Το οικονομικό ΝΑΤΟ, λύση για την κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες

Τιερί Μεϊσάν για την Al-Watan (Συρία)       (μτφ. Κριστιάν)

Οι πρώτες επαφές του νέου υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι δεν αφιερώθηκαν στη πολιτική της αλλαγής του άξονα (μεταφορά των αμερικανικών δυνάμεων στην Άπω Ανατολή) ούτε στο σχέδιο μοιράσματος της Μέσης Ανατολής, αλλά στη δημιουργία του οικονομικού ΝΑΤΟ, χωρίς αυτό το γεγονός να προκαλεί την παραμικρή ανησυχία στην Ευρώπη. 

Και όμως, αυτό το σχέδιο, αν υλοποιηθεί γρήγορα, θα λύνει την οικονομική κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες εις βάρος των Ευρωπαίων.

Στην ετήσια ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης , ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε μονομερώς την έναρξη των διαπραγματεύσεων για μια παγκόσμια εμπορική και επενδυτική διατλαντική εταιρική σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση (12 Φεβρουαρίου). 

Λίγες ώρες αργότερα, αυτή η ανακοίνωση επιβεβαιώθηκε από μια κοινή δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ και των προέδρων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman van Rompuy και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José Manuel Barroso.

Το σχέδιο της Διατλαντικής Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου εγκαινιάστηκε επίσημα στο περιθώριο των διαπραγματεύσεων της Συνθήκης της Βορειοαμερικανικής Ζώνης Ελεύθερου Εμπορίου (NAFTA) το 1992. Ακλουθώντας μια διαδικασία επέκτασης, η Ουάσιγκτον ήθελε να επεκτείνει αυτή την περιοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, εκείνη την εποχή, φωνές υψώθηκαν στις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες για αναβολή αυτής της επέκτασης, για να δοθεί χρόνος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου να εγκατασταθεί και να σταθεροποιηθεί. Φοβούνταν ότι τα δύο σχέδια θα συγκρούονταν αντί να ενισχυθούν.

Η δημιουργία μιας διατλαντικής αγοράς είναι μόνο μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου, που περιλαμβάνει την δημιουργία μιας πραγματικής υπερ-θεσμικής κυβέρνησης με ένα Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο, ένα Διατλαντικό Πολιτικό Συμβούλιο και μια Διατλαντική Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Αυτά τα τρία όργανα έχουν ήδη δημιουργηθεί σε εμβρυακή μορφή, χωρίς καμία δημοσιότητα.

Η αρχιτεκτονική τους παραπέμπει σε ένα πολύ παλιό σχέδιο για τη δημιουργία ενός μεγάλου καπιταλιστικού μπλοκ με τη συνένωση όλων των κρατών υπό την αγγλο-αμερικανική επιρροή. Μπορούμε να βρούμε ορισμένα ίχνη αυτού του σχεδίου στις μυστικές ρήτρες του Σχεδίου Μάρσαλ και προπαντός  στη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού (άρθρο 2) . Γι 'αυτό μιλάμε αδιάφορα για Διατλαντική Ένωση ή οικονομικό ΝΑΤΟ.

Από την άποψη αυτή, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, από την αμερικανική πλευρά, αυτό το σχέδιο δεν παρακολουθείται από το Υπουργείο Εμπορίου, αλλά από το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας.

Μπορούμε να έχουμε μια γεύση της λειτουργίας της Διατλαντικής Ένωσης παρατηρώντας πως επιλύθηκαν οι συγκρούσεις για την ανταλλαγή των προσωπικών δεδομένων. Οι Ευρωπαίοι διαθέτουν πρότυπα προστασίας της ιδιωτικής ζωής πολύ απαιτητικά, ενώ οι Αμερικανοί μπορούν να κάνουν ό, τι θέλουν επικαλούμενοι την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Μετά από διάφορα πήγαινε-έλα οι Ευρωπαίοι ξάπλωσαν μπροστά στους Αμερικανούς που επέβαλαν μονόδρομο το μοντέλο τους: αντέγραψαν τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν είχαν πρόσβαση στα αμερικανικά δεδομένα.

Από οικονομική άποψη, θα καταργηθούν οι δασμοί και τα δασμολογικά εμπόδια, δηλαδή τους τοπικούς κανονισμούς, που καθιστούν αδύνατες ορισμένες εισαγωγές. 

Η Ουάσινγκτον θέλει να πουλήσει ήσυχα στην Ευρώπη τα μεταλλαγμένα προϊόντα της, τα κοτόπουλα που μεταχειρίζονται με χλώριο, τα βόδια της με τις ορμόνες. Θέλει να χρησιμοποιήσει χωρίς εμπόδιο τα προσωπικά δεδομένα του Facebook, Google, κ.λπ..

Σ’ αυτή τη μακροπρόθεσμη στρατηγική προστίθεται μια μεσοπρόθεσμη τακτική. 

Την περίοδο 2009-2010, ο Μπαράκ Ομπάμα είχε συστήσει μια επιτροπή οικονομικών συμβούλων υπό την προεδρία της ιστορικού Χριστίνα Romer. Αυτή η ειδικός της Μεγάλης Ύφεσης του 1929, είχε αναπτύξει την ιδέα ότι η μόνη λύση για την τρέχουσα κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι να προκαλείται μια μεταφορά των ευρωπαϊκών κεφαλαίων προς την Wall Street. 

Για το σκοπό αυτό, η Ουάσιγκτον έχει διατάξει να κλείσουν τους περισσότερους μη αγγλοσαξονικούς φορολογικούς παραδείσους, και στη συνέχεια έπαιξε με το ευρώ. Ωστόσο, οι καπιταλιστές στην αναζήτηση σταθερότητας αντιμετώπισαν δυσκολίες στη μεταφορά των χρημάτων τους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το οικονομικό ΝΑΤΟ θα κάνει τα πράγματα πιο εύκολα. Οι ΗΠΑ θα σώσουν την οικονομία τους με την προσέλκυση ευρωπαϊκών κεφαλαίων, συνεπώς εις βάρος των Ευρωπαίων.

Πέρα από τον παράνομο χαρακτήρα αυτού του σχεδίου, και της παγίδας που αντιπροσωπεύει στο άμεσο μέλλον, το πιο σημαντικό είναι ότι τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι στην πραγματικότητα αποκλίνοντα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο είναι θαλάσσιες δυνάμεις που έχουν ιστορικό ενδιαφέρον για το διατλαντικό εμπόριο. Ήταν ήδη ο δεδηλωμένος στόχος τους στο Χάρτη του Ατλαντικού κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. 
Σε αντίθεση, οι Ευρωπαίοι έχουν ηπειρωτικά συμφέροντα κοινά με τη Ρωσία, ειδικά στον τομέα της ενέργειας.  Συνεχίζοντας να υπακούσουν την Ουάσιγκτον όπως κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι Βρυξέλλες δεν εξυπηρετούν τους Ευρωπαίους.

Thierry Meyssan

Πηγή Al-Watan (Συρία)