωπείας, και όχι στην Αθήνα.
Γίναμε μάρτυρες της επανάληψης του ίδιου «δράματος» και στην επιθεώρηση του Μαρτίου, και τα ίδια και τα αυτά θα συμβούν και κατά την επιστροφή των «επιθεωρητών». Συσκέψεις επί συσκέψεων, απειλές, εκβιασμοί και στο τέλος θα πληρώσει και πάλι ο λαός. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τους εκπροσώπους των δανειστών αλλά και τους δικούς μου. Οι πρώτοι παίζουν το βιολί, οι δεύτεροι χορεύουν στον ρυθμό των δανειστών και ενώ όλοι γνωρίζουμε πως στο τέλος θα κερδίσει η τρόικα, αναλωνόμαστε -και περισσότερο όλων οι δημοσιογράφοι- στην αναζήτηση λέξεων που θα περιγράψουν την κατάσταση. Το χειρότερο όλων που συμβαίνει είναι ότι στη διάρκεια της επιθεώρησης «δεν κουνιέται φύλλο», υπό την έννοια ότι δεν εργάζεται κανείς για την υλοποίηση του Προγράμματος, επειδή πρέπει οι πάντες να ασχοληθούν με τους δανειστές.
Ενώ εάν ο πρωθυπουργός διόριζε έναν «εθνικό διαπραγματευτή», θα αποφεύγαμε όλο αυτό το παζάρι που διεξάγεται ανά τρίμηνο και το οποίο τραυματίζει την αξιοπιστία του πρωθυπουργού και των αρμοδίων υπουργών και ερεθίζει και εκνευρίζει την κοινωνία, που νιώθει την ταπείνωση που επιβάλλουν οι δανειστές. Ο διορισμός «εθνικού διαπραγματευτή» αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Ταυτόχρονα, θα μπορούσε να ενισχύσει τον θεσμό του αντιπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, ούτως ώστε αυτός, όποιος και αν είναι, να έχει δικαίωμα -κατόπιν εντολών του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών- να προετοιμάζει το έδαφος πριν από την επιθεώρηση. Αυτό που συμβαίνει τώρα, ειδικά η έλλειψη ακόμα και της στοιχειώδους ενημέρωσης, δεν βοηθά την ελληνική υπόθεση. Αντιθέτως, την περιπλέκει και στέλνει λάθος μηνύματα στους δανειστές.
ΕΘΝΟΣ
Οσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να τερματιστεί αυτό το «πηγαινέλα» των
επικεφαλής της τρόικας από υπουργείο σε υπουργείο, δικαιώθηκαν για ακόμη
μία φορά. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι επιβάλλεται ο ορισμός «εθνικού
διαπραγματευτή», ο οποίος θα ασχολείται αποκλειστικά με τις συζητήσεις
με τους εκπροσώπους των δανειστών. Θα ήταν ευχής έργο εάν η
διαπραγμάτευση διεξαγόταν στις Βρυξέλλες, στο κτίριο της Μόνιμης
Αντιπροσωπείας, και όχι στην Αθήνα.Γίναμε μάρτυρες της επανάληψης του ίδιου «δράματος» και στην επιθεώρηση του Μαρτίου, και τα ίδια και τα αυτά θα συμβούν και κατά την επιστροφή των «επιθεωρητών». Συσκέψεις επί συσκέψεων, απειλές, εκβιασμοί και στο τέλος θα πληρώσει και πάλι ο λαός. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τους εκπροσώπους των δανειστών αλλά και τους δικούς μου. Οι πρώτοι παίζουν το βιολί, οι δεύτεροι χορεύουν στον ρυθμό των δανειστών και ενώ όλοι γνωρίζουμε πως στο τέλος θα κερδίσει η τρόικα, αναλωνόμαστε -και περισσότερο όλων οι δημοσιογράφοι- στην αναζήτηση λέξεων που θα περιγράψουν την κατάσταση. Το χειρότερο όλων που συμβαίνει είναι ότι στη διάρκεια της επιθεώρησης «δεν κουνιέται φύλλο», υπό την έννοια ότι δεν εργάζεται κανείς για την υλοποίηση του Προγράμματος, επειδή πρέπει οι πάντες να ασχοληθούν με τους δανειστές.
Ενώ εάν ο πρωθυπουργός διόριζε έναν «εθνικό διαπραγματευτή», θα αποφεύγαμε όλο αυτό το παζάρι που διεξάγεται ανά τρίμηνο και το οποίο τραυματίζει την αξιοπιστία του πρωθυπουργού και των αρμοδίων υπουργών και ερεθίζει και εκνευρίζει την κοινωνία, που νιώθει την ταπείνωση που επιβάλλουν οι δανειστές. Ο διορισμός «εθνικού διαπραγματευτή» αποτελεί επιτακτική ανάγκη. Ταυτόχρονα, θα μπορούσε να ενισχύσει τον θεσμό του αντιπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, ούτως ώστε αυτός, όποιος και αν είναι, να έχει δικαίωμα -κατόπιν εντολών του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών- να προετοιμάζει το έδαφος πριν από την επιθεώρηση. Αυτό που συμβαίνει τώρα, ειδικά η έλλειψη ακόμα και της στοιχειώδους ενημέρωσης, δεν βοηθά την ελληνική υπόθεση. Αντιθέτως, την περιπλέκει και στέλνει λάθος μηνύματα στους δανειστές.
ΕΘΝΟΣ
Αναρωτιέμαι,χάριν της ΕΕ και του Ευρώ,πόσα ακόμη θα δεχτούν ορισμένοι συμπολίτες μας να θυσιάσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται και λίγος αυτοσεβασμός κύριοι,γιατί η ξεφτίλα μας δεν περιγράφεται πλέον.
Έχουμε καταντήσει το κλωτσοσκούφι των κομπλεξικών Γερμανών πολιτικών και των δορυφόρων τους.
Λίγη τσίπα επιτέλους.
First we need a legal team to challenge the legitimacy of the governmnet. Any law firms you could think of Mixali?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω στην ευφυία και τον πατριωτισμο του κ. Ιγνατίου. Σίγουρα αυτό που προτείνει είναι προϊόν δουλεμένης σκέψης. Πάντως η ανατροπή των μνημονίων θα έρθει απ' όλη την Ευρώπη,με πρώτες μάλλον τις μεγαλύτερες και πιο ανεξάρτητες χώρες από το απειλητικό γερμανικό "καρύδωμα". Ο κόσμος θα πρέπει να επαγρυπνεί, να ζυγίζει την γνώμη του, να είναι προσεκτικός και επιφυλακτικός(όπως τον πρώτο καιρό της κρίσης, που κρατιόμασταν να καταλάβουμε τί συμβαίνει, προτού να γίνουμε -και ορθώς το αποφύγαμε να γίνουμε- ο αποδιοπομπαίος τράγος της Ευρώπης). Αποφύγαμε εμείς προσωρινά το βούλιαγμα, ίσως τώρα να είναι η σειρά της τρόϊκας να αποφύγει σκόπελο, βλ. και Κύπρο+Πούτιν, αγανακτισμένους επί μακρόν Ιταλούς, Ισπανούς, και άλλους σε ευρύτερο επίπεδο, που όπου να 'ναι με βιολάρη τον ατιμασμένο Μπερλουσκόνι ίσως να οργανωθούν καλύτερα σε πιο συνταγμένη αντίσταση. Πώς όμως είναι δυνατόν να μεταστρέψεις τα τετελεσμένα στην ψυχή εκατομμυρίων αγανακτισμένων?
ΑπάντησηΔιαγραφή