Το πρόβατο που κρεμιέται από το δικό του πόδι

Δεν μπορεί να χωρέσει ο νους του ανθρώπου το γεγονός ότι οι Κύπριοι κάνουν ακόμη τόσες ανοησίες μετά από τόσο αίμα, προσφυγιά και καταστροφή. Όπως κάθε πρόβατο που κρεμιέται από το δικό του πόδι, έτσι και αυτοί θα κρεμαστούν ακόμη μία φορά. Θα αυτοπυροβοληθούν ξανά στο πόδι. Τόσο μέσα στην ελληνοκυπριακή όσο και μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα υπάρχουν κάποιοι που το διευθύνουν αυτό.


Οι διευθυντές της ορχήστρας. Ετοιμάζουν νέα πικρά σενάρια για όλους μας με το μανδύα της «λύσης και της ειρήνης» μέσα στην αγκαλιά των εγγυητών οι οποίοι έχουν ματοκυλίσει την Κύπρο μέχρι σήμερα. Όχι. Δεν θα υπάρξει λύση και τέτοια. 'Αλλωστε δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Ο στόχος είναι να διαρκέσει περισσότερο η μη λύση και να ετοιμαστεί ένα κάλυμμα γιΆ αυτό. Να παραταθεί η διάρκεια της ζωής του κατακτητή στο νησί. Τους χρειάζεται. Είναι μεγάλη αγορά. Γερός χωροφύλακας. Διαμετακομιστικός σταθμός πετρελαίου. Και πολύ καλός πελάτης όπλων. Μόνο για πυραύλους θα ξεράσει οκτώ δισεκατομμύρια δολάρια. Φτωχός ο λαός. Ισχυρός ο στρατός! Αν δεν ικανοποιήσουν τις δικές του επιθυμίες οι γύπες της Κύπρου, τότε ποιου τις επιθυμίες θα ικανοποιήσουν;

Και τι έγινε αν δεν ανοίξει για άλλα 35 χρόνια το Βαρώσι που παραμένει κλειστό για 35 χρόνια; Μήπως θα χαλάσει ο κόσμος αν περνούμε από τις διόδους δείχνοντας ταυτότητα για άλλα 35 χρόνια; Όλοι οι κατακτητές που ήρθαν και έφυγαν από αυτό το νησί, έβρισκαν πάντοτε πιστούς ντόπιους συνεργάτες. Τους ταΐσανε. Τους χορτάσανε. Τους γυρίσανε. Έβαλαν χρήματα στην τσέπη τους. Νά που και τώρα περιφέρονται γύρω μας. Εκπαιδεύτηκαν στα Conflict Resolution. Πήραν το χαρακτηρισμό «οργανώσεις πολιτών» οι οργανώσεις. Φώναξαν πνεύματα στα ημικυκλικά σεμινάρια. Υποβλήθηκαν σε «θετική ενέργεια». Μας έμαθαν να μην σκεφτόμαστε το κλειστό Βαρώσι και να μαραζώνουμε. Να μην λυπούμαστε για τη λεηλασία των περιουσιών. Να μην μας νοιάζει για τους δολοφόνους των θυμάτων των ομαδικών τάφων. Να μην βλέπουμε σαν ρατσιστές τον πληθυσμό που μας κουβαλήθηκε. Να αγαπάμε τους εγγυητές μας. Μας έβαλαν και από έναν απόστολο στο κεφάλι. Πηγαινοέρχονται με σχέδια στις τσάντες από τις Βρυξέλλες, το Στρασβούργο και τη Νέα Υόρκη.

Πες μου Ελληνοκύπριε αδελφέ. Πώς θα ξεφύγουμε τώρα από αυτή την υπόθεση; Εσύ κάθεσαι και προβληματίζεσαι. Αν φύγεις από το τραπέζι, αλίμονο. Αν δεν φύγεις, πάλι αλίμονο. Κοίτα που ο Χριστόφιας φοβάται ακόμη και μια τριμερή συνάντηση στη Νέα Υόρκη. Πώς να μην φοβάται; Υπάρχει και το ενδεχόμενο να πέσει στην παγίδα όπως ο Τάσσος στο τέλος της υπόθεσης. Το κλίμα είναι υπέρ της Τουρκίας. Αν προπάντων μετά το πετρέλαιο γίνει και η δουλειά των πυραύλων, η κατάσταση θα είναι τελείως καταστροφική. Ούτε ο στρατός θα αποσυρθεί από εδώ. Ούτε οι έποικοι. Ούτε οι πρόσφυγες θα επιστρέψουν στο βορρά. Ούτε το Βαρώσι θα δοθεί. Και νά πάρε και μια ομοσπονδία με χαλαρή κεντρική κυβέρνηση. Θες υπόγραψε, θες μην υπογράψεις. Αν δεχτείς το δημοψήφισμα, μην βγεις μετά και εσύ στην τηλεόραση να κλαις όπως ο Τάσσος.

Πες μου Τουρκοκύπριε αδελφέ. Πώς θα βγούμε μέσα από αυτή την υπόθεση, όταν πετάνε από πάνω μας οι γύπες; Μήπως θα κρεμαστούμε πάλι από το δικό μας πόδι, όπως εκείνο το πρόβατο; Επειδή το μέτωπο Ντενκτάς θύμωσε στον Ταλάτ, νόμισες και εσύ ότι ο Ταλάτ έκανε κάτι καλό και τον στηρίζεις. Από τη μια λες ότι «ο Ταλάτ διαχειρίζεται την υπόθεση μαζί με την Τουρκία» και από την άλλη τον υποστηρίζεις. Τι δουλειά είναι αυτή; Ποιον στηρίζεις; Τον Ταλάτ ή την Τουρκία; Μήπως δεν παραπονιόμασταν ότι ο Ταλάτ εκπροσωπεί την Τουρκία σε αυτό το τραπέζι και όχι εμάς και ότι υποστηρίζει τα συμφέροντα της Τουρκίας και όχι τα δικά μας; Τι έγινε τώρα; Μήπως αλλάξαμε γνώμη μόλις το μέτωπο Ντενκτάς θύμωσε στον Ταλάτ; Μήπως θέσαμε υπό την προστασία μας τον Ταλάτ μαζί με την Τουρκία; Μήπως οι οπαδοί του Ντενκτάς δεν ξέρουν ότι δεν διαχειρίζεται χωρίς την Τουρκία αυτή την υπόθεση ο Ταλάτ; Μήπως δεν ξέρουν ότι η δύναμη της Τουρκίας υπερισχύει κατά πολύ αυτής του Χριστόφια; Βεβαίως το ξέρουν. Τότε γιατί φωνάζουν; Μήπως δεν το κατάλαβες ακόμη αδελφέ; Για να αποσπάσουν περισσότερα. Διασταυρούμενα πυρά είναι αυτά. Από τα αριστερά και από τα δεξιά. Αυτό αποτελεί κληρονομιά για εμάς. Από τον Λαλά Μουσταφά Πασά!

Κωδικός άρθρου: 896998
ΠΟΛΙΤΗΣ - 18/09/2009, Σελίδα: 13