Δύσκολες ώρες πέρασε η Ελλάδα με τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Φωτογραφία ΑΠΕ-ΜΠΕ
Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΤις μέρες αυτές η Ελλάδα πλήττεται από τον λεγόμενο μεσογειακό κυκλώνα. Αυτού του είδους ο κυκλώνας έχει πολλά κοινά με τους τροπικούς κυκλώνες, καθώς θυελλώδεις άνεμοι στροβιλίζονται γύρω από ένα «μάτι» και συνοδεύονται από καταρρακτώδεις βροχές.
Σύμφωνα όμως με τους επιστήμονες επειδή η Μεσόγειος δεν έχει μεγάλη έκταση ούτε πολύ ζεστά νερά, ο μεσογειακός κυκλώνας δεν αποκτά την ένταση ενός τροπικού κυκλώνα. Αν και σχετικά σπάνιος ο κυκλώνας αυτός ώς τώρα, οι επιστήμονες θεωρούν ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής, στο μέλλον θα είναι ένα πιο συχνό φαινόμενο, θα είναι ισχυρότερος και θα μοιάζει περισσότερο με κανονικό κυκλώνα. Αυτό σημαίνει φυσικά και μεγαλύτερες καταστροφές.
Η αλλαγή στις κλιματικές συνθήκες, ένα γεγονός αναμφισβήτητο, οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις σε όλο τον κόσμο με πλημμύρες, πυρκαγιές και άλλες καταστροφικές θεομηνίες. Η επιστημονική κοινότητα, στη συντριπτική της πλειοψηφία, υποστηρίζει από καιρό την ανάγκη λήψης μέτρων και προειδοποιεί για τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει για τον πλανήτη η συνέχιση της σημερινής πολιτικής. Αρνητικό στοιχείο βέβαια είναι οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές ανάπτυξης που δεν σέβονται το περιβάλλον, θυσιάζοντάς το στον βωμό του κέρδους. Βεβαίως η ανάπτυξη είναι αναγκαία και δεν μπορεί να αποφευχθεί. Όμως χρειάζεται μια διαφορετική ανάπτυξη από αυτή που καταστρέφει το περιβάλλον. Μια ορθή, βιώσιμη ανάπτυξη, γνωστή με το όνομα αειφόρος ανάπτυξη.
Οι τεράστιες πυρκαγιές, οι πλημμύρες, οι κάθε λογής θεομηνίες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, επιβεβαιώνουν την ορθότητα των συμπερασμάτων της επιστημονικής κοινότητας. Όμως η φωνή των επιστημόνων παραμένει φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Όταν ο Πρόεδρος της πλουσιότερης χώρας στον κόσμο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, της αυτοκρατορικής υπερδύναμης, αποσύρει τη χώρα του από τη διεθνή συμφωνία του Παρισιού (12 του Δεκέμβρη 2015) για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που έγινε αποδεκτή από 195 χώρες, αντιλαμβάνεται ο καθένας πού οδηγούμαστε. Εγκαταλείπεται το στοίχημα να χρησιμοποιηθούν καθαρές πηγές ενέργειας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η καταστροφική κλιματική αλλαγή.
Ακόμη όμως και χώρες που αποδέχτηκαν τη συμφωνία του Παρισιού στην πραγματικότητα δεν κάνουν και πολλά πράγματα για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της ραγδαίας αλλαγής των κλιματικών συνθηκών του πλανήτη. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου ο υπουργός περιβάλλοντος Νικολά Ουλό ανακοίνωσε πρόσφατα την παραίτησή του από ραδιοφώνου, υποστηρίζοντας ότι είχε απογοητευτεί από την έλλειψη προόδου στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής και σε άλλους περιβαντολλογικούς στόχους. Ο Ουλό που παραιτήθηκε χωρίς να ενημερώσει προηγουμένως τον πρόεδρο Μακρόν για την απόφασή του, δήλωσε ότι αυτή ήταν το αποτέλεσμα της συγκέντρωσης πολλών «απογοητεύσεων» για τα ανεπαρκή βήματα που γίνονται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, της προστασίας της βιοποικιλότητας και την επίλυση περιβαντολλογικών απειλών.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, οι χώρες με δομές, θεσμούς και πειθαρχημένο κράτος, ακόμη και με πειθαρχημένους πολίτες, θα αντιμετωπίσουν με λιγότερο κόστος αυτά τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Χώρες όπου όλα αυτά λείπουν θα πληρώσουν ακριβό κόστος, ακόμη και σε ανθρώπινες ζωές, όπως συνέβη πρόσφατα με τις πυρκαγιές στην Ελλάδα. Κι όπως υπάρχει κίνδυνος να συμβεί στην Κύπρο. Διότι τα ακραία αυτά φαινόμενα θα πολλαπλασιάζονται συνεχώς και μόνο με την πρόβλεψη και την ικανότητα αντιμετώπισής τους θα γίνει δυνατόν να περιοριστούν οι ζημιές που προκαλούν. Σε πολλές περιπτώσεις, επίσης, με μια σειρά μέτρων πολλά από τα φαινόμενα αυτά μπορεί και να περιοριστούν. Όμως οι μεγιστάνες του πλούτου δεν διστάζουν να παρανομούν, βέβαιοι ότι οι παρανομίες τους θα νομιμοποιηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εκ των υστέρων. Κάπως έτσι καταστρέφεται συστηματικά το περιβάλλον σε Ελλάδα και Κύπρο.
Σε όλο τον κόσμο αντιλαμβάνονται πια πως οι κλιματικές αλλαγές επιβάλλουν μια μορφή ήπιας ανάπτυξης. Οι επιστήμονες, σαν «ιεροκήρυκες» κηρύττουν το λόγο της εγκράτειας απέναντι στη φύση. Ισχυρά συμφέροντα όμως συνεχίζουν με καταστροφική μανία να ασελγούν πάνω στο φυσικό μας περιβάλλον. Στην Ελλάδα και την Κύπρο έχει ξεπεραστεί κάθε ανεκτό όριο. Το τσιμέντωμα κάθε ακτής και κάθε πλαγιάς, έγκλημα διαρκές, είναι εθνικό σπορ! Οι συνέπειες θα είναι τραγικές με το πέρασμα του χρόνου. Οι πολίτες πρέπει κάποτε να αφυπνιστούν. Προτού είναι αργά!
Υ.Γ.: Την Τετάρτη, 3 του Οκτώβρίου 2018, στις 7:30, παρουσιάζεται στο Δημοτικό Μέγαρο Λεμεσού το μυθιστόρημα μου ΕΚΒΑΤΑΝΑ (δεύτερο της τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ), συνδιοργάνωση του Δήμου Λεμεσού και του Συντονιστικού Συμβουλίου Πολιτιστικών Φορέων Λεμεσού. Το μυθιστόρημα θα παρουσιάσουν ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Πέτρος Παπαπολυβίου και ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, ενώ για τον συγγραφέα θα μιλήσει ο αρχιτέκτονας Τάσος Ανδρέου. Ανάγνωση αποσπασμάτων από την ηθοποιό Νάταλυ Αμμάν. Την εκδήλωση θα χαιρετίσουν ο δήμαρχος Λεμεσού Νίκος Νικολαΐδης και ο πρόεδρος του Σ.Σ.Π.Φ.Λ. Εύρος Αλεξάνδρου.
*Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ
και μέχρι πρόσφατα επιστημονικός συνεργάτης του ΕΔΙΑΜΜΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
stephanos.constantinides@gmail.com
Εαν νομίζεις πως στην Ελλάδα και την Κύπρο έχει ξεπεραστεί κάθε όριο, πήγαινα στην Cote D'Azur. Η μεγαλύτερη αστική περιοχή της Γαλλίας δεν είναι το Παρίσι, είναι η Προβηγκίας. Από τον Ροδανό μέχρι τα Ιταλικά σύνορα από την παραλία και για 20 χιλιόμετρα στο εσωτερικό είναι μία ενιαία τεράστια πόλη. Η Ανατολική Αττική ή η Βόρεια Κρήτη είναι πολύ λιγότερο δομημένες από την Νότια Γαλλία
ΑπάντησηΔιαγραφή