Του Κώστα Ράπτη
"Από αυτή την κρίση η Τουρκία είτε θα χάσει εδάφη είτε θα κερδίσει εδάφη: στόχος μου είναι να παραδώσω μια μεγαλύτερη Τουρκία". Αυτό φέρεται να τόνισε σε κάποια από τις συνεδριάσεις του υπουργικού του συμβουλίου ο Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με τα τεκταινόμενα στη Συρία. Η αποστροφή αυτή που του αποδίδεται δεν είναι, άλλωστε, άσχετη με τις συχνές αναφορές του στα "συνόρα της καρδιάς" του, στον "Εθνικό Όρκο του 1920" (με βάση τον οποίο η Τουρκία θα διατηρούσε τη Θράκη, την Κύπρο, τα Δωδεκάνησα, το Χαλέπι και τη Μοσούλη) ή στη Συνθήκη της Λωζάνης, από την οποία η χώρα του βγήκε "χαμένη" – προφανώς, όπως υπονοεί, λόγω της διαπραγματευτικής γραμμής του Κεμάλ και του Ινονού.
Οι καλειδοσκοπικές αλλαγές συσχετισμών και συμμαχιών στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή έχουν φέρει τον Ερντογάν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Όμως, την ίδια στιγμή, του προσφέρουν παραδόξως τη δυνατότητα και για ένα μεγάλο βήμα προς την υλοποίηση του νεο-οθωμανικού του ονείρου προς Ανατολάς. Ο κίνδυνος παραμένει αξεδιάλυτα μπλεγμένος με την ευκαιρία. Όλα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.
"Από αυτή την κρίση η Τουρκία είτε θα χάσει εδάφη είτε θα κερδίσει εδάφη: στόχος μου είναι να παραδώσω μια μεγαλύτερη Τουρκία". Αυτό φέρεται να τόνισε σε κάποια από τις συνεδριάσεις του υπουργικού του συμβουλίου ο Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με τα τεκταινόμενα στη Συρία. Η αποστροφή αυτή που του αποδίδεται δεν είναι, άλλωστε, άσχετη με τις συχνές αναφορές του στα "συνόρα της καρδιάς" του, στον "Εθνικό Όρκο του 1920" (με βάση τον οποίο η Τουρκία θα διατηρούσε τη Θράκη, την Κύπρο, τα Δωδεκάνησα, το Χαλέπι και τη Μοσούλη) ή στη Συνθήκη της Λωζάνης, από την οποία η χώρα του βγήκε "χαμένη" – προφανώς, όπως υπονοεί, λόγω της διαπραγματευτικής γραμμής του Κεμάλ και του Ινονού.
Οι καλειδοσκοπικές αλλαγές συσχετισμών και συμμαχιών στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή έχουν φέρει τον Ερντογάν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Όμως, την ίδια στιγμή, του προσφέρουν παραδόξως τη δυνατότητα και για ένα μεγάλο βήμα προς την υλοποίηση του νεο-οθωμανικού του ονείρου προς Ανατολάς. Ο κίνδυνος παραμένει αξεδιάλυτα μπλεγμένος με την ευκαιρία. Όλα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.
Για τη συνέχεια Capital
καλά...όπως ακριβώς έγινε και στην κύπρο: Μετέωρη η τουρκία με 80 εκατομύρια έστω και όχι απόλυτα ομοιογενή πληθυσμό,με 400.000 υπό τα όπλα,με γραμμή παραγωγής του F-16 από το ΄85,συμπαραγωγός του F-35,συμπαραγωγός ή αμιγώς παραγωγός πάμπολου πολεμικού υλικού,ανήκουσα στους G-20 ,υπεύθυνη του ξεσηκωμού των ιουγούρων της Κίνας και ταυτόγχρονα η κατέχουσα κινεζική πυραυλική τεχνολογία,ο προαιώνιος εχθρός της ρωσίας και ταυτόγχρονα ο βασικός συνομιλητής των ρώσων γιά την ασφάλεια της Συρίας και συνεργάης της στην απόκτηση πυρηνκής τεχνολογίας και s-400,μέλος του ΝΑΤΟ, το χαϊδεμένο παιδί της αγγλετέρας,συζητάει την συμπαραγωγή στελθ αεροσκαφους με του βρετανούς,ο εισαγωγέας τεχνολογίας παραγωγής ελικοπτεροφόρου εκ μέρους της "φίλης" μας και συμμάχου ισπανίας,εισαγωγέας τεχνολογίας αιχμής κατασκευής αρμάτων από την Ν.Κορέα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤω όντι,ρε παιδί μου ,στα πρόθυρα της κατάρρευσης...
Tι να σου πω...τι βγάζει δεν τη βγάζει το ΄19.