Εβδομήντα χρόνια μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, η Ευρώπη, η Δύση γενικότερα, βρίσκεται σε κατάσταση μαζικής πολεμικής αντιπαράθεσης με την ισλαμική τρομοκρατία, το μακρύ χέρι του ισλαμικού φονταμενταλισμού, ο οποίος θάλλει και χρηματοδοτείται αφειδώς, όχι από κάποιους φανατικούς ή παράφρονες ιδιώτες, αλλά από τα ουαχαμπιτικά καθεστώτα των πάμπλουτων μοναρχιών του Περσικού Κόλπου.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις που ξεκίνησαν πέρσι τον Ιανουάριο με τη δολοφονία των συντακτών του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo και κατέληξαν στις πολύνεκρες επιθέσεις στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις Βρυξέλλες, δεν είναι άλλο από τις προκεχωρημένες καταδρομικές επιδρομές, που προηγούνται πάντα των μαζικών επιθέσεων. Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη μια μαζική εισροή πληθυσμών από την περιοχή της Μέσης Ανατολής, είτε ως πρόσφυγες είτε ως χωρίς χαρτιά μετανάστες, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειονότητα ανήκουν στην Ισλαμική ομολογία πίστεως (και είναι προφανές ότι, σε έκτακτες συνθήκες, ο δυτικός κόσμος αυτή την παράμετρο πιθανόν να χρειαστεί να τη λάβει υπ’ όψη του).
Η απόπειρα που γίνεται να προσεγγιστεί το εν λόγω φαινόμενο με βάση την ιουδαϊκή - χριστιανική αντίληψη περί ευθύγραμμης κίνησης των κοινωνιών στην ιστορία, σε συνδυασμό με την απελπιστικά ενοχική θεώρηση της Δύσης ως υπαιτίου όλων των δεινών της οικουμένης, αν δεν ήταν τόσο τραγικές οι στιγμές, θα ήταν ένα καλαμπούρι συνοικιακού καφενείου μιας απομακρυσμένης βαλκανικής κωμόπολης.
Για τη συνέχεια BooksJournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.